Η πραγματική κλωνοποίηση...

Διάβασα το γράμμα του μικρού Αλέξανδρου που είναι 13 χρονών, πηγαίνει πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις, και παράλληλα έχει ένα σωρό κοινωνικές ανησυχίες και ευαισθησίες. Διάβασα επίσης και διάφορα posts σε blogs για το πόσο προφανές ότι το γράμμα ήταν κατασκευασμένο και πως η όλη υπόθεση ήταν ένα έντεχνο τρυκ που περνούσε διάφορες politacally correct θέσεις περί ορθού και θεμιτού. Τέλος, διάβασα και την απάντηση του μικρού Αλέξαδρου που είναι 13 χρονών, πηγαίνει πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις, και παράλληλα έχει ένα σωρό κοινωνικές ανησυχίες και ευαισθησίες προς όλους αυτούς που τον αμφισβήτησαν.

Θέλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους γονείς του μικρού Αλέξανδρου. Κατάφεραν να πετύχουν εκεί που η σύγχρονη Γενετική έχει αποτύχει οικτρά: να δημιουργήσουν τον τέλειο κλώνο. Και η τελειότητα της κλωνοποίησης στον άνθρωπο δεν συνίσταται στην αντιγραφή του εμφανισιακού, αλλά στην απολύτως ακριβή αναπαραγωγή του ουσιώδους, δηλαδή του εγκεφαλικού. Μπράβο λοιπόν. Καταφέρατε να δημιουργήσετε ένα παιδί 13 χρονών που σκέφτεται και λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί ένας τυπικός, late 30's - mid 40's, μέσου/ ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, σχετικά εύπορος/ ευκατάστατος αστός, θρήσκος μεν αλλά όχι υπερβάλλων, με typical κοινωνικές ευαισθησίες που μάλλον εξαντλούνται σε κοινές συζητήσεις και αποφθέγματα, κεντρώα πολιτική τοποθέτηση με αριστερές μάλλον καταβολές αλλά με φιλελεύθερες πλέον αντιλήψεις, έντονη συναίσθηση της πολιτισμικής του ιδιαιτερότητας, με ενοχές για την φθίνουσα δυναμική της γενιάς του, με ποιητική/ ρομαντική αντίληψη της λογοτεχνίας και νοσταλγία για το αθώο παρελθόν, με φόβο και διστακτικότητα για το τεχνολογικό μέλλον, με αγάπη για την υπέροχη Ελληνική γλώσσα και την πατροπαράδοτη Ελληνική οικογένεια, με δυσπιστία για την επέλαση των βαρβάρων αλλόγλωσσων και την επερχόμενη εκ των έσω άλωση, με ανησυχία για την έλλειψη κατάλληλων αμυντικών μηχανισμών από την αγνή νεολαία μας, με πίστη στις αξίες και στις παραδόσεις, με Εξευρωπαϊσμένη αλλά συνάμα συντηρητική ματιά.

Και πάλι συγχαρητήρια. Εάν πράγματι δεν γράψατε εσείς οι ίδιοι (ή έστω υπαγορεύσατε) αυτές τις επιστολές στον μικρό Αλέξανδρο αλλά αποτελούν όντως εντελώς δικό του πόνημα, τότε θα πρέπει να σας απονεμηθεί το βραβείο Nobel Φυσικής για το μοναδικό σας επίτευγμα. Κατασκευάσατε τον τέλειο κλώνο. Φροντίστε λοιπόν να το απολαύσετε για όσο καιρό θα διαρκεί, γιατί ο κλώνος σας αναπόφευκτα θα έρθει κάποια στιγμή αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, την πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά εκτός του ελεγχόμενου εργαστηριακού περιβάλλοντος του πειράματος σας, και τότε είτε θα καταρρεύσει, είτε θα αυτοκτονήσει, καθώς θα αποκτήσει συνείδηση της ύπαρξης του και θα καταλάβει πως είναι ένα τέρας, ένας ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στο σώμα αυτό, ένας άνθρωπος που ούτε θέλει πραγματικά να είναι, ούτε ερωτήθηκε ποτέ αν θέλει να γίνει. Και αν καταφέρει να φτάσει στην ηλικία σας, θα αναρωτηθεί που πήγαν τα παιδικά του χρόνια, τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ παιδικά χρόνια και όχι η εξιδανικευμένη αντίληψη των παιδικών χρόνων των γονέων του που του μπόλιασαν οι γονείς του ως το ιδεώδες της παιδικής ηλικίας, μια αντίληψη που γεμίζει τον ίδιο με ενοχές επειδή δεν μπορούσε να έχει αυτό που του υπαγόρευσαν πως θα ήταν καλό για αυτόν να έχει. Θα αναρωτηθεί που πήγε η σκέψη και η κρίση του, η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ, και όχι η φιλτραρισμένη σκέψη και κρίση των γονέων του που προέκυψε μέσα από τα δικά τους βιώματα και εμπειρίες, μια σκέψη και κρίση που τον παραλύει γιατί δεν έχει σχέση με το Εγώ και το Τώρα το δικό του, αλλά με το Αυτοί και το Τότε των γονιών του.

Για τρίτη φορά, συγχαρητήρια. Δημιουργήσατε το Τέρας αγαπητοί γονείς Φρανκενστάιν. Το μόνο που μένει τώρα είναι να σας καταδιώξει το Τέρας μέχρι την παγωμένη άκρη της Γης, να σας κυνηγήσει μέχρι θανάτου, και να θρηνήσει τον θάνατο σας μέσα στην βουβαμάρα των πάγων...