Στη σημερινό φύλλο των "Νέων", γράφει ο Βασίλης Κρεμμυδάς στην Τρίτη Άποψη:
"Πως να εξηγείται αυτή η παράξενη κοινωνική σιωπή; ώς αποτέλεσμα της πολιτικής εξουθένωσης της κοινωνίας, ώς καζάνι που βράζει και που αργά ή γρήγορα θα εκραγεί ή ως αναμονή των εκλογών ως απάντηση σε ότι συμβαίνει; Θέλω να πιστεύω ότι συμβαίνει το δεύτερο και ότι μπορεί αρχικά να ξεσπάσει με εκλογές και καταψήφιση της δυσοσμίας, αλλά και ότι θα εκφραστεί με δυναμική παρέμβαση για να μην ξαναζήσει η κοινωνία την κατάσταση που ζεί τα τελευταία χρόνια."
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όσο πεσιμιστικό κι αν είναι το κείμενο του κ. Κρεμμυδά, εντούτοις δεν είναι αρκούντως πεσιμιστικό: δηλαδή μπορεί ο κ. Κρεμμυδάς να τα περιγράφει μαύρα, αλλά στην πραγματικότητα είναι ακόμα πιο μαύρα τα πράγματα. Σωστά αναφέρεται στην ηθική εξουθένωση της κοινωνίας, στην συνεπάγουσα πολιτική της εξουδετέρωση, και φυσικά στον εκμαυλισμό της. Αλλά δεν μπορώ να συμμεριστώ τη άποψη του για ανάκαμψη: Όταν κάτι σπάει, πάει, έσπασε, δεν ξανακολλάει. Άντε το πολύ - πολύ με λίγο σελοτείπ να το κρατήσεις κουτσά - στραβά στην θέση του. Για τον κ. Κρεμμυδά η αλλαγή κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές μπορεί να αποτελέσει μια καινούργια αρχή, μια ολική επαναφορά. Για μένα μια αλλαγή κυβέρνησης είναι απλά μια στρώση σελοτέιπ πάνω στα σπασμένα κομμάτια που λέγονται "Ελληνική Κοινωνία". Για να υπάρξει πραγματική αλλαγή, δεν αρκεί να αλλάξουν οι κυβερνώντες: πρέπει να αλλάξει το μεδούλι αυτής της κοινωνίας. Και το μεδούλι αυτής της κοινωνίας είναι δυστηχώς ο νεόπλουτος τυρέμπορας μικροαστός με το θηριώδες 4x4, τη γλάστρα - σύζηγο με τα πλαστικά βυζιά και τα 4 κινητά τηλέφωνα, που χτίζει μέσα στο κύμα και που κοτσάρει στο παράνομο τριώροφο του μια Ελληνική σημαία 6χ5 για να διατυμπανίσει την "πίστη του στο Έθνος,την Εκκλησία και τους θεσμούς", και οι φτωχομπινέδες μεροκαματιάρηδες των 600 - 700 ευρώ που ζούν και πεθαίνουν ονειρευόμενοι ότι μια μέρα θα γίνουν και αυτοί νεόπλουτοι τυρέμπορες μικροαστοί... Ναι κ. Κρεμμυδά, κολυμπάμε πλέον στα άπατα, στο βάθος ενός βαρελιού γεμάτο σκατά, και δεν έχουμε παρά μόνο μια επιθυμία: να εξασφαλίσουμε και εμείς για πάρτη μας ένα τετρακίνητο θηρίο με GPS για να πλογούμαστε καλύτερα μέσα σε αυτή την απέραντη θάλασσα βρωμιάς...
1 σχόλιο:
Όπως έλεγε και η φουκαριάρα η μάνα μου, "a pessimist is a well-informed optimist".
Δημοσίευση σχολίου