Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Εδώ είναι Ελλάντα...

Πολύ ενδαφέρον το κείμενο της Έλενας που δημοσιεύει ο κ. Καπλανι στο blog του. Επεκτείνοντας την συλλογιστική, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή του κοινού στο εξής κωμικοτραγικό: όσο αυξάνεται η ακρίβεια και παράλληλα πέφτει η αγοραστική ικανότητα του πολίτη (μιας και οι μισθοί μένουν στάσιμοι/μειώνονται καθώς οι αυξήσεις είναι αρκετά κάτω του πληθωρισμού), τόσο αυξάνονται οι προσφορές για πιστωτικές κάρτες και δάνεια. Τουτέστοιν, στην προσπάθεια να διατηρήσουμε το επίπεδο του τρόπου ζωής που έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα, δανειζόμαστε, χωρίς φυσικά να μπορούμε να αποπληρώσουμε. Κάνω λάθος ή πρόκειται για μια αυτοτροφοδοτούμενη φούσκα απο αέρα που περιμένει να σκάσει;

Joke of the Year...

Το αστείο της χρονιάς στον χώρο του PC Gaming είναι ομολογουμένως το Age of Conan. Και να σκεφτεί κανείς πως έχει ήδη κάνει 1 εκατομμύριο πωλήσεις, ενώ όλα τα reviews της πρώτης εβδομάδας του έδιναν καταπληκτικές βαθμολογίες. Όταν βέβαια οι παίχτες πέρασαν το level20, άρχισαν τα όργανα, και φάνηκε ξεκάθαρα πως το παιχνίδι είναι απλά σε beta φάση (κατά την γνώμη μου, ήθελε ακόμα 6 μήνες τουλάχιστον development και testing πρωτού κυκλοφορήσει). Όλα τα features που υποτίθεται πως θα έκαναν το Age of Conan να ξεχωρίζει απο τα υπόλοιπα MMO είτε δεν είναι ακόμα implemented στο παιχνίδι, είτε δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε, είτε είναι γεμάτα bugs.

Το end game content είναι απλά ανύπαρκτο, το leveling απο το 50 ως το 80 είναι τουλάχιστον προβληματικό, καθώς δεν υπάρχει ανάλογης ποσότητας questing content και το grinding πάει σύνεφο. Ο κόσμος είναι τελικά μικρότερος απ΄ όσο περίμενε κανείς, το συνεχές zoning απο περιοχή σε περιοχή κάνει τα ταξίδια βαρετά και κουραστικά, και τα gathering/ crafting proffesions είναι εντελώς broken και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως πχ το skinning και το alchemy) απλώς ακατανόητα (αφού τα skins είναι drop items ανεξάρτητα απο το αν είσαι skinner ή όχι, ποιός τελικά ο λόγος ύπαρξης του Skinner στο παιχνίδι;). Το δε προτοποριακό σύστημα μάχης είναι το μεγαλύτερο αστείο απο όλα: Για τους meelee χαρακτήρες είναι απλά ένα σύστημα combos όπου απλά πατάς συνδιασμούς πλήκτρων, για τους δε casters είναι όπως ακριβώς και στο WoW: απλό casting και μπάρα cast! Εντάξει, για να μην μιλήσω για το περίφημο Spellweaving. Υποθέτω πως ούτε καν οι developers γνωρίζουν τι ακριβώς υποτίθεται πως είναι. Επι του παρόντος, είναι ένας εφετζίδικος τρόπος για να πεθάνεις γρήγορα, ώστε να μπορέσεις μετά να επιλέξεις rez point για να μεταφερθείς γρήγορα στον χάρτη... Οι Guild Cities δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θα έπρεπε (και είχε διαφημιστεί) πως θα είναι. Υπάρχει ένας και μοναδικός NPC που δουλεύει αυτή τη στιγμή, ο Trader, και αυτός με χίλια δυο προβλήματα. Όσο για το περίφημο PvP rewards system: Υποτίθεται πως θα ήταν μέσα στο παιχνίδι με την κυκλοφορία του, όπως ακριβώς και η υποστήριξη για το DX10. Τα PvP rewards δεν είναι πουθενά (ανακοινώθηκαν για τέλη Ιουνίου, μετά για αρχές Ιουλίου, ακόμα τίποτα), το DX10 για μετά τον Αύγουστο.

Με δυο λόγια, μιλάμε για μεγάλη απογοήτευση...

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

Μα πού πήγε;

Έχω παρατήσει το World of Warcraft εδώ και καιρό, υπάρχει όμως ακόμα κόσμος που ασχολείται. K, no problem, περί ορέξεως άλλωστε ουδείς ο λόγος, που λέει και ένα λατινικό γνωμικό (ήταν και βασική αρχή των Σχολαστικών αν δεν κάνω λάθος). Το εκνευριστικό όμως είναι όταν εξακολουθούν να ασχολούνται μαζί σου μερικοί γκιόζηδες. Τι διάολο, τελειώσαν τα bosses στο παιχνίδι και ο Πεφωτισμένος Ελέω Θεού Αρχηγός* θυμήθηκε περσινά ξινά σταφύλια; Anyway, μάλλον κάποιοι απο το guild του τον έκραξαν άσχημα, γι΄ αυτό και φρόντισε να κατεβάσει άρον - άρον την περίφημη σελίδα με τους παίχτες που ήθελαν το κακό του, το κακό του guild του, και την καταστροφή του σύμπαντος...

*All rights reserved. "Πεφωτισμένος Ελέω Θεού Αρχηγός" is a trademark of Cerberos, Divine Emperor of Samurai...

PS: Συγχαρητήρια για τους επερχόμενους σπόνσορες. Να μαντέψω, η Siemens και η Deutsche Telecoms είναι;
PS2: Δεν έχω τίποτα με τα παιδία απο το guild, progress θέουν να κάνουν και να ευχαριστηθούν το παιχνίδι. Ο χαρακτηρισμός "γκιόζηδες" πάει σε ένα μόνο άτομο (και χρησιμοποιώ πληθυντικό επειδή το άτομο είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ, Θεϊκός Αυτοκράτορας γάρ), τον Πεφωτισμένο...
PS3: Μόλις έμαθα πως κατεβαίνει και στις εκλογες...

Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Εθνική Ελλάδος γειά σου...

Και για όσους δεν κατάλαβαν: μετάλλια, πρωτιές και διακρίσεις χωρίς ντόπα δεν γίνεται. Απλά ενώ πλέον είμαστε και εμείς ισότιμοι με όλους τους υπόλοιπους στις ουσίες, μας λείπει η πείρα στο σκαπουλάρισμα. Αλλά σε 10, 20 το πολύ χρόνια θα την αποκτήσουμε και αυτή, οπότε και η WADA δεν θα μας πιάνει στον ύπνο όπως τώρα. Η μόνη πρωτοτυπία στην περίπτωση των 11 που πιάστηκαν στην φάκα, είναι πως μάλλον έγινε καρφωτή η δουλειά από κάποιον εκ των έσω που πήρε πρόσφατα πόδι. Στον υπόλοιπο κόσμο οι καρφωτές γίνονται από αντίπαλες εθνικές ομάδες συνήθως, για να κόψει ο πλεονάζων ανταγωνισμός. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί (ελάχιστοι) που ομολογούν, όταν ανακαλύπτουν πως οι όρχεις τους εξαφανίστηκαν και έβγαλαν βυζιά...

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

1 μέρα πριν το Βουκουρέστι...

...and anything goes. Έχω την εντύπωση πως σε 200 χρόνια από τώρα όλο αυτό το πανηγύρι με τα κράτη - έθνη θα είναι απλά μια δυσάρεστη ανάμνηση (εάν φυσικά δεν έχουμε αλληλοφαγωθεί όλοι μεταξύ μας, ή αν δεν έχει παγώσει ο πλανήτης...)

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Ζήτω η Ελλάς



Τράβηξα των φώτο πριν μισή ώρα, καθώς γύρναγα από το ταχυδρομείο.Το θέμα δεν είναι πως ο τύπος κρέμασε την σημαία ανάποδα. Το θέμα είναι πως, έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από την εθνική επέτειο, εξακολουθεί να έχει την σημαία κρεμασμένη ανάποδα, και στ' αρχίδια του που είναι ανάποδα. Εκτός βέβαια κι αν δεν είναι σταρχιδιστής, αλλά απλά στόκος και δεν ξέρει καν ότι είναι ανάποδα... Άραγε τι είναι χειρότερο, ελληνόκαβλος σταρχιδιστής ή ελληνόκαβλος στόκος;

Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Μ.Χ. βάρβαροι...

