Πράγματι, το γρήγορο Internet σε άλλη διάσταση (όχι στην δική μας πάντως)...

Που λέτε λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι, την περασμένη Κυριακή (19 το μήνα) κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή μου για να πάρω τα mail μου, και διαπιστώνω πως η γραμμή ADSL είναι άφαντη! Κλήση λοιπόν στο 121 για δήλωση βλάβης, και αναμονή μέχρι να μας "καλέσουν οι τεχνικοί". Μέχρι χτές, 27 του μήνα, τους περίμενα αυτούς τους "τεχνικούς". Εντωμεταξύ είχα κάνει δεκάδες τηλέφωνα στο 121 και στο 1242, καθώς και πολλούς άλλους αριθμούς στους οποίους με παρέπεμπαν. Και οι "τεχνικοί" άφαντοι. Φυσικά, καθ΄ όλη την διάρκεια των δεκάδων συνομιλιών μου, άκουσα δεκάδες διαφορετικές αιτίες για την βλάβη της γραμμής μου: απο καταστροφή υπόγειων γραμμών, μέχρι και την πυρκαγιά στον ΟΤΕ Ναυπλίου!!! Μετά λοιπόν απο μια εβδομάδα γεμάτη ένταση και σασπένς, κατάφερα να αποσπάσω εχτές απο το 134 έναν τηλεφωνικό αριθμό στον οποίο δεν είχα ξανακαλέσει. Και, ως εκ θαύματος, πέτυχα μια κοπέλλα η οποία είχε προφανώς επικοινωνία με τεχνικούς (πραγματικούς αυτή τη φορά) του DSLΑΜ της περιοχής μου. Το πρόβλημα μου λύθηκε σε διόμισυ λεπτά της ώρας ακριβώς. Μάλλον κάποιος διακόπτης ήθελε γύρισμα, κάποιο καλώδιο είχε φύγει απο την θέση του, ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Και έτσι, έχω και πάλι ADSL, και μπορώ να απολαύσω το "γρήγορο Internet σε άλλη διάσταση", όπως λέει και ο ΟΤΕ στην τελευταία του διαφήμιση, που διαφημίζει πακέτα ADSL. Βέβαια, αυτό που αποφεύγει να αναφέρει στην διαφήμιση, είναι πως αυτοί που θα σπέυσουν να αγοράσουν τα πακέτα, μπορεί να περιμένουν μέχρι και έξι (6) μήνες μέχρι να δουν ADSL στο σπίτι τους! Και αυτό επειδή οι παραγγελίες που έχει κάνει ο ΟΤΕ για ADSL 2 εξοπλισμό, δεν πρόκειται να παραδωθούν νωρίτερα απο τον Ιούνιο. Και αυτό πρακτικά σημαίνει πως, μέχρι τότε ο ΟΤΕ θα την βγάζει με παραγγελίες - μπαλώματα, και θα δίνει λίγες - λίγες πόρτες. Ζήσε Μάη μου (ή Ιούνη μου καλύτερα) δηλαδή... Οπότε λοιπόν, σωστά το λέει η διαφήμιση: στην Ελλάδα το γρήγορο Internet είναι πράγματι σε άλλη διάσταση. Είναι σε κάποια που βρίσκεται έξι μήνες (ή έτη, ή αιώνες) φωτός μακριά απο την δική μας...

Η δηστυχία του να είσαι πελάτης του ΟΤΕ...

Ο λόγος για τον οποίο δεν έχω ανεβάσει τόσο καιρό τίποτα, είναι καθαρά... τεχνικός. Εδώ και αρκετές ημέρες, έχει κοπεί η ADSL σύνδεση. Έχω κάνει δεκάδες τηλέφωνα στον ΟΤΕ (γιατί δικό του είναι το πρόβλημα), και έχω ακούσει δεκάδες φορές την κλασσική απάντηση: "Θα σας πάρουν οι τεχνικοί". Αναγκαστικά λοιπόν, μπαίνω με dial up, απλά για να πάρω τα mail μου. Ελπίζω να τελειώσει σύντομα αυτή η ιστορία. Όταν με το καλό έρθει ξανά το ADSL, θα ανεβάσω ένα μηνυματάκι με όλα όσα συνέβησαν, να γελάσει ο κάθε πικραμένος πελάτης του ΟΤΕ...

Η Απάτη Γαρ Εγγύς...

