Ζήτω η Ελλάς

Τράβηξα των φώτο πριν μισή ώρα, καθώς γύρναγα από το ταχυδρομείο.Το θέμα δεν είναι πως ο τύπος κρέμασε την σημαία ανάποδα. Το θέμα είναι πως, έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από την εθνική επέτειο, εξακολουθεί να έχει την σημαία κρεμασμένη ανάποδα, και στ' αρχίδια του που είναι ανάποδα. Εκτός βέβαια κι αν δεν είναι σταρχιδιστής, αλλά απλά στόκος και δεν ξέρει καν ότι είναι ανάποδα... Άραγε τι είναι χειρότερο, ελληνόκαβλος σταρχιδιστής ή ελληνόκαβλος στόκος;

Μ.Χ. βάρβαροι...

Η εβδομάδα που πέρασε, άρχισε υπέροχα και τελείωσε καταπληκτικά. Ξεκίνησε με την ανάγνωση του "Μ.Χ." του Βασίλη Αλεξάκη (εκδόσεις Εξάντας), και τελείωσε με την ανάγνωση του "Τι ζητούν οι βάρβαροι" του Δημοσθένη Κούρτοβικ (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Τολμώ να πω πως, το "Τι ζητούν οι Βάρβαροι" είναι το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει από την εποχή του "Και με το φως του λύκου επανέρχονται" της Ζατέλη. Δυο πολύ δυνατά ελληνικά μυθιστορήματα μέσα σε μια εβδομάδα, αυτό κι αν είναι τύχη...

Τετραγωνίζοντας τον κύκλο (δεν είμαστε Σλάβοι/Μογγόλοι!)...

Κάποιος μου έστειλε αυτό το link, το οποίο και φαίνεται να κάνει τον κύκλο του εδώ και κανα-δυο χρόνια στο εγχώριο Internet. Μέσες - άκρες λέει πως βάση έρευνας του πανεπιστημίου Στάνφορντ, εμείς οι Έλληνες (trademark) δεν έχουμε γενετική σχέση με τους (Μογγόλους) Τούρκους, δεν έχουμε γενετική σχέση με τους Σλάβους, και επιπλέον πως οι Έλληνες εποίκησαν την υπόλοιπη Ευρώπη επειδή έχουμε κοινό DNA. Οπότε πάρε τον πούλο κ. Φαλμεραγερ (ω ναι, αυτή είναι η ουσία του άρθρου)!

Μερικά μικρά σχόλια λοιπόν:

1.
Το τι ρόλο ακριβώς έπαιξε το Στάνφορντ σε αυτή την έρευνα, τι ρόλο οι Έλληνες που λέγεται πως παίρνουν μέρος, και ποια ακριβώς ήταν τα συμπεράσματα, μάλλον δεν θα το μάθουμε από την Απογευματινή. Ο προσανατολισμός του άρθρου είναι ξεκάθαρος, και αμφιβάλλω για το αν οι επιστήμονες του Στάνφορντ είχαν κατά νου τον Φαλμεράγερ...

2.
Δυστυχώς για τους "εθνικόφρονες" φύλακες του Ελληνικού DNA, οι Τούρκοι δεν είναι Μογγόλοι. Δεν υπάρχει έρευνα που να υποδεικνύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, γενετικά οι Τούρκοι σε ποσοστό 94.1% ομοιάζουν με τους λοιπούς Ευρωπαίους και κατοίκους της Εγγύς Ανατολής (βάση έρευνας του Στάνφορντ πάλι!)

3.
Και πάλι δυστυχώς για τους παραπάνω, οι Σλάβοι δεν αποτελούν έθνος, αλλά γλωσσική οικογένεια. Γενετικά οι Σλάβοι είναι απίστευτα μπερδεμένοι, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δεν έχει νόημα να μιλάμε καν για βασική γενετική καταγωγή.

4.
Το ότι οι Έλληνες αποίκησαν την υπόλοιπη Ευρώπη, δυστυχώς δεν προκύπτει από το ότι το DNA μας ομοιάζει. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε και οι Τούρκοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν οι αυτοί αποίκησαν την Ευρώπη, επειδή και το δικό τους DNA ομοιάζει των Ευρωπαίων. Μιλάμε δηλαδή για γελοία πράγματα...

