Το ξεχασμένο password...

Πρίν απο 3 - 4 χρόνια, είχα αγοράσει απο το Fleamarket ένα μεταχειρισμένο Laptop (ένα HP Omnibook 2100). Κάποια στιγμή 2 χρόνια πριν, το πούλησα και πάλι μέσω Fleamarket. Ο τύπος τώρα που το αγόρασε, το πούλησε και αυτός πριν απο λίγες ημέρες. Ο νέος ιδιοκτήτης του τώρα, θέλησε να κάνει κάποια τροποποίηση στο Bios. Πήγε λοιπόν ο άνθρωπος να μπει στο Bios, και με έκπληξη διαπίστωσε πως το Bios προστατευόταν με password. Παίρνει τηλέφωνο αυτόν που του το πούλησε, και τον ρωτά το password. Αυτό του απαντά πως, όσο καιρό τον είχε, ούτε που είχε σκεφτεί ποτέ να μπει στο Bios, πόσο μάλλον να του βάλει και password! Οπότε του δίνει το δικό μου τηλέφωνο, για να ρωτήσει εμένα. Με παίρνει λοιπόν τηλέφωνο, και μου λέει την ιστορία. Εγώ τώρα, δεν θυμάμαι να είχα βάλει password στο Bios, ή τουλάχιστον να το είχα ακόμα ενεργό όταν πούλησα το μηχάνημα. Έχοντας κατά νου πως μάλλον ο ενδιάμεσος αγοραστής είχε βάλει κάποιο password και το είχε ξεχάσει, εντούτοις είπα στον τωρινό ιδιοκτήτη να δοκιμάσει μερικά password που συνήθιζα να βάζω κατά καιρούς στο μηχάνημα. Απο όλα τα παλαβά που του είπα, δεν δούλεψε κανένα. Τελικά, και ενώ είχα πράγματι αρχίσει να πιστεύω πως μάλλον ο προηγούμενος την είχε κάνει τη δουλειά, του λέω να βάλει "manolis". Ο τύπος το έβαλε, και ως δια μαγείας, μπήκε στο Bios! Όπως επεδείχθη, είχα πράγματι ξεχάσει να το βγάλω όταν πούλησα το μηχάνημα. Όταν το είχα αγοράσει εγώ, αυτός που μου το πούλησε είχε ξεχάσει στο CD-ROM ένα CD του Σιδηρόπουλου, καθώς ΚΑΙ το δικό του password στο Bios (ευτυχώς τον είχα πάρει τηλέφωνο σχεδόν αμέσως και μου το είπε). Πιθανότατα και αυτός που το αγόρασε τώρα, να βρήκε και άλλα ξεχασμένα πράγματα, πέρα απο το password του Bios. Συμπέρασμα απο αυτή την ιστορία; Δεν ξέρω, τι να σας πω. Όταν με πήρε ο άνθρωπος τηλέφωνο και που είπε την ιστορία του, ούτε που το πίστευα πως τόσα χρόνια μετά, το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν ακόμα σε χρηση (μιλάμε για Pentium II 266 με 128 ΜΒ μνήμη, 4GB σκληρό δίσκο, 12.1 '' οθόνη, Windows 2000 και εντελώς νεκρή μπαταρία). Η ουσία είναι πως, αυτού του είδους οι αγοραπωλησίες θέλουν πολύ προσοχή. Αν δεν θυμόμουν το password που είχε βάλει τόσα χρόνια πριν, ο άνθρωπος δεν θα έκανε την δουλειά του, και φυσικά το φταίξιμο δεν θα ήταν ούτε δικό του, ούτε αυτού που του το πούλησε. Και μιας και είπα την ιστορία, να πω πως, το είχα αγοράσει 180 χιλιάρικα, το είχαν πουλήσει 120, και τώρα αυτός που το πήρε έδωσε 200 ευρώ...