Όπως είπα και προηγουμένως, αφορμή για αυτό το θέμα αποτέλεσε το βιβλίο που προωθεί με τις πάντες τις τελευταίες εβδομάδες ο Λιακόπουλος: το "Ο καιρός γαρ έγγύς", το οποίο όπως αναγράφει στο εξώφυλο περιέχει του Τραχωνίου Λεμεσσού στην Κύπρο. Δυστηχώς, τα άνευ προηγουμένου παραμύθια τα οποία λέει ο μίστερ Λιακό για τους Ρώσους, δεν είναι το μοναδικό μελανό σημείο της υπόθεσης: το ίδιο το βιβλίο είναι μια μεγάλη ΑΠΑΤΗ. Οι συγκεκριμένες "προφητείες" του Τραχωνίου Λεμεσσού, είναι έργο κάποιου Γιαννάκη Ιωάννου (ο οποίος αυτοαποκαλούταν Άγιος Ιωάννης Βασιλεύς). Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου διόρισε τριμελή επιτροπή για να εξετάσει το ζήτημα το 1999, και η επιτροπή κατέληξε πως πρόκειται σαφώς για απάτη. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στις 8/9/1999 σε όλο τον ημερήσιο και περιοδικό τύπο της Κύπρου. Επιπλέον, ο πρώην μητροπολίτης Λεμεσσού κ. Χρύσανθος (τον οποιο προβάλλει ο Λιακόπουλος ως την έγκυρη πηγή που πιστοποιεί την αυθεντικότητα των "προφητειών") εμπλέκεται και αυτός στην απάτη, και επιπλέον εμπλέκεται σε 4 ακόμα υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων τύπου "πυραμίδας". Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την υπόθεση, κάντε μια βόολτα απο την σελίδα http://www.patrokosmas.gr/periodiko.asp?sitema=1&sitem=11&isue=11&artid=220 Πρόκειται για το site του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού Συνδέσμου "Άγιος Κωσμάς ο Αιτωλός". Στην συγκεκριμένη σελίδα η θεολόγος Ελένη Σταμούλου αναλύει ενδελεχώς την υπόθεση...

Το "Ξανθό Γένος" στο διάστημα, και τα παράμύθια του μίστερ Λιακό...

Τον τελευταίο καιρό είχα σχηματίσει την γνώμη πως ο Λιακόπουλος πράγματι τα πιστεύει αυτά που λέει στην φοβερή του εκπομπή. Από χτες το μεσημέρι όμως, άλλαξα γνώμη: είμαι πλέον πεπεισμένος πως δεν πιστεύει λέξη από αυτά που λέει, και πως τα λέει με ένα και μοναδικό σκοπό: να πουλήσει τα τρίτης και τέταρτης κατηγορίας βιβλία του. Πως προέκυψε αυτή η ξαφνική αλλαγή; Ας είναι καλά οι Ρώσοι. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή: Τον τελευταίο καιρό, ο μίστερ Λιακό πλασσάρει ένα βιβλίο με τίτλο «Ο Καιρός γάρ εγγύς». Το βιβλίο περιέχει και καλά προφητείες για το πώς τα εκατό εκατομμύρια (!) των Ελλήνων θα κατακτήσουν τον κόσμο και θα φέρουν την ειρήνη στον πλανήτη, και πως στην προσπάθεια τους αυτή θα τους βοηθήσει το «ξανθό γένος», το οποίο φυσικά (φυσικά!) είναι οι Ρώσοι. Και στην προσπάθεια του πλασαρίσματος αυτού του τρομερού βιβλίου, ο μίστερ Λιακό έχει επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία «αποκάλυψης» της ρωσικής υπεροπλίας στα διαστημικά προγράμματα. Κεντρικά σημεία της εκστρατείας αυτής: οι Ρώσοι διαθέτουν υπερεξελιγμένα διαστημικά λεωφορεία, καλύτερα από αυτά των Αμερικάνων, με τα οποία πηγαινοέρχονται στο διάστημα, και οι Αμερικανοί τους παρακαλάνε να τους νοικιάσουν όσα μεταγωγικά Antonov 225 έχουν, για λογους που ο Λιακό δεν αποκαλύπτει (ακόμα). Και νάσου φωτογραφίες των Antonov, και του air bus, και βίντεο της εκτόξευσης του ρωσικού διαστημικού λεωφορείου. Και ξανά μανά από την αρχή: οι Ρώσοι έχουν το διαστημικό λεωφορείο «Ενέργεια», και το Ενέργεια το γράφουν με ανεστραμμένο το πρώτο Έψιλον, και η τεχνολογία τους είναι καλύτερη, και είναι έτη φωτός μπροστά, κλπ κλπ κλπ. Και όλα αυτά, για να μας πείσει πως το «ξανθό γένος» είναι ακόμα υπερδύναμη, και αφού είναι υπερδύναμη, ε, δεν μπορεί, θα μας βοηθήσει να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη και την Αγιά Σοφία! Γιατί, ο «Καιρός Γαρ Εγγύς» κυρίες και κύριοι, 2310-521010, τηλεφωνήστε ΤΩΡΑ για να πάρετε το καταπληκτικό αυτό πακέτο…

Πίσω όμως έχει η αχλάδα την ουρά. Γιατί όσο και φωνάζει ο Λιακόπουλος, η αλήθεια έχει αυτό το άθλιο συνήθειο να αποκαλύπτεται. Τι συμβαίνει λοιπόν στην πραγματικότητα με τα διαστημικά προγράμματα των Ρώσων