Το ψαχτήρι του κακομοίρη...

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2004

Αλαζονεία, υπεροψία, έπαρση...

Σύμφωνα με το λεξικό Πάπυρος - Larousse, αλαζόνας είναι ο υπερόπτης, αυτός ο οποίος θεωρει τον εαυτό του ανώτερο απο τους άλλους και συμπεριφέρεται ανάλογα.

Για να δούμε λοιπόν: απο την μια έχουμε ένα άτομο το οποίο πιστεύει πως ολόκληρο το σύμπαν δημιουργήθηκε για τον ίδιο και το είδος του, πως η Αλήθεια μπορεί να του αποκαλυφθεί προσωπικά μέσω της πίστης του, και πως η Αλήθεια αυτή είναι αδιαμφησβήτιτη και ισχύει για όλους τους άλλους, είτε αποδέχονται την συγκεκριμένη πίστη είτε όχι.

Απο την άλλη έχουμε ένα άλλο άτομο το οποίο ξεκινά τον λογισμό του υποθέτοντας πως οι προσωπικές του παρατηρήσεις και συμπεράσματα είναι ενδεχομένως ανακριβή και δέχονται αμφισβήτηση. Το άτομο αυτό επιδιώκει την πιστοποίση των παρατηρήσεων και των συμπερασμάτων του με όσες διαφορετικές αποδείξεις καταφέρει να συγκεντρώσει. Δεν θεωρεί πως υπάρχουν ιδεές ή προτάσεις οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες, και είναι πάντα έτοιμος να εγκαταλείψει μια ιδεά ή μια πρόταση αν υπάρξουν αρκετά στοιχεία τα οποία θα καταδείξουν το σφάλμα της ιδέας ή της πρότασης.

Ποιός απο τους δύο είναι τελικά ο αλαζόνας;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου φίλε μου. Έπεσα τυχαία στο blog σου (και μάλον το γραντζούνισα λιγάκι χαχαχα).

Λοιπόν, ο δεύτερος, γιατί κατά την γνώμη σου πιστεύεις ότι μπορεί να είναι αλαζόνας; Μου φαίνεται πολύ ρεαλιστική η στάση του.
(Παναγιώτης)