5.
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο post, κανείς δεν πρέπει να παίρνει σοβαρά τις εφημερίδες σε θέματα που άπτονται ειδικού (και μάλιστα επιστημονικού) ενδιαφέροντος. Για την εφημερίδα, σημασία έχει η είδηση, και όχι η τεκμηρίωση της. Τουλάχιστον για την Ελληνική εφημερίδα...

6.
Μου είναι απλά αδύνατο να πάρω στα σοβαρά άρθρο εφημερίδας το οποίο αρχίζει το κυρίως κείμενο του με την λέξη "Εντυπωσιακό!"...

Γιατί τελικά δεν πρέπει να παίρνει κανείς σοβαρά τις εφημερίδες....

... σε θέματα που έχουν να κάνουν με την Επιστήμη εν γένει.

Αφορμή αποτέλεσε πρόσφατο post του Ιστολόγιου. Ψάχνοντας απο εδώ και από εκεί, έπεσα και στο συγκεκριμένο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή. Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα παράγραφο:

"Η έκθεση (αναφέρεται στο Limits to Growth το οποίο εξετάζει και το Ιστολόγιο στο post του) (που κατόπιν έγινε το μεγαλύτερο οικολογικό μπεστ σέλερ όλων των εποχών: μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες και πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα) προέβλεπε την καταστροφή του πολιτισμένου κόσμου μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα. Το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, ισχυριζόταν, οδηγεί σε εξάντληση των φυσικών πόρων. Στην αυγή του 21ου αιώνα ο πληθυσμός της Γης θα έφτανε τα 10 δισεκατομμύρια. Μέχρι το 1990 θα είχε εξαντληθεί το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο."

Τέτοιου είδους προβλέψεις δεν υπήρχαν στο Limits to Growth. Γιατί ο Μανδραβέλης λοιπόν γράφει κάτι τέτοιο; Τόσο το post του Ιστολόγιου όσο και το συγκεκριμένο άρθρο εξηγούν γιατί. Το πρόβλημα γενικά με τους δημοσιογράφους είναι πως ενδιαφέρονται περισσότερο για την "είδηση" καθευατή, παρά για το κατά πόσο στέκει ή όχι. Και σε θέματα που άπτονται της Επιστήμης, αυτή η προτίμηση ενίοτε παίρνει από τραγικές ως κωμικοτραγικές διαστάσεις...

Την καλύτερη πάντως απάντηση για το γιατί οι άνθρωποι εν γένει έχουν την τάση να προτρέχουν σε τέτοια θέματα (και σε πολλά ακόμα δυστυχώς) την βρήκα σε ένα ανώνυμο σχόλιο στο παραπάνω άρθρο που παραπέμπω:

"Look, do you guys seriously expect people to read something before criticising it?

Next you'll be saying we have to taste a meal before saying it's good or bad, watch a movie before reviewing it, and look at a woman before deciding she's ugly.

Really this is just a ridiculous standard that's being set here."

Χωρίς λοιπά σχόλια...

Αλλαγή Antivirus...

Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ Norton Antivirus. Ήταν ένα από τα κολλήματα μου, να το πω έτσι. Διάφορα σκηνικά τον τελευταίο καιρό όμως με έκαναν να επανεξετάσω το ζήτημα. Όχι, δεν γέμισα ιούς, απλά άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ επεμβαίνει ο Norton στο σύστημα, πόσους πόρους καταλαμβάνει, και πόσο σπαστικός μπορεί να γίνει όταν θέλεις να κρατήσεις ένα αρχείο που το πρόγραμμα το αναγνωρίζει ως πιθανό trojan. Οπότε άρχισα να ψάχνω για καινούργιο Antivirus. Κατέληξα σε δύο, το NOD32 και το Kaspersky. Τελικά επέλεξα το NOD32, απλά επειδή διαθέτει την καλύτερη on access scan τεχνολογία. To Kaspersky έχει χωρίς αμφιβολία τον καλύτερο on demand scanner, τελικά όμως αποφάσισα πως αυτό που πρώτιστα με ενδιαφέρει είναι το μπλοκάρισμα ΠΡΙΝ από την δράση του ιού/trojan/οτιδήποτε, και όχι ο εντοπισμός του ΜΕΤΑ την δράση του. Και όταν πρόκειται για on access scanning, το NOD32 είναι απλά ο βασιλιάς. Από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα είναι Marketing...

10.000 π.Χ. (εντελώς)

Ήμουν λοιπόν της άποψης πως δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να γυριστεί blockbuster χειρότερο από το "Independence Day" (εντάξει, το "Pearl Harbor" πλησίαζε, δεν έφτανε όμως). Ε, να που διαψεύστηκα. Ο Έμεριχ κατάφερε να ξεπεράσει τον... εαυτό του. Το "10.000 π.Χ." είναι πράγματι χειρότερο. Ότι αρνητικό χαρακτηρισμό και να δώσεις στην ταινία, λίγος θα είναι. Λοιπόν, πάντα είχα αυτή την απορία: Πως διάολο γίνεται να έχεις στην διάθεση σου ένα κάρο λεφτά, ότι τεχνολογία χρειάζεσαι και ένα γαμιστερό θέμα, και να καταφέρνεις να τα σκατώνεις; Και να πεις πως είναι καραγκιόζης ο σκηνοθέτης, κάτι πάει κι έρχεται. Ο Έμεριχ όμως γύρισε και το "Day After Tomorrow", το οποίο πρέπει να ομολογήσω πως ήταν πολύ καλή ταινία (τηρουμένων πάντα των αναλογιών) για blockbuster. Επίσης δεν καταλαβαίνω πως διάολο γίνεται το χειρότερο blockbuster να είναι γυρισμένο απο τον Έμεριχ, την στιγμή που υπάρχει ο Τζόελ Σουμάχερ στο Hollywood (αυτό το "Batman Forever" ήταν μοναδικό κομμάτι!). Τι να πω ρε γαμώτο, η ζωή τελικά δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει...

Όλος ο κόσμος ένα παιχνίδι...

Αυτό είναι ένα post που ήθελα να ανεβάσω εδώ και καιρό. Τα παιχνίδια είναι μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Δεν αναφέρομαι στα video games, αλλά στα παραδοσιακά, επιτραπέζια παιχνίδια, αυτά που θέλουν μια παρέα να κάθεται γύρω από ένα τραπέζι, καφέδες αναψυκτικά και τσιγάρα στο πλάι, και μεγάλη όρεξη για πραγματική διασκέδαση (δεν υπάρχει τίποτα πιο διασκεδαστικό από ένα καλό επιτραπέζιο παιχνίδι, με μοναδική εξαίρεση το sex).

Παιχνίδια υπάρχουν άπειρα. Το να διαλέξεις ένα καλό παιχνίδι, μπορεί να είναι λίγο ζόρι. Ευτυχώς, υπάρχουν μπούσουλες. Οι πιο καλοί είναι τα βραβεία. Ω ναι, υπάρχουν άνθρωποι που βραβεύουν επιτραπέζια παιχνίδια. Υπάρχει το Games Magazine, υπάρχει το International Gamers Awards και υπάρχει και το Spiel Des Jahres (Game of the Year). Παιχνίδι που έχει επάνω του την στάμπα ενός εκ των τριών ανωτέρω βραβείων, είναι must have εξορισμού. Το Games Magazine για παράδειγμα, στο Hall of Fame του έχει το Scrabble και το Stratego της Milton Bradley, τα Trivial Pursuit, Clue, Monolopy και Risk της Parker Brothers, το Dungeons and Dragons και το Magic: The Gathering της Wizards of the Coast, το Othello της Mattel, τα Acquire, Diplomacy, Axis & Allies και Civilization της Avalon Hill, και το Settlers of Catan της Mayfair Games. Το International Gamers Awards είναι πιο καινούργιο, και βραβεύει τα καλύτερα παιχνίδια κάθε χρονιάς. Νικητές του 2007 ήταν το Caylus της Ystari/ Rio Grande Games και το Twilight Struggle της GMT Games. Τέλος, υπάρχει και το Spiel Des Jahres. Είναι το παλαιότερο, και κατ΄ εμέ το καλύτερο. Βραβεύει μόνο γερμανικά παιχνίδια, αλλά δεν έχει σημασία: τα καλύτερα άλλωστε παιχνίδια είναι τα γερμανικά, no question about it. Ανάμεσα σε αυτά που έχουν κατά καιρούς πάρει τον τίτλο του νικητή του Spiel des Jahres είναι το Settlers of Catan (Οι άποικοι του Κατάν) και το Carcassonne (Τα Κάστρα του Μυστρά). Αυτά τα 2 παιχνίδια ανήκουν εξορισμού στην παιχνιδοθήκη κάθε αξιοπρεπούς gamer που σέβεται τον εαυτό του. Άλλα υπέροχα παιχνίδια που έχουν βραβευτεί είναι το Alhambra, το Puerto Rico, το Thurn and Taxis, το Ticket to Ride. Όλα υπέροχα παιχνίδια...

