Σε όσους έχω δείξει το καινούργιο μου PDA, θεωρούν εξωφρενικό το ποσό των 600+ ευρώ που δαπάνησα γι΄ αυτό. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι είτε διαθέτουν κινητό τηλέφωνο αξίας 500+ ευρώ, είτε σκοπεύουν να προμηθευτούν κάποιο μοντέλο σε αυτό το κόστος. Κατ΄ αυτούς δηλαδή, στος συγκεκριμένο κόστος, η αγορά μιας συσκευής που λειτουργεί ταυτόχρονα σαν υπολογιστής, ατζέντα, MP3 player, παιχνιδομηχανή και φωτογραφική μηχανη (για να μην αναφερθώ σε ποιο περίπλοκες εφαρμογές) είναι παράλογη, ενώ η αγορά ενός τηλεφώνου είναι λογική. Φυσικά η δικαιολογία τους είναι πως τα τηλέφωνα των 500 ευρώ έχουν πολλές δυνατότητες, πέρα απο την βασική τους λειτουργία. Θα με συγχωρέσετε, αλλά ακόμα δεν έχω δει κάποιον χρήστη κινητού των 500 ευρώ ο οποίος να γνωρίζει (προσοχή: δεν λέω να χρησιμοποιεί, αλλά να γνωρίζει) όλες τις δυνατότητες τους τηλεφώνου του, πέρα απο το να καλεί, να λαμβάνει κλήσεις, να στέλνει SMS, άντε και να τραβά και καμιά φωτογραφία. Απο την άλλη, δεν έχω συναντήσει χρήστη PDA που να μην έχει ξεζουμίσει την συσκευή του, ανακαλύπτοντας και εφαρμόζοντας τις πλέον απίθανες χρήσεις. Η διαφορά τελικά είναι διαφορά ουσίας: Τι να το κάνεις το σούπερ κινητό, αν είναι να στέλνεις μονάχα SMS; Είναι τελικά τόσο σημαντικό να πουλάς μούρη με το τελευταίο μοντέλο της Nokia, την ίδια στιγμή που κάνεις συνεχώς αναπάντητες για να μην χρεώσεις την κάρτα σου; Το PDA τουλάχιστον έχει μια διάρκεια ζωής 2 ετών (μέχρι να σου κάνει κλικ κάποιο καινούργιο μοντέλο). Στα κινητά αυτές οι αλλαγές γίνονται κάθε 3 μήνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου