Πράγματι, το γρήγορο Internet σε άλλη διάσταση (όχι στην δική μας πάντως)...

Που λέτε λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι, την περασμένη Κυριακή (19 το μήνα) κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή μου για να πάρω τα mail μου, και διαπιστώνω πως η γραμμή ADSL είναι άφαντη! Κλήση λοιπόν στο 121 για δήλωση βλάβης, και αναμονή μέχρι να μας "καλέσουν οι τεχνικοί". Μέχρι χτές, 27 του μήνα, τους περίμενα αυτούς τους "τεχνικούς". Εντωμεταξύ είχα κάνει δεκάδες τηλέφωνα στο 121 και στο 1242, καθώς και πολλούς άλλους αριθμούς στους οποίους με παρέπεμπαν. Και οι "τεχνικοί" άφαντοι. Φυσικά, καθ΄ όλη την διάρκεια των δεκάδων συνομιλιών μου, άκουσα δεκάδες διαφορετικές αιτίες για την βλάβη της γραμμής μου: απο καταστροφή υπόγειων γραμμών, μέχρι και την πυρκαγιά στον ΟΤΕ Ναυπλίου!!! Μετά λοιπόν απο μια εβδομάδα γεμάτη ένταση και σασπένς, κατάφερα να αποσπάσω εχτές απο το 134 έναν τηλεφωνικό αριθμό στον οποίο δεν είχα ξανακαλέσει. Και, ως εκ θαύματος, πέτυχα μια κοπέλλα η οποία είχε προφανώς επικοινωνία με τεχνικούς (πραγματικούς αυτή τη φορά) του DSLΑΜ της περιοχής μου. Το πρόβλημα μου λύθηκε σε διόμισυ λεπτά της ώρας ακριβώς. Μάλλον κάποιος διακόπτης ήθελε γύρισμα, κάποιο καλώδιο είχε φύγει απο την θέση του, ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Και έτσι, έχω και πάλι ADSL, και μπορώ να απολαύσω το "γρήγορο Internet σε άλλη διάσταση", όπως λέει και ο ΟΤΕ στην τελευταία του διαφήμιση, που διαφημίζει πακέτα ADSL. Βέβαια, αυτό που αποφεύγει να αναφέρει στην διαφήμιση, είναι πως αυτοί που θα σπέυσουν να αγοράσουν τα πακέτα, μπορεί να περιμένουν μέχρι και έξι (6) μήνες μέχρι να δουν ADSL στο σπίτι τους! Και αυτό επειδή οι παραγγελίες που έχει κάνει ο ΟΤΕ για ADSL 2 εξοπλισμό, δεν πρόκειται να παραδωθούν νωρίτερα απο τον Ιούνιο. Και αυτό πρακτικά σημαίνει πως, μέχρι τότε ο ΟΤΕ θα την βγάζει με παραγγελίες - μπαλώματα, και θα δίνει λίγες - λίγες πόρτες. Ζήσε Μάη μου (ή Ιούνη μου καλύτερα) δηλαδή... Οπότε λοιπόν, σωστά το λέει η διαφήμιση: στην Ελλάδα το γρήγορο Internet είναι πράγματι σε άλλη διάσταση. Είναι σε κάποια που βρίσκεται έξι μήνες (ή έτη, ή αιώνες) φωτός μακριά απο την δική μας...

Η δηστυχία του να είσαι πελάτης του ΟΤΕ...

Ο λόγος για τον οποίο δεν έχω ανεβάσει τόσο καιρό τίποτα, είναι καθαρά... τεχνικός. Εδώ και αρκετές ημέρες, έχει κοπεί η ADSL σύνδεση. Έχω κάνει δεκάδες τηλέφωνα στον ΟΤΕ (γιατί δικό του είναι το πρόβλημα), και έχω ακούσει δεκάδες φορές την κλασσική απάντηση: "Θα σας πάρουν οι τεχνικοί". Αναγκαστικά λοιπόν, μπαίνω με dial up, απλά για να πάρω τα mail μου. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα αυτή η ιστορία. Όταν με το καλό έρθει ξανά το ADSL, θα ανεβάσω ένα μηνυματάκι με όλα όσα συνέβησαν, να γελάσει ο κάθε πικραμένος πελάτης του ΟΤΕ...

Η Απάτη Γαρ Εγγύς...

Όπως είπα και προηγουμένως, αφορμή για αυτό το θέμα αποτέλεσε το βιβλίο που προωθεί με τις πάντες τις τελευταίες εβδομάδες ο Λιακόπουλος: το "Ο καιρός γαρ έγγύς", το οποίο όπως αναγράφει στο εξώφυλο περιέχει του Τραχωνίου Λεμεσσού στην Κύπρο. Δυστηχώς, τα άνευ προηγουμένου παραμύθια τα οποία λέει ο μίστερ Λιακό για τους Ρώσους, δεν είναι το μοναδικό μελανό σημείο της υπόθεσης: το ίδιο το βιβλίο είναι μια μεγάλη ΑΠΑΤΗ. Οι συγκεκριμένες "προφητείες" του Τραχωνίου Λεμεσσού, είναι έργο κάποιου Γιαννάκη Ιωάννου (ο οποίος αυτοαποκαλούταν Άγιος Ιωάννης Βασιλεύς). Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου διόρισε τριμελή επιτροπή για να εξετάσει το ζήτημα το 1999, και η επιτροπή κατέληξε πως πρόκειται σαφώς για απάτη. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στις 8/9/1999 σε όλο τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο της Κύπρου. Επιπλέον, ο πρώην μητροπολίτης Λεμεσσού κ. Χρύσανθος (τον οποιο προβάλλει ο Λιακόπουλος ως την έγκυρη πηγή που πιστοποιεί την αυθεντικότητα των "προφητειών") εμπλέκεται και αυτός στην απάτη, και επιπλέον εμπλέκεται σε 4 ακόμα υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων τύπου "πυραμίδας". Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την υπόθεση, κάντε μια βόολτα απο την σελίδα http://www.patrokosmas.gr/periodiko.asp?sitema=1&sitem=11&isue=11&artid=220 Πρόκειται για το site του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού Συνδέσμου "Άγιος Κωσμάς ο Αιτωλός". Στην συγκεκριμένη σελίδα η θεολόγος Ελένη Σταμούλου αναλύει ενδελεχώς την υπόθεση...

Το "Ξανθό Γένος" στο διάστημα, και τα παράμύθια του μίστερ Λιακό...

Τον τελευταίο καιρό είχα σχηματίσει την γνώμη πως ο Λιακόπουλος πράγματι τα πιστεύει αυτά που λέει στην φοβερή του εκπομπή. Από χτες το μεσημέρι όμως, άλλαξα γνώμη: είμαι πλέον πεπεισμένος πως δεν πιστεύει λέξη από αυτά που λέει, και πως τα λέει με ένα και μοναδικό σκοπό: να πουλήσει τα τρίτης και τέταρτης κατηγορίας βιβλία του. Πως προέκυψε αυτή η ξαφνική αλλαγή; Ας είναι καλά οι Ρώσοι. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή: Τον τελευταίο καιρό, ο μίστερ Λιακό πλασσάρει ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Καιρός γάρ εγγύς». Το βιβλίο περιέχει και καλά προφητείες για το πώς τα εκατό εκατομμύρια (!) των Ελλήνων θα κατακτήσουν τον κόσμο και θα φέρουν την ειρήνη στον πλανήτη, και πως στην προσπάθεια τους αυτή θα τους βοηθήσει το «ξανθό γένος», το οποίο φυσικά (φυσικά!) είναι οι Ρώσοι. Και στην προσπάθεια του πλασαρίσματος αυτού του τρομερού βιβλίου, ο μίστερ Λιακό έχει επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία «αποκάλυψης» της ρωσικής υπεροπλίας στα διαστημικά προγράμματα. Κεντρικά σημεία της εκστρατείας αυτής: οι Ρώσοι διαθέτουν υπερεξελιγμένα διαστημικά λεωφορεία, καλύτερα από αυτά των Αμερικάνων, με τα οποία πηγαινοέρχονται στο διάστημα, και οι Αμερικανοί τους παρακαλάνε να τους νοικιάσουν όσα μεταγωγικά Antonov 225 έχουν, για λογους που ο Λιακό δεν αποκαλύπτει (ακόμα). Και νάσου φωτογραφίες των Antonov, και του air bus, και βίντεο της εκτόξευσης του ρωσικού διαστημικού λεωφορείου. Και ξανά μανά από την αρχή: οι Ρώσοι έχουν το διαστημικό λεωφορείο «Ενέργεια», και το Ενέργεια το γράφουν με ανεστραμμένο το πρώτο Έψιλον, και η τεχνολογία τους είναι καλύτερη, και είναι έτη φωτός μπροστά, κλπ κλπ κλπ. Και όλα αυτά, για να μας πείσει πως το «ξανθό γένος» είναι ακόμα υπερδύναμη, και αφού είναι υπερδύναμη, ε, δεν μπορεί, θα μας βοηθήσει να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη και την Αγιά Σοφία! Γιατί, ο «Καιρός Γαρ Εγγύς» κυρίες και κύριοι, 2310-521010, τηλεφωνήστε ΤΩΡΑ για να πάρετε το καταπληκτικό αυτό πακέτο…

Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά. Γιατί όσο και φωνάζει ο Λιακόπουλος, η αλήθεια έχει αυτό το άθλιο συνήθειο να αποκαλύπτεται. Τι συμβαίνει λοιπόν στην πραγματικότητα με τα διαστημικά προγράμματα των Ρώσων; Δυστυχώς, είναι μια πονεμένη ιστορία. Ας την δούμε λοιπόν από την αρχή. Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια υπερδύναμη που λεγόταν Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Αυτή η υπερδύναμη λοιπόν, το 1961 εξέπληξε ολόκληρο τον κόσμο με το μοναδικό της επίτευγμα: στις 12 Απριλίου, ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν ολοκληρώνει την πρώτη του πτήση στο διάστημα, με το διαστημόπλοιο Βοστόκ. Οι Ρώσοι τα κατάφεραν να πάρουν την πρωτιά: οι Αμερικανοί ακολούθησαν τρείς εβδομάδες αργότερα. Ο Άλαν Σέπαρντ ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στις 5 Μαίου, με το διαστημόπλοιο Μέρκουρι. Ακολουθεί ο Αμερικανός Γκάς Γκρίσομ στις 21 Ιουλίου, και ο Ρώσος Γκέρμαν Τίτοβ στις 6-7 Αυγουστου (η πρώτη πτήση 25 ωρών). Οι Ρώσοι συνέχισαν την καταπληκτική τους πορεία. Οι Αμερικάνοι όμως ήταν αποφασισμένοι να τερματίσουν αυτοί πρώτοι την κούρσα. Και τα κατάφεραν: στις 20 Ιουλίου του 1969, το Απόλο 11 προσεδαφίζεται στην Σελήνη, και οι αστροναύτες του περπατούν στην επιφάνεια του. Τέσσερις μήνες μετά, το Απόλο 12 προσεδαφίζεται και αυτό στην Σελήνη. Αυτή είναι η αρχή του τέλους για τους Σοβιετικούς. Στις 5 Ιανουαρίου του 1972, ο πρόεδρος Νίξον εγκρίνει την ανάπτυξη του space shuttle, του διαστημικού λεωφορείου, ενώ την ίδια χρονιά πραγματοποιείται και η έκτη και τελευταία προσεδάφιση στην Σελήνη, με το Απόλο 17. Οι Σοβιετικοί στο μεταξύ προσπαθούν να στήσουν έναν διαστημικό σταθμό. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες (στις οποίες υπήρξαν και θύματα), καταφέρνουν το 1974 να στήσουν τον Σαλούτ-4. Το 1976, η Σοβιετική κυβέρνηση εγκρίνει και αυτή την ανάπτυξη Σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου. Έτσι ξεκινάει η σχεδίαση του πυραύλου Ενέργεια, και του λεωφορείου Μπουράν. Το 1977, το πρώτο αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο, το Έντερπράιζ, κάνει τις πρώτες δοκιμαστικές του πτήσεις, εκτελώντας απογείωση από την πλάτη ενός Μπόινγκ 747. Το 1981 ξεκινάει τις δοκιμές του και το λεωφορείο Κολούμπια, το οποίο γίνεται το πρώτο επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό όχημα. Το 1982, κατά την πρώτη του επίσημη αποστολή στο διάστημα, θέτει σε τροχιά 2 δορυφόρους. Το 1984 αναλαμβάνει υπηρεσία και το λεωφορείο Τσάλεντζερ. Θα καταστραφεί όμως δυο χρόνια μετά, το 1986, σε εκείνο το τρομερό ατύχημα 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του, οδηγώντας στον θάνατο και τα επτά μέλη του. Την ίδια χρονιά μπαίνει σε τροχιά το πρώτο τμήμα του σοβιετικού διαστημικού σταθμού Μιρ. Οι Σοβιετικοί εξακολουθούν να πηγαίνουν στο διάστημα με κάψουλες. Το 1988, οι Αμερικάνοι θα αρχίσουν και πάλι τις πτήσεις με τα διαστημικά λεωφορεία. Και την ίδια χρονιά, οι Σοβιετικοί θα έχουν επιτέλους έτοιμο το Μπουράν, το σοβιετικό διαστημικό λεωφορείο, και τον πύραυλο Ενέργεια, που θα χρησιμοποιηθεί στην εκτόξευση. Στις 15 Νοεμβρίου του 1988, η Ενέργεια εκτοξεύεται: κουβαλάει το μη-επανδρωμένο Μπουράν, το οποίο εκτελεί δυο περιστροφές της Γης, και επιστρέφει στην βάση του. Αυτή κυρίες και κύριοι ήταν η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ πτήση στο διάστημα του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου: βλέπετε, το 1991 η Σοβιετική Ένωση παύει να υφίσταται ως κράτος. Με εξαίρεση τον Μίρ, όλα τα διαστημικά προγράμματα αναστέλλονται. Δυο χρόνια μετά, το 1993, το κράτος της Ρωσίας πλέον, παίρνει επίσημα μέρος στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η χρηματοδότηση του Μίρ σταματάει το 1999, και ο σταθμός εγκαταλείπεται. Οι ρώσοι πετάνε ακόμα με κάψουλες, εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που τους μεταφέρουν τα αμερικάνικα διαστημικά λεωφορεία. Το 2003, το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια καταστρέφεται κατά την επάνοδο του στην ατμόσφαιρα, σκοτώνοντας και τα επτά μέλη του. Οι ΗΠΑ αναστέλουν τις πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων, και ανατίθεται στην Ρωσία η ευθύνη να μεταφέρει αστροναύτες και υλικό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με το Σογιούζ ΤΜΑ, το οποίο, φυσικά, αποτελείται από τον προωθητικό πύραυλο και την κλασική κάψουλα. Επι του παρόντος, οι Ρώσοι προσπαθούν να πραγματοποιήσουν μια επιτυχημένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, για να ανεφοδιάσουν με τρόφιμα το πλήρωμα του, το οποίο έχει ήδη περιορίσει τα γέυματα του. Αν αποτύχουν οι Ρώσοι (κάτι πολύ πιθανό), τότε η λειτουργία του σταθμού θα τερματιστεί, και το πλήρωμα θα εγκαταλείψει τον σταθμό με μια παλιά ρωσική κάψουλα που υπάρχει εύκαιρη.