Η εβδομάδα που πέρασε, άρχισε υπέροχα και τελείωσε καταπληκτικά. Ξεκίνησε με την ανάγνωση του "Μ.Χ." του Βασίλη Αλεξάκη (εκδόσεις Εξάντας), και τελείωσε με την ανάγνωση του "Τι ζητούν οι βάρβαροι" του Δημοσθένη Κούρτοβικ (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Τολμώ να πω πως, το "Τι ζητούν οι Βάρβαροι" είναι το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει από την εποχή του "Και με το φως του λύκου επανέρχονται" της Ζατέλη. Δυο πολύ δυνατά ελληνικά μυθιστορήματα μέσα σε μια εβδομάδα, αυτό κι αν είναι τύχη...

Τετραγωνίζοντας τον κύκλο (δεν είμαστε Σλάβοι/Μογγόλοι!)...

Κάποιος μου έστειλε αυτό το link, το οποίο και φαίνεται να κάνει τον κύκλο του εδώ και κανα-δυο χρόνια στο εγχώριο Internet. Μέσες - άκρες λέει πως βάση έρευνας του πανεπιστημίου Στάνφορντ, εμείς οι Έλληνες (trademark) δεν έχουμε γενετική σχέση με τους (Μογγόλους) Τούρκους, δεν έχουμε γενετική σχέση με τους Σλάβους, και επιπλέον πως οι Έλληνες εποίκησαν την υπόλοιπη Ευρώπη επειδή έχουμε κοινό DNA. Οπότε πάρε τον πούλο κ. Φαλμεραγερ (ω ναι, αυτή είναι η ουσία του άρθρου)!

Μερικά μικρά σχόλια λοιπόν:

1.
Το τι ρόλο ακριβώς έπαιξε το Στάνφορντ σε αυτή την έρευνα, τι ρόλο οι Έλληνες που λέγεται πως παίρνουν μέρος, και ποια ακριβώς ήταν τα συμπεράσματα, μάλλον δεν θα το μάθουμε από την Απογευματινή. Ο προσανατολισμός του άρθρου είναι ξεκάθαρος, και αμφιβάλλω για το αν οι επιστήμονες του Στάνφορντ είχαν κατά νου τον Φαλμεράγερ...

2.
Δυστυχώς για τους "εθνικόφρονες" φύλακες του Ελληνικού DNA, οι Τούρκοι δεν είναι Μογγόλοι. Δεν υπάρχει έρευνα που να υποδεικνύει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, γενετικά οι Τούρκοι σε ποσοστό 94.1% ομοιάζουν με τους λοιπούς Ευρωπαίους και κατοίκους της Εγγύς Ανατολής (βάση έρευνας του Στάνφορντ πάλι!)

3.
Και πάλι δυστυχώς για τους παραπάνω, οι Σλάβοι δεν αποτελούν έθνος, αλλά γλωσσική οικογένεια. Γενετικά οι Σλάβοι είναι απίστευτα μπερδεμένοι, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δεν έχει νόημα να μιλάμε καν για βασική γενετική καταγωγή.

4.
Το ότι οι Έλληνες αποίκησαν την υπόλοιπη Ευρώπη, δυστυχώς δεν προκύπτει από το ότι το DNA μας ομοιάζει. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε και οι Τούρκοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν οι αυτοί αποίκησαν την Ευρώπη, επειδή και το δικό τους DNA ομοιάζει των Ευρωπαίων. Μιλάμε δηλαδή για γελοία πράγματα...

5.
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο post, κανείς δεν πρέπει να παίρνει σοβαρά τις εφημερίδες σε θέματα που άπτονται ειδικού (και μάλιστα επιστημονικού) ενδιαφέροντος. Για την εφημερίδα, σημασία έχει η είδηση, και όχι η τεκμηρίωση της. Τουλάχιστον για την Ελληνική εφημερίδα...

6.
Μου είναι απλά αδύνατο να πάρω στα σοβαρά άρθρο εφημερίδας το οποίο αρχίζει το κυρίως κείμενο του με την λέξη "Εντυπωσιακό!"...

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Γιατί τελικά δεν πρέπει να παίρνει κανείς σοβαρά τις εφημερίδες....

... σε θέματα που έχουν να κάνουν με την Επιστήμη εν γένει.

Αφορμή αποτέλεσε πρόσφατο post του Ιστολόγιου. Ψάχνοντας απο εδώ και από εκεί, έπεσα και στο συγκεκριμένο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή. Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα παράγραφο:

"Η έκθεση (αναφέρεται στο Limits to Growth το οποίο εξετάζει και το Ιστολόγιο στο post του) (που κατόπιν έγινε το μεγαλύτερο οικολογικό μπεστ σέλερ όλων των εποχών: μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες και πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα) προέβλεπε την καταστροφή του πολιτισμένου κόσμου μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα. Το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, ισχυριζόταν, οδηγεί σε εξάντληση των φυσικών πόρων. Στην αυγή του 21ου αιώνα ο πληθυσμός της Γης θα έφτανε τα 10 δισεκατομμύρια. Μέχρι το 1990 θα είχε εξαντληθεί το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο."

Τέτοιου είδους προβλέψεις δεν υπήρχαν στο Limits to Growth. Γιατί ο Μανδραβέλης λοιπόν γράφει κάτι τέτοιο; Τόσο το post του Ιστολόγιου όσο και το συγκεκριμένο άρθρο εξηγούν γιατί. Το πρόβλημα γενικά με τους δημοσιογράφους είναι πως ενδιαφέρονται περισσότερο για την "είδηση" καθευατή, παρά για το κατά πόσο στέκει ή όχι. Και σε θέματα που άπτονται της Επιστήμης, αυτή η προτίμηση ενίοτε παίρνει από τραγικές ως κωμικοτραγικές διαστάσεις...

Την καλύτερη πάντως απάντηση για το γιατί οι άνθρωποι εν γένει έχουν την τάση να προτρέχουν σε τέτοια θέματα (και σε πολλά ακόμα δυστυχώς) την βρήκα σε ένα ανώνυμο σχόλιο στο παραπάνω άρθρο που παραπέμπω:

"Look, do you guys seriously expect people to read something before criticising it?

Next you'll be saying we have to taste a meal before saying it's good or bad, watch a movie before reviewing it, and look at a woman before deciding she's ugly.

Really this is just a ridiculous standard that's being set here."

Χωρίς λοιπά σχόλια...


Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Αλλαγή Antivirus...

Εδώ και χρόνια χρησιμοποιώ Norton Antivirus. Ήταν ένα από τα κολλήματα μου, να το πω έτσι. Διάφορα σκηνικά τον τελευταίο καιρό όμως με έκαναν να επανεξετάσω το ζήτημα. Όχι, δεν γέμισα ιούς, απλά άρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ επεμβαίνει ο Norton στο σύστημα, πόσους πόρους καταλαμβάνει, και πόσο σπαστικός μπορεί να γίνει όταν θέλεις να κρατήσεις ένα αρχείο που το πρόγραμμα το αναγνωρίζει ως πιθανό trojan. Οπότε άρχισα να ψάχνω για καινούργιο Antivirus. Κατέληξα σε δύο, το NOD32 και το Kaspersky. Τελικά επέλεξα το NOD32, απλά επειδή διαθέτει την καλύτερη on access scan τεχνολογία. To Kaspersky έχει χωρίς αμφιβολία τον καλύτερο on demand scanner, τελικά όμως αποφάσισα πως αυτό που πρώτιστα με ενδιαφέρει είναι το μπλοκάρισμα ΠΡΙΝ από την δράση του ιού/trojan/οτιδήποτε, και όχι ο εντοπισμός του ΜΕΤΑ την δράση του. Και όταν πρόκειται για on access scanning, το NOD32 είναι απλά ο βασιλιάς. Από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα είναι Marketing...

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

10.000 π.Χ. (εντελώς)

Ήμουν λοιπόν της άποψης πως δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να γυριστεί blockbuster χειρότερο από το "Independence Day" (εντάξει, το "Pearl Harbor" πλησίαζε, δεν έφτανε όμως). Ε, να που διαψεύστηκα. Ο Έμεριχ κατάφερε να ξεπεράσει τον... εαυτό του. Το "10.000 π.Χ." είναι πράγματι χειρότερο. Ότι αρνητικό χαρακτηρισμό και να δώσεις στην ταινία, λίγος θα είναι. Λοιπόν, πάντα είχα αυτή την απορία: Πως διάολο γίνεται να έχεις στην διάθεση σου ένα κάρο λεφτά, ότι τεχνολογία χρειάζεσαι και ένα γαμιστερό θέμα, και να καταφέρνεις να τα σκατώνεις; Και να πεις πως είναι καραγκιόζης ο σκηνοθέτης, κάτι πάει κι έρχεται. Ο Έμεριχ όμως γύρισε και το "Day After Tomorrow", το οποίο πρέπει να ομολογήσω πως ήταν πολύ καλή ταινία (τηρουμένων πάντα των αναλογιών) για blockbuster. Επίσης δεν καταλαβαίνω πως διάολο γίνεται το χειρότερο blockbuster να είναι γυρισμένο απο τον Έμεριχ, την στιγμή που υπάρχει ο Τζόελ Σουμάχερ στο Hollywood (αυτό το "Batman Forever" ήταν μοναδικό κομμάτι!). Τι να πω ρε γαμώτο, η ζωή τελικά δεν σταματά ποτέ να μας εκπλήσσει...

Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

Όλος ο κόσμος ένα παιχνίδι...

Αυτό είναι ένα post που ήθελα να ανεβάσω εδώ και καιρό. Τα παιχνίδια είναι μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Δεν αναφέρομαι στα video games, αλλά στα παραδοσιακά, επιτραπέζια παιχνίδια, αυτά που θέλουν μια παρέα να κάθεται γύρω από ένα τραπέζι, καφέδες αναψυκτικά και τσιγάρα στο πλάι, και μεγάλη όρεξη για πραγματική διασκέδαση (δεν υπάρχει τίποτα πιο διασκεδαστικό από ένα καλό επιτραπέζιο παιχνίδι, με μοναδική εξαίρεση το sex).

Παιχνίδια υπάρχουν άπειρα. Το να διαλέξεις ένα καλό παιχνίδι, μπορεί να είναι λίγο ζόρι. Ευτυχώς, υπάρχουν μπούσουλες. Οι πιο καλοί είναι τα βραβεία. Ω ναι, υπάρχουν άνθρωποι που βραβεύουν επιτραπέζια παιχνίδια. Υπάρχει το Games Magazine, υπάρχει το International Gamers Awards και υπάρχει και το Spiel Des Jahres (Game of the Year). Παιχνίδι που έχει επάνω του την στάμπα ενός εκ των τριών ανωτέρω βραβείων, είναι must have εξορισμού. Το Games Magazine για παράδειγμα, στο Hall of Fame του έχει το Scrabble και το Stratego της Milton Bradley, τα Trivial Pursuit, Clue, Monolopy και Risk της Parker Brothers, το Dungeons and Dragons και το Magic: The Gathering της Wizards of the Coast, το Othello της Mattel, τα Acquire, Diplomacy, Axis & Allies και Civilization της Avalon Hill, και το Settlers of Catan της Mayfair Games. Το International Gamers Awards είναι πιο καινούργιο, και βραβεύει τα καλύτερα παιχνίδια κάθε χρονιάς. Νικητές του 2007 ήταν το Caylus της Ystari/ Rio Grande Games και το Twilight Struggle της GMT Games. Τέλος, υπάρχει και το Spiel Des Jahres. Είναι το παλαιότερο, και κατ΄ εμέ το καλύτερο. Βραβεύει μόνο γερμανικά παιχνίδια, αλλά δεν έχει σημασία: τα καλύτερα άλλωστε παιχνίδια είναι τα γερμανικά, no question about it. Ανάμεσα σε αυτά που έχουν κατά καιρούς πάρει τον τίτλο του νικητή του Spiel des Jahres είναι το Settlers of Catan (Οι άποικοι του Κατάν) και το Carcassonne (Τα Κάστρα του Μυστρά). Αυτά τα 2 παιχνίδια ανήκουν εξορισμού στην παιχνιδοθήκη κάθε αξιοπρεπούς gamer που σέβεται τον εαυτό του. Άλλα υπέροχα παιχνίδια που έχουν βραβευτεί είναι το Alhambra, το Puerto Rico, το Thurn and Taxis, το Ticket to Ride. Όλα υπέροχα παιχνίδια...

Το μόνο πρόβλημα είναι πως, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη το επιτραπέζιο παιχνίδι είναι ευρύτατα διαδεδομένο, στην Ελλάδα είναι του πεταματά. Με μοναδική εξαίρεση μερικά τρανταχτά ονόματα όπως η Monopoly ή το Scrabble και το Trivial Pursuit, τα επιτραπέζια είναι σχεδόν άγνωστα. Άσε που δεν υπάρχει και κανείς να τα προωθήσει, με μοναδική εξαίρεση την Καίσσα. Αν θές δηλαδή να βρείς ένα επιτραπέζιο από αυτά που βραβεύονται κάθε χρόνο, κάτι πιο ψαγμένο βρε αδελφέ, η Καίσσα είναι η μόνη σου επιλογή. Μόνο αυτή εισάγει επιτραπέζια, και επιπλέον μεταφράζει τα πιο δημοφιλή (πχ τους Άποικους του Κατάν, τα Κάστρα του Μυστρά ή το Αλάμπρα). Τώρα τελευταία έχει ξεθαρρέψει κάπως και ο Παπασωτηρίου και χώνει και αυτός επιτραπέζια στις προθήκες του στο κατάστημα της Στουρνάρη (βασικά μάλλον έχει κάνει κάποια συμφωνία με την Καίσσα και προωθεί τα μεταφρασμένα της). Τώρα βέβαια θα μου πεις, ποιος να προωθήσει τα επιτραπέζια όταν δεν υπάρχει κόσμος να τα παίξει... Εντάξει, το ότι είμαστε πάτος στην Ευρώπη σε κάθε τι που έχει πραγματική σημασία (μόνο στην χρήση της κινητής τηλεφωνίας, στην εκπομπή ρύπων και στην παραγωγή απορριμμάτων και σκανδάλων είμαστε κορυφαίοι) είναι γνωστό, στα παιχνίδια θα αποτελούσαμε εξαίρεση;

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008

Αυτές οι άτιμες οι μεταμοσχεύσεις...

Με ρωτάει ο αγαπητός Φιλαλήθης ποια είναι η θέση μου για τις μεταμοσχεύσεις νεφρών στην Ινδία και στο Πακιστάν. Υποθέτω πως αναφέρεται στους Έλληνες που πάνε σε αυτές τις χώρες για να υποβληθούν σε μεταμόσχευση νεφρού.

Αγαπητέ μου φίλε, δυστυχώς το θέμα που θίγεις είναι αρκετά πολύπλοκο. Δεν εξαντλείται μόνο στο αν πράττουν καλώς οι κακώς όσοι πράττουν κατ΄ αυτό τον τρόπο. Εντάξει, μπορώ να σου πω πως κακώς πάνε αυτοί που πάνε στην Ινδία και στο Πακιστάν για να βάλουν νεφρό. Και λοιπόν; Μήπως θα αποτρέψεις έτσι αυτούς που πηγαίνουν; σε καμία περίπτωση. Το ζήτημα φίλε Φολαλήθη έχει δυο πολύ βασικές παραμέτρους. Η πρώτη έχει να κάνει με το νεφρικό μόσχευμα ως ιατρικό "προϊόν" με συγκεκριμένη προσφορά και ζήτηση. Η δεύτερη έχει να κάνει με την κοινή Ελληνική νοοτροπία του "να κάνω εγώ την δουλειά μου, και ας πάνε να γαμηθούνε όλοι". Σημειωτέον, η δεύτερη αυτή παράμετρος έχει σημαντικό αντίκτυπο ΚΑΙ στην πρώτη: Αν το μόνο που σε νοιάζει είναι ο κώλος σου, λογικό είναι να την έχεις γραμμένη την προσφορά οργάνων. Θυμάσαι εκεί την διαφήμιση που έπαιζε κάποτε η ΕΤ? με τον γιατρό που ρωτάει τον ασθενή του, ποια είναι η γνώμη του για την δωρεά οργάνων, και ο ασθενής απαντά πως καλή είναι, αλλά ο ίδιος δωρητής δεν γίνεται (και ο γιατρός που απαντά πως πρέπει να κάνει μεταμόσχευση, και μένει κάγκελο ο ασθενής). Ε, αυτή είναι η πραγματικότητα στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια. Οι Έλληνες είναι σταρχιδιστές και παρτάκηδες σε ζητήματα ουσίας, και η χαμηλή προσφορά οργάνων το αποδεικνύει περίτρανα. Όχι, το πως θα ονομάζονται τα Σκόπια ΔΕΝ είναι ζήτημα ουσίας. Η δωρεά οργάνων είναι, όπως και η αιμοδοσία, όπως και τα ράντζα στα νοσοκομεία, όπως και οι δίμηνες αναμονές για επείγοντα χειρουργεία. αλλά εμάς μας νοιάζει πάνω απ΄ όλα μην μας πούνε τον Μεγαλέξανδρο αδελφή, και ας πάει να γαμηθεί ο γείτονας που πεθαίνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μας...

Δεν θα αναφερθώ στο πως γίνεται και στα νούμερα εμφανίζεται μια άνοδος των μεταμοσχεύσεων τα τελευταία χρόνια. Αυτή είναι μια άλλη ιστορία, ακόμα πιο τραγική, γιατί πρακτικά οι Έλληνες εξακολουθούν να είναι το ίδιο αναίσθητοι όπως και πριν 15 (25,35,45) χρόνια. Απλά, έχουν "αμβλυνθεί" τα όρια αποδοχής και καταλληλότητας μοσχευμάτων, τόσο όσο χρειάζεται ώστε τα νούμερα να δείχνουν αυξητικές τάσεις. Στην πράξη, τίποτα δεν αλλάζει. Το πρόβλημα της χαμηλής προσφοράς εξακολουθεί να υφίσταται. Και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τι κάνουν? Αυτό που θα έκανε ο κάθε μέσος Έλληνας στην θέση τους: κοιτάζει να "κάνει την δουλειά του", no matter the cost. Αν λοιπόν θα βάλει νεφρό τάζοντας λαγούς με πετραχήλια δεξιά και αριστερά, αυτό θα κάνει. Αν θα βάλει νεφρό πηγαίνοντας στο Πακιστάν, θα πάει στο Πακιστάν. Όλα τα άλλα τα γράφει ΣΤ΄ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ, ακόμα και όταν σε αυτά τα άλλα συμπεριλαμβάνεται και ο κίνδυνος να πάθει μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που ήδη έχει. Τι είπατε; Κοινή Λογική; Μα καλά, είστε σοβαροί; Εδώ ο Έλληνας δεν σκέφτεται λογικά σε πιο απλές καταστάσεις, θα σκεφτεί λογικά τώρα που έχει πάρει φωτιά ο κώλος του και κοιτάει να ξεμπλέξει;

Τεσπά, ας μην επεκταθώ περισσότερο γιατί μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι κάθε φορά που τα σκέφτομαι όλα αυτά. Η ουσία είναι πως έχουμε μάθει να κατηγορούμε το Κράτος για όλα τα στραβά που μας συμβαίνουν, και αφήνουμε μονίμως την ουρά μας απέξω. Το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα ΔΕΝ είναι (σε πρώτη φάση και κατά κύριο λόγο) πρόβλημα κρατικής πρωτοβουλίας: Είναι πρόβλημα των πολιτών της κοινωνίας που αποτελούν αυτό το κράτος. Οι Έλληνες απλά ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ και δεν αναλαμβάνουν κανενός είδους δράση αν το αντικείμενο της δράσης τους δεν συνδέεται άμεσα με τους ίδιους. Και ακριβώς επειδή δεν βλέπω να αλλάζει κάτι στο άμεσο μέλλον, δεν βλέπω να βρίσκεται και καμία λύση στο πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων. Το πολύ - πολύ να μην πηγαίνουν πλέον για μεταμοσχεύσεις στο Πακιστάν και στην Ινδία, αλλά στο Κόσοβο και στην Μακεδονία, που είναι και πιο κοντά, και που μάλλον θα είναι και πιο οικονομικά...

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Αρχέγονον Χάος...

Άν κάτσεις να σκεφτείς σοβαρά τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια, δεν γίνεται να μην βάλεις τα γέλια (ή να μην κλάψεις). Όταν ο Χριστόδουλος νοσηλευόταν, οι επώνυμοι (πολιτικοί + ιερείς + διάφοροι άλλοι) έκαναν ουρές έξω από το νοσοκομείο για να τον επισκεφτούν. Στο μνημόσυνο προχτές, δεν πάτησε ψυχή. Τον έγραψαν κανονικά στα αρχίδια τους όλοι αυτοί που έπιναν νερό στο όνομα του. Λογικόν. Τώρα υπάρχει άλλος Αρχιεπίσκοπος για να γλύψουν, με τον Χριστόδουλο θα ασχολούνται; Από την άλλη έχεις την ιστορία με τον Ζαχόπουλο να τραβάει την ανηφόρα. Εντάξει, σιγά μην βγει τίποτα από αυτή την ιστορία. Εδώ ρε φιλέ περάσαμε στο ντούκου τα 4 μεγαλύτερα σκάνδαλα που γνώρισε ποτέ η χώρα από τότε που υπάρχει ως κράτος, με τα ξενοπηδήματα του κυρίου Γενικού περιμένεις να καθαρίσει η λέρα; Έχουμε και λέμε: Υποκλοπές, Πακιστανοί, Siemens και Δομημένα Ομόλογα. Αυτά, το καθένα από μόνο του, είναι ικανό να ρίξει κυβέρνηση σε χρόνο dt σε οποιοδήποτε άλλο κράτος της Ευρώπης, με εξαίρεση ίσως την Μακεδονία (ναι, Μακεδονία, τραβάτε κανα ζόρι;) και το Κόσοβο που είναι σε ντεμί κατάσταση ακόμα (και ώς γνωστόν στις ντεμί καταστάσεις, anything goes).

Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Εδώ μπορείς να έχεις όσα σκάνδαλα θές, σε όση έκταση θές, για όσο διάστημα θές, και το μόνο πράγμα που να ενδιαφέρει τους εμπλεκόμενους ναι είναι τα ποσοστά των γκάλοπ. Η πλάκα είναι που υπάρχει και ένα πέμπτο σκάνδαλο εν εξελίξει, το οποίο μάλλον το περνάνε όλοι στο ντούκου: Το σκηνικό που παίζεται με τις συνεντεύξεις στις προσλήψεις των δημοσίων. Αυτό έχει ξεπεράσει πλέον τα όρια του σκανδάλου, έχει γίνει πιά τραγέλαφος. Βάλε τώρα το σκηνικό που παίχτηκε πέρσι και με τις Πανελλήνιες, συνυπολόγισε και το άλλο απίστευτο σκάνδαλο με το ασφαλιστικό και τα άρπα κόλλα νομοσχέδια που ετοιμάζουν, και καταλαβαίνεις γιατί πράγμα μιλάμε. CHAOS. Ίδιο με το αρχέγονο χάος της χριστιανικής μυθολογίας. Και έχεις από πάνω και το περίφημο νομοσχέδιο για την Ελεύθερη Συμβίωση, που η ίδια η κυβέρνηση που το ζήτησε, το έχει τώρα κλειδωμένο στο συρτάρι! Ε μα λογικό είναι! Ξέρεις τι είναι να σου βγουν μεμιάς ο Άνθιμος, ο Ψωμιάδης και ο Καρατζαφέρης και με κοινό μέτωπο να σε κράζουν επειδή φέρνεις νόμο που και καλά θα καταβαραθρώσει τον ιερό θεσμό του γάμου, τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας, την ταυτότητα μας, την υπερηφάνεια μας, κλπ κλπ κλπ; Τι έγινε λέει; οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη νομοθετικά πλαίσια για την Ελεύθερη Συμβίωση; Στ΄ αρχίδια μας, εμείς είμαστε Έλληνες, όχι Ευρωπαίοι. Δέκα χρόνια το φώναζε ο Χριστόδουλος, ακόμα να το εμπεδώσετε; Για όλα φταίει ο Διαφωτισμός ζώα...

Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

24Mbit - συνέχεια...

Μιας και οι περισσότεροι Έλληνες καίμε κάρβουνο (γι΄ αυτό άλλωστε και η ΔΕΗ επιμένει στα εργοστάσια λιθάνθρακα, ξέρει τι κάνει), είναι πολύ φυσικό να έχουμε την απαίτηση να αγοράζουμε 24Mbit και να έχουμε... 25 (και χωρίς μάλιστα να ξέρουμε πως διάολο μπαίνουμε στα settings του modem για να δούμε στα πόσα κλειδώνουμε). Εδώ ρε φίλε είναι Ελλάδα, όχι Δανία, το 'πιασες; Είναι δυνατόν να μένεις 5 χιλιόμετρα από το DSLAM σου και να περιμένεις να έχεις 24 Μbit; Και τι διάολο τα θές τα 24 αφού μόνο ένα κωλό-Mail έχεις όλο κι όλο; Μουσική και ταινίες* έτσι κι αλλιώς ακόμα απο τον μαύρο αγοράζεις, μιας και δεν ξέρεις πως διάολο κατεβάζουν από το Internet. Εδώ με το ζόρι έμαθες να ανοίγεις τον IE (για άλλο browser ούτε λόγος, ακόμα προσπαθείς να καταλάβεις τι είναι ο Firefox). Τζάμπα τα 2 χιλιάρικα που έδωσες για να πάρεις καινούργιο laptop στο φινάλε, και με ένα μεταχειρισμένο των διακοσίων ευρώ μια χαρά θα την έπαιζες την Πασιέτζα...

*Το απίστευτο πανηγύρι είναι με όλους αυτούς που κατεβάζουν ταινίες (κουτσά-στραβά έμαθαν πως γίνεται), πάνε μετά να τις τρέξουν στο πανάκριβο Home Cinema τους, και δεν τρέχουν! Ούτε για αρχεία .avi έχουν ιδέα, ούτε για αρχεία υποτίτλων, ούτε για DVD players που υποστηρίζουν DivX και greek subtitles. Α ρε αθάνατε Έλληνα! This is Sparta ρε!

Sweeney Tood και ο δαιμονικος μουσικοσυνθέτης...

Είδα το Sweeney Todd, και ομολογουμένως δεν με ενθουσίασε. Εντάξει, γενικά δεν είμαι των μιούζικαλ έτσι και αλλιώς. Τα τραγούδια μου φάνηκαν μέτρια, με μια-δυο εξαιρέσεις. Καλή σκηνοθεσία από τον Burton, γαμάτη ερμηνεία από τον Depp, αλλά μέχρις εκεί. Ίσως βέβαια να κάνω λάθος και να είναι εργάρα, αλλά είπαμε, δεν είμαι των μιούζικαλ. Όπως δεν είμαι και της παραμυθο-κινδυνολογίας, ειδικά της γερο-ξεκούτικης και αρχαιοκομμουνιστικής. Ο δαιμονικός Εθνικός μουσικοσυνθέτης Μίκης έκανε πάλι παρέμβαση μέσω επιστολής, και μου θύμισε για μια ακόμη φορά γιατί θεωρώ τους κουκουέδες ως οντότητες εκτός τόπου και χρόνου. Καμία επαφή με την πραγματικότητα, πλήρης αποδοχή των εθνοπατριωτικών μυθευμάτων, των ίδιων ακριβώς που προβάλλουν κατά κόρον και οι εθνοσωτήρες του ΛΑΟΣ. Κυρία μου (όπως θα έλεγε και ο Λάκης), η κατάντια δεν ήταν που θα έμπαινε η Έφη- Σταυρώστε με - στην Βουλή: η κατάντια είναι που μπήκαν αυτοί που μπήκαν. Τώρα μάλιστα που ο Αρχηγός έχρισε τον Άδωνι διάδοχο στον θρόνο, τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Anyway, κάθε μέρα που περνά μας φέρνει όλο και πιο κοντά στον θάνατο, οπότε υπάρχει λύτρωση. Άμα πεθάνουμε, τίποτε απο όλα αυτά δεν θα μας αγγίζει. Επιτέλους, θα έχουμε λίγη ησυχία. Μέχρι τότε βέβαια θα μας ψήσουν το ψάρι στα χείλη, αλλά εντάξει, δεν μασάμε. Συνηθισμένοι είμαστε. Α, τα συγχαρητήρια μου στους Μακεδόνες (τους Σκοπιανούς ντε), που κατάφεραν να κάνουν το μεγάλο ριφιφί: μας κλέψαν τον Εθνικό μας Μύθο (έναν από τους πολλούς), και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Και τώρα, πως θα έρθουν οι τουρίστες στην Ελλάδα να ζήσουν τον Μύθο τους; εδώ σε θέλω κάβουρα!

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

24Mbit...

Από σήμερα γραμμή 24Mbit και πίσω στον OTE. Αρκετά τους ανέχθηκα τους εναλλακτικούς με τις γαμημένες γραμμές τους και το άθλιο service τους... Τουλάχιστον στον ΟΤΕ ξέρεις ποιους θα βρίζεις...

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Δημοκρατία της Μπανανίας...

Αυτή η χώρα ποτέ δεν θα πάψει να με εκπλήσσει (αρνητικά). Εκεί λοιπόν που επί ΠΑΣΟΚ το πράγμα πήγαινε για σύνθετη ονομασία, η Νέα Δημοκρατία έσχιζε τα καλσόν της. Τώρα που Νέα Δημοκρατία πάει για σύνθετη ονομασία, το ΠΑΣΟΚ ζητάει βέτο. Ρε δεν πάτε στο διάολο όλοι σας λέω εγώ, ξεδιάντροποι; Ταλαιπωρούμαστε 15 χρόνια* και γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς με μια υπόθεση που θα έπρεπε να έχει λήξει προτού καν αρχίσει, μόνο και μόνο επειδή ένας υπουργός τότε θέλησε να εκμεταλλευτεί την εθνικιστική υστερία που οι γνωστοί θερμοκέφαλοι δημιούργησαν, για να να φτιάξει δικό του κόμμα (και να πάρει και τον πούλο απο την Βουλή λίγα χρόνια μετά), και ένας πρωθυπουργός, ο οποίος αν και ήξερε σε τι ταλαιπωρία θα μπεί η χώρα, προτίμησε να υπολογίσει το πολιτικό κόστος και να ακούσει τις σειρήνες του εθνικισμού (και στην τελική να πάρει και αυτός τον πούλο απο την πρωθυπουργία έτσι όπως του την έπαιξε ο αγαπητός του υπουργός). Με δυο λόγια, πληρώνουμε τις μαλακίες του Σαμαρά και την υστεροφημία του Μητσοτάκη.

Γαμώ το κέρατο μου δηλαδή. Αφού ρε ζώα, είτε σας αρέσει είτε όχι, η χώρα έχει ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας, και ας στραβώνετε όσο θέλετε, τι διάολο το τραβάτε; Σας αρέσει να γίνεστε ρεζίλι; Είναι ποτέ δυνατόν να περιμένετε να υποβάλετε σε μια χώρα πως θα ονομάζεται, από την στιγμή που και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού το διαθέτει ακέραιο, και σοβαρά γεωγραφικά ερείσματα για την ονομασία που επιλέγει διαθέτει, και η διεθνής συγκυρία την εξυπηρετεί, και το Σύνταγμα της το έχει ήδη ψηφίζει? Πως την έχετε δει δηλαδή; Νομίζετε πως επειδή βγαίνει στα μπαλκόνια ο Άνθιμος στην Θεσσαλονίκη και λέει τις πίπες του, θα κωλώσουν οι Σκοπιανοί; Νομίζετε πως επειδή ο Άδωνις ξημεροβραδιάζεται στα παράθυρα και μας πρήζει τα συκώτια για το μεγαλείο της φυλής μας, θα ιδρώσει το αυτί της Ένωσης; Νομίζετε πως επειδή ο Καρατζαφέρης έχει κάνει καραμέλα το βέτο, θα ιδρώσει το αυτί της Κοντολίζας; Ρε το έχετε πάρει χαμπάρι πως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ Ευρωπαίος ηγέτης που να καταλαβαίνει γιατί εξακολουθούμε να τραβάμε αυτή την ιστορία; Λέτε δηλαδή όλοι τους να είναι ηλίθιοι και να μην καταλαβαίνουν τα επιχειρήματα μας, ή μήπως τα επιχειρήματα μας είναι για τον πούτσο καβάλα στην τελική;

Λοιπόν, για να τελειώνει αυτή η ιστορία: Αφήστε την Δημοκρατία της Μακεδονίας να ονομάζεται όπως γουστάρει, και κοιτάξτε να αλλάξετε το δικό μας όνομα. Το "Ελλάδα" δεν μας εκφράζει πια. Κάντε το καλύτερα "Δημοκρατία της Μπανανίας", να τελειώνουμε...

* Για να εξηγούμαστε: Πριν απο 15 χρόνια θα μπορούσαμε με μεγάλη ευκολία να έχουμε μια στάνταρ "Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας", οι Σκοπιανοί θα έφτιαχναν με αυτό το όνομα το Σύνταγμα τους, και θα μας έλεγαν και thank you και από πάνω. Και όλα θα ήταν μια χαρά. Τώρα με τις μαλακίες αυτών που μας κυβερνάνε, έχουμε μια "Δημοκρατία της Μακεδονίας" σκέτο, συνταγματικά κατοχυρωμένη, με όλο τον κόσμο με το μέρος τους, την Ελλάδα στο διπλωματικό καναβάτσο, και με μια σύνθετη ονομασία του τύπου "Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας" (πούτσες μπλε δηλαδή) αποκλειστικά και μόνο για δική μας, εσωτερική κατανάλωση. We failed miserably...

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Ονοματοδοσία και βάπτιση...

Μιας και ασχολήθηκα λίγο με το συγκεκριμένο ζήτημα τις τελευταίες μέρες: Η ονοματοδοσία και η βάπτιση είναι δυο πράξεις εξορισμού διακριτές. Με την ονοματοδοδία οι γονείς δίνουν όνομα στο παιδί τους. Με την βάπτιση, δηλώνουν θρήσκευμα. Η σύγχηση ανάμεσα στα δύο, πρέπει να αγγίζει πλέον το 99% του εγχώριου πληθυσμού, μέχρι και τα ληξιαρχεία δεν ξέρουν τι παίζει με αυτο το σκηνικό. Παραθέτω λοιπόν μερικά απσπάσματα απο κείμενο του Συνήγορου του Πολίτη, όπου ξεκαθαρίζεται η κατάσταση:

"Με αφορμή αναφορές γονέων για ζητήματα ληξιαρχικής εγγραφής ονόματος, ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε συχνή σύγχυση μεταξύ ονοματοδοσίας και βάπτισης στην τρέχουσα πρακτική των αρμοδίων υπηρεσιών, τριάντα χρόνια μετά την πλήρη διάκριση μεταξύ των δύο διαδικασιών στην οποία είχε προβεί ο νόμος 344/1976. Διαπιστώνοντας ότι η πρακτική αυτή ενίοτε προξενεί φαινόμενα παραβίασης της θρησκευτικής ελευθερίας ή του δικαιώματος γονικής μέριμνας, ο Συνήγορος του Πολίτη συνέστησε στο Υπουργείο Εσωτερικών την παροχή οδηγιών προς τα Ληξιαρχεία, προκειμένου να καταστούν σαφείς: (α) η διάκριση μεταξύ βάπτισης και ονοματοδοσίας και οι έννομες προϋποθέσεις αμφοτέρων, (β) η υποχρέωση ονοματοδοσίας ανεξάρτητα από τυχόν προηγηθείσα βάπτιση, και (γ) η έλλειψη νομικής ισχύος του «βαπτιστικού ονόματος» εφ’ όσον αυτό καταχωρίσθηκε χωρίς να έχουν τηρηθεί οι νόμιμες προϋποθέσεις ονοματοδοσίας. Ανταποκρινόμενο, το Υπουργείο Εσωτερικών παρήγγειλε γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και κατόπιν αυτής απέστειλε σχετικές οδηγίες στα Ληξιαρχεία που είχαν εμπλακεί στις συγκεκριμένες ατομικές περιπτώσεις, χωρίς, ωστόσο, να εκδώσει γενική εγκύκλιο όπως είχε προτείνει ο Συνήγορος του Πολίτη".

"Η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία κτήσης ονόματος νεογνού, απαιτείται ακόμη και επί ήδη δηλωθείσης (ή ταυτοχρόνως δηλουμένης) βαπτίσεως, και προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση εξουσιοδότηση του απόντος γονέως. Αντίθετα, η καταχώριση βάπτισης έχει ως αποκλειστικό αποτέλεσμα την αναγραφή θρησκεύματος και ουδόλως επιδρά στο ήδη δηλωθέν (ή ταυτοχρόνως δηλούμενο) όνομα, ενώ πράγματι μπορεί να γίνει χωρίς εξουσιοδότηση γονέως ή ακόμη και με πρωτοβουλία άλλων προσώπων απαριθμουμένων στο άρθρο 26 παρ. 2 ν. 344/76. Η εκδοχή, ότι σε
ονοματοδοσία προβαίνουν μόνον όσοι δεν τελούν βάπτιση (όπως, μάλιστα, φέρεται ν’
αναγράφεται σε σχετικό έντυπο της υπηρεσίας σας), ή ότι επί τελεσθείσης βαπτίσεως
παρέλκει η ονοματοδοσία, όχι μόνο δεν παρίσταται σύμφωνη προς τις ανωτέρω διατάξεις, αλλ’ επί πλέον έχει ως αποτέλεσμα τον καταναγκασμό πολιτών σε ακούσια ληξιαρχική καταγραφή θρησκεύματος, δηλαδή ένα ενδεχόμενο σαφώς αντίθετο στο Σύνταγμα (αποφάσεις 2279-2286/2001 Συμβουλίου Επικρατείας: «η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης περιλαμβάνει και το δικαίωμα του
ατόμου να μην αποκαλύπτει το θρήσκευμα που ακολουθεί … κανένας δεν μπορεί να εξαναγκασθεί με οποιονδήποτε τρόπο να αποκαλύψει είτε αμέσως είτε εμμέσως, το θρήσκευμα ή τις θρησκευτικές εν γένει πεποιθήσεις του, υποχρεούμενος σε πράξεις ή παραλείψεις από τις οποίες θα τεκμαίρεται η ύπαρξη ή η ανυπαρξία τους, και καμία κρατική αρχή ή κρατικό όργανο δεν επιτρέπεται να επεμβαίνουν στον απαραβίαστο χώρο αυτό της συνείδησης του ατόμου και να αναζητούν το θρησκευτικό του φρόνημα, πολύ δε περισσότερο να επιβάλλουν την εξωτερίκευση των όποιων πεποιθήσεων του ατόμου αναφορικά με το θείο»). Εν όψει των ανωτέρω, αν ένας γονεύς, κατ’ αρχήν προτιθέμενος να προβεί μόνο σε ονοματοδοσία του τέκνου του, εξαναγκασθεί (διά της μη νόμιμης προβολής διοικητικών προσκομμάτων ή διά της παροχής μη ακριβών πληροφοριών ως προς τη νομική φύση των επίμαχων ληξιαρχικών εγγραφών) να προβεί, τελικώς, σε δήλωση βάπτισης, δικαιούται να εγκαλέσει τη διοίκηση για παραβίαση συνταγματικού του δικαιώματος και ν’ αξιώσει επαναφορά των πραγμάτων στη νόμιμη κατάσταση αυτών βάσει της αρχικής του επιθυμίας, ήτοι καταχώριση ονοματοδοσίας και διαγραφή της δήλωσης βάπτισης. Το γεγονός ότι, σήμερα, η ληξιαρχική εγγραφή ονόματος του παιδιού έχει με τον έναν ή τον
άλλο τρόπο συντελεσθεί, δεν σημαίνει ότι το ζήτημα έχει καταστεί «άνευ αντικειμένου», καθ’ όσον η διοίκηση δεν είναι δυνατό, προς στήριξη ισχυρισμού περί αδυναμίας περαιτέρω ενεργειών της, να επικαλείται καταστάσεις τις οποίες η ίδια παρανόμως προκάλεσε."

