The Cat in the Box

Απο σήμερα, νέο blog: thecatinthebox.wordpress.com Ήταν καιρός για μια ανανέωση, και δεν υπάρχει διάθεση για Till: The Blog v.4. Μπαίνουμε πλέον στα 40. Νέες παραστάσεις, νέες, ιδέες, νέες μούσες. Τα λέμε στο νέο στέκι...

iPhone 5...

Ήταν 2 Αυγούστου του 2009 όταν έγραφα για το iPhone 3GS. Ήταν το πρώτο μου iPhone (και η πρώτη μου Apple συσκευή), και έμελλε να το κρατήσω 3 χρόνια και 3 μήνες: εδώ και 3 μέρες χρησιμοποιώ πλέον το iPhone 5. Με πόνο καρδιάς θα αποχωριστώ το 3GS (μιας και πρέπει κάπως να περιορίσω το κόστος του 5), το καλύτερο μηχανάκι που πέρασε ποτέ απο τα χέρια μου. Υποθέτω πως το ίδιο θα λέω και σε τρία χρόνια απο τώρα, όταν θα πάρω πάλι νέο smartphone. Είναι πολλά αυτά που μπορεί να προσάψει κανείς στην Apple: πουλάει τα προϊόντα της πανάκριβά, αρνείται πεισματικά να προσθέσει χαρακτηριστικά στις συσκευές τις που διαθέτουν ακόμα και κινητά των 20 ευρώ (ραδιόφωνο;), το iTunes είναι δύσχρηστο και βαρύ. Τα ρημάδια όμως τα μηχανάκια της δουλεύουν, και δουλεύουν καλά. Τόσο καλά, ώστε άπαξ και δουλέψεις λίγο καιρό με ένα iPhone, ένα iPad ή ένα Mac, μετά δύσκολα γυρίζεις σε άλλη πλατφόρμα...

Το απόλυτο ανδρικό ρολόι...

Χτες το βράδυ λοιπόν, είχα πάει με τον μικρό αδελφό κατά Village μεριά, για να δούμε το νέο Spiderman. Όταν γύρισα σπίτι, και μέχρι να με πάρει ο ύπνος, άνοιξα την τηλεόραση. Το Star είχε το "Sphere" του Μπάρυ Λέβινσον, με τον Χόφμαν, την Στόουν και τον Τζάκσον. Την ταινία την είχα δεί και παλαιότερα, οπότε δεν έδινα και μεγάλη σημασία στα σεναριακά τεκταινόμενα. Παρατηρούσα διάφορες άλλες λεπτομέρειες, μιας και η ταινία γνώριζα πως εξελίσσεται. Σε κάποια φάση, άρχισα να παρατηρώ τα ρολόγια που φορούσε το κάστ. Όλοι λοιπόν, φοράγανε το ίδιο ρολόι: ένα Casio DEP-510. Όλοι, ΕΚΤΟΣ απο την Σάρον Στόουν. Το δικό της το ρολόι, έκανε μπάμ απο μακριά οτι ήταν κάτι άλλο. Και μου έκανε κλικ, γιατί αυτό το ρολόι, δεν το έβλεπα πρώτη φορά. Μου φάνηκε γνώριμο, ΠΟΛΥ γνώριμο. Μπά, λέω, δε παίζει. Αλλά τελικά ήταν όντως αυτό: ένα Rolex Submariner /w Date, με μαύρο καντράν. Όπα λέω, κάτσε. Τι γίνεται εδώ; είμαστε σοβαροί; Η Στόουν φοράει ΑΥΤΟ το ρολόι; Αυτόμάτως η κυρία ανέβηκε 15 κλίμακες στην εκτίμηση μου. Διότι αυτό ΔΕΝ είναι ένα συνηθισμένο ρολόι... Οπότε έχουμε όλο σχεδόν το κάστ να φοράει ένα (σπάνιο, αξιόλογο, αλλά... ψηφιακό) ρολόι των 700 δολαρίων, και την Στόουν να φοράει το πλέον εμβληματικό ανδρικό ρολόι των 7.000 δολαρίων.

