Bodies, η έκθεση...

Πήγα την Πέμπτη το απόγευμα στο Τεχνόπολις για την έκθεση "Bodies". Εντάξει, δε λέω ωραία έκθεση. Αλλα σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτό το φοβερό και τρομερό που περίμενα να δώ. Σίγουρα δεν φταίει η ίδια η έκθεση για όλο το hype που είχε προηγηθεί, αλλά κάτι τέτοια συνήθως σε χαλάνε. Περιμένεις να δείς κάτι που μάλλον υπερβαίνει την πραγματικότητα, για να προσγειωθείς ανώμαλα σε κάτι που απλά την αναπαριστά (έστω και με τα ίδια τα υλικά της φύσης). Απο τη μια τα υπέρμετρα θετικά σχόλια που την εκθειάζουν, απο την άλλοι οι επικριτές που την παρομοιάζουν με κάτι ανάμεσα σε βλασφημία και κατάρα, δεν θέλει και πολύ το μυαλό για να σχηματίσει μια ιδεά που απέχει χιλιόμετρα απο την ουσία. Και η ουσία είναι πως είναι μια αρκετά καλή έκθεση/ ανατομία του ανθρωπίνου σώματος, χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες. Αλλά μόνο αυτό. Χώρια που εμένα προσωπικά μου φάνηκε και σχετικά μικρή. Εντάξει, μπορεί κάλλιστα να μου πει κάποιος ότι πίσω απο κάθε έκθεμα μπορεί να κρύβονται εκατοντάδες εργατοώρες (και αυτό σίγουρα ισχύει στο έπακρο για μερικά τουλάχιστον απο τα εκθέματα), αλλά εγώ αυτή την εντύπωση αποκόμισα. Ίσως να κάνω λάθος, και αυτή η εντύπωση να είναι ένα ακόμα "σύμπτωμα" της ιδεάς που είχα για την έκθεση εξαιτίας του hype.

Anyway, η ουσία είναι πως το είδαμε και αυτό, θα έχουμε κάτι ακόμα να λέμε στα εγγόνια μας. Αν και έχω την εντύπωση πως τα εγγόνια μας μάλλον δεν θα εντυπωσιαστούν: σε 20-30 χρόνια απο τώρα, τίποτα απο την σημερινή πραγματικότητα δεν θα είναι σε θέση να προκαλέσει το ενδιαφέρον (πόσο μάλλον να εντυπωσιάσει) τις μελλοντικές γενιές, εκτός βέβαια απο την απαράμιλλη αναισθησία μας και την παντελή έλλειψη σεβασμού για τον κόσμο που ζούμε...