Ένα μυαλό που λέγεται Steve...

Τελικά όσο περισσότερο ψάχνω να βρω τι παίζει στην αγορά των smartphones, τόσο περισσότερο παραδέχομαι την Apple. Αυτός ο Jobs είναι πράγματι τεράστιο μυαλό: είναι ο μόνος που αντιλήφθηκε πως η ουσία στην αγορά του smartphone είναι οι διαθέσιμες εφαρμογές. Το γεγονός ότι επικεντρώθηκε σε μια μόνο συσκευή (iPhone) αντί να κάνει "διασπορά" μοντέλων (ότι δηλαδή κάνουν όλοι οι άλλοι), σε συνδιασμό με το πανέξυπνο business plan του iStore, και τη συμπαγή πλατφόρμα του Apple OS του έδωσε στο χέρι όλους τους developers του χώρου. Δεν είναι τυχαίο που σε ένα μόλις χρόνο το iStore μετράει 50.000+ apps. Και άσε την Nokia να ψάχνεται ακόμα με το Ovi Store... και η πλάκα είναι πως η Apple ακόμα δεν έχει βγάλει την ΓΑΜΑΤΗ συσκευή: απο άποψη βασικών λειτουργιών το πρώτο iPhone ήταν απογοήτευση, το 3G μόλις και μετά βίας κάλυπτε κάποια βασικά πράγματα, ενώ το 3G S είναι επιτέλους ένα αξιοπρεπές μοντέλο. Λογικά το καλοκαίρι του 2010 θα δούμε την killer συσκευή. Πως διάολο λοιπόν έχει πουλήσει το iPhone πάνω απο 20 εκατομμύρια κομμάτια; Είναι απλό: Το UI είναι χρόνια μπροστά και είναι καθαρόαιμο touchscreen, οι διαθέσιμες εφαρμογές είναι ΧΙΛΙΑΔΕΣ, και έπαιξε και τρελό marketing. Τι σημασία έχει στην τελική να μην μπορείς να στείλεις MMS, όταν μπορείς να φυσήξεις στο μικρόφωνο και να παίξεις Ocarino, να κάνεις την οθόνη θολή σαν να βγήκες απο το μπάνιο και να γράψεις με το δάχτυλο σου, ή να κατευθύνεις ένα αεροπλάνο στο flight simulator απλά κουνόντας τη συσκευή; Εδώ κύριοι είναι η ιδιοφυία του Jobs: ΔΕΝ λάνσαρε το iPhone σαν κινητό τηλεφωνο "επαυξημένης" λειτουργικότητας, αλλά σαν μια 3-σε-1 πολυσυσκευή διασκέδασης και επικοινωνίας με κορυφαίο design, κορυφαίο hardware, και τεράστια βάση διαθέσιμων εφαρμογών. Και ας είναι η συσκευή χιλιοκλειδωμένη, και ας έχει τους μύριους περιορισμούς. Αφού μπορείς να παίξεις το Sweet Child of Mine με την εικονική ηλεκτρική κιθάρα, τέλος. Όλα τα λεφτά...