 Ως γνωστόν, εν αντιθέσει με το γυναικείο φύλλο, το μόνο αξεσουάρ το οποίο πραγματικά χαρακτηρίζει έναν άνδρα, είναι το ρολόι που φοράει. Πολλοί θα μιλήσουν και για το αμάξι του και το κινητό του, αλλά αυτά είναι τρίχες. Το ΜΟΝΟ πράγμα που έχει ο άνδρας για να κάνει ένα character statement, είναι το ρολόι. Εν έτει 2012, τα πιο εμβληματικά ανδρικά ρολόγια είναι τα TAG Heuer, τα Omega, τα Citizen, τα Tissot και τα Seiko, και σε δεύτερο βαθμό τα Bullova, τα Casio, τα Invicta, τα Cartier και τα Movado. Όλα αυτά σήμερα. Διαχρονικά όμως, μία και μόνο μια μάρκα έστεκε πάνω απο όλες τις άλλες ως η μάρκα με τα ρολόγια - σήμα κατατεθέν για άνδρες με άποψη: η Rolex. Και απο όλα τα Rolex, ΕΝΑ είναι το μοντέλο το οποίο κουβαλάει πάνω του μια ιστορία 60 ετών ανδρικού character statement: το Rolex Submariner. Το ρολόι που φοράει ο Sean Connery (και εν πολλοίς ΚΑΙ ο Roger Moore) στις ταινίες που ερμηνεύει τον James Bond. Το ρολόι που φορούσε κάθε μέρα μέχρι τη μέρα που πέθανε ο πιο cool άνθρωπος που πέρασε ποτέ απο τον παγκόσμιο κινηματογράφο, ο Βασιλιάς του Cool, ο Steve Mc Queen. O No2 πιο cool τύπος που υπήρξε ποτέ, ο Paul Newman, φορούσε ένα Rolex Daytona...

Τα πράγματα είναι απλά: για αυτόν που θέλει ένα και μόνο ένα σοβαρό ρολόι που να δηλώνει κάτι, η μοναδική επιλογή είναι η Rolex. Και για αυτόν που σκοπεύει να αποκτήσει ένα και μόνο ένα Rolex, η μοναδική επιλογή είναι το Submariner. Όλοι οι άλλοι μπορούν να προτιμήσουν TAG αν θέλουν απλά κάτι πολύ καλό, Seiko αν θέλουν κάτι καλό και είναι σε budget, Swatch ή Timex αμα δεν έχουν φράγκα, ή αυτά τα άθλια τα Nixon που φοράνε οι πιτσιρικάδες και που νομίζουν οτι με τα 500 ευρώ που έδωσαν, πήραν σοβαρό ρολόι (ας έπαιρναν καλύτερα ένα Casio, αλλά τόσα ξέρουν, τόσα κάνουν)....

Τα Αρχαία Ελληνικά και το Βρεταννικό Curriculum...

Αυτή η ιστορία με την άκριτη αναπαραγωγή - αναδημοσίευση "ειδήσεων" σε κάθε είδους blog, έχει καταντήσει πιά αηδία. Είναι απορίας άξιο δηλαδή το πως γίνεται άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν μια "είδηση" αφιερώνοντας 5 λεπτά απο τη ζωή τους να το ψάξουν λίγο το θέμα, μπορούν να μιλάνε και να αναπνέουν ταυτόχρονα... Τις τελευταίες ημέρες έχει πήξει η εγχώρια blogόσφαιρα απο την αναδημοσίευση μιας "είδησης" σύμφωνα με την οποία τα Αρχαία Ελληνικά εισήχθησαν στα Δημοτικά σχολεία της Βρετανίας και πλέον διδάσκονται υποχρεωτικά. Και δώσε μπάρμπα Likes και +1, και χώστα χοντρά στους δικούς μας τους προδότες που έχουν καταργήσει τα Αρχαία απο τα σχολεία, και πέστα μεγάλε, και τα Αρχαία είναι η γλώσσα του Σύμπαντος, και οι υπολογιστές μιλάνε Ελληνικά, και ο Κίσσινγκερ μας θέλει σκλάβους, και η νέα γραμματική της Πέμπτης Δημοτικού έκανε τα Φωνήεντα απο εφτά πέντε, και ετοιμάστε και τις κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους δωσίλογους ανθέλληνες...