"Σύμφωνα με τα άρθρα 25-26 ν. 344/76 όπως αντικαταστάθηκαν με τα άρθρα 15 ν. 1438/84 & 26 παρ. 8 ν. 2130/93, οι ληξιαρχικές καταχωρίσεις ονοματοδοσίας και βάπτισης είναι εντελώς ανεξάρτητες και άσχετες μεταξύ τους. Η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία κτήσης ονόματος νεογνού, απαιτείται ακόμη και επί ήδη δηλωθείσης ή ταυτοχρόνως δηλουμένης βαπτίσεως, και προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση εξουσιοδότηση του απόντος γονέως («το όνομα του νεογνού καταχωρίζεται … ύστερα από δήλωση των γονέων του που ασκούν τη γονική μέριμνα ή του ενός από αυτούς εφόσον έχει έγγραφη
εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής. … Αν ο ένας από τους γονείς δεν υπάρχει ή δεν έχει τη γονική μέριμνα, η δήλωση του ονόματος γίνεται από τον άλλο γονέα»). Αντίθετα, η καταχώριση βάπτισης έχει ως αποκλειστικό αποτέλεσμα την αναγραφή θρησκεύματος και ουδόλως επιδρά στο ήδη δηλωθέν ή ταυτοχρόνως δηλούμενο όνομα, ενώ μπορεί να γίνει χωρίς εξουσιοδότηση του απόντος γονέως ή ακόμη και με πρωτοβουλία άλλων προσώπων («η βάπτισις καταχωρίζεται εις το περιθώριον της ληξιαρχικής πράξεως γεννήσεως … επί τη προσαγωγή δηλώσεως του τελέσαντος ή
συμπράξαντος εις την ιεροπραξίαν θρησκευτικού λειτουργού. … Υπόχρεοι προς δήλωσιν της βαπτίσεως είναι ο βαπτισθείς, … ο πατήρ ή η μήτηρ …, ο ανάδοχος και οι συγγενείς εξ αίματος του βαπτισθέντος μέχρι και του τρίτου βαθμού. … Η σημειουμένη βάπτισις περιλαμβάνει την χρονολογίαν της βαπτίσεως, το εις το νεογνόν τυχόν δοθέν όνομα, το όνομα και επώνυμον του δηλούντος, του αναδόχου, του ιερέως …»). Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει σαφώς ότι οι δύο αυτές πράξεις είναι τελείως ξεχωριστές μεταξύ τους, οπότε, ακόμη και αν ενίοτε τυχαίνει στην πράξη να συνενώνονται (ταυτόχρονη δήλωση
ονοματοδοσίας και βάπτισης από τους γονείς, ταυτόχρονη εγγραφή από τον ληξίαρχο), το
κύρος κάθε μιάς απ’ αυτές προϋποθέτει τη συνδρομή των ξεχωριστών ελάχιστων όρων νομιμότητας που προβλέπονται από την οικεία διάταξη. Έτσι, ακριβώς όπως μιά δήλωση ονοματοδοσίας δεν είναι δυνατό να εκληφθεί και ως δήλωση «βάπτισης» αν δεν συνοδεύεται από βεβαίωση θρησκευτικού λειτουργού, έτσι και μιά δήλωση βάπτισης δεν είναι δυνατό να εκληφθεί και ως δήλωση «ονοματοδοσίας» αν δεν συνυπογράφεται από αμφοτέρους τους γονείς ή δεν συνοδεύεται από εξουσιοδότηση του απόντος γονέως, καθ’ όσον η επιλογή ονόματος ανάγεται στον πυρήνα της γονικής μέριμνας, ήτοι αποτελεί
δικαίωμα αμφοτέρων των γονέων ανεξάρτητα από ενδεχόμενη ανάθεση της επιμέλειας του
προσώπου σε έναν εξ αυτών (απόφαση 1321/92 Αρείου Πάγου). Το γεγονός ότι ο νόμος, στην περιγραφή του περιεχομένου της δήλωσης βάπτισης, συμπεριλαμβάνει και «το εις το νεογνόν τυχόν δοθέν όνομα», δεν ιδρύει εναλλακτική διαδικασία ονοματοδοσίας ξεχωριστή από την κανονική, καθ’ όσον, όπως ήδη από μακρού (απόφαση 240/75 Ολομέλειας Αρείου Πάγου) και αδιαλείπτως δέχεται η νομολογία, η λήψη ονόματος δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο της βάπτισης. Ενδεχόμενη ληξιαρχική εγγραφή ονόματος
ερήμην ενός εκ των γονέων, θα μπορούσε να οφείλεται είτε σε παράλειψη του ληξιάρχου να ελέγξει τη συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων ονοματοδοσίας κατά τα ανωτέρω, είτε σε προσκόμιση πλαστής εξουσιοδότησης εκ μέρους του δηλώσαντος γονέως."

«Η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία κτήσης ονόματος νεογνού το οποίο καταχωρίζεται στη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως ύστερα από δήλωση των γονέων του που ασκούν τη γονική μέριμνα ή του ενός απ’ αυτούς εφόσον έχει έγγραφη εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής. Αν ο ένας από τους γονείς δεν υπάρχει ή δεν έχει τη γονική μέριμνα, η δήλωση του ονόματος γίνεται από τον άλλο γονέα. Η βάπτιση καταχωρίζεται στο περιθώριο της ληξιαρχικής πράξεως γέννησης, περιλαμβάνει τα στοιχεία που περιγράφονται στην παρ. 3 του άρθρου 26 ν. 344/76 και δηλώνεται από τους υποχρέους, όπως καθορίζονται στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου. Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει αβίαστα ότι οι δύο ανωτέρω περιγραφόμενες πράξεις είναι ξέχωρες μεταξύ τους και η μεν ονοματοδοσία έχει σαν αποτέλεσμα την κτήση ονόματος, η δε βάπτιση, κατά πάγια νομολογία, την κτήση θρησκεύματος και δεν επιδρά καθόλου στο ήδη δηλωθέν ή ταυτόχρονα δηλούμενο όνομα. Συνεπώς μία δήλωση βάπτισης δεν μπορεί να εκληφθεί και σαν δήλωση ονοματοδοσίας αν δεν γίνεται με τους όρους του άρθρου 25 του ν. 344/76, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 15 ν. 1438/84, δηλαδή αν δεν γίνεται και από τους δύο γονείς ή αν δεν συνοδεύεται από εξουσιοδότηση του απόντος γονέως».

Η Ταμπέλα...



http://diagoras.wordpress.com/2007/10/15/bible_warning_gr/

Η επίπονη αβεβαιότητα...

Γράφει ο Bertrand Russell στην εισαγωγή της "Ιστορίας της Δυτικής Φιλοσοφίας":

"Η Επιστήμη μας λέει τι μπορούμε να γνωρίζουμε, αυτά όμως που μπορούμε να γνωρίζουμε είναι λίγα, και αν ξεχάσουμε πόσα πολλά είναι αυτά που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε γινόμαστε αναίσθητοι σε πολλά πράγματα μεγάλης σπουδαιότητας. Η Θεολογία απο την άλλη, προβάλλει μια δογματική πίστη που πρεσβεύει πως έχουμε γνώση, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε άγνοια, και με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ένα είδος αγενούς υπεροψίας απέναντι στο Σύμπαν. Η αβεβαιότητα, υπό την παρουσία έντονων ελπίδων και φόβων, είναι επίπονη, θα πρέπει όμως να γίνει ανεκτή αν θέλουμε να ζήσουμε χωρίς την βοήθεια βολικών παραμυθιών. Δεν είναι καλό ούτε να ξεχνάμε τα ερωτήματα που υποβάλλει η Φιλοσοφία, ούτε να πείθουμε τους εαυτούς μας πως έχουμε βρεί αδιαμφισβήτητες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Το να διδάξει πως να ζεί κανείς χωρίς βεβαιότητες, και παρ΄ όλα αυτά να μην παραλύει απο τους δισταγμούς, είναι πιθανόν το σημαντικότερο πράγμα το οποίο η Φιλοσοφία, στην εποχή μας, μπορεί ακόμα να κάνει για αυτούς που την μελετούν..."

Για την συντριπτική πλοιοψηφία βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα...

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Ο Σφετεριστής...

Πήρε το μάτι μου το Άκλαυτον. Θα ήθελα να τονίσω στον Agnostic, δημιουργό του συγκεκριμένου blog, πως καλά θα κάνει να ανακαλέσει την δήλωση "Είμαι απευθείας απόγονος του Έλληνος Αρχανθρώπου των Πετραλώνων", διότι πολύ απλά είναι εκ φύσεως αδύνατον να ισχύει κάτι τέτοιο. Είναι γνωστό τοις πάσοι πως ΕΓΩ είμαι ο μοναδικός εν ζωή απευθείας και εξ αναθέσεως απόγονος του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων. Τρανή απόδειξη το ότι κατοικώ στα Πετράλωνα. Εσύ φίλε Agnostic το πολύ-πολύ να είσαι απόγονος κανενός Σαλαμινομάχου, Μακεδονομάχου ή Σειριομάχου. Όλα κι όλα δηλαδή, με τιην τιμή και την υπόληψη μας δεν παίζουμε...

