Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2004

Σλαβόφωνοι και μουσουλμάνοι στην Θεσσαλονίκη...

Με αφορμή ένα σχόλιο σε forum του Focusmag.gr σχετικά με την εγκυρότητα σχολικού ιστορικού βιβλίου του Λυκείου αναφορικά με την ύπαρξη ή όχι σλαβόφωνων στην Θεσσαλονίκη:

Με τους βαλκανικούς πολέμους (1912-13) προσαρτούνται στην Ελλάδα η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Κρήτη, η Ικαρία, η Λήμνος, η Χίος, η Λέσβος, η Σάμος (κλπ κλπ), και ουσιαστικά διπλασιάζεται το έδαφος και ο πληθυσμός της χώρας. Σε αντίθεση όμως με την Παλαιά Ελλάδα όπου ο πληθυσμός ήταν απόλυτα ομοιογενής, οι Νέες Χώρες χαρακτηρίζονταν απο εξαιρετική πληθισμιακή ανομοιγένεια. Η Θεσσαλονίκη καταλήφθηκε απο τα Ελληνικά στρατεύματα στις 26 Οκτωβρίου του 1912. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της αγροτικής γης στην Ηπειρο και στην Μακεδονία κατοικούταν απο συμπαγείς μουσουλμανικούς και σλαβικους πληθυσμούς, οι οποίοι φυσικά είχαν και τον έλεγχο των περιοχών αυτών. Ακόμα και στην ίδια την Θεσσαλονίκη, ο ουσιαστικός έλεγχος της οικονομικής ζωής άνηκε στην γηγενή ισπανό - εβραική κοινότητα. Οι Νέες Χώρες έπρεπε να αφομοιωθούν στο Ελληνικό Κράτος, και αυτό ήταν δύσκολο και περίπλοκο έργο. Την ευθύνη του έργου αυτού είχε η τότε κυβέρνηση των Φιλελευθέρων, με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο. Δυστηχώς, η αντιπαράθεση με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο (σχετικά με το αν θα έπρεπε να πάρουν μέρος στον Α' Παγκόσμιο πολέμο), δημιουργούσε μια σειρά απο άλλα προβλήματα, τα οποία οδήγησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα στον περίφημο Εθνικό Διχασμό. Στις εκλογές της 31ης Μαίου του 1915, ο Βενιζέλος συγκέντρωσε μεν μεγάλη πλοιοψηφία, στις Νέες Χώρες όμως (η πρώτη φορά που πήραν μέρος μετά την ένταξη τους στο Ελληνικό Κράτος), η μαζική ψήφος των μουσουλμάνων (Τούρκοι), των σεφαραδιτών Εβραίων και των Σλαβόφωνων (Βούλγαροι) εξουδετέρωσε την Βενιζελική πλοιοψηφία μεταξύ των Ελλήνων στην Μακεδονία. Την στιγμή δηλαδή που κρινόταν αν η Ελλάδα θα πάρει μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο και αν θα πολεμήσει την Τουρκία και την Βουλγαρία, ήταν πράγματι ειρωνικό να ψηφίζουν στις εκλογές συμπαγείς πληθυσμοί Τούρκων και Βούλγαρων, οι οποίοι υποστήριζαν τους Αντι-Βενιζελικούς. Με εξαιρέση βέβαια την Μακεδονία, ο Βενιζέλος είχε πετύχει πραγματικό εκλογικό θρίαμβο στις υπόλοιπες Νέες Χώρες και φυσικά στην Παλαιά Ελλαδα, αφού διατηρούσε την συντριπτική πλοιοψηφία σε έδρες...

(περισσότερες λεπτομέρειες στην "Ιστοριά του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών, και στην πρόσφατη δεκάτομη "Ιστορία του Νέου Ελληνισμού" απο τα Ελληνικά Γράμματα).

Ο Dawkins για την Εξέλιξη...

Για αυτόν που πραγματικά ενδιαφέρεται για το φαινόμενο της εξέλιξης της ζωής στην Γή, εκτός απο την "Καταγωγή των ειδών" του Δαρβίνου, υπάρχουν τρία ακόμα βιβλία που θα πρέπει οποσδήποτε να μελετήσει: ανήκουν και τα τρία στον Richard Dawkins, τον κορυφαίο σύγχρονο κλασσικό δαρβινιστή. Τα βιβλία είναι τα "Το εγωιστικό γονίδιο", "ο Τυφλός Ωρολογοποιός", και "ο ποταμός της ζωής". Αντιγράφω απο το "εγωιστικό γονίδιο" , την πρώτη παράγραφο απο το πρώτο κεφάλαιο με τίτλο "Γιατί υπάρχουν άνθρωποι;":

"Η ευφυής ζωή σε έναν πλανήτη ωριμάζει την στιγμή που αυτή για πρώτη φορά ενδιαφέρεται για τον λόγο της ύπαρξης της. Αν επισκέπτονταν την Γη ανώτερα πλάσματα απο το Διάστημα, το πρώτο που θα μας ρωτούσαν για να εκτιμήσουν το επίπεδο του πολιτισμού μας, είναι αν έχουμε ανακαλύψει την Εξέλιξη. Ζωντανοί οργανισμοί υπήρχαν στην Γη εδώ και τρία δισεκατομμύρια χρόνια, χωρίς κανείς να ξέρει απο που προέκυψαν, ως την στιγμή που κάποιος ανακάλυψε την αλήθεια. Το όνομα του είναι Κάρολος Δαρβίνος. Για να είμαστε δίκαιοι, και άλλοι είχαν υποψιαστεί την αλήθεια. Ο Δαρβίνος όμως έδωσε πρώτος μια λογική και συνεπή εξήγηση του αίτιου της ύπαρξης μας. Χάρη στον Δαρβίνο μπορούμε να ικανοποιούμε την περιέργια ενός παιδιού δίνοντας του λογική απάντηση όταν μας θέτει ως ερώτημα την επικεφαλίδα αυτού του κεφαλαίου. Τώρα δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε δεισιδαιμονίες όταν αντιμετωπίζουμε βαθιά προβλήματα όπως: "Έχει νόημα η ζωή; Γιατί υπάρχουμε; Τι είναι ο άνθρωπος;" Για το τελευταίο ερώτημα ο διεκεκριμένος ζωολόγος G. G. Simpson έκανε την ακόλουθη παρατήρηση: "Θέλω να επισημάνω ότι όσες προσπάθειες έγιναν ως το 1859 για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα είναι ανάξιες λόγου. Θα ήταν καλύτερο να τις αγνοήσουμε εντελώς". Σήμερα υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την θεωρία της Εξέλιξης όσες για το αν η Γη γυρίζει γύρω απο τον Ήλιο. Οι συνέπειες όμως της δαρβινικής επανάστασης δεν έχουν αναγνωριστεί σε όλη τους την έκταση..."

Έκανε λάθος ο Δαρβίνος; National Geographic, τεύχος Νοεμβρίου 2004...