Εντάξει, τι να πει κανείς, της κοντής ψωλής οι τρίχες της φταίνε, που λέει και η παροιμία. Άσε λοιπόν τους αρχαιογκάου να μαλακίζονται οραματιζόμενοι μια κοινωνία όπου όλοι θα μιλάνε Αρχαία. Τους Βρεττανούς όμως πως να τους αφήσεις; αυτοί τυγχάνει να είναι σοβαροί άνθρωποι, και ως τέτοιοι αντιμετωπίζουν και το εκπαδευτικό τους σύστημα σοβαρά. Και τελικά έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δεί κανείς τι προσπαθούν να κάνουν με το σύστημα τους, και πως 2-3 υποσημειώσεις των σχεδίων τους μπορούν να οδηγήσουν σε μια εντελώς κατασκευασμένη είδηση η οποία διατρέχει το σύνολο των Ελληνικών ενημερωτικών και μη blogs...

Μπορεί λοιπόν εδώ στην Ελλάδα η ενασχόληση μας με την Παιδεία στα Δημοτικά να αναλώνεται στο γιατί η νέα γραμματική της Πέμπτης Δημοτικού αναφέρει πέντε Φωνήντα (και χώσε προδότες, δωσίλογους, κρεμάλες και σε συμμαζεύεται), στη Γηραιά Αλβιόνα όμως αντιμετωπίζουν τα πράγματα λίγο πιο σοβαρά. Για να είμαστε ειλικρινείς, αρκετά πιο σοβαρά. Οι Βρεττανοί βλέπετε την έχουν περί πολλού την Παιδεία τους, και δεν κάνουν σκόντα, ούτε στην δημόσια, ούτε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Και ειδικότερα, δεν κάνουν σκόντα στην Κλασσική Παιδεία και στις Φυσικές Επιστήμες. Κάπου εκεί λοιπόν στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, είχαν την φαεινή ιδέα να κάνουν την διδασκαλία των ξένων σύγχρονων γλωσσών προαιρετική. Αυτό που δεν προέβλεψαν ήταν  ότι αυτό όχι μόνο θα οδηγούσε σε υποβάθμιση των ξένων γλωσσών, αλλά και της ίδιας της Αγγλικής στα Δημοτικά τους σχολεία. Όταν λοιπόν είδαν οτι το πράγμα είχε αρχίσει να στραβώνει, αρχίσαν να παίρνουν μέτρα. Και μέχρι το 2010, τα πράγματα είχαν αρχίσει και πάλι να στρώνουν. Τώρα πια μελετάνε μια συνολική μεταρύθμιση του εκπαιδευτικού τους συστήματος η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή απο το 2014. Στα πλαίσια της μεταρύθμισης αυτής εντάσσεται η ορθότερη διδασκαλία της Αγγλικής, σε συνδιασμό με την υποχρεωτική μάθηση ξένων γλωσσών και φυσικών επιστημών απο την ηλικία των επτά ετών. Το θέμα εδώ είναι πως ναι μεν θα είναι υποχρεωτική η διδασκαλία ξένων γλωσσών, το ποιές γλώσσες όμως θα διδάσκονται είναι ένα ζήτημα το οποίο επαφίεται σε κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα χωριστά. Και εδώ συμβαίνει το εξής: απο το 2010 υπάρχουν δημοτικά σχολεία στην Οξφόρδη που έχουν συμπεριλάβει τα Αρχαία Ελληνικά στο πρόγραμμα τους, καθώς είχαν ήδη ενσωματομένα τα Λατινικά και ήθελαν να επεκτείνουν τον κύκλο των Κλασσικών τους Σπουδών. Απο την άλλη, η πιο διαδεδομένη ξένη γλώσσα που διδάσκεται στα Βρεταννικά δημοτικά είναι τα Γαλλικά, και ακολουθούν τα Γερμανικά, τα Ισπανικά και τα Μανδαρίνικα Κινέζικα. Εντάξει, τα Γαλλικά, τα Γερμανικά και τα Ισπανικά κατανοητόν, τα Κινέζικα όμως; Είπαμε, οι Βρεταννοί είναι σοβαροί στα της παιδείας τους. Απο τη στιγμή που το Κινεζικό νόμισμα έχει αντικαταστήσει το αμερικανικό δολάριο στις μισές αγορές του πλανήτη, τα Κινέζικα είναι πλέον γλώσσα πρώτης επιλογής. Προφανώς, όταν εμείς εδώ καταφέρουμε να επιστρέψουμε στη Δραχμή (ή ακόμα καλύτερα στον Φοίνικα) και γεμίσουμε τον πλανήτη Δραχμές (ή Φοίνικες), ίσως οι Βρεττανοί να κόψουν τα Κινέζικα απο τα Δημοτικά τους, και να τα αντικαταστήσουν με τα Ελληνικά. Μέχρι τότε, τα μόνα Βρεττανόπαιδα που θα μαθαίνουν Ελληνικά (και μάλιστα Αρχαία) θα είναι αυτά εκεί στην Οξφόρδη, που προορίζονται για καριέρα ακαδημαϊκού επιπέδου και κλασσικής μόρφωσης. Ξέρετε, όλα αυτά τα παιδιά που όταν τελικά μεγαλώνουν, έρχονται στην Ελλάδα και βλέπουν παραστάσεις στην Επίδαυρο, και μένουν έκπληκτοι με τους τζομπαναραίους που βόσκουν τα γίδια τους ανάμεσα στα μάρμαρα και τις κολώνες...

Πρώτο σχόλιο: το στραπάτσο του ΚΚΕ...

Δε με γελούν τα μάτια μου: μέχρι στιγμής φαίνεται ότι το ΚΚΕ τρώει το μεγαλύτερο εκλογικό στραπάτσο των τελευταίων 20 ετών (απο τότε που ανέλαβε Γ.Γ. η Παπαρήγα). Αν τελικά το ποσοστό του κυμανθεί στο 4.5%, τότε μιλάμε για επιστροφή στο 1993 (στις εκλογές του 1993 είχε έρθει τέταρτο και τελευταίο κόμμα με 9 βουλευτές και 4.54%). Εν έτει 2012 και εντός επτακομματικής Βουλής, το να έρθει έβδομο και τελευταίο κόμμα με ~4.5% και πάνω - κάτω 12 βουλευτές, δεν αποτελεί απλά πανωλεθρία. Μιλάμε οι άνθρωποι χάνουν τη μισή τους βάση και τους μισούς τους βουλευτές. Και το να πει κανείς οτι η πτώση αυτή οφείλεται στο fake Twitter account που προέτρεπε την ημέρα των εκλογών τους οπαδούς του ΚΚΕ να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, είναι τουλάχιστον μπαρούφα. Δεν χάνεις τη μισή σου εκλογική βάση μέσα σε ένα πρωϊνό εξαιτίας ενός social media με το οποίο στην τελική δεν είναι εξοικοιωμένοι ούτε οι μισοί των μισών απο τους οπαδούς σου...

Παρ΄ όλα αυτά είμαι σίγουρος οτι κανείς δεν θα κουνήσει την Παπαρήγα απο τη θέση της, και κανενός δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί στον Περισσό. Στάνταρ θα βρούνε ένα κάρο δικαιολογίες για να δικαιολογήσουν το στραπάτσο (ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδεψε τον λαό, οι Ευρωπαίοι εκβίασαν τον τίμιο Έλληνα εργάτη, τα ΜΜΕ λασπολόγησαν εναντίον του κόμματος του λαού, και χίλιες δυο ακόμα παπαριές), θα συνεχίσουν να πρεσβεύουν τις ίδιες, εκτός πραγματικότητας και υπαρκτού σύμπαντος ιδεοληψίες, και φυσικά θα εξακολουθήσουν να πιστεύουν οτι αυτοί είναι οι πραγματικοί εκφραστές της λαϊκής βούλησης, άσχετα αν η λαϊκή βούληση τους έστειλε για θρούμπες...