Το μόνο πρόβλημα είναι πως, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη το επιτραπέζιο παιχνίδι είναι ευρύτατα διαδεδομένο, στην Ελλάδα είναι του πεταματά. Με μοναδική εξαίρεση μερικά τρανταχτά ονόματα όπως η Monopoly ή το Scrabble και το Trivial Pursuit, τα επιτραπέζια είναι σχεδόν άγνωστα. Άσε που δεν υπάρχει και κανείς να τα προωθήσει, με μοναδική εξαίρεση την Καίσσα. Αν θές δηλαδή να βρείς ένα επιτραπέζιο από αυτά που βραβεύονται κάθε χρόνο, κάτι πιο ψαγμένο βρε αδελφέ, η Καίσσα είναι η μόνη σου επιλογή. Μόνο αυτή εισάγει επιτραπέζια, και επιπλέον μεταφράζει τα πιο δημοφιλή (πχ τους Άποικους του Κατάν, τα Κάστρα του Μυστρά ή το Αλάμπρα). Τώρα τελευταία έχει ξεθαρρέψει κάπως και ο Παπασωτηρίου και χώνει και αυτός επιτραπέζια στις προθήκες του στο κατάστημα της Στουρνάρη (βασικά μάλλον έχει κάνει κάποια συμφωνία με την Καίσσα και προωθεί τα μεταφρασμένα της). Τώρα βέβαια θα μου πεις, ποιος να προωθήσει τα επιτραπέζια όταν δεν υπάρχει κόσμος να τα παίξει... Εντάξει, το ότι είμαστε πάτος στην Ευρώπη σε κάθε τι που έχει πραγματική σημασία (μόνο στην χρήση της κινητής τηλεφωνίας, στην εκπομπή ρύπων και στην παραγωγή απορριμμάτων και σκανδάλων είμαστε κορυφαίοι) είναι γνωστό, στα παιχνίδια θα αποτελούσαμε εξαίρεση;

Αυτές οι άτιμες οι μεταμοσχεύσεις...

Με ρωτάει ο αγαπητός Φιλαλήθης ποια είναι η θέση μου για τις μεταμοσχεύσεις νεφρών στην Ινδία και στο Πακιστάν. Υποθέτω πως αναφέρεται στους Έλληνες που πάνε σε αυτές τις χώρες για να υποβληθούν σε μεταμόσχευση νεφρού.

Αγαπητέ μου φίλε, δυστυχώς το θέμα που θίγεις είναι αρκετά πολύπλοκο. Δεν εξαντλείται μόνο στο αν πράττουν καλώς οι κακώς όσοι πράττουν κατ΄ αυτό τον τρόπο. Εντάξει, μπορώ να σου πω πως κακώς πάνε αυτοί που πάνε στην Ινδία και στο Πακιστάν για να βάλουν νεφρό. Και λοιπόν; Μήπως θα αποτρέψεις έτσι αυτούς που πηγαίνουν; σε καμία περίπτωση. Το ζήτημα φίλε Φολαλήθη έχει δυο πολύ βασικές παραμέτρους. Η πρώτη έχει να κάνει με το νεφρικό μόσχευμα ως ιατρικό "προϊόν" με συγκεκριμένη προσφορά και ζήτηση. Η δεύτερη έχει να κάνει με την κοινή Ελληνική νοοτροπία του "να κάνω εγώ την δουλειά μου, και ας πάνε να γαμηθούνε όλοι". Σημειωτέον, η δεύτερη αυτή παράμετρος έχει σημαντικό αντίκτυπο ΚΑΙ στην πρώτη: Αν το μόνο που σε νοιάζει είναι ο κώλος σου, λογικό είναι να την έχεις γραμμένη την προσφορά οργάνων. Θυμάσαι εκεί την διαφήμιση που έπαιζε κάποτε η ΕΤ? με τον γιατρό που ρωτάει τον ασθενή του, ποια είναι η γνώμη του για την δωρεά οργάνων, και ο ασθενής απαντά πως καλή είναι, αλλά ο ίδιος δωρητής δεν γίνεται (και ο γιατρός που απαντά πως πρέπει να κάνει μεταμόσχευση, και μένει κάγκελο ο ασθενής). Ε, αυτή είναι η πραγματικότητα στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια. Οι Έλληνες είναι σταρχιδιστές και παρτάκηδες σε ζητήματα ουσίας, και η χαμηλή προσφορά οργάνων το αποδεικνύει περίτρανα. Όχι, το πως θα ονομάζονται τα Σκόπια ΔΕΝ είναι ζήτημα ουσίας. Η δωρεά οργάνων είναι, όπως και η αιμοδοσία, όπως και τα ράντζα στα νοσοκομεία, όπως και οι δίμηνες αναμονές για επείγοντα χειρουργεία. αλλά εμάς μας νοιάζει πάνω απ΄ όλα μην μας πούνε τον Μεγαλέξανδρο αδελφή, και ας πάει να γαμηθεί ο γείτονας που πεθαίνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μας...

Δεν θα αναφερθώ στο πως γίνεται και στα νούμερα εμφανίζεται μια άνοδος των μεταμοσχεύσεων τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι μια άλλη ιστορία, ακόμα πιο τραγική, γιατί πρακτικά οι Έλληνες εξακολουθούν να είναι το ίδιο αναίσθητοι όπως και πριν 15 (25,35,45) χρόνια. Απλά, έχουν "αμβλυνθεί" τα όρια αποδοχής και καταλληλότητας μοσχευμάτων, τόσο όσο χρειάζεται ώστε τα νούμερα να δείχνουν αυξητικές τάσεις. Στην πράξη, τίποτα δεν αλλάζει. Το πρόβλημα της χαμηλής προσφοράς εξακολουθεί να υφίσταται. Και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τι κάνουν? Αυτό που θα έκανε ο κάθε μέσος Έλληνας στην θέση τους: κοιτάζει να "κάνει την δουλειά του", no matter the cost. Αν λοιπόν θα βάλει νεφρό τάζοντας λαγούς με πετραχήλια δεξιά και αριστερά, αυτό θα κάνει. Αν θα βάλει νεφρό πηγαίνοντας στο Πακιστάν, θα πάει στο Πακιστάν. Όλα τα άλλα τα γράφει ΣΤ΄ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ, ακόμα και όταν σε αυτά τα άλλα συμπεριλαμβάνεται και ο κίνδυνος να πάθει μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που ήδη έχει. Τι είπατε; Κοινή Λογική; Μα καλά, είστε σοβαροί; Εδώ ο Έλληνας δεν σκέφτεται λογικά σε πιο απλές καταστάσεις, θα σκεφτεί λογικά τώρα που έχει πάρει φωτιά ο κώλος του και κοιτάει να ξεμπλέξει;

Τεσπά, ας μην επεκταθώ περισσότερο γιατί μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι κάθε φορά που τα σκέφτομαι όλα αυτά. Η ουσία είναι πως έχουμε μάθει να κατηγορούμε το Κράτος για όλα τα στραβά που μας συμβαίνουν, και αφήνουμε μονίμως την ουρά μας απέξω. Το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι (σε πρώτη φάση και κατά κύριο λόγο) πρόβλημα κρατικής πρωτοβουλίας: Είναι πρόβλημα των πολιτών της κοινωνίας που αποτελούν αυτό το κράτος. Οι Έλληνες απλά ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ και δεν αναλαμβάνουν κανενός είδους δράση αν το αντικείμενο της δράσης τους δεν συνδέεται άμεσα με τους ίδιους. Και ακριβώς επειδή δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στο άμεσο μέλλον, δεν βλέπω να βρίσκεται και καμία λύση στο πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων. Το πολύ - πολύ να μην πηγαίνουν πλέον για μεταμοσχεύσεις στο Πακιστάν και στην Ινδία, αλλά στο Κόσοβο και στην Μακεδονία, που είναι και πιο κοντά, και που μάλλον θα είναι και πιο οικονομικά...

Αρχέγονον Χάος...