Και το Μπουράν; Το φοβερο και τρομερό Μπουράν, μετά από την μια και μοναδική μη επανδρωμένη πτήση του γύρω από την Γη, η οποία μάλιστα περιορίστηκε στις δυο περιστροφές εξαιτίας των περιορισμών στην ποσότητα της μνήμης των onboard υπολογιστών, δεν ξαναπέταξε. Η χρηματοδότηση του προγράμματος τερματίστηκε σχεδόν αμέσως. Επισήμως, το πρόγραμμα τερματίστηκε το 1993. Ήταν βέβαια ήδη υπο κατασκευή και άλλα διαστημικά λεωφορεία τύπου Μπουράν: ένα επρόκειτο να παραδοθεί το 1990, και ένα ακόμα το 1992. Κανένα δεν ολοκληρώθηκε. Τον Νοέμβριο του 1995, τα μερικώς ολοκληρωμένα διαστημικά λεωφορεία διαλύθηκαν και έγιναν εξαρτήματα. Το Μπουράν που πέταξε την μια και μοναδική πτήση (το επονομαζόμενο Μπουράν 1.01) καταστράφηκε σε ατύχημα το 2002, όταν κατέρρευσε το υπόστεγο στο οποίο φυλασσόταν. Μαζί του καταστράφηκε και ο πύραυλος Ενέργεια που το συνόδευε. Ένα ακόμα, το οποίο παρέμεινε ημιτελές, βρίσκεται ως έκθεμα σε μουσείο της Γερμανίας. Ένα ακόμα διαστημικό λεωφορείο του οποίου η κατασκευή είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, ανήκει σήμερα στο Καζακστάν. Το παραχώρησε η Ρωσία στο Καζακστάν ως αντάλλαγμα για την εξόφληση χρέους (!!!). Το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο οποίο φυλάσσεται, βρίσκεται και αυτό στο Καζακστάν, και απλά το νοικιάζουν στους Ρώσους. Αυτό είναι σήμερα το μοναδικό Μπουράν το οποίο θα μπορούσε θεωρητικά να πετάξει (με την ολοκλήρωση βέβαια της κατασκευής του, καθώς είναι έτοιμο κατά το 95%). Πρακτικά θα χρειαζόταν πολλές μετατροπές για να μπορέσει πράγματι να πετάξει. Οπότε λοιπόν, οι δυο μοναδικές χώρες στο κόσμο οι οποίες έχουν στην διάθεση τους διαστημικά λεωφορεία, είναι οι ΗΠΑ και το Καζακστάν! Και η απλή και ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα «γιατί τελικά τερματίστηκε το πρόγραμμα Μπουράν;» είναι, γιατί δεν υπήρχαν φράγκα….

Και το Antonov 225; Το εξακινητήριο αυτό τέρας, είναι πράγματι το μεγαλύτερο αεροσκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ. Όμως, είναι και το μοναδικό του είδους του: υπάρχει μόνο ένα 225. Το κατασκεύασε η Σοβιετική Ένωση με ένα και μοναδικό σκοπό: να κουβαλάει στην πλάτη του το Μπουράν. Μετά τον τερματισμό του προγράμματος Μπουράν, το σκάφος δεν πετούσε πλέον. Παρέμεινε παροπλισμένο μέχρι το 2001, οπότε και επέστρεψε και πάλι στην ενεργό υπηρεσία. Αυτή τη φορά όμως, πετά με τα χρώματα της Ουκρανικής σημαίας στην ουρά του, και όχι της Ρωσικής: είναι καταχωρημένο με τον αριθμό UR-82060. Και όσο για αυτή την φοβερή φωτογραφία που δείχνει συνέχεια ο μίστερ Λιακό, αυτή που δείχνει το Μπουράν στην πλάτη του 225 εν πτήση, τραβήχτηκε το 1989, όταν το 225 μετέφερε το Μπουράν στο Παρίσι, για την διεθνή έκθεση Αεροναυπηγικής…

Αυτά τα ολίγα είχα για τους Ρώσους, τα διαστημικό τους πρόγραμμα, το Μπουράν και το Antonov 225. Και όσο για τον Μίστερ Λιακό, τι να πω, τα λόγια άλλωστε περισσεύουν. Το θεωρώ αδιανόητο να μην τα γνωρίζει όλα αυτά. Είμαι πεπεισμένος πως εσκεμμένα διαστρεβλώνει την αλήθεια, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του, όποια κι αν είναι αυτά…

Δυνατά και Ελληνικά (και μυθοπαραγωγικά)...

Το τελευταίο ανέκδοτο το ξέρετε; όχι; ε, τότε να σας το πω: Ρωσικό Διαστημικό Πρόγραμμα! Είναι τόσο φοβερό ανέκδοτο, ώστε ο Λιακόπουλος το λέει κάθε μέρα στην εκπομπή του στο Seven X! Επειδή μου κίνησαν την περιέργεια όλα αυτά τα κουφά που λέει για τους Ρώσους και τα διαστημικά τους ταξίδια, και τα φοβερά διαστημικά τους προγράμματα, και το τρομερό και φοβερό space shuttle των Ρώσων, είπα να την ψάξω λίγο την δουλειά. Ε, βρήκα απίστευτα πράγματα!!! Θα ανεβάσω αύριο ένα σχετικό μηνυματάκι, έτσι, για να γελάσει ο κάθε πικραμένος...

Ιδεά: Η μεταφυσική πίστη ως γενετικό "ελλάτωμα"/ εξελικτική αδυναμία...

