Γενική Θεωρία της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας

Παρακάτω ακολουθεί η μικρή μου συνεισφορά στην προσπάθεια κατανόησης του μεγάλου ερωτήματος που απασχολεί εδώ και χρόνια όλους εμάς τους σκεπτικιστές: Τι είναι αυτό που κάνει πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν σε παράξενα, ανόητα και ενίοτε επικίνδυνα πράγματα; Η έρευνα μου έφερε στο φως ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο διέφευγε μέχρι σήμερα της Επιστήμης. Το φαινόμενο αυτό αποφάσισα να το ονομάσω, Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας....

Η Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας είναι ένα φαινόμενο το οποίο εκδηλώνεται στον σύγχρονο τεχνολογικά ανεπτυγμένο κόσμο. Δεν μπορεί να παρατηρηθεί απευθείας, παρά μόνο έμμεσα: Θα πρέπει κανείς να παρατηρήσει πολύ προσεκτικά την συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω του για να μπορέσει να αντιληφθεί την παρουσία κάποιας Φούσκας. Υπάρχουν παντού γύρω μας άνθρωποι οι οποίοι δημιουργούν και στην συνέχεια ζουν σε τέτοιες ειδικές, αόρατες Φούσκες, εντός των οποίων η παρατηρητικότητα και η αντίληψη της πραγματικότητας παραμορφώνεται ή αναστέλλεται εντελώς.

Το Φαινόμενο της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με μια τυπική σαπουνόφουσκα, με την διαφορά πως δεν είναι απλώς διάφανη αλλά εντελώς αόρατη, ενώ επιπλέον περιβάλει εντελώς το άτομο ή τα άτομα που επηρεάζει. Η Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας λειτουργεί όπως ακριβώς ένας παρασιτικός οργανισμός που επιβιώνει χάρη στον ξενιστή του, και έχει μία και μοναδική ιδιότητα: Όλες οι αντικειμενικές πληροφορίες του εξωτερικού κόσμου μεταβάλλονται όταν διαπερνούν τα τοιχώματα της Φούσκας. Το μέγεθος και το εύρος της μεταβολής αυτής βασίζεται σε ένα εσωτερικό σύνολο κανόνων, το οποίο ορίζεται από τους κατοίκους της Φούσκας. Η σχέση δηλαδή ανάμεσα στην Φούσκα και στους κατοίκους της είναι αμφίδρομη: οι κάτοικοι είναι αυτοί που τροφοδοτούν την ύπαρξη της Φούσκας, και εν συνεχεία εξαρτούν την συμπεριφορά τους από αυτήν. Μερικά τυπικά απλά παραδείγματα κανόνων-μεταβολής της διττής σχέσης Φούσκας – κατοίκων είναι τα εξής: «Δεν μπορεί να γίνεται με αυτό τον τρόπο – άρα δεν γίνεται με αυτό τον τρόπο», «Δεν μπορεί να είναι αλήθεια – άρα δεν είναι αλήθεια», «δεν πιστεύω πως είναι έτσι – άρα δεν είναι έτσι». Το σύνολο των κανόνων δεν είναι σταθερό: μεταβάλλεται συνεχώς ανάλογα με την συνισταμένη των ιδιοσυγκρασιών των κατοίκων της Φούσκας, και ανάλογα με την πραγματικότητα που περιβάλλει την Φούσκα. Υπάρχουν όμως ορισμένοι βασικοί κανόνες οι οποίοι διέπουν όλες ανεξαιρέτως τις Φούσκες Αντι-Πραγματικότητας. Οι κανόνες αυτοί παρουσιάζονται στο τέλος.

Το πρόβλημα με τις Φούσκες Αντι-Πραγματικότητας είναι ότι είναι αόρατες: οι κάτοικοι τους όμως φαίνονται κανονικά, και μάλιστα δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ένας αντικειμενικός εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία μιας Φούσκας Αντι –Πραγματικότητας είναι έμμεσος, ελέγχοντας την παραμόρφωση της ροής των γεγονότων και των πληροφοριών πριν και μετά την επαφή τους με την Φούσκα που περιβάλλει τα υπό εξέταση άτομα. Όσο περισσότερο αλλοιώνουν ή αρνούνται τα αντικειμενικά γεγονότα οι κάτοικοι της Φούσκας, τόσο περισσότερο απομακρύνεται η Φούσκα από τον πραγματικό κόσμο, και τόσο ευκολότερο είναι για τον αντικειμενικό εξωτερικό παρατηρητή να αντιληφθεί την ύπαρξη της Φούσκας. Ουσιαστικά λοιπόν η Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας είναι ένα είδος μηχανής αντι-βαρύτητας με εφαρμογή στην κοσμική πραγματικότητα, η οποία διαθέτει έναν εξαιρετικά μεγάλο αριθμό εφαρμογών. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί πως, όσο περισσότερο απομακρύνεται η Φούσκα από την πραγματικότητα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο πιθανός κίνδυνος για τους κατοίκους της. Δυστυχώς, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και τους ανύποπτους ανθρώπους που τυγχάνει να βρίσκονται κοντά σε μια Φούσκα, καθώς αυτή έχει την τάση να λειτουργεί ως μαγνήτης και να τραβά νέους κατοίκους εντός της, καθώς μόνο με τον τρόπο αυτό μπορεί να αναπτυχθεί και να γίνει πιο ισχυρή.

ΝΟΜΟΙ της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας

Μηδενικός Νόμος:
Στην Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας, καθένας είναι ελεύθερος να ορίσει τι είναι πραγματικό με βάση τις προσωπικές του πεποιθήσεις, τα συναισθήματα του και τις ανάγκες του.

Πρώτος Νόμος:
Το μέγεθος της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας είναι ευθέως ανάλογο του αριθμού των κατοίκων της και της δύναμης των πεποιθήσεων τους.

Δεύτερος Νόμος:
Η άνωση της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας αυξάνεται παράλληλα με το μέγεθος της: όσο μεγαλώνει το μέγεθος της, τόσο απομακρύνεται από την πραγματικότητα.

Τρίτος Νόμος:
Τα ανεκδοτικά πειστήρια (προσωπικές μαρτυρίες), οι ευσεβείς πόθοι και η επιλεκτική κρίση αυξάνουν το μέγεθος της Φούσκας Αντι-Πραγματικότητας και ενισχύουν την αντοχή των τοιχωμάτων της.

Τέταρτος Νόμος:
Μικρές σε μέγεθος και αντοχή Φούσκες Αντι-Πραγματικότητας έχουν την τάση να συναθροίζονται και να συνενώνονται με τον καιρό, δημιουργώντας μεγαλύτερες και πιο ισχυρές Φούσκες Αντι-Πραγματικότητας.

Πέμπτος Νόμος:
Αιχμηρά αντικείμενα (όπως η αλήθεια, τα αποδεικτικά στοιχεία, η ίδια η πραγματικότητα κλπ.) μπορούν να αποσταθεροποιήσουν (ή και να σπάσουν) μια Φούσκα Αντι-Πραγματικότητας. Συνεπώς οι κάτοικοι μιας Φούσκας αποφεύγουν με κάθε τρόπο τα αιχμηρά αντικείμενα.