*Σημείωση: Πρωτού πεί κανείς οτι το στραπάτσο του ΚΚΕ δεν είναι τίποτα μπροστά στο στραπάτσο του ΠΑΣΟΚ, επιτρέψτε μου να πω οτι κάτι τέτοιο απλά δεν ισχύει. Το οτι το ΠΑΣΟΚ ήταν τίγκα στους Όπου Φυσάει Άνεμος ήταν γνωστό, οπότε και δεν εκπλήσσει κανέναν το ότι έφυγαν μαζικά για να πάνε σε αυτούς που τους υπόσχονταν οτι θα διατηρήσουν ακέραια τα προνόμια τους. Το ΚΚΕ απο την άλλη είχε να περηφανεύεται για την σιδηρά πειθαρχία των οπαδών του: Απο το '93 μέχρι το '04 ήταν σταθερό σε ποσοστά μεταξύ 4.5 - 5.9% με συνεχή (έστω μικρή) ανοδική τάση, ενώ απο το '07 μέχρι και της εκλογές του προηγούμενου μήνα έπαιζε επίσης σταθερά στο 7.5 - 8.5%. Προφανώς κάτι άλλαξε τον τελευταίο μήνα, αλλά μιας και εκεί στον Περισσό δεν χαμπαριάζουν, δεν θα το βρούν ποτέ...

Κωλοχώρι...

"Ένα κωλωχώρι καταντήσαμε, που ο καθένας για το μικροσυμφέρον του γαμάει αυτόν τον τόπο..."
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=15986
Η πιο αληθινή περιγραφή για αυτόν το τόπο που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.
How true κύριε Παπαδημητρίου, how awfully true...

Η πίτα, ο σκύλος, το Ευρώ και το πήδημα της ρόδου...

Μάλιστα. Απο τη μια λοιπόν έχεις τον Στρατούλη να λέει πως οι καταθέσεις θα χρησιμοποιηθούν για την Ανάπτυξη (μόνο που τα λεφτά αυτά ουσιαστικά... δεν υπάρχουν, αλλά αυτό δε το λέει κανείς). Απο την άλλη έχεις τον Γλέζο να προτείνει κατάσχεση των καταθέσων άνω των 20 χιλιάδων ευρώ (λες και τα 20 χιλιάρικα είναι το ενδεδεγμένο ποσό πλούτου στην Ελλάδα, ή λες και το πρόβλημα είναι το πόσα έχεις και όχι το πως τα επέκτησες). Και στη μέση έχεις τον Τσίπρα να ζητάει ούτε λίγο ούτε πολύ απο Σαμαρά και Βενιζέλο να πάρουν πίσω τις υπογραφές τους και να κάνουν δήλωση μετάνοιας (λες και είμαστε πίσω στο 1948, οπότε υποθέτω πως αν οι αρχηγοί ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν "μετανοήσουν" θα τους στείλει ο Τσίπρας στη Μακρόνησο) για να καταδεχτεί να κάνει δεκτή τη στήριξη τους και να κάνει κυβέρνηση.

Μιλάμε δηλαδή για τρελή πλάκα. Στο μεταξύ ο Σόϊμπλε δηλώνει πως άμα η ίδια η Ελλάδα δεν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό της, οι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Ο Μπαρόζο δηλώνει πως η Ελλάδα πρέπει να σεβαστεί τις συμφωνίες που έχει υπογράψει αν θέλει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δόση του δανείου που εκταμιεύτηκε σήμερα στο πλαίσιο της Δανειακής Σύμβασης, αντί για 5.2 δίσ. ευρώ ήταν μειωμένη στα 4.2 δισ. ευρώ (και χωρίς άλλες δόσεις μετά τον Ιούνιο αν πρώτα δεν ολοκληρωθεί η επόμενη επίσκεψη της Τρόϊκας στην Αθήνα), ενώ 4 τουλάχιστον χώρες ζητούσαν όχι μείωση, αλλά πάγωμα της δόσης. Πόσο πιο λιανά δηλαδή να το κάνουν οι άνθρωποι; Το λένε ξεκάθαρα: ΕΣΕΙΣ είστε που πρέπει να ακούσετε ΕΜΑΣ, και όχι ΕΜΕΙΣ να ακούσουμε ΕΣΑΣ, γιατί πολύ απλά ΕΣΕΙΣ τα κάνατε σκατά 40 χρόνια τώρα, και ήρθατε σε ΕΜΑΣ να σας ξελασπώσουμε. Οπότε άμα δε γουστάρετε τα λεφτά μας (τα οποία δεν είχατε κανένα πρόβλημα να παίρνετε τόσα χρόνια, και τα οποία εξακολουθείτε να παίρνετε ακόμα και τώρα που μιλάτε για καταγγελία του Μνημονίου), δεν έχουμε και εμείς πρόβλημα να μην σας τα δώσουμε. Αλλά εσείς θέλετε μεν τα λεφτά, αλλά χωρίς υποχρεώσεις. Ε δε σφάξανε. Τα φράγκα έχουν κι ένα τίμημα. Αφού δε θέλετε να το πληρώσετε, ορίστε η πόρτα. Και τα σκυλιά είναι δεμένα. Μπορείτε να αποχωρήσετε. Η έξοδος σας σίγουρα θα μας δημιουργήσει προβλήματα, αλλά θα τα καταφέρουμε. Εσείς να δούμε τι θα κάνετε. Ορίστε λοιπόν, ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα. Άντε να δούμε πόσα απίδια χωράει ο σάκος....