Άν κάτσεις να σκεφτείς σοβαρά τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια, δεν γίνεται να μην βάλεις τα γέλια (ή να μην κλάψεις). Όταν ο Χριστόδουλος νοσηλευόταν, οι επώνυμοι (πολιτικοί + ιερείς + διάφοροι άλλοι) έκαναν ουρές έξω από το νοσοκομείο για να τον επισκεφτούν. Στο μνημόσυνο προχτές, δεν πάτησε ψυχή. Τον έγραψαν κανονικά στα αρχίδια τους όλοι αυτοί που έπιναν νερό στο όνομα του. Λογικόν. Τώρα υπάρχει άλλος Αρχιεπίσκοπος για να γλύψουν, με τον Χριστόδουλο θα ασχολούνται; Από την άλλη έχεις την ιστορία με τον Ζαχόπουλο να τραβάει την ανηφόρα. Εντάξει, σιγά μην βγει τίποτα από αυτή την ιστορία. Εδώ ρε φιλέ περάσαμε στο ντούκου τα 4 μεγαλύτερα σκάνδαλα που γνώρισε ποτέ η χώρα από τότε που υπάρχει ως κράτος, με τα ξενοπηδήματα του κυρίου Γενικού περιμένεις να καθαρίσει η λέρα; Έχουμε και λέμε: Υποκλοπές, Πακιστανοί, Siemens και Δομημένα Ομόλογα. Αυτά, το καθένα από μόνο του, είναι ικανό να ρίξει κυβέρνηση σε χρόνο dt σε οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης, με εξαίρεση ίσως την Μακεδονία (ναι, Μακεδονία, τραβάτε κανα ζόρι;) και το Κόσοβο που είναι σε ντεμί κατάσταση ακόμα (και ώς γνωστόν στις ντεμί καταστάσεις, anything goes).

Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Εδώ μπορείς να έχεις όσα σκάνδαλα θές, σε όση έκταση θές, για όσο διάστημα θές, και το μόνο πράγμα που να ενδιαφέρει τους εμπλεκόμενους ναι είναι τα ποσοστά των γκάλοπ. Η πλάκα είναι που υπάρχει και ένα πέμπτο σκάνδαλο εν εξελίξει, το οποίο μάλλον το περνάνε όλοι στο ντούκου: Το σκηνικό που παίζεται με τις συνεντεύξεις στις προσλήψεις των δημοσίων. Αυτό έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια του σκανδάλου, έχει γίνει πιά τραγέλαφος. Βάλε τώρα το σκηνικό που παίχτηκε πέρσι και με τις Πανελλήνιες, συνυπολόγισε και το άλλο απίστευτο σκάνδαλο με το ασφαλιστικό και τα άρπα κόλλα νομοσχέδια που ετοιμάζουν, και καταλαβαίνεις γιατί πράγμα μιλάμε. CHAOS. Ίδιο με το αρχέγονο χάος της χριστιανικής μυθολογίας. Και έχεις από πάνω και το περίφημο νομοσχέδιο για την Ελεύθερη Συμβίωση, που η ίδια η κυβέρνηση που το ζήτησε, το έχει τώρα κλειδωμένο στο συρτάρι! Ε μα λογικό είναι! Ξέρεις τι είναι να σου βγουν μεμιάς ο Άνθιμος, ο Ψωμιάδης και ο Καρατζαφέρης και με κοινό μέτωπο να σε κράζουν επειδή φέρνεις νόμο που και καλά θα καταβαραθρώσει τον ιερό θεσμό του γάμου, τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας, την ταυτότητα μας, την υπερηφάνεια μας, κλπ κλπ κλπ; Τι έγινε λέει; οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη νομοθετικά πλαίσια για την Ελεύθερη Συμβίωση; Στ΄ αρχίδια μας, εμείς είμαστε Έλληνες, όχι Ευρωπαίοι. Δέκα χρόνια το φώναζε ο Χριστόδουλος, ακόμα να το εμπεδώσετε; Για όλα φταίει ο Διαφωτισμός ζώα...

24Mbit - συνέχεια...

Μιας και οι περισσότεροι Έλληνες καίμε κάρβουνο (γι΄ αυτό άλλωστε και η ΔΕΗ επιμένει στα εργοστάσια λιθάνθρακα, ξέρει τι κάνει), είναι πολύ φυσικό να έχουμε την απαίτηση να αγοράζουμε 24Mbit και να έχουμε... 25 (και χωρίς μάλιστα να ξέρουμε πως διάολο μπαίνουμε στα settings του modem για να δούμε στα πόσα κλειδώνουμε). Εδώ ρε φίλε είναι Ελλάδα, όχι Δανία, το 'πιασες; Είναι δυνατόν να μένεις 5 χιλιόμετρα από το DSLAM σου και να περιμένεις να έχεις 24 Μbit; Και τι διάολο τα θές τα 24 αφού μόνο ένα κωλό-Mail έχεις όλο κι όλο; Μουσική και ταινίες* έτσι κι αλλιώς ακόμα απο τον μαύρο αγοράζεις, μιας και δεν ξέρεις πως διάολο κατεβάζουν από το Internet. Εδώ με το ζόρι έμαθες να ανοίγεις τον IE (για άλλο browser ούτε λόγος, ακόμα προσπαθείς να καταλάβεις τι είναι ο Firefox). Τζάμπα τα 2 χιλιάρικα που έδωσες για να πάρεις καινούργιο laptop στο φινάλε, και με ένα μεταχειρισμένο των διακοσίων ευρώ μια χαρά θα την έπαιζες την Πασιέτζα...

*Το απίστευτο πανηγύρι είναι με όλους αυτούς που κατεβάζουν ταινίες (κουτσά-στραβά έμαθαν πως γίνεται), πάνε μετά να τις τρέξουν στο πανάκριβο Home Cinema τους, και δεν τρέχουν! Ούτε για αρχεία .avi έχουν ιδέα, ούτε για αρχεία υποτίτλων, ούτε για DVD players που υποστηρίζουν DivX και greek subtitles. Α ρε αθάνατε Έλληνα! This is Sparta ρε!

Sweeney Tood και ο δαιμονικος μουσικοσυνθέτης...

Είδα το Sweeney Todd, και ομολογουμένως δεν με ενθουσίασε. Εντάξει, γενικά δεν είμαι των μιούζικαλ έτσι και αλλιώς. Τα τραγούδια μου φάνηκαν μέτρια, με μια-δυο εξαιρέσεις. Καλή σκηνοθεσία από τον Burton, γαμάτη ερμηνεία από τον Depp, αλλά μέχρις εκεί. Ίσως βέβαια να κάνω λάθος και να είναι εργάρα, αλλά είπαμε, δεν είμαι των μιούζικαλ. Όπως δεν είμαι και της παραμυθο-κινδυνολογίας, ειδικά της γερο-ξεκούτικης και αρχαιοκομμουνιστικής. Ο δαιμονικός Εθνικός μουσικοσυνθέτης Μίκης έκανε πάλι παρέμβαση μέσω επιστολής, και μου θύμισε για μια ακόμη φορά γιατί θεωρώ τους κουκουέδες ως οντότητες εκτός τόπου και χρόνου. Καμία επαφή με την πραγματικότητα, πλήρης αποδοχή των εθνοπατριωτικών μυθευμάτων, των ίδιων ακριβώς που προβάλλουν κατά κόρον και οι εθνοσωτήρες του ΛΑΟΣ. Κυρία μου (όπως θα έλεγε και ο Λάκης), η κατάντια δεν ήταν που θα έμπαινε η Έφη- Σταυρώστε με - στην Βουλή: η κατάντια είναι που μπήκαν αυτοί που μπήκαν. Τώρα μάλιστα που ο Αρχηγός έχρισε τον Άδωνι διάδοχο στον θρόνο, τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Anyway, κάθε μέρα που περνά μας φέρνει όλο και πιο κοντά στον θάνατο, οπότε υπάρχει λύτρωση. Άμα πεθάνουμε, τίποτε απο όλα αυτά δεν θα μας αγγίζει. Επιτέλους, θα έχουμε λίγη ησυχία. Μέχρι τότε βέβαια θα μας ψήσουν το ψάρι στα χείλη, αλλά εντάξει, δεν μασάμε. Συνηθισμένοι είμαστε. Α, τα συγχαρητήρια μου στους Μακεδόνες (τους Σκοπιανούς ντε), που κατάφεραν να κάνουν το μεγάλο ριφιφί: μας κλέψαν τον Εθνικό μας Μύθο (έναν από τους πολλούς), και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Και τώρα, πως θα έρθουν οι τουρίστες στην Ελλάδα να ζήσουν τον Μύθο τους; εδώ σε θέλω κάβουρα!