Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Σάββατο 14 Μαΐου 2005

Η AAPT και η παδεία: ένα ζηλευτό παράδειγμα...

Παραθέτω μεταφρασμένο το κείμενο - διακύρηξη της Αμερικάνικης Ένωσης Καθηγητών Φυσικής (American Association of Physics Teachers, AAPT), το οποίο μπορείτε να βρείτε στο πρωτότυπο εδώ:

"Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Αμερικανικής Ένωσης Καθηγητών Φυσικής ανησυχεί ιδιαίτερα απο οργανωμένες ενέργειες για την εξασθένηση ή ακόμα και την εξόντωση σημαντικών τμημάτων της Εξέλιξης και της Κοσμολογίας απο τα εκπαιδευτικά αντικείμενα των Πολιτειών και των σχολικών περιφερειών.

Η Εξέλιξη και η Κοσμολογία αποτελούν δυο απο τις ενοποιημένες έννοιες της σύγχρονης επιστήμης. Υπάρχουν ελάχιστες επιστημονικές θεωρείες με μεγαλύτερη υποστήριξη απο παρατηρήσεις απο αυτές τις δύο: Η βιολογική Εξέλιξη έχει συμβεί και νέα είδη έχουν προκύψει με το πέρασμα του χρόνου, η ζωή στην Γη έχει ηλικία μεγαλύτερη του ενός δισεκατομυρίου ετών, και τα περισσότερα άστρα έχουν ηλικία αρκετών δισεκατομυρίων ετών τουλάχιστον. Ακατανίκητα επιχειρήματα προέρχονται απο διαφορετικές πηγές - η δομή και η λειτουργία του DNA, η γεωλογική ανάλυση των πετρωμάτων, οι παλαιοντολογικές μελέτες των απολιθωμάτων, οι τηλεσκοπικές παρατηρήσεις μακρινών αστεριών και γαλαξίων - και κανένας σοβαρός επιστήμονας δεν αμφισβητεί αυτές τις αξιώσεις. Κάνουμε μεγάλο κακό στα παιδιά μας αν απομακρύνουμε απο την εκπαίδευση τους την έκθεση σε στέρεα επιστημονικά στοιχεία τα οποία υποστηρίζουν αρχές οι οποίες διαμορφώνουν σημαντικά την κατανόηση του κόσμου στον οποίο ζούμε.

Καμία επιστημονική θεωρία, ανεξάρτητα απο το πόσο ισχυρά στηρίζεται απο τα διαθέσιμα δεδομένα, δεν είναι τελική και πέρα απο κάθε αμφισβήτηση. Κάθε καλή θεωρία είναι πάντοτε εκτεθειμένη στην πιθανότητα της τροποποίησης ή της κατάργησης της παρουσία νέων δεδομένων. Αυτή η διαδικασία βρίσκεται στην καρδιά της επιστήμης. Παρ΄ όλα αυτά, η βιολογική και η κοσμολογική Εξέλιξη είναι θεωρίες με τόσο ισχυρή υποστήριξη και τόσο στενά συνδεδεμένες με την επιστήμη όσο και οποιαδήποτε άλλη θεμελιώδης θεωρία της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας. Το να αρνηθούμε στα παιδιά στην έκθεση στα στοιχεία που υποστηρίζουν την βιολογική και την κοσμολογική Εξέλιξη, είναι σαν να τους επιτρέπουμε να πιστεύουν πως τα άτομα δεν υπάρχουν ή πως ο Ήλιος γυρίζει γύρω απο την Γη.

Πιστεύουμε στην διδασκαλία του ότι η επιστήμη είναι μια διαδικασία η οποία εξετάζει όλα τα δεδομένα που σχετίζονται με ένα ζήτημα και δοκιμάζει όλες τις ενναλακτικές υποθέσεις. Γι΄ αυτό τον λόγο, δεν επιδοκιμάζουμε την διδασκαλία των "στοιχείων ενάντια στην Εξέλιξη", επειδή επι του παρόντος τέτοια επιστημονικά στοιχεία δεν υπάρχουν. Ούτε μπορούμε να δεχτούμε την διδασκαλία του "επιστημονικού δημιουργισμού", της "ευφυούς σχεδίασης", ή άλλων μη-επιστημονικών κοσμοθεωρειών ως έγκυρες επιστημονικές θεωρείες. Αυτές οι δοξασίες αγνοούν τις σημαντικές σχέσεις μεταξύ των εμπειρικών δεδομένων και αποτυγχάνουν στην παράθεση υποθέσεων που να μπορούν να ελεγχθούν. Δεν θα πρέπει να αποτελούν τμήμα της επιστημονικής διδακτέας ύλης.

Τα σχολικά συμβούλια, οι δάσκαλοι, οι γονείς και οι νομοθέτες έχουν την ευθύνη να εξασφαλίσουν πως όλα τα παιδιά μας θα λάβουν μια καλή εκπαίδευση στις επιστήμες. Η Αμερικανική Ένωση Καθηγητών Φυσικής εναντιώνεται σε όλες τις προσπάθειες που απαιτούν ή προωθούν την διδασκαλία του δημιουργισμού ή οποιασδήποτε άλλης μη επιστημονικής κοσμοθεωρείας σε επιστημονικά μαθήματα. Η Ένωση υποστηρίζει τα Πρότυπα Εθνικής Επιστημονικής Εκπαίδευσης (National Science Education Standards), τα οποία ενσωματώνουν την διαδικασία της επιστήμης και καλά εδραιωμένες επιστημονικές θεωρίες στις οποίες περιλαμβάνονται η κοσμολογική και η βιολογική Εξέλιξη.

Αυτή η δήλωση υιοθετήθηκε απο το Εκτελεστικό Συμβούλιο της Αμερικάνικης Ένωσης Καθηγητών Φυσικής στις 24 Απριλίου 2005".

Τελικά είναι ευτύχημα το ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι σκέφονται λογικά, και δεν διστάζουν να πάρουν θέση...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αλοίμονο κι αν δεν υπήρχαν κάποιοι ρε Μανώλη!

Αλλά το ζήτημα είναι κατ' εμέ άλλο.Κι αυτό είναι που αξίζει να συζητηθεί.Το πως και γιατί εν έτει 2005 μαχχ, υπάρχει τέτοια εντυπωσιακή ποσότητα συνανθρώπων μας που είναι σκληροπυρηνικοί δημιουργιστές.Το πως και γιατί η δεσιδαιμονία ακόμη και σε μεγέθη που θα προκαλούσαν γέλιο ακόμη και σε έναν πρωτόγονο ανιμιστή υφίσταται σε απίθανο βαθμό.Και ακόμη, που εντοπίζονται οι ευθύνες και σε ποιό βαθμό σε όλοων των ειδών τις κοινότητες τους φορείς και τους θεσμούς που έχουν συμμετοχή σε αυτό το πνευματικό blackout που παρατηρούμε...