Γράφει ο Bertrand Russell στην εισαγωγή της "Ιστορίας της Δυτικής Φιλοσοφίας":
"Η Επιστήμη μας λέει τι μπορούμε να γνωρίζουμε, αυτά όμως που μπορούμε να γνωρίζουμε είναι λίγα, και αν ξεχάσουμε πόσα πολλά είναι αυτά που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε γινόμαστε αναίσθητοι σε πολλά πράγματα μεγάλης σπουδαιότητας. Η Θεολογία απο την άλλη, προβάλλει μια δογματική πίστη που πρεσβεύει πως έχουμε γνώση, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε άγνοια, και με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ένα είδος αγενούς υπεροψίας απέναντι στο Σύμπαν. Η αβεβαιότητα, υπό την παρουσία έντονων ελπίδων και φόβων, είναι επίπονη, θα πρέπει όμως να γίνει ανεκτή αν θέλουμε να ζήσουμε χωρίς την βοήθεια βολικών παραμυθιών. Δεν είναι καλό ούτε να ξεχνάμε τα ερωτήματα που υποβάλλει η Φιλοσοφία, ούτε να πείθουμε τους εαυτούς μας πως έχουμε βρεί αδιαμφισβήτητες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Το να διδάξει πως να ζεί κανείς χωρίς βεβαιότητες, και παρ΄ όλα αυτά να μην παραλύει απο τους δισταγμούς, είναι πιθανόν το σημαντικότερο πράγμα το οποίο η Φιλοσοφία, στην εποχή μας, μπορεί ακόμα να κάνει για αυτούς που την μελετούν..."
Για την συντριπτική πλοιοψηφία βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου