Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Εγώ την ομελέτα και εσείς τα αυγά...

Αν κατάλαβα καλά, αυτό που ουσιαστικά ζητάει ο Σαμαράς είναι προσωρινή κυβέρνηση με μη πολιτικά πρόσωπα, διάρκειας ολίγων εβδομάδων, με στόχο την κύρωση της δανειακής σύμβασης αλλά όχι των συνοδευτικών μέτρων, και μετά εκλογές.

Με δυο λόγια, θέλει να στηρίξει μια προσωρινή κυβέρνηση στην οποία δεν θα μετέχει κανείς απο το κόμμα του, η οποία δεν θα πάρει καμία απόφαση για τα μέτρα που θα συνοδεύσουν την δανειακή σύμβαση. Κοινώς, συναινεί στην δανειακή σύμβαση υπο την προϋπόθεση οτι θα έχει μηδενική ευθύνη για τα πεπραγμένα της προσωρινής κυβέρνησης, ώστε να πάει σε εκλογές χωρίς τα ενδεχόμενα  "βαρίδια" δυσάρεστων αποφάσεων...

Εμ έτσι ρε παιδιά γίνομαι κι εγώ Πρωθυπουργός. Ο τύπος θέλει να φτιάξει ομελέτα αλλά να σπάσουν άλλοι τα αυγά. Τι γαμάτους πολιτικούς αρχηγούς έχουμε τελικά... Η πλάκα είναι πως βλέποντας τον Σαμαρά, μου είναι αδύνατον να βρίσω τον Παπανδρέου. Και δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να στεναχωρηθώ γι΄ αυτό...

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Εδώ ο κόσμος καίγεται...

Μάλιστα. Λοιπόν, ο Παπανδρέου ζητάει συναίνεση και εννοεί να αποδεχτούν όλοι αδιαμαρτύρητα τις επιλογές του (παράλληλα απορρίπτει κάθε συζήτηση περί συγκυβέρνησης γιατί πως να το κάνουμε, ένας Παπανδρέου είναι πάντα too large για να υπάρξει χώρος και για άλλον στην καρέκλα). Ο Σαμαράς αρνείται να συναινέσει και ζητάει εκλογές εδώ και τώρα, για να σώσει τη χώρα με το μαγικό ραβδάκι της ανάπτυξης που προφανώς του χάρισε ο Χάρρι Πόττερ. Η Παπαρήγα ζητάει εκλογές και έξοδο απο το ευρώ, έξοδο απο την ΟΝΕ, έξοδο απο το ΝΑΤΟ, έξοδο απο την Τούμπα, ακόμα και... έξοδο των Ισραηλιτών απο την Αίγυπτο, γιατί η Ελλάδα είναι πλούσια και αυτάρκης και γιατί δίκιο είναι το δίκιο του εργάτη (οι εργαζόμενοι στον 902 εξαιρούνται). Ο Καρατζαφέρης ζητάει κυβέρνηση εθνικής ομοψυχίας, εθνικής ανάτασης, εθνικής Ελλάδος, με συμμετοχή προσωπικοτήτων (μάλλον εννοεί την Έφη Σαρρή). Ο Τσίπρας ζητάει παραίτηση Παπούλια, εκλογές και συνεργασία των αριστερών προοδευτικών κομμάτων (γιατί ως γνωστόν τα αριστερά κόμματα έχουν μεγάλη παράδοση στην συνεργασία).

Τουτέστοιν, όλοι διαφωνούν με όλους, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες τραβάνε τα μαλλιά τους με αυτά που ακούνε και βλέπουνε. Ο Σαρκοζί βγαίνει και λέει ευθέως ότι ήταν λάθος η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, και οι δικοί μας εδώ συζητάνε για την παρέλαση που δεν έγινε. Όλη η Ευρώπη λέει ότι παίζουμε με τη φωτιά και ότι ουσιαστικά πηγαίνουμε για έξοδο απο το ευρώ με τις εξυπνάδες μας (η πλέον πρόσφατη είναι φυσικά η ανακοίνωση για το δημοψήφισμα), και εμάς μας απασχολεί το αν ήταν σωστή ή λανθασμένη η απόφαση του Παπούλια να αποχωρήσει απο την εξέδρα των επισήμων.

Μέχρι που αναπόφευκτα θα βγεί η Μέρκελ και θα μας πεί "αγαπητοί Έλληνες, είστε για τον πούτσο καβάλα, πάρτε λοιπόν το κουβαδάκι σας και τραβάτε για άλλη παραλία. Αρκετά σας ανεχτήκαμε, οπότε τραβάτε στο γέρο-διάολο μπας και βρούμε την ησυχία μας. Λες και δεν έχουμε άλλη δουλειά απο το να ασχολούμαστε με τις μαλακίες σας. Πάρτε τον πούλο λοιπόν, τραβάτε πίσω στην κωλό-δραχμή σας, και αφήστε το ευρώ για εμάς που ξέρουμε να κρατάμε τα κράτη μας όρθια. Εκ μέρους των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευχαριστούμε πολύ που μας πρήξατε τ'αρχίδια 2 χρόνια τώρα, αλλά δεν θα πάρουμε άλλο". Και θα μας δείξει τον δρόμο προς τα αποδυτήρια...