Στο τελευταίο τεύχος του National Geographic φιλοξενείται ένα πληρέστατο άρθρο 32 σελίδων, το οποίο αναφέρεται διεξοδικά στην Θεωρία της Εξέλιξης του Δαρβίνου. Παραθέτω απο το Editorial του περιοδικού (οι επισημάνσεις δικές μου): "

...Ο μηχανισμός της Εξέλιξης, η "φυσική επιλογή" του Δαρβίνου, εξηγεί πως τα φυτά και τα ζώα έχουν καταλήξει στην σημερινή τους μορφή και τα πρότυπα συμπεριφοράς τους. Σήμερα και οι δύο όροι εξακολουθούν να παρεξηγούνται. Ένα μέρος της σύγχυσης οφείλεται στην φράση "θεωρία της εξέλιξης". Όταν οι επιστήμονες μιλούν για "θεωρία", εννοούν μια διατύπωση που βασίζεται στην ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ή στο ΠΕΙΡΑΜΑ και εξηγεί πλευρές του ορατού κόσμου τόσο καλά ώστε να γίνεται αποδεκτή ως ΓΕΓΟΝΟΣ. ΔΕΝ εννοούν μια ιδεά εκ του μηδενός ΟΥΤΕ μια αστήρικτη πεποίθηση... οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας μεθόδους άγνωστες την εποχή του Δαρβίνου, εντοπίζουν όλο και περισσότερες αποδείξεις σχετικά με τους εξελικτικούς δεσμούς ανάμεσα σε όλα τα όντα."

Επίσης, παραθέτω απο το κυρίως άρθρο (οι επισημάνσεις δικές μου):

"Αν είστε εκ φύσεως σκεπτικιστές, δεν έχετε εξοικοιωθεί με την επιστημονική ορολογία και αγνοείτε τον τεράστιο όγκο των στοιχείων, μπορεί ακόμα και να μπείτε στο πειρασμό να την χαρακτηρίσετε απλώς μια "θεωρία". Με την ίδια έννοια, η θεωρία της σχετικότητας όπως την διατύπωσε ο Αινστάιν είναι "απλώς" μια θεωρία. Η άποψη ότι η Γη γυρίζει γύρω απο τον Ήλιο και όχι το αντίθετο, που διατυπώθηκε απο τον Κοπέρνικο το 1543, είναι μια θεωρία. Η κίνηση των τεκτονικών πλακών είναι μια θεωρία. Η ύπαρξη, δομή και δυναμική των ατόμων; Ατομική θεωρία. Ακόμη και ο ηλεκτρισμός είναι ένα θεωριτικό οικοδόμημα που στηριζεται στα ηλεκτρόνια, μικροσκοπικές φορτισμένες μονάδες μάζας που δεν τις έχει δει ποτέ κανείς. Κάθε μια απο αυτές τις θεωρίες είναι ένα ερμηνευτικό σχήμα που έχει ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΙ σε τέτοιο βαθμό - απο τις ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ και τα ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ - ώστες οι ειδικοί να το αποδέχονται ως ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Αυτό εννοούν οι επιστήμονες όταν μιλούν για μια θεωρία: όχι μια αφηρημένη και αναξιόπιστη υπόθεση, αλλά μια εξηγηματική διατύπωση που ΕΠΑΛΗΘΕΤΕΤΑΙ απο τα τα ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Αποδέχονται μεν αυτή την εξήγηση, αλλά με ΚΡΙΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, υιοθετώντας την ώς την πιο πειστική διαθέσιμη αντίληψη για την πραγματικότητα, τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστούν κάποια σημαντικά δεδομένα που να την ανατρέπουν ή να προκύψει κάποια καλύτερη εξήγηση". ..

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2004

Αμερικάνοι, Γιαπωνέζοι και Γερμανοί...

Κάτι καλό που διάβασα σε ένα ξένο site που έκανε review στο Loox 720: " Πολλοί αρέσκονται στο να συγκρίνουν την Γερμανική, την Ιαπωνική και την Αμερικάνικη ανάπτυξη και σχεδίαση. Θα σας πουν πως, αν μια Αμερικάνικη συσκευή χαλάσει, τότε οι Αμερικάνοι θα φτιάξουν μια επιτροπή εργασίας η οποία θα εντοπίσει το πρόβλημα και θα το διορθώσει. Αντίστοιχα οι Γιαπωνέζοι, πολύ απλά θα αντικαταστήσουν αμέσως την ελλατωματική μονάδα. Και όσο για τους Γερμανούς.... ε, οι Γερμανικές συσκευές απλά δεν χαλάνε!"...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2004

Gadget freaks...

Στην σελίδα http://www.pocketpcthoughts.com/forums/viewtopic.php?t=33617&postdays=0&postorder=asc&start=0 υπάρχει ένα poll το οποίο θέτει ένα απλό ερώτημα στους χρήστες συσκευών PocketPC: "What got you into PocketPCs?" Οι διαθέσιμες επιλογές είναι τέσσερις:
Α. Η δουλειά μου απαιτεί την χρήση μιας τέτοιας συσκευής,
Β. Η ψηφιακή εποχή απαιτεί ψηφιακά organizers,
Γ. Είμαι gadget freak. Χρειάζομαι τα παιχνίδια μου, και
Δ. Ένας φίλος - συνάδελφος - άγνωστος μου το έδειξε.
Λοιπόν, το 65% επέλεξε την απάντηση Γ. Η πλάκα είναι πως κι εγώ την απάντηση Γ επέλεξα...

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2004

Χάος...

Έχω ένα βιβλίο το οποίο λέγεται "Χάος: μια νέα επιστήμη" (Chaos - Making a new science) του James Gleick (Εκδόσεις Κάτοπτρο). Είναι ένα πραγματικά ενδιαφέρον βιβλίο: περιγράφει με αρκετά σαφή τρόπο την ουσία της επιστήμης του χάους, και προσφέρει πάμπολλα παραδείγματα και πρακτικές εφαρμογές της επιστήμης αυτής. Για να καταλάβει όμως κανείς πραγματικά σε τι συνίσταται το Χάος, χρειάζεται και μια διαδικασία "οπτικοποίησης" του φαινομένου της πεταλούδας, ενός τυπικά χαωτικού (αλλά αρκετά γνωστού) φαινομένου. Η δική μου "οπτικοποιημένη" εμπειρία ήταν το "Τρέξε Λόλα τρέξε", η γνωστή γερμανική ταινία που είχε προβληθεί στους κινηματογράφους πριν απο λίγα χρόνια. Την είχε η NET εχτές το βράδυ. Δεν την είχα δει, μιας και τα Γερμανικά σαν γλώσσα δεν μου κάθονται καλά. Εχτές όμως αποφάσισα να την δω. Και τα είδα όλα. Είναι πραγματικά καταπληκτική ταινία: Το Χάος σε όλο του του το μεγαλείο. Όποιος την έχει δεί, καταλαβαίνει τι εννοώ...

Η πιο trash εκπομπή της trash TV...

Άραγε, ποιά είναι η πιο άθλια εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης αυτή την εποχή; Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί διεκδικητές του τίτλου: Το σόου της Πάνια, τα "ενημερωτικά κουτσομπολιά" της Λαμπίρη και της Στεφανίδου, το Fame Story των επιδοξών αποτυχημένων. Τό θέμα βέβαια είναι, με ποιά κριτήρια επιλέγει κανείς την πιο άθλια εκπομπή. Εγώ θέτω σαν κριτήριο το πόσο κακό μπορεί να προξενήσει μια εκπομπή σε έναν ανυποψίαστο τηλεθεατή. Πραγματικό κακό. Γι΄ αυτό και το τίτλο της πιο trash και τρισάθλιας εκπομπής, δεν τον απονέμω ούτε στην εμπομπή της Τατιάνας, ούτε στο Fame Story: τον φυλάω για το τερατούργημα που ονομάζεται "Οι Πύλες του Ανεξήγητου". Συγχαρητήρια κύριε Χαρδαβέλλα, τα καταφέρατε. Δημιουργήσατε την πιο αναξιόπιστη, την πιο γελοία, την πιο επικίνδυνη εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης. Θα πρέπει να είστε πραγματικά περήφανος με τον εαυτό σας: τα καταφέρατε να κάνετε μια εκπομπή που σηκώνει διψήφια νούμερα τηλεθέασης. Τι σημασία έχει που στον βωμό της τηλεθέασης θυσιάζετε κάθε έννοια λογικής και επιστημονικότητας; αυτά θα κοιτάμε τώρα; εδώ χτυπήσαμε φλέβα, και θα την αφήσουμε έτσι; Συγχαρητήρια λοιπόν, κύριε Χαρδαβέλλα, καταφέρατε να σηκώσετε αρκετά ψηλότερα τον πήχη της trash TV. Εμπρός λοιπόν για νέες δημοσιογραφικές κατακτήσεις: μετά τα πιρούνια που λυγίζουν, τα UFO, τα φαντάσματα, τους Δρακονιανούς του Φουράκη, τους νεκρούς που επιστρέφουν απο τον θάνατο χάρη σε προσευχές, όλο το έθνος αναρωτιέται ποιό θα είναι το επόμενο θέμα σας. Οι Μούνις; οι Ραελιανοί; Η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω; Άντε να δούμε πόσο μακριά θα πάει η βαλίτσα...

Τα άτιμα τα κινητά...

Έγραφε ο φίλτατος Globus στο Chatterbox για τις 500ρες που δίναν μερικοί για το Sharp GX20, την στιγμή που θεωρούσαν περιττή την αγορά ενός τυπικού MP3 player με υποδοχή μνήμης SD. Τι να πρωτοσχολιάσω; Αυτή τη στιγμή το Nomad MuVO της Creative με σκληρό δίσκο 1.5 GB, έχει 170 ευρώ! Θυμάμαι το προηγούμενο κινητό μου, ένα Nokia 8210. Το άφησα για το Sοny - Ericcson 610 μόνο και μόνο επειδή είχε χαλάσει η οθόνη, και η επιδιόρθωση του κόστιζε περισσότερο απο την αγορά καινούργιας συσκευής. Διαφορετικά, ακόμα αυτό θα είχα, και θα ήμουν και ευχαριστημένος. Mα είμαστε σοβαροί τελικά; Τo GX20 αποτελεί ήδη παρελθόν: Trendy τώρα είναι το GX30. Τα πιο ακριβά κινητά στο Πλαίσιο έχουν 700 ευρώ: το Nokia 8910i και το Sony - Ericcson P910i. Μάλιστα. 700 ευρώ για να στέλνεις SMS, και για να το κάνεις καρτοκινητό σε 1 χρόνο που θα λήξει το συμβόλαιο... Με 370 ευρώ παίρνεις το iPAQ H1940, με 170 το Nomad MuVO 1.5 GB, και δίνεις και άλλα 90 και παίρνεις το Nokia 1100 ή το 3410, και με σύνολο 630 ευρώ έχεις όχι μια, αλλά τρείς συσκευές, που κάθε μια τους κάνει καλύτερα την δουλειά της απο ότι το κινητό των 700 ευρώ. Αλλά είπαμε, το παν είναι να πουλήσουμε μούρη. Τι διάολο, να μην έχουμε το καινούργιο Vodafon Live κινητό; θα μας πουν ξενέρωτους (κι ας μην έχουμε ούτε ευρώ διαθέσιμο για να κάνουμε έστω μια κλήση της προκοπής με το ρημάδι)....

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2004

PDAs και κινητά...

Σε όσους έχω δείξει το καινούργιο μου PDA, θεωρούν εξωφρενικό το ποσό των 600+ ευρώ που δαπάνησα γι΄ αυτό. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι είτε διαθέτουν κινητό τηλέφωνο αξίας 500+ ευρώ, είτε σκοπεύουν να προμηθευτούν κάποιο μοντέλο σε αυτό το κόστος. Κατ΄ αυτούς δηλαδή, στος συγκεκριμένο κόστος, η αγορά μιας συσκευής που λειτουργεί ταυτόχρονα σαν υπολογιστής, ατζέντα, MP3 player, παιχνιδομηχανή και φωτογραφική μηχανη (για να μην αναφερθώ σε ποιο περίπλοκες εφαρμογές) είναι παράλογη, ενώ η αγορά ενός τηλεφώνου είναι λογική. Φυσικά η δικαιολογία τους είναι πως τα τηλέφωνα των 500 ευρώ έχουν πολλές δυνατότητες, πέρα απο την βασική τους λειτουργία. Θα με συγχωρέσετε, αλλά ακόμα δεν έχω δει κάποιον χρήστη κινητού των 500 ευρώ ο οποίος να γνωρίζει (προσοχή: δεν λέω να χρησιμοποιεί, αλλά να γνωρίζει) όλες τις δυνατότητες τους τηλεφώνου του, πέρα απο το να καλεί, να λαμβάνει κλήσεις, να στέλνει SMS, άντε και να τραβά και καμιά φωτογραφία. Απο την άλλη, δεν έχω συναντήσει χρήστη PDA που να μην έχει ξεζουμίσει την συσκευή του, ανακαλύπτοντας και εφαρμόζοντας τις πλέον απίθανες χρήσεις. Η διαφορά τελικά είναι διαφορά ουσίας: Τι να το κάνεις το σούπερ κινητό, αν είναι να στέλνεις μονάχα SMS; Είναι τελικά τόσο σημαντικό να πουλάς μούρη με το τελευταίο μοντέλο της Nokia, την ίδια στιγμή που κάνεις συνεχώς αναπάντητες για να μην χρεώσεις την κάρτα σου; Το PDA τουλάχιστον έχει μια διάρκεια ζωής 2 ετών (μέχρι να σου κάνει κλικ κάποιο καινούργιο μοντέλο). Στα κινητά αυτές οι αλλαγές γίνονται κάθε 3 μήνες!

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004

Ο Μπαμπούλας...

Ρίξτε και μια ματιά σε αυτή την σελίδα: http://www.baboulas.gr/menu.html Προσέξτε το ολόλευκο φόντο, την υπέροχη, ξανθιά χαμογελαστή ύπαρξη που σας χαμογελά στο κέντρο της σελίδας, με το πλούσιο στήθος και τα φτερά αγγέλου. Σας αρεσει; Κοιτάξτε τώρα και τον τίτλο της σελίδας: Φάνης Μπαμπούλας, Οίκος Τελετών....

Τα σωστά Ελληνικά...

Ένα απο τα αγαπημένα μου site: http://www.zouganelis.gr/aboutus.asp Διαβάστε προσεκτικά την σελίδα και προσέξτε την χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη για όλα όσα ξέρατε μέχρι σήμερα περί νοήματος, συντακτικού, σημείων στίξης, κλπ....

Χρυσούν ωρολόγιον....

Ρίξτε μια ματιά στην σελίδα http://www.youcandoit.gr/start.asp : Στην εισαγωγή γράφει: "Το μοναδικό μας σύστημα Work From Home - Εργασία Από Το Σπίτι είναι μία από τις πιο πετυχημένες, εύκολες στη λειτουργία, απλές στη διαχείριση και τεχνολογικά προηγμένες επιχειρήσεις με έδρα το σπίτι. Μάθετε πώς μπορείτε να ζείτε, να εργάζεστε και να βγάζετε χρήματα κάτω από την ίδια στέγη!". Διαβάστε προσεκτικά και τις οκτώ σελίδες του site, ακούστε και την ηχητική παρουσίαση της έβδομης σελίδας, και απαντήστε στο εξής ερώτημα: με τι ακριβώς έχει να κάνει αυτή η επιχείρηση η οποία θα σας κάνει πλούσιους απο το σπίτι; Αν καταφέρετε να εντοπίσετε την απάντηση μέσα στο site, κερδίζετε χρυσούν ωρολόγιον....

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2004

PDAs...

Το πρώτο μου PDA ήταν ένα Psion Series 5, με 8 ΜΒ μνήμης, ενσωματομένο keyborad και backlight οθόνη 5.6'' με 256 αποχρώσεις του γκρί. Έπαιρνε 2 ΑΑ μπαταρίες, και σε standby mode μπορούσε να αντέξει για αρκετές ημέρες χωρίς να χρειάζεται αλλαγή στις μπαταρίες του. Ήταν ομολογουμένως μια εντυπωσιακή συσκευή: μαύρη, κομψή, με άρτια ποιότητα κατασκευής, και με ένα καταπληκτικό λειτουργικό (Epoc). Στις ημέρες του, ήταν ο Βασιλιάς. Και μετά η Microsoft έβγαλε το PocketPC. Με την Palm να έχει ήδη το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς με το PalmPilot, τα πράγματα έγιναν δύσκολα: Η Psion έβγαλε κάποια στιγμή το Series 5mx (με 16 ΜΒ μνήμης), και στην συνέχεια το Revo, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά. Η αγορά είχε δείξει τελικά την προτίμηση της στις συσκευές τύπου Palm, οι οποίες καθώς δεν είχαν ενσωματομένο πληκτρολόγιο, είχαν αρκετά μικρότερο μέγεθος. Φυσικά, έπαιξε ρόλο και το χρώμα: η έγχρωμη οθόνη μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, είναι όμως πιο λειτουργική. Έτσι, αποχαιρέτησα και εγώ το Psion μου, και πήρα το δεύτερο μου PDA: Ένα Casio Cassiopeia E-115, με επεξεργαστή στα 131 ΜΗz, 16 bit έγχρωμη 320x240 οθόνη, ROM 16ΜΒ και RAM 32 ΜΒ. Όταν πρωτοβγήκε, ήταν το πρώτο PocketPC με δυνατότητα επεικόνισης 65.000 χρωμάτων. Αν και σε σχέση με τα σημερινά PocketPC μοιάζει με ...τούβλο, εντούτοις ήταν πολύ καλή συσκευή. Δεν την κράτησα όμως για πολύ, γιατί σύντομα ακολούθησε το τρίτο μου PDA, το οποίο ήταν η καινούργια Cassiopeia, η E-125. Η μοναδική της διαφορά απο το προηγούμενο μοντέλο, ήταν ο επεξεργαστής: ήταν στα 150 MHz. Επίπλέον, είχε αλλάξει και η απόχρωση της κάσας. Ήταν και αυτή πολύ καλή συσκευή: λίγο ογκώδης βέβαια, αλλά αρκετά στιβαρή. Και μετά έγινε το μπάμ: η Microsoft αποφάσισε να μην υποστηρίξει όλους τους επεξεργαστές που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε στα Pocket PC στην επόμενη γενιά του λειτουργικού της (η Casio χρησιμοποιούσε MIPS, η HP χρησιμοποιούσε SH3, και η Compaq τους επεξεργαστές ARM της Intel). Υποστήριξη θα υπήρχε μονάχα για τους επεξεργαστές ARM. Έτσι, αν και έβγαλε άλλο ένα μοντέλο για την αγορά (την Cassiopeia E-200) η Casio τελικά αποσύρθηκε απο την Ευρώπη, και συνέχισε να βγάζει συσκευές για την ιαπωνική αγορά μόνο. Το PocketPC 2002 κυκλοφόρησε, η HP εξαγόρασε την Compaq, και το iPAQ έγινε ο μεγάλος παίχτης στην αγορά των PocketPCs. Τα πράγματα όμως είχαν αλλάξει, και είχαν μπεί καινούργιοι παίχτες στο παιχνίδι: Έτσι έφτασα και εγώ στο τέταρτο μου PDA, ένα Fujitsu - Siemens Pocket Loox 600. Οθόνη 3.5'', επεξεργαστής στα 400 MHz, 64MB RAM, 32 MB ROM, dual slot (CF + SD), και bluetooth. Αυτή την κράτησα δυο χρόνια. Αυτή την στιγμή βρίσκεται πάνω στο γραφείο μου, παροπλισμένη, και περιμένει τον υποψηφιο αγοραστή της (την έχω βάλει σε δημοπρασία στο Fleamarket). Ο αντικαταστάτης της (εδώ και 4 ημέρες), το πέμπτο κατά σειρά PDA που αγοράζω, ειναι το καινούργιο Loox, το 720. Επεξεργαστής 520 MHz, RAM 128 MB, ROM 64 MB, dual slot, dual wireless, USB Host. Και τώρα που το έχω μπροστά μου και το κοιτάζω, και καθώς αναλογίζομαι τα PDA που πέρασαν απο τα χέρια μου τα τελευταία χρόνια, αναρωτιέμαι: σε 6 χρόνια απο τώρα, που θα έχουν φτάσει αυτές οι συσκευές;

Το δικαίωμα στην βλασφημία...

Το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην βλασφημία δεν αποδέχεται την ύπαρξη του Θεού. Γι’ αυτό αλλώστε και χαρακτηρίζεται βλάσφημο. Το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην βλασφημία αποδέχεται την ύπαρξη της πεποίθησης περί υπάρξεως Θεού, και διεκδικεί το δικαίωμα του να αντιτίθεται σε αυτή την πεποίθηση, ένα δικαίωμα που φυσικά και δεν είναι αναφαίρετο, ακριβώς επειδή βάση νόμων η αμφισβήτηση των Θείων θεωρείται βλασφημία, και η βλασφημία τιμωρείται. Η βλασφημία είναι κατάλοιπο της φεουδαρχικής κοινωνίας, όπου η αμφισβήτηση του Θεού και της Θεϊκής εξουσίας ισοδυναμούσε με αμφισβήτηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, δηλαδή του θεσμού της φεουδαρχίας και της βασιλείας: Αμφισβήτηση του Θεού ισοδυναμούσε με αμφισβήτηση του Βασιλιά (γιατί στην φεουδαρχική κοινωνία ο Θεός είναι αυτός που νομιμοποιεί την «ελέω Θεού» εξουσία του βασιλιά). Ουσιαστικά η βλασφημία είναι μια ασφαλιστική δικλείδα της εξουσίας των παλαιότερων βασιλικών καθεστώτων, εντελώς ξεπερασμένη σήμερα, και θα πρέπει επιτέλους να καταργηθεί ως νομική έννοια. Ως πολίτης, διεκδικώ το δικαίωμα μου στην βλασφημία, ένα δικαίωμα το οποίο δεν είναι αναφαίρετο όπως είπα παραπάνω. Ως ως κατ΄ ουσία βλάσφημος λοιπόν, δεν κινδυνεύω από «νομικίστικες ερμηνείες», αλλά από νόμους υπαρκτούς και ενεργούς. Οι νομικές «ερμηνείες» είναι που σώζουν μέχρι στιγμής της κατάσταση. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει το ζήτημα να λυθεί οριστικά…

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2004

Τιμές, τιμές, τιμές...

Έγραφα προχτές για το OQO, την συσκευή αυτή που είναι κάτι μεταξύ PDA και sub-notebook. Ανέφερα και τις τιμές πώλησης που αναγράφονταν στο site του OQO. Φυσικά, όπως αποδείχτηκε, αυτές ήταν ενδεικτικές τιμές για χονδρική. Οι πραγματικές τιμές λιανικής είναι υψηλότερες! Το Expansys πουλάει την συσκευή 2.320 ευρώ στην πιο απλή του σύνθεση (μόνο με Win XP Home φορτωμένα), και 2.785 στην πιο σύνθετη (Win XP Pro μαζί με Office Small Business). Όχι απλά απατη, στο πηγάδι που δεν έχει τέρμα θα πέσει...

FSC Pocket Loox 720 Posted by Hello

Είναι εδώ...

Εχτές το μεσημέρι ήρθε και το Loox 720. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Επεξεργαστής στα 520 MHz, RAM 120MB, ROM 64MB, οθόνη 3.6'' με ανάλυση VGA 640x480, dual slot (CF - SD/MMC), dual wirelless (Bluetooth - Wi-Fi), κάμερα 1.3 Megapixel, μπαταρία 1640 mAh, consumer IrDA, USB Host, βάρος 180 γραμμάρια και διαστάσεις 12x7.2x1.4 εκατοστά. Είναι πέρα απο κάθε αμφιβολία το καλύτερο PocketPC που είχα ποτέ...

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2004

Περί άπατων συσκευών...

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθώ ένα site το οποίο διαφημίζει μια συσκευή η οποία είναι κάτι μεταξύ sub-notebook και PDA. Το "OQO model 01 ultra personal computer", όπως ονομάζεται (www.oqo.com). Η συσκευή διαθέτει 1 GHz επεξεργαστή της Transmeta, 20GB HD, 256MB RAM, WiFi, Bluetooth, USB, FireWire, audio, thumb πληκτρολόγιο, 800x480 οθόνη 5 ιντσών, και διαστάσεις 12.5 x 9 x 2.5 εκατοστά. Δεδομένου του ότι ένα high-end PDA έχει τιμή γύρω στα 600 - 650 ευρώ, και ένα laptop κοστίζει απο 950 ευρώ και πάνω, θα περίμενε κανείς η τιμή του OQO να κυμαίνεται σε αυτά τα πλαίσια. Άλωστε, πως αλλιώς θα μπορούσε να "χωθεί" ανάμεσα στις δυο αυτές κατηγορίες και να δημιουργήσει καινούργια αγορά; Λοιπόν, σήμερα ανακοινώθηκε η τιμή του. Η έκδοση με Windows XP Home έχει 1899 δολάρια. Η έκδοση με Windows XP Professional έχει 1999 δολάρια. Και με προεγκατεστημένο το Office Small Business Edition, άλλα 300 δολάρια εξτρά. Μάλιστα. Λοιπόν, αν κάνει κανείς μια βόλτα απο το site του πλαισίου θα δεί πλήρες laptop (με 15αρα οθόνη, Celeron στα 2.66, 30 GB δίσκο, 256 RAM μνήμη, DVD/CD-R combo) με 950 ευρώ. Θα βρεί επίσης sub-notebook με 1650 ευρώ. Στο δε Expansys μπορεί κανείς να βρεί το Toshiba Portage A100 με 1530 ευρώ. Αν πω πως, το OQO θα είναι άλλη μια συσκευή η οποία θα πάει άπατη, θα κάνω λάθος; Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη την Sony που βγάζει ήδη μια παρόμοια συσκευή (την σειρά U-50 και U-70), γίνεται κατανοητό γιατί μιλάω για παταγώδη αποτυχία...

Αλαζονεία, υπεροψία, έπαρση...

Σύμφωνα με το λεξικό Πάπυρος - Larousse, αλαζόνας είναι ο υπερόπτης, αυτός ο οποίος θεωρει τον εαυτό του ανώτερο απο τους άλλους και συμπεριφέρεται ανάλογα.

Για να δούμε λοιπόν: απο την μια έχουμε ένα άτομο το οποίο πιστεύει πως ολόκληρο το σύμπαν δημιουργήθηκε για τον ίδιο και το είδος του, πως η Αλήθεια μπορεί να του αποκαλυφθεί προσωπικά μέσω της πίστης του, και πως η Αλήθεια αυτή είναι αδιαμφησβήτιτη και ισχύει για όλους τους άλλους, είτε αποδέχονται την συγκεκριμένη πίστη είτε όχι.

Απο την άλλη έχουμε ένα άλλο άτομο το οποίο ξεκινά τον λογισμό του υποθέτοντας πως οι προσωπικές του παρατηρήσεις και συμπεράσματα είναι ενδεχομένως ανακριβή και δέχονται αμφισβήτηση. Το άτομο αυτό επιδιώκει την πιστοποίση των παρατηρήσεων και των συμπερασμάτων του με όσες διαφορετικές αποδείξεις καταφέρει να συγκεντρώσει. Δεν θεωρεί πως υπάρχουν ιδεές ή προτάσεις οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες, και είναι πάντα έτοιμος να εγκαταλείψει μια ιδεά ή μια πρόταση αν υπάρξουν αρκετά στοιχεία τα οποία θα καταδείξουν το σφάλμα της ιδέας ή της πρότασης.

Ποιός απο τους δύο είναι τελικά ο αλαζόνας;

Η καλή ημέρα...

...απο το πρωί φαίνεται. Πρωί - πρωί λοιπόν έφτασε το Pod με το ταχυδρομείο. Είναι πιο μικρό απο ότι το περίμενα: πλάτος 15 εκατοστά, ύψος 18 και βάθος 12. Είναι ομολογουμένως αρκετά εντυπωσιακό. Με ένα κύριο διαμέρισμα, τρία περιφερικά, και καμιά δεκαπενταριά τσέπες, θήκες και υποδοχές, χωράει κάμποσα πράγματα. Με μια πρώτη δοκιμή, πορτοφόλι και PDA μπήκαν στο κύριο διαμέρισμα, ενώ η ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μπήκε σε ένα απο τα πλαϊνά. Έβαλα επίσης μέσα μπαταρίες, μερικές CF κάρτες, και το κινητό τηλέφωνο. Άντε να έρθει και το Loox...

Roadwired "The Pod". Posted by Hello

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2004

Επιτέλους...

...Το Expansys έφερε απόθεμα. Και μαζί με κάμποσα Loox 720 έφερε και καμιά εκατοστή κομμάτια iPAQ 4700 (για όσους προτιμούν την HP). Η συσκευή έφυγε απο το Manchester εχτές, οπότε την περιμένω αύριο. Ε, θα έρθει όπου νά'ναι και το Pod, έχω και την θήκη του Piel Frama, οπότε μέχρι τέλος εβδομάδος θα είμαστε κομπλέ. Αυτό θα πει "πρόωρα Χριστουγεννιάτικα Δώρα"!

Ο Γαλάζιος Σκορπιός...

Είχε σήμερα το μεσημέρι ο κ. Βαρεμένος στην εκπομπή του ένα θέμα σχετικά με τον περίφημο γαλάζιο σκορπιό: Υπάρχουν δυο "βιοτεχνίες" στην Κούβα οι οποίες παρασκευάζουν ένα σκεύασμα το οποίο περιέχει δηλητήριο γαλάζιου σκορπιού. Το σκεύασμα αυτό υποτίθεται πως θεραπεύει τον καρκίνο. Το θέμα είναι πως, οργανώσεις στην Ελλάδα οι οποίες σχετίζονται με την Ορθόδοξη Εκκλησία, διοργανώνουν ταξίδια στην Κούβα όπου πηγαίνουν απελπισμένοι άνθρωποι για να προμηθευτούν το "φάρμακο", είτε για τους ίδιους, είτε για τους πάσχοντες συγγενείς τους. Στην εκπομπή του κ. Βαρεμένου ήταν παρών και κάποιος ο οποίος είχε κάνει το ταξίδι αυτό, και ο οποίος επιστρέφοντας έδωσε το σκεύασμα στην παθούσα μητέρα του. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως το "φάρμακο" δουλεύει μια χαρά, και η τωρινή κατάσταση της μητέρας του (η οποία δεν είναι καλή) οφείλεται στις παρενέργειες της χημειοθεραπείας (Κάνει ΚΑΙ χημειοθεραπεία παράλληλα). Εύλογη απορία: γιατί δεν σταματά την χημειοθεραπεία, αφού το "φάρμακο" δουλεύει; Η ουσία είναι μια: η διαφορά της επιστήμης απο την ψευδοεπιστήμη, είναι ουσιώδης. Η επιστήμη παρουσιάζει μελέτες και κλινικές δοκιμές που έγιναν σε ελεγχόμενο περιβάλλον, ώστε να διαπιστωθεί με ακρίβεια η αποτελεσματικότητα ή όχι ενός σκευάσματος. Η ψευδοεπιστήμη απο την άλλη, παρουσιάζει αποκλειστικά και μόνο προσωπικές μαρτυρίες. Μια προσωπική μαρτυρία δεν μπορεί να ελεγθεί απο κανέναν για την εγκυρότητα της, επειδή μεσολαβει πάντα μια πλειάδα x αγνώστων παραγόντων. Ούτε ο ίδιος ο μάρτυρας μπορεί να την ελέγξει: αν και μπορούμε να είμαστε δύσπιστοι σε οποιονδήποτε άλλον, εντούτοις δεν δυσπιστούμε ποτέ απέναντι στον εαυτό μας. Και αυτό είναι που κάνει τελικά την προσωπική μαρτυρία τόσο διαβλητή. Κανείς δεν αμφισβητεί αυτό που αντιλαμβάνεται με τις αισθήσεις του και ερμηνεύει με την λογική του. Οι αισθήσεις όμως μπορούν να παραπλανηθούν, και η λογική να παραγκωνιστεί....

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2004

Η φετινή έκθεση βιβλίου...

...Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Υπήρχαν πολλά αξιόλογα έργα, και το μεγαλύτερο τμήμα της περσινής "σαβούρας" είχε εξαφανιστεί. Κυρίαρχο έργο κατα την γνώμη μου ήταν για μια ακόμα φορά η "Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα": 61 τόμοι, συν 2 ακόμα τόμοι αφιερωμένοι στην Ελλάδα, σύν 1 ακόμα τόμος, ανασκόπηση της περσινής χρονιάς. Δεύτερο τη τάξει έργο, η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών: 17 τόμοι στο σύνολο. Εντύπωση που έκανε και ένα ακόμα ιστορικό έργο, η "Ιστορία της Ελλάδας του 20ου Αιώνα". Προς το παρών κυκλοφορούν οι πρώτοι τέσσερις τόμοι, και αναμένεται και η κυκλοφορία των υπολοίπων τεσσάρων που θα ολοκληρώσουν το έργο.

Οι Εκδόσεις Σοκολη είχαν τρία καταπληκτικά έργα: την "Ελληνική Πεζογραφία" χωρισμένη σε τρείς θεματικές ενότητες. Η πρώτη ενότητα, "Παλαιότερη Πεζογραφία" (15ος αιώνας - 1830), αποτελείται απο 12 τόμους. Η δεύτερη ενότητα, η "Μεσοπολεμική Πεζογραφία", (1914 - 1939) αποτελείται απο 8 τόμους, ενώ η τρίτη και τελευταία θεματική ενότητα, η "Μεταπολεμική Πεζογραφία" (1940 - 1967), αποτελείται και αυτή απο οκτώ τόμους. Το δεύτερο μεγάλο έργο των εκδόσεων Σοκολη, είναι η "Ελληνική Ποίηση", 6 τόμων. Τέλος, το τρίτο έργο είναι τα "Ευρωπαικά Γράμματα: Ιστορία της Ευρωπαικής Λογοτεχνίας", και αποτελείται απο 3 τόμους.

Απο εκεί και πέρα, μου άρεσαν ιδιαίτερα τα περίπτερα των εκδόσεων Κάτοπτρο (πήρα το "Νόημα των πραγμάτων" του Feynman), καθώς και το περίπτερο των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, το οποίο είναι ορισμένα καταπληκτικά έργα, όπως το δίτομο "Αρχές φυσιολογίας", το "Νευροεπιστήμη και Συμπεριφορά", και το "Η κατάκτηση του παρελθόντος: οι απαρχές της Αρχαιολογίας" (το οποίο και αγόρασα).

Τέλος, να αναφέρω πως, πήρα και το Cogito, το καινούργιο τετραμηνιαίο περιοδικό φιλοσοφίας των εκδόσεων Νεφέλη. Αν εξαιρέσει κανείς το πραγματικά μεγάλο του σχήμα, κατά τα άλλα είναι εξαιρετικά προσεγμένο: 130 σελίδες με πλούσια θεματολογία, και με ελάχιστες διαφημίσεις.

Φυσικά, έπεσε και πολύ γέλιο με αρκετές γραφικές φιγούρες, καθώς και με αρκετούς γραφικούς τίτλους. Στο περίπτερο του Λιακόπουλου φιγουράριζαν όλοι αυτοί οι τίτλοι που πλασσάρει μέσα απο την εκπομπή του στο SevenX, και που προσπαθεί να μας πείσει πως αν δεν προλάβουμε να τους πάρουμε θα εξαντληθούν, και μετά τι θα κάνουμε χωρίς αυτά τα τεράστιας σημασίας έργα; Ε, δεν πειράζει, θα βρούμε αλλού υλικό για προσάναμα... Κάπου πήρε το μάτι μου και τον Φουράκη. Ναι, ο εκλεκτός των Θεών τίμησε την έκθεση με την παρουσία του. Άλλο ανέκδοτο ήταν μια μεγάλη αφίσα στο περίπτερο των Σαϊεντολόγων, η οποία έδειχνε τον Αινστάιν, να δηλώνει πως "οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο το 10% των νοητικών τους δυνατοτήτων". Σε σχετική ερώτηση στην κυρία που ήταν υπεύθυνση στο περίπτερο, πήραμε την απάντηση πως δεν γνωρίζει σε ποίο του έργο ή πότε τέλοσπάντων είπε κάτι τέτοιο ο Αϊνστάιν. Υπήρχαν επίσης τα γνωστά πλέον βιβλία για την Ατλαντίδα, για την Αστρολογία, για το Φένγκ Σουί, κλπ κλπ κλπ. Σε γενικές γραμμές πάντως, καλή ήταν η έκθεση, και σίγουρα καλύτερη απο την περσινή. Μόνο που θέλεις 3 ώρες για να δείς όλα τα περίπτερα....

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2004

30 χρόνια τα ίδια και τα ίδια...

Στην σελίδα του James Randi υπάρχει μια διασκεδαστική αναφορά στην "επιστροφή" του Uri Geller, η οποία όπως όλοι γνωρίζετε έλαβε χώρα (τι τιμή για την Ελλάδα!) στην εκπομπή του κυρίου Χαρδαβέλλα με το απίστευτο τίτλο "Οι πύλες του Ανεξήγητου". Ολόκληρη η αναφορά βρίσκεται στην σελίδα http://www.randi.org/jr/100804away.html , στο τέλος, και έχει τίτλο "The unsinkable Geller is also back". Το κείμενο αναφέρεται στα τρυκ που παρουσίασε ο Gelle στην εκπομή του Χαρδαβέλλα, και καταλήγει με το εξής σχόλιο: "Yep, the same tired old routines, though they've been boring people for more than 30 years now. Mr. Geller hasn't learned anything new in all that time! Even Pavarotti added "Torna a Surriento" to his repertoire rather than depending on "Nessun Dorma" to pay for the groceries.... Και ο νοών νοήτω. Λίγο παραπάνω μαλιστα, αναφέρονται τα εξής σχετικά με την σοβαρότητα της εκπομπής: "As you can probably imagine, the show itself never questioned Geller's abilities in any way and instead featured quotes from scientists that were endorsing him, as well as an interview with an astrologer (!) who also vouched for Geller". Κοινώς, τα ρέστα μας....

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2004

Επιστήμη 0,1%, Πίστη 99,9%: Σημειώσατε λοιπόν 2...

Υπάρχει στην Εμμανουήλ Μπενάκη, κόντα στην Ομόνοια, ένα μικρό βιβλιοπωλείο με την ονομασία "Επιστήμη και Πίστη". Επειδή περνάω συχνά απο το συγκεκριμένο σημείο, είχα πάντα την επιθυμία να μπω μέσα για να δω τι είδους "επιστημονικά" βιβλία διαθέτει, γιατί απο βιβλία πίστης ήταν προφανώς γεμάτο: στην βιτρίνα του είχε διάφορες Βίβλους, καθώς και μια οθόνη υπολογιστή η οποία πρόβαλε μονίμως έναν screensaver με χριστιανικά μηνύματα. Εχτές λοιπόν, πραγματοποίησα την επιθυμία μου: μπήκα στο βιβλίοπωλίο. Τι είδα; εκτός απο τις πάμπολλες βίβλους σε διάφορα μεγέθη και σχήματα, υπήρχαν βιντεοκασσέτες - ταινίες με θέματα χριστιανικού περιεχομένου, κασσέτες με χριστιανικούς ύμνους, και ένα βιβλίο με τίτλο "Η ζωή του Μαρτίνου Λούθηρου". Όσον αφορά τώρα τα επιστημονικά βιβλία: υπήρχε ένα μικρό βιβλιαράκι 30 -40 σελίδων που αναφερόταν (αρνητικά φυσικά) στον Δαρβίνο, και το οποίο εκθείαζε την Δημιουργία. Α, υπήρχε και ένα (1) αντίτυπο της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας "Τομή 2000". Αυτό όλο κι όλο ήταν το "επιστημονικό" τμήμα του βιβλιοπωλείου "Επιστήμη και Πίστη". Ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει αν απογοητεύτηκα (καθώς ο τίτλος του βιβλίοπωλείου είναι σαφέστατα παραπλανητικός), ή αν χάρηκα (επειδή περίμενα πως μάλλον έτσι θα ήταν τα πράγματα, καθώς οι έννοιες "Επιστήμη" και "Πίστη" είναι ουσιαστικά ασύμβατες)...

Περί αγορών...

Κάτι που πρόσεξα: αν πάτε στην σελίδα του Πλαισίου (www.plaisio.gr) και δείτε στην κατηγορία "Τεχνολογία - Φορητοί Η/Υ - Palmtops", προσέξτε την τιμή του HP iPAQ 5550: είναι 749 ευρώ χωρίς ΦΠΑ (με ΦΠΑ πάει γύρω στα 883 ευρώ). Πηγαίνετε τώρα στην σελίδα του Expansys (www.expansys.com.gr), και ψάξτε για το ίδιο μοντέλο: θα το βρείτε στα 542 ευρώ (640 με το ΦΠΑ). Αν δεν κάνω λαθος, η διαφορά στην τελική τιμή είναι πάνω απο 240 ευρώ...

Άλλο παράδειγμα: το Qtek 2020 (PocketPC Phone) στο Πλαίσιο έχει 677 ευρώ (798 με το ΦΠΑ). Στο Expansys έχει 530 Ευρώ (με το ΦΠΑ πάει στα 635). Διαφορά; γύρω στα 150 ευρώ. Και η ιστορία συνεχίζεται...

Αναρωτιέμαι λοιπόν: Που οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά; και μη που πείτε στα μεταφορικά. Για να φέρω το Loox απο το expansys, δεν πρόκειται να πληρώσω πάνω απο 50 ευρώ, και το φέρνω και με courier. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας πως, η κάθε εταιρεία που εισάγει τέτοια προϊόντα δεν φέρνει μεμονωμένα κομμάτια, αλλά μεγάλες παραγγελίες σε τιμές χονδρικής, τότε γίνεται κατανοητό πως η τιμή αγοράς του Πλαισίου και του κάθε Πλαισίου δεν έχει καμία σχέση με αυτό που καλείται να πληρώσει ο υποψήφιος αγοράστης. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2004

Το ξεχασμένο password...

Πρίν απο 3 - 4 χρόνια, είχα αγοράσει απο το Fleamarket ένα μεταχειρισμένο Laptop (ένα HP Omnibook 2100). Κάποια στιγμή 2 χρόνια πριν, το πούλησα και πάλι μέσω Fleamarket. Ο τύπος τώρα που το αγόρασε, το πούλησε και αυτός πριν απο λίγες ημέρες. Ο νέος ιδιοκτήτης του τώρα, θέλησε να κάνει κάποια τροποποίηση στο Bios. Πήγε λοιπόν ο άνθρωπος να μπει στο Bios, και με έκπληξη διαπίστωσε πως το Bios προστατευόταν με password. Παίρνει τηλέφωνο αυτόν που του το πούλησε, και τον ρωτά το password. Αυτό του απαντά πως, όσο καιρό τον είχε, ούτε που είχε σκεφτεί ποτέ να μπει στο Bios, πόσο μάλλον να του βάλει και password! Οπότε του δίνει το δικό μου τηλέφωνο, για να ρωτήσει εμένα. Με παίρνει λοιπόν τηλέφωνο, και μου λέει την ιστορία. Εγώ τώρα, δεν θυμάμαι να είχα βάλει password στο Bios, ή τουλάχιστον να το είχα ακόμα ενεργό όταν πούλησα το μηχάνημα. Έχοντας κατά νου πως μάλλον ο ενδιάμεσος αγοραστής είχε βάλει κάποιο password και το είχε ξεχάσει, εντούτοις είπα στον τωρινό ιδιοκτήτη να δοκιμάσει μερικά password που συνήθιζα να βάζω κατά καιρούς στο μηχάνημα. Απο όλα τα παλαβά που του είπα, δεν δούλεψε κανένα. Τελικά, και ενώ είχα πράγματι αρχίσει να πιστεύω πως μάλλον ο προηγούμενος την είχε κάνει τη δουλειά, του λέω να βάλει "manolis". Ο τύπος το έβαλε, και ως δια μαγείας, μπήκε στο Bios! Όπως επεδείχθη, είχα πράγματι ξεχάσει να το βγάλω όταν πούλησα το μηχάνημα. Όταν το είχα αγοράσει εγώ, αυτός που μου το πούλησε είχε ξεχάσει στο CD-ROM ένα CD του Σιδηρόπουλου, καθώς ΚΑΙ το δικό του password στο Bios (ευτυχώς τον είχα πάρει τηλέφωνο σχεδόν αμέσως και μου το είπε). Πιθανότατα και αυτός που το αγόρασε τώρα, να βρήκε και άλλα ξεχασμένα πράγματα, πέρα απο το password του Bios. Συμπέρασμα απο αυτή την ιστορία; Δεν ξέρω, τι να σας πω. Όταν με πήρε ο άνθρωπος τηλέφωνο και που είπε την ιστορία του, ούτε που το πίστευα πως τόσα χρόνια μετά, το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν ακόμα σε χρηση (μιλάμε για Pentium II 266 με 128 ΜΒ μνήμη, 4GB σκληρό δίσκο, 12.1 '' οθόνη, Windows 2000 και εντελώς νεκρή μπαταρία). Η ουσία είναι πως, αυτού του είδους οι αγοραπωλησίες θέλουν πολύ προσοχή. Αν δεν θυμόμουν το password που είχε βάλει τόσα χρόνια πριν, ο άνθρωπος δεν θα έκανε την δουλειά του, και φυσικά το φταίξιμο δεν θα ήταν ούτε δικό του, ούτε αυτού που του το πούλησε. Και μιας και είπα την ιστορία, να πω πως, το είχα αγοράσει 180 χιλιάρικα, το είχαν πουλήσει 120, και τώρα αυτός που το πήρε έδωσε 200 ευρώ...

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2004

The Pod...

Και ενώ περιμένω να έρθει επιτέλους το Loox 720 (το expansys λέει πως θα έχει απόθεμα την Δευτέρα), αρχίζω να προετοιμάζω το εδαφος: ήδη έχω πάρει την Piel Frama θήκη για το Loox, ενώ εχτές παρήγγειλα και ένα Pod. Για όσους δεν γνωρίζουν, το Pod είναι ένα μικρό βαλιτσάκι απο αυτά που τα κρεμάς στο ώμο ή που τα δένεις στην ζώνη σου. Είναι προϊόν της Roadwired (www.roadwired.com), και είναι πολύ απλά ότι καλύτερο υπάρχει στην αγορά στην κατηγορία του. Με διαστάσεις 18x16x13, καμιά εικοσαριά θήκες και εσωτερικούς χώρους, και με άριστα υλικά κατασκευής, αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για μεταφορά gadgets. Πορτοφόλι, PDA, κινητό, φορτιστής, μπαταρίες, ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, κάρτες CF και SD/MMC, CD, DVD, όλα μέσα... Υπάρχει και μια μεγαλύτερη εκδοχή του Pod, η οποία έχει το καταπληκτικό όνομα... Podzilla! To Pod το περιμένω και αυτό την άλλη εβδομάδα. Το ιδανικό θα ήταν να έρθει την ίδια μέρα με το Loox! Το Pod όμως έρχεται με το ταχυδρομείο, και όχι με courier. Το παρήγγειλα απο την βρετανική Proporta (www.proporta.com) μιας και αυτοί στέλνουν Ελλάδα. Αυτοί οι Αμερικανοί ρε παιδί μου, ούτε που ξέρουν που βρίσκεται η Ευρώπη...

Περί κουταλιών...

Έπεσαν πολλές δουλειές μαζεμένες τον τελευταίο καιρό, και ψιλό - χάθηκα. Κάτι άρθρα απο την μια, κάτι κείμενα για ένα βιβλίο απο την άλλη, πέρασε μια εβδομάδα μέχρι να ανεβάσω κάτι καινούργιο. Εντάξει, δεν έχασα και τίποτα σπουδαίο: Απο την μια το καινούργιο Survivor, απο την άλλη ο Uri Geller Live στον Χαρδαβέλλα, εντάξει, τυπικά πράγματα. Μου ήρθε και ένα μήνυμα όπου κάποιος χρήστης με ρωτάει: "Εφόσον θεωρείς τον ευατό σου φιλοσοφημένο (με κάποια όρια πάντα) γιατί κάθεσαι και ασχολείσαι με θέματα σαν του "Uri Geller". Ασχολείσαι με παραφυσικά ?" Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Οχι, δεν με ενδιαφέρουν τα "παραφυσικά". Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ πως δεν υφίστανται καν "παραφυσικά" φαινόμενα. Με ενδιαφέρει όμως, και πολύ μάλιστα, το φαινόμενο "απόψε θα λυγίσω κουτάλια σαν τον Uri Geller". Ο ίδιος ο Uri Geller δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για εμένα. Ενδιαφέρον έχει ο κόσμος ο οποίος βλέπει τον Uri Geller, και πιστεύει πως είναι αυθεντικός. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις αγαπητέ φίλε.... Επίσης, όσον αφορά το σχόλιο περί "φιλοσοφημένου εαυτού": Σαφώς και θεωρώ τον εαυτό μου φιλοσοφημένο. Αυτό βέβαια δεν μου απαγορεύει την ενασχόληση με τα κοινά, όσο κοινά και να είναι. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του ανθρώπου που δίνει βάση σε απατεώνες τύπου Uri Geller, και το απολαμβάνω με τον ίδιο τρόπο που απολαμβάνω και την προσπάθεια να κατανοήσω την κβαντική μηχανική. Η ανθρωπινη βλακεία είναι εξίσου περίπλοκη με την ανθρώπινη ευφυία, και η κατανόηση και των δυο αυτών καταστάσεων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και μελέτη. Και όπως έλεγε και μακαρίτης ο Ραφαηλίδης, κάποτε θα πρέπει κάποιος να μελετήσει σοβαρά την ανθρώπινη βλακεία...