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008

Γεωθερμικός τραγέλαφος...

Προ ημερών μου περιέγραφε ο αδελφός μου ένα περιστατικό απο αυτά που συνήθως με κάνουν να γελάω με τα χάλια μας. Είχε πάει στην Ακρόπολη (το πως του ήρθε, είναι άλλη ιστορία) με κάποιο φίλο του, και λίγο αργότερα ανέφερε την επίσκεψη του αυτή σε ένα γνωστό του με τον οποίο έτυχε να συναντηθεί. Ο "γνωστός", θέλοντας μάλλον να προβάλει την ευρυμάθεια του, του ανέφερε πως (εδώ προσοχή) ως γνωστόν δεν βρέχει ποτέ πάνω απο την Ακρόπολη, ενώ επιπλέον δεν πετάνε και πουλιά στο FIR Ακροπόλεως. Ο αδελφός μου λοιπόν, ο οποίος μπορεί μεν να μην είναι αρκετά ψαγμένος με την ιστορία των αρχαιογκάου, είναι όμως υποψιασμένος, και έχει και ένα βασικό υπόβαθρο λογικής και κριτικής σκέψης, διετύπωσε την παρατήρηση του σύμφωνα με την οποία κατά την επίσκεψη αναγκαζόταν κάθε τρείς και λίγο και μετακινείται υπο τον φόβο του κουτσουλίσματος των περιστεριών που είχαν ίσα με 3 αποικίες στα μάρμαρα του Παρθενώνα. Ο "γνωστός" λοιπόν, με ύφος χιλίων καρδιναλίων του επισήμανε πως τα μάρμαρα τα έχουν αλλάξει (ποιοί; μάλλον οι Σκοτεινές Δυνάμεις) και έχει διαταραχθεί το ενεργειακό πεδίο του χώρου, ενώ επιπλέον τον επίπληξε επειδή δεν γνωρίζει την Ιστορία του τόπου του (!). Αυτό με το ενεργειακό πεδίο ήταν που έκανε κλικ στον αδελφό μου: όταν λοιπόν ρώτησε τι ακριβώς εννοεί, έλαβε την εξής αφοπλιστική απάντηση:
- "Γεωθερμική ενέργεια, ξέρεις τι είναι;"
- "Ναι".
- "Ε, αυτό".

Τόσο απλά. Δεν χρειάζεται άλλωστε επιπλέον ανάλυση. Όταν ρώτησα τον αδελφό μου τι έκανε στην συνέχεια, μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνια πως απλά σταμάτησε την συζήτηση και με μια πρόχειρη δικαιολογία έφυγε, γιατί "ο έξυπνος σταματά, ο πονηρός διαπραγματεύεται, και ο βλάκας συνεχίζει". Και δεν θεωρούσε τον εαυτό του βλάκα...

Όσον αφορά τώρα το τι σχέση μπορεί να έχει ένας όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει την γήινη θερμότητα που προκαλεί γεωλογικά φαινόμενα σε παγκόσμια κλίμακα και που μπορεί να ανακτηθεί και να αξιοποιηθεί απο τον άνθρωπο (κυρίως μέσω των υδρατμών και των θερμών νερών σε περιοχές υψηλής θερμικής ροής) ως ενεργειακό μέσο παραγωγής ηλεκτρισμού, με τον βράχο της Ακρόπολης, αυτό παραμένει άγνωστό. Προφανώς ο συσχετισμός υπάρχει μόνο στα μυαλά των αρχαιογκάου που θεωρούν την Ακρόπολη κάτι σαν πλανητικό ελικοδρόμιο στο οποίο θα προσγειωθούν οι Έλ απο τον Σείριο όταν ο Ήλιος βγάλει κέρατα...

Σημείωση:
Πέρα απο την πλάκα, για να διευκρινήσουμε λίγο το θέμα περί γεωθερμικής ενέργειας, απλά να αναφέρω πως στην Ελλάδα υπάρχουν ορισμένες περιοχές οι οποίες διαθέτουν αρκετά καλό γεωθερμικό δυναμικό και μάλιστα σε προσιτό βάθος, και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται ως επι το πλείστον στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου, και κυρίως στην Σαντορίνη και την Μύλο, αλλά και στην Σαμοθράκη, στην Χίο και στην Λέσβο. Φυσικά οι περιοχές αυτές παραμένουν ανεκμετάλευτες, καθώς η ΔΕΗ προτιμά να επενδύει σε μονάδες λιθάνθρακα. Υπάρχουν και περιοχές με αρκετά μικρότερο θερμικό δυναμικό (κυρίως σε Μακεδονία και Θράκη), οι οποίες προσφέρονται για αγροτικές εφαρμογές/ θερμοκήπια και για θέρμανση. Α, να μην ξεχνάμε και τις 56 θερμές πηγές που έχουμε στην Ελλάδα (ιαματικά λουτρά). Τέλος, υπάρχουν και οι γεωθερμικές αντλείες θερμότητας που λειτουργούν σε βάθος 1-100 μέτρων, οι οποίες εκμεταλευόμενες την σταθερή θερμοκρασία του εδάφους ανεξάρτητα απο τις καιρικές συνθήκες, συμβάλουν στην μείωση της κατανάλωσης ενέργειας απο τα σύγχρονα κλιματιστικά (ρίξτε μια ματιά εδώ και εδώ)...

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2008

Φτιάξε μούσκουλα με τον Chuck Norris...


Ναι, τώρα μπορείς ΚΑΙ ΕΣΥ και γίνει άντρακλας. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να προμηθευτείς* το υπερ-μηχάνημα γυμναστικής του Chuck**, και σε χρόνο μηδέν θα κοιτάζεις ενθουσιασμένος τα κανούργια σου μούσκουλα στον καθρέφτη***...

http://www.totalgymdirect.com/

*Batteries not included.
**Chuck not included.
***Mirror not included.

Η χώρα του Talisman...

Τα 2 κορυφαία telemarketing προϊόντα τα οποία παίζουν αυτόν το καιρό στα κανάλια στις γνωστές μεταμεσονύκτιες προβολές, είναι το Smokeless Chip Card (28.90, super προσφορά) και το Talisman (99 ευρώ μόνο, τρέξτε να προλάβετε). Το πρώτο είναι μια κάρτα σε μέγεθος πιστωτικής που την βάζεις στο πακέτο με τα τσιγάρα και μετά απο λίγο κόβεις το κάπνισμα, και το δεύτερο είναι ένα φυλακτό που το φοράς και μαζεύεις θετική ενέργεια απο το σύμπαν. Τα προτείνω και τα 2 ανεπιφύλακτα. Σε συνδιασμό μάλιστα με το πατροπαράδοτο μάτι-χάντρα, θα είστε πλήρως εξοπλισμένοι απέναντι σε κάθε κακόβουλο κουλτουριαραίο σκεπτικιστή...

http://www.telemarketing.gr/default.asp?pid=13&itm=10762&ct=123&la=1
http://www.telemarketing.gr/default.asp?pid=13&itm=12047&ct=132&la=1

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή η κατάσταση μου θυμίζει ένα παλιό τραγουδάκι του Χάρυ Κλύνν:

"Ελλάδα η χώρα του πράσινου ήλιου, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, της Καλαμαριάς, πατρίδα θρησκεία, σουβλάκι με πίτα, Datsun, Adidas, και Χάνι της Γραβιάς.
Τσαρούχι, Rolex, Σνακμπάρ, ρεπόρτερς και Τζέι Αρ, με Honda η Ελλάδα προς την δόξα τραβά,
με Marx, Ορθοδοξία και με μια ζεϊμπεκιά να την η Ελλάδα ανάσκελα..."

Αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτις άμα λάχει να ούμε...

Requiem for WoW...

Η εποχή του WoW μάλλον οδεύει προς το τέλος της. Βαριέμαι πλέον να παίζω, η κλάση του Shaman έχει νερφαριστεί μέχρι αηδίας, και σε λίγους μήνες βγαίνει το Age of Conan. Λέω να ασχοληθώ λίγο με το blog...