Τον πούλο...

Όταν εύχεσαι να συμβεί κάτι, υπάρχει πάντα η πιθανότητα (όσο μικρή κι αν είναι) αυτό το κάτι να συμβεί.

Όλοι αυτοί που θέλουν την Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός ΝΑΤΟ, εκτός πλανητικού συστήματος, εκτός Σύμπαντος εντέλει, να στηρίζεται στις δικές τις και μόνο δυνάμεις, "ανεξάρτητη" και "περήφανη", με ένα παντοδύναμο Κράτος - τροφό που θα φροντίζει, θα νουθετεί και θα ελέγχει κάθε έκφανση της Δημόσιας και Ιδιωτικής ζωής, ενδέχεται να δούν το όνειρο τους να πραγματοποιείται.

Η πιθανότητα να μας πουν οι λοιποί Ευρωπαίοι πως ήρθε η ώρα να πάρουμε τον πούλο και να πάμε στην ευχή του Ελληνικού Θεού, αυξάνεται εκθετικά. Όταν λοιπόν θα έρθει η ώρα να κάνουμε μοναχοί μας κουμάντο στο μικρό μας μαγαζάκι, ξεκομένοι απο την πραγματικότητα του υπαρκτού κόσμου, και καθώς θα αρχίζουμε να τρώμε διαδοχικές σφαλιάρες απο χίλιες πάντες, πολύ φοβάμαι πως θα βιώσουμε ένα θεαματικότητο πισωγύρισμα στην πρόσφατη Ιστορία μας. Το ρολόι θα γυρίσει σχεδόν έναν αιώνα πίσω, τότε που μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αναζητούσαμε με λύσσα τους υπεύθυνους της εθνικής ταπείνωσης και στήναμε πραγματικές κρεμάλες.

Οπότε όλοι αυτοί που ζητάνε σήμερα κρεμάλες στο Σύνταγμα, θα δούν το όνειρο τους να πραγματοποιείται. Μόνο που αυτοί οι ίδιοι θα προορίζονται για κρέμασμα...

Το βαρέλι στο οποίο ζούμε, δεν έχει πάτο. Και αυτό επειδή δεν είναι ένα τυχαίο βαρέλι: είναι ένα βαρέλι - fractal. Το βαρέλι - fractal είναι ένα βαρέλι πεπερασμένου μεγέθους (όπως άλλωστε όλα τα βαρέλια) αλλά με άπειρη χωρητικότητα: κοινώς, ΔΕΝ έχει πάτο, όπως είπα παραπάνω. Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, πως η κατρακύλα δεν έχει τέλος. Δεύτερον, πως ακόμα δεν έχουμε δεί τίποτα. Τα καλά τώρα έρχονται. Και θα συνεχίσουν να έρχονται. Μέχρι που οι τελευταίοι απο εμάς που θα κατρακυλάμε στην άβυσσο του φρακταλικού βαρελιού θα φωνάζουμε "όχι άλλο κάρβουνο". Αλλά θα είμαστε ήδη τόσο βαθιά χωμένοι στο απύθμενο βαρέλι, που δεν θα μας ακούει πλέον κανείς. Ούτε καν ο Ελληνικός Θεός.

Ο μόνος ίσως που ενδεχομένως να μας ακούσει, θα είναι ο σύντροφος Κιμ Γιονγκ Ουν απο τη μακρινή Βόρεια Κορέα. Και ανταποκρινόμενος στις κραυγές μας, θα πράξει τα δέοντα: θα μας στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα για το σθένος της επιλογής μας να πορευτούμε ανεξάρτητα και υπερήφανα, όπως οι Βορειοκορεάτες. Και θα ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα, ο καθένας στον δικό του φρακταλικό βαρελίσιο παράδεισο...