Ο Κουβέλης τώρα στα ενδώτερα, λέει ξακάθαρα το προφανές: Μονομερής καταγγελία του Μνημονίου (όπως ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ) σημαίνει αυτομάτως έξοδο απο Ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Παπαρήγα το επαναλαμβάνει συνεχώς μήνες τώρα: ΔΕΝ γίνεται ακύρωση της δανειακής σύμβασης χωρίς ταυτόχρονη έξοδο απο το Ευρώ. Και από αυτή την άποψη είναι τουλάχιστον απόλυτα συνεπής στις θέσεις της, καθώς αυτό ακριβώς ζητάει: Έξοδο απο το Μνημόνιο ΚΑΙ απο την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και γι΄ αυτό και τα έχουν πάρει άγρια στο κρανίο εκεί στον Περισσό, γιατί αντιλαμβάνονται οτι όταν ο Τσίπρας μιλάει για καταγγελία του Μνημονίου και ταυτόχρονη παραμονή στην Ευροζώνη, όχι μόνο λαϊκίζει απίστευτα, αλλά νέτα - σκέτα κοροϊδεύει τον κόσμο. Και ο κόσμος τον παίρνει στα σοβαρά και πάει και τον ψηφίζει! Οπότε λογικό είναι να μη θέλει ούτε να ακούσει η Παπαρήγα για Τσίπρα.

Εν κατακλείδι: Δεν γίνεται να έχεις ΚΑΙ την πίτα ολόκληρη, ΚΑΙ τον σκύλο χορτάτο. Και αυτό ισχύει both ways. Είτε Δανειακή Σύμβαση και μεγάλες απώλειες για όλους μέχρι να ορθοποδήσουμε σαν χώρα, είτε εκτός Δανειακής Σύμβασης αλλά ταυτόχρονα και εκτός Ευρώ, οπότε πορευόμαστε μονάχοι μας. ΚΑΙ καταγγελία του Μνημονίου, ΚΑΙ εντός της Ευρωζώνης, απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Period.

Τον πούλο...

Όταν εύχεσαι να συμβεί κάτι, υπάρχει πάντα η πιθανότητα (όσο μικρή κι αν είναι) αυτό το κάτι να συμβεί.

Όλοι αυτοί που θέλουν την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός ΝΑΤΟ, εκτός πλανητικού συστήματος, εκτός Σύμπαντος εντέλει, να στηρίζεται στις δικές τις και μόνο δυνάμεις, "ανεξάρτητη" και "περήφανη", με ένα παντοδύναμο Κράτος - τροφό που θα φροντίζει, θα νουθετεί και θα ελέγχει κάθε έκφανση της Δημόσιας και Ιδιωτικής ζωής, ενδέχεται να δούν το όνειρο τους να πραγματοποιείται.

Η πιθανότητα να μας πουν οι λοιποί Ευρωπαίοι πως ήρθε η ώρα να πάρουμε τον πούλο και να πάμε στην ευχή του Ελληνικού Θεού, αυξάνεται εκθετικά. Όταν λοιπόν θα έρθει η ώρα να κάνουμε μοναχοί μας κουμάντο στο μικρό μας μαγαζάκι, ξεκομένοι απο την πραγματικότητα του υπαρκτού κόσμου, και καθώς θα αρχίζουμε να τρώμε διαδοχικές σφαλιάρες απο χίλιες πάντες, πολύ φοβάμαι πως θα βιώσουμε ένα θεαματικότητο πισωγύρισμα στην πρόσφατη Ιστορία μας. Το ρολόι θα γυρίσει σχεδόν έναν αιώνα πίσω, τότε που μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αναζητούσαμε με λύσσα τους υπεύθυνους της εθνικής ταπείνωσης και στήναμε πραγματικές κρεμάλες.

