Με δυο λόγια, θέλει να στηρίξει μια προσωρινή κυβέρνηση στην οποία δεν θα μετέχει κανείς απο το κόμμα του, η οποία δεν θα πάρει καμία απόφαση για τα μέτρα που θα συνοδεύσουν την δανειακή σύμβαση. Κοινώς, συναινεί στην δανειακή σύμβαση υπο την προϋπόθεση οτι θα έχει μηδενική ευθύνη για τα πεπραγμένα της προσωρινής κυβέρνησης, ώστε να πάει σε εκλογές χωρίς τα ενδεχόμενα "βαρίδια" δυσάρεστων αποφάσεων...
Εμ έτσι ρε παιδιά γίνομαι κι εγώ Πρωθυπουργός. Ο τύπος θέλει να φτιάξει ομελέτα αλλά να σπάσουν άλλοι τα αυγά. Τι γαμάτους πολιτικούς αρχηγούς έχουμε τελικά... Η πλάκα είναι πως βλέποντας τον Σαμαρά, μου είναι αδύνατον να βρίσω τον Παπανδρέου. Και δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να στεναχωρηθώ γι΄ αυτό...
1 σχόλιο:
Για κλάματα δυστυχώς.
Δημοσίευση σχολίου