Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2005

Επάγγελμα Συγγραφέας - Ερευνητής...

Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσα να πω πως είμαι κατά της βίας. Δεν μου αρέσει ούτε να δέρνω, ούτε να τις τρώω. Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας. Είμαι άνθρωπος της κουβέντας και της διαλεκτικής. Όταν όμως φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα του Σακέτου - πακέτου, του Φουράκη, του Πάλμου και λοιπών αξιόλογων παρατρεχάμενων, κάτι με πιάνει, κάτι που ξυπνάει μέσα μου το τέρας, ακριβώς επειδή κάθε έννοια διαλεκτικής και συζήτησης καταστρέφεται αυτομάτως όταν εμπλέκονται έμμεσα ή άμεσα οι παραπάνω. Τουτέστοιν φίλτατοι επισκέπτες τούτης εδώ της ταπεινής ιστοσελίδας, έχω να δώσω την εξής λιτή συμβουλή: Όταν συναντήσετε στον δρόμο σας κάποιον ο οποίος δηλώνει "συγγραφέας - ερευνητής", "μελετητής του αγνώστου/υπερφυσικού/ παραφυσικού", "αναζητητής της Αλήθειας", σαπίστε τον στο ξύλο. Έτσι κι αλλιώς, με τα λόγια δεν θα καταφέρετε τίποτα, ενώ με το ξύλο να είστε σίγουροι πως θα αφήσετε σίγουρα το σημάδι σας στον συνομιλητή σας. Την επόμενη φορά που θα αρχίσει να μιλά για τα ίδια πράγματα, θα θυμάται την οδυνηρή εμπειρία που είχε μαζί σας, και θα του κόβεται η μιλιά....

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2005

Η Πτώση...

Είδα επιτέλους αυτή τη φοβερή ταινία, που τόσα εκατομμύρια Γερμανοί έσπευσαν να παρακολουθήσουν όταν πρωτοβγήκε στους κινηματογράφους. Το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι πως, η ταινία καταφέρνει να παρουσιάσει με φοβερή επιτυχία το κλίμα της μαζικής παράνοιας που είχε παρασύρει σαν ξεχειλισμένος ποταμός τον Γερμανικό λαό της περιόδου 1935-1945. Γιατί τελικά περί αυτού ομιλεί η ταινία: Για το πως ένας ολόκληρος λαός κατάφερε να πιστέψει πως ήταν ανώτερος απο όλους τους άλλους, προορισμένος να κυριαρχήσει στους πάντες και στα πάντα. Και το χειρότερο, το έκανε με την θέληση του. Υπάρχει μια φοβερή σκηνή, όπου ο Χίτλερ βγαίνει απο το δωμάτιο του, τσακισμένος απο το φάντασμα της ήττας, απο την κούραση και απο το Πάρκινσον, και μια νοσοκόμα που σκέκεται στον διάδρομο βάζει τα κλάματα μόλις τον βλέπει, και τον παρακαλεί γονατιστή: "Φύρερ, δείξε μας τον δρόμο, και εμείς θα σε ακολουθήσουμε!". Αυτό ακριβώς συνέβη στην Γερμανία του '35-'45. Ο λαός ήθελε κάποιον να του δείξει τον δρόμο και να τον ακολουθήσει. Και βρέθηκε ο Χίτλερ...

Βαρέλι δίχως πάτο (again)...

Όταν ο Χαρδαβέλλας είχε κάνει εκείνες τις αλησμόνητες εκπομπές με τον καραγκιόζη-γελωτοποιό Γκέλερ, είχα μείνει με την ιδεά πως ο μίστερ Χαρδά δεν θα μπορούσε να πέσει παρακάτω. Έκανα λάθος. Χτες είχε στην εκπομπή του συνέντευξη με τον Ντάνικεν. Για μια ακόμα φορά αποδυκνύεται πως μερικά βαρέλια είναι κυριολεκτικά χωρίς πάτο. Επιπλέον, η νέα προσθήκη του μίστερ Χαρδά στην φετινή σεζόν της καταπληκτικής εκπομπής του, είναι φυσικά τα τηλεφωνικά δημοψηφίσματα. Σε αυτό της προηγούμενης εκπομπής, με θέμα το αν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους νεκρούς, παρουσίασε το καταπληκτικό ποσοστό του 95% θετικών απαντήσεων. Και στο χτεσινό περι του αν μας κρύβουν αλήθειες σχετικά με τους εξωγήινους, είχε και πάλι ένα ποσοστό 95% θετικών απαντήσεων. Σίγουρα όλα αυτά κάτι σημαίνουν. Για τον μίστερ Χαρδά μάλλλον σημαίνουν πως μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους νεκρούς, και πως μας κρύβουν αλήθειες για τους εξωγήινους, απλά επειδή το πιστεύουν οι τηλεθεατές του. Για μένα πάλι σημαίνουν πως το 95% των τηλεθεατών του μίστερ Χαρδά, είναι απλώς ηλίθιοι, τα γνωστά θύματα που έχουν κατεβάσει αμάσητο όλο το "πακέτο" (γειά σου ρε Σακέτο!)...

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2005

Ο Δεκάλογος του καλού Άθεου...

Είσαι Άθεος; Ωραία. Μάθε λοιπόν πως σαν Άθεος έχεις μια σειρά απο δικαιώματα και υποχρεώσεις, ένα είδος "Δεκάλογου":

1. Μην πιστεύεις σε κανέναν Θεό. Στην καλύτερη περίπτωση κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, στην χειρότερη τους άλλους. Και μάλλον δεν θα ήθελες να κοροϊδεύεις κανέναν.
2. Μην λατρεύεις. Η λατρεία είναι συνεπαγώμενο της πίστης σε Θεούς και Σία, και όπως είπαμε και παραπάνω, η πίστη σε Θεούς δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί.
3. Να είσαι δίκαιος. Ως δικαιοσύνη στην προκειμένη περίπτωση νοείται η τέλεση πράξεων που δεν περιορίζουν ή καταργούν την ελευθερία των άλλων, ή την δική σου. Και εδώ περιλαμβάνεται και η θρησκευτική ελευθερία. Άσε λοιπόν τους άλλους να λατρεύουν τον Θεό τους στην ησυχία τους. Πρόσεχε όμως, γιατί μπορεί κάποια στιγμή να θελήσουν να σε "πείσουν" για την μοναδική αλήθεια που κατέχουν. Φρόντισε λοιπόν να είσαι δίκαιος, και να προστατέψεις και την δική σου ελευθερία όταν θα έρθει η ώρα.
4. Μην ξεχνάς να κάνεις διάλλειμα απο την δουλειά και τις υποχρεώσεις σου μια μέρα (τουλάχιστον) την εβδομάδα. Καλή η εργασία, αλλά ο άνθρωπος δουλεύει για να ζεί: δεν ζει για να δουλεύει. Τέτοιου είδους νοοτροπίες συναντώνται συνήθως σε φονταμενταλιστικά θρησκευτικά συστήματα. Για τον Άθεο, οι απολαύσεις δεν είναι αμαρτήματα, και η ζωή είναι η μεγαλύτερη απόλαυση.
5. Να είσαι ευγενικός με τους ανθρώπους: Μην περιμένεις να είναι όλοι Άθεοι σαν κι εσένα. Η βλακεία ως μέγεθος είναι απειρη στο Σύμπαν, και ο καλύτερος τρόπος για να την αντιμετωπίσεις είναι η ευγένια, το χιούμορ και η λεπτή ειρωνία.
6. Μην σκοτώνεις. Ως Άθεος, γνωρίζεις καλά τις συνέπειες ενός φόνου, ειδικά ενός φόνου που έχει θρησκευτικά, πολιτικά, ιδεολογικά ή σεξουαλικά κίνητρα. Εννοείται πως αμα σου βάλουν ένα πιστόλι στο κεφάλι πρέπει κάπως να αντιδράσεις, γνωρίζεις όμως πολύ καλά πως οι περισσότεροι φόνοι δεν είναι απο αυτοάμυνα, έτσι δεν είναι;
7. Μην είσαι αλαζόνας. Μπορείς να είσαι υπερήφανος που είσαι Άθεος, αυτό όμως δεν σημαίνει πως κατέχεις πια και καμιά μοναδική, εξ΄ αποκαλύψεως αλήθεια. Αυτού του είδους την έπαρση, άστην καλύτερα σε αυτούς που έχουν μάθει να ζουν με την πίστη και την λατρεία των Θεών τους.
8. Μην κλέβεις. Αν υπάρχουν πράγματα που θεωρείς πως έχεις ανάγκη, αλλα δεν μπορείς να αποκτήσεις χωρίς να κλέψεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αναπροσαρμόσεις τις ανάγκες σου ώστε να μην τα έχεις ανάγκη. Στο κάτω-κάτω, μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτοκίνητο, home cinema η στερεοφωνικό. Επιπλέον, και η χειρότερη δουλειά σου επιτρέπει να ζεις με αξιοπρέπια.
9. Μην λες ψέμματα. Δεν θα σου βγεί ποτέ σε καλό, ακόμα κι αν τα πράγματα δείχνουν πως θα την γλιτώσεις. Η αλήθεια άλλωστε είναι σαν το φελό: πάντοτε βγαίνει στην επιφάνεια. Και όλοι στο τέλος τα ρίχνουν στον ψεύτη. Οπότε, καλύτερα να λες αλήθεια και να σε μισούν, παρά να λες ψέμματα και σε αγαπούν. Στο τέλος, θα σε μισήσουν διπλά.
10. Μην είναι άπληστος. Η απληστεία δεν ταιριάζει σε έναν Άθεο. Η απληστεία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών που έχουν ανάγκη έναν ολόκληρο Θεό για να την περιορίσουν. Δεν υπάρχει άλλωστε λόγος να επιθυμήσεις την κατσίκα ή το βόδι του γείτονα: μπορείς να πάρεις δικό σου βόδι ή κατσίκα, ή αν δεν μπορείς να τα πάρεις, ξέχνα τα. Στο κάτω - κάτω, αν δεν είσαι σε θέση να αγοράσεις μια κατσίκα, και με το να την κλέψεις δεν θα δεις προκοπή. Οπότε, μην είσαι άπληστος. Άσε την γυναίκα του γείτονα στην ησυχία της, και ασχολείσου με την δική σου.

Αυτός λοιπόν είναι ο ηθικός κώδικας, ο Δεκάλογος του καλού Άθεου. Θυμηθείτε όμως, καλοί Άθεοι του κόσμου αυτού: Όλοι ανεξαιρέτως οι Θεϊστές θα σας καταδικάσουν στο πυρ το εξώτερον επειδή αποφασίσατε να ζήσετε με βάση τον κώδικα αυτόν, ως αποτέλεσμα της δικής σας, ελεύθερης βούλησης, και όχι εξαιτίας του φόβου της Θείας Καταδίκης ενός Υπέρτατου Όντος που θα εξαπολύσει το αιώνιο πυρ εναντίον σας και θα σας βάλει σε καζάνια που θα βράζουν για χιλιάδες χρόνια αν αγνοήσετε τις εντολές του...