Οπότε όλοι αυτοί που ζητάνε σήμερα κρεμάλες στο Σύνταγμα, θα δούν το όνειρο τους να πραγματοποιείται. Μόνο που αυτοί οι ίδιοι θα προορίζονται για κρέμασμα...

Το βαρέλι στο οποίο ζούμε, δεν έχει πάτο. Και αυτό επειδή δεν είναι ένα τυχαίο βαρέλι: είναι ένα βαρέλι - fractal. Το βαρέλι - fractal είναι ένα βαρέλι πεπερασμένου μεγέθους (όπως άλλωστε όλα τα βαρέλια) αλλά με άπειρη χωρητικότητα: κοινώς, ΔΕΝ έχει πάτο, όπως είπα παραπάνω. Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, πως η κατρακύλα δεν έχει τέλος. Δεύτερον, πως ακόμα δεν έχουμε δεί τίποτα. Τα καλά τώρα έρχονται. Και θα συνεχίσουν να έρχονται. Μέχρι που οι τελευταίοι απο εμάς που θα κατρακυλάμε στην άβυσσο του φρακταλικού βαρελιού θα φωνάζουμε "όχι άλλο κάρβουνο". Αλλά θα είμαστε ήδη τόσο βαθιά χωμένοι στο απύθμενο βαρέλι, που δεν θα μας ακούει πλέον κανείς. Ούτε καν ο Ελληνικός Θεός.

Ο μόνος ίσως που ενδεχομένως να μας ακούσει, θα είναι ο σύντροφος Κιμ Γιονγκ Ουν απο τη μακρινή Βόρεια Κορέα. Και ανταποκρινόμενος στις κραυγές μας, θα πράξει τα δέοντα: θα μας στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα για το σθένος της επιλογής μας να πορευτούμε ανεξάρτητα και υπερήφανα, όπως οι Βορειοκορεάτες. Και θα ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα, ο καθένας στον δικό του φρακταλικό βαρελίσιο παράδεισο...

Αι Εκδικηταί...

Μιας λοιπόν και δεν είχα τι να κάνω, λέω δε βαριέσαι, ας παω να δώ τους Avengers που κάνουν πρεμιέρα σήμερα...
Βασικά, 2 πράγματα μόνο έχω να πω για την ταινία:
1. Τηρουμένων των αναλογιών (άλλωστε μιλάμε για superhero movie, όχι για ταινία του Λάρς φον Τρίερ), ήταν μια πολύ καλή ταινία. Και ξύλο είχε, και εφέ, και δράμα, και μπάμ-μπάμ, και απ΄όλα. The End.
2. Όλα τα λεφτά είναι ο χαρακτήρας του Μπρούς Μπάνερ/Χάλκ. Χωρίς αυτόν, η ταινία θα ήταν μια μετριότητα. Αλλά αν το καλοσκεφτείς, όλο το σενάριο στηρίζεται σε αυτόν. Και ακριβώς γι΄ αυτό το λόγο η ταινία δεν είναι μια μετριότητα (όπως ήταν για παράδειγμα το Thor) αλλά μια πολύ καλή superhero movie. Και η σκηνή όπου είναι δίπλα στον Thor (αφού έχουν ξυλοφορτώσει κάμποσους), και του ρίχνει μια ξεγυρισμένη γροθιά, είναι η κορυφαία κωμική σκηνή του έργου.
Αυτά.
Όσοι τη δείτε, περιμέντε για την κλασσική cut scene μετά τους τίτλους τέλους, όπου εμφανίζεται η Αυτού Μεγαλειότης των κακών του Σύμπαντος της Marvel, ο Thanos. Κοινώς, αναμένουμε το sequel (και ενδεχομένως και τρίτη ταινία)...