Μια ιδέα που μου ήρθε προχτές: Ο άνθρωπος απο τότε που υπάρχει στον πλανήτη, απο τα πρώτα του κιόλας βήματα, εκφράζει την ιδέα μιας μεταφυσικής "υπεράνω" δύναμης που ελέγχει την φύση, και προσπαθεί να την κατευνάσει και ταυτόχρονα να την προσαιτεριστεί, μέσα απο τις θρησκευτικές τελετουργίες που εφευρίσκει για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Η ιδεά αυτή της μεταφυσικής δύναμης, προκύπτει σχεδόν αβιάστα, στις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες, όταν οι πρώτοι άνθρωποι προσπαθούν να εξηγήσουν και να ερμηνεύσουν τόσο τα όσα συμβαίνουν γύρω τους, όσο και τους ίδιους τους τους εαυτούς. Η αδυναμία εξήγησης όμως, τους οδηγεί αναπόφευκτα σε υπεραπλουστευτικές ερμηνείες, οι οποίες επίσης αναπόφευκτα περιέχουν και την άντίληψη κάποιας "ανώτερης" δύναμης, την οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν, αλλά μπορούν πολύ εύκολα να της αποδώσουν τόσο την μανία της φύσης, όσο και τα πλούτη της. Το ερώτημα είναι: πέρα απο την έλλειψη σορευμένης γνωσης, μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος στα πρώτα του αυτά βήματα ακολουθεί αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης; μήπως άραγε η διαδρομή αυτή οφείλεται σε έναν καθαρά βιολογικό παράγοντα, δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένος ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Γιατί, σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, η Φύση δεν λειτουργεί ως προς ένα ιδανικό μοντέλο, αλλά μονάχα ως προς ένα λειτουργικό μοντέλο (αυτά τα δύο δεν είναι ταυτόσημα). Με αυτή τη λογική, ο ανθρωπος δεν εξελίχθηκε με βάση ένα ιδανικό πρότυπο ανθρωπου, αλλά με βάση τις λειτουργικές μεταλλάξεις που ευνοήθηκαν σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους απο τις φυσικές συνθήκες. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο Homo Sapiens Sapiens δεν είναι ένα τέλειο όν, αλλά ένα ον το οποίο απλά προέκυψε μέσα απο την φυσική επιλογή, ακριβώς επειδή έτυχε να διαθέτει τα χαρακτηριστικά αυτά τα οποία του επέτρεψαν να επιβιώσει. Και ως τέτοιο όν, διαθέτει όργανα που είναι μεν λειτουργικά απέναντι στην φύση, όχι όμως και ιδανικά. Αν ερμηνεύσουμε κατ αυτό τον τρόπο τα ανθρωπινα όργανα, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε γιατί το ανθρώπινο σώμα έχει τόσα πολλά προβλήματα. Μπορούμε όμως να εφαρμόσουμε την σκέψη αυτή και στον ανθρώπινο εγκέφαλο; Μπορούμε να πούμε πως, η ανάγκη του ανθρωπου να δώσει μια μεταφυσική εξήγηση στα πράγματα που δεν καταλαβαίνει, δεν είναι παρά μια εγγενής αδυναμία του εγκεφάλου, ένα γεννετικό "ελάτωμα", το οποίο οφείλεται στο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μεν λειτουργικός για την φύση, αλλά δεν είναι τέλειος; Μπορεί να παρέχει αυτοσυνείδηση στον άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα να τον περιορίζει στο πως αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και την φύση; Με δυο λόγια, είναι άραγε η καθολική ιδεά για την ύπαρξη μεταφυσικών δυνάμεων ένα τεκμήριο για την πραγματική ύπαρξη τέτοιων δυνάμεων, ή απλά ένα τεκμήριο της εξελικτικής υπό - ανάπτυξης του ανθρώπινου εγκεφάλου, που τον οδηγεί σε εντελώς εσφαλμένες ιδέες και αντιλήψεις;

"Ψαράδες"...

Τους τελευταίους μήνες έκανε και στην Ελλάδα την εμφάνιση του το φαινόμενο των "ψαράδων": πρόκειται για τύπους οι οποίοι στέλνουν μαζικά mail σε ανυποψίαστους, και τους ζητάνε να μεταβούν σε κάποια ιστοσελίδα για να δώσουν διάφορα προσωπικά στοιχεία. Τα mail αυτά συνήθως φέρουν τίτλους ή εμπορικά σήματα απο γνωστές τράπεζες ή πιστωτικούς οργανισμούς, και οι ιστοσελίδες είναι πιστά αντίγραφα των sites των τραπεζών ή πιστωτικών οργανισμών. Φυσικά πρόκειται για μια καλοστημένη απάτη που έχει σαν σκοπό να αποσπάσει αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών, αριθμούς και PINs καρτών αυτόματης ανάληψης, και αριθμούς πιστωτικών καρτών. Αρκετοί την έχουν πατήσει μέχρι σήμερα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ). Γράφω σχετικό άρθρο σε ένα καινούργιο περιοδικό πληροφορικής που θα κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα. Αν θέλετε να ενημερωθείτε άμεσα, πηγαίνετε στο site http://www.antiphishing.org/ το οποίο αποτελεί την κυριότερη πηγή ενημέρωσης για το θέμα. Πρόκειται για έναν οργανισμό που έχει δημιουργηθεί για την καταπολέμηση του phishing scam, της απάτης του "ψαρέματος". Διάβαστε και ετοιμαστείτε: οι απατεώνες εξορμούν για μια ακόμα φορά, μπορούμε όμως να τους αντιμετωπίσουμε....

Τα φίδια ή οι ελέφαντες;

Ερώτηση που έπεσε στο Trivial Pursuit: Ποιά ζώα βοήθησαν την Κλεοπάτρα να αυτοκτονήσει; Απάντηση: οι ελέφαντες.... Φυσικά με έπιασαν σπασμοί απο το γέλιο, καθώς φώναζα "ναι! την ποδοπάτησαν!". Άλλες απίθανες ερωτο-απαντήσεις που έτυχαν στο ίδιο παιχνίδι: Αν ξεκινήσεις οδικώς απο το Γιβραλτάρ, σε ποια χώρα θα φτάσεις; - Στην Ασία.... Ποιό ήταν ο όνομα του Λόρδου που έκλεψε τα μάρμαρα του Παρθενώνα; - Λόρδος τα έκλεψε;... Πως λεγόταν η εκστρατεία του Ιάσωνα; - Ο Ιάσων και οι Αργοναύτες.... Ποιά μεγάλη καταστροφή υπέστη η χώρα μας το 1922; - Την κατοχή.... Σε ποιόν αιώνα ανήκει το έτος 1066; - Στον δεύτερο.... Απο τι υλικό ήταν φτιαγμένες οι πλάκες με τις Δέκα Εντολές; - Απο μάρμαρο....

Ο Χαρδαβέλλας ξαναχτυπά...

Εχτές το βράδυ έκανα ζάπινγκ, και έπεσα στην απίστευτη εκπομπή του Χαρδαβέλλα. Άντεξα να παρακολουθήσω μόλι 50 δευτερόλεπτα: είχε κάτι απίθανους τύπους που έδειχναν σε χάρτες τρίγωνα που σχηματίζονταν ανάμεσα σε διάφορα αρχαία θέατρα (υποστηρίζοντας έτσι ένα σωρό απιθανότητες). Αυτοί οι τύποι είναι πράγματι καταπληκτικοί. Ξέρετε τι χρειάζεστε για να σχηματίσετε ένα τρίγωνο; τρία οποιαδήποτε σημεία σε μια δυσδιάστατη επιφάνεια. Μονάδική εξαίρεση: όταν τα τρία αυτά σημεία βρίσκονται σε ευθεία γραμμή. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως μπορείτε να σχηματίσετε ότι τρίγωνο θέλετε πάνω σε ένα χάρτη, παίρνοντας τρία τυχαία σημεία, αρκεί να μην είναι σε ευθεία γραμμή, και να υποστηρίξετε πως απο πίσω κρύβεται κάποια μυστική γνώση ή κάποια συνομωσία. Αν τραβήξετε ευθείες γραμμές ανάμεσα στον Όλυμπο, στην Πάρνηθα και στον Παρνασσό, τι θα σχηματίσετε; τρίγωνο! Άρα η φύση συνομωτεί.... Φυσικά, ανάμεσα στο σπίτι μου (Πετράλωνα), στο σπίτι του κουμπάρου μου Βασίλη (Ηλιούπολη) και στο σπίτι του φίλου μας Μάριου (Δραπετσώνα), σχηματίζεται επίσης τρίγωνο. Ίσως επειδή είμαστε και οι τρείς συνομώτες, και κατέχουμε την αρχαία μυστική γνώση της κατασκευής του υπερόπλου των Έψιλον, με το οποίο τα 100 εκατομμύρια των Ελλήνων θα κατακτήσουν την Γη....

"QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν"...

Αντιγράφω απο το www.cultureguide.gr, σχετικά με το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ έργο "QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν" το οποίο είδα εχτές το βράδυ:

"QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν" του Πήτερ Παρνέλ στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16, Γκάζι).

Το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Πήτερ Παρνέλ "QED" ή "Τι απέδειξε ο κ. Φάυνμαν" παρουσιάζει αυτό το χειμώνα ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης. Μια κορυφαία μορφή της επιστήμης, ο Νομπελίστας φυσικός Ρίτσαρντ Φάυνμαν (1918-1988) ξαναζωντανεύει στη σκηνή του θεάτρου Ροές, από 14 Νοεμβρίου 2004 έως 16 Ιανουαρίου 2005. Στους δύο ρόλους του έργου που σκηνοθετεί ο Ιωσήφ Βαρδάκης, παίζουν ο Γιώργος Κοτανίδης και η Ίρις Χατζηαντωνίου. Το έργο, το οποίο είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης το 2001 με τον Άλαν Άλντα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μιλάει για τον νομπελίστα Ρίτσαρντ Φάυνμαν, έναν διάσημο Νομπελίστα Φυσικό που βραβεύτηκε για την Κβαντική Ηλεκτρο-Δυναμική (QED). Ο Φάυνμαν ήταν παράλληλα ένας χαρισματικός λέκτορας, ιδιοφυής επιστήμονας αλλά και κλόουν, που κατάφερνε να κρατάει καθηλωμένο το ακροατήριό του κάθε φορά που έδινε διάλεξη. Ήταν ένας από τους φυσικούς που, στα 25 του χρόνια, δούλεψε για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας. Παθιασμένος ντράμερ, ερασιτέχνης ηθοποιός, δημιουργικός ζωγράφος, ονειροπόλος ταξιδιώτης, αθεράπευτος γυναικάς, υπερδραστήριος άνθρωπος, ο Φάυνμαν συγκρούστηκε με το κατεστημένο στο όνομα της αλήθειας και αντιτάχθηκε στη σοβαροφάνεια με ειρωνεία και χιούμορ.

Η υπόθεση του έργου.
Στο έργο, ο Φάυνμαν ετοιμάζει στο γραφείο του μια διάλεξη με τίτλο "Όλα όσα γνωρίζουμε". Μας εξηγεί μερικά από τα μυστήρια του σύμπαντος και του ατόμου και μας μιλάει για όσα έζησε και όσα ονειρεύεται, αποκαλύπτοντας συναρπαστικά περιστατικά από τη ζωή του. Μια φοιτήτριά του, η Φήλντ, τον πολιορκεί και προσπαθεί να του αποσπάσει μυστικά γύρω από την φυσική επιστήμη και το σύμπαν. Κάποια στιγμή θα της αποκαλύψει ότι: "Μια ζωή χόρευα και ερωτοτροπούσα με τη Φύση, αλλά ποτέ δε μ΄ άφησε ν΄ ανασηκώσω το πέπλο της". Στη διάρκεια της ίδιας νύχτας, έρχεται αντιμέτωπος με ερωτήματα για τη ζωή και το θάνατο καθώς πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση: θα παραδοθεί στον καρκίνο που τον ξαναχτυπά ή θα υποστεί ακόμα μία εγχείρηση με 50% πιθανότητες επιτυχίας; Μια μάχη ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, ανάμεσα στο Θεό και τη Φύση, ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια. Κι όταν το συναίσθημα τον κυριεύσει, η επαφή με τη Φήλντ, την φοιτήτριά του, θα του υπενθυμίσει τη χαρά της ζωής και θα αποφασίσει να δώσει τη μάχη.


Ο συγγραφέας
Ο Πήτερ Παρνέλ έχει γράψει πολλά έργα, ανάμεσά τους, "Τα βάσανα του Στέφεν", "Η γλώσσα των Ρομάντζων", "Μια φανταστική ζωή" και πιο πρόσφατα, τη θεατρική διασκευή σε δύο μέρη του μυθιστορήματος του Τζον Ίρβινγκ "The Cider House rules". Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί από το Public Theater και το Φεστιβάλ Θεατρικών Συγγραφέων "Playwrights Horizons" στη Νέα Υόρκη, το Mark Taper Forum του Λος Άντζελες και το Repertory Theater του Σιάτλ. Άλλα έργα του έχουν παιχτεί από τη δημόσια τηλεόραση των ΗΠΑ (PBS). Επίσης είναι συμπαραγωγός της τηλεοπτικής σειράς, Δυτική Πτέρυγα. Η ταυτότητα της παράστασης Μετάφραση: Γιάννης Μήλιος, Γιώργος Κοτανίδης Σκηνοθεσία: Ιωσήφ Βαρδάκης Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγιού Τρικεριώτη Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης Μουσική Επιμέλεια: Φίλιππος Πετρίδης, Θάνος Αμοργινός Διανομή: Γιώργος Κοτανίδης, Ίρις Χατζηαντωνίου

Ενα μόνο σας λέω: ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ. Ο Κοτανίδης είναι απίστευτος στον ρόλο του, και το έργο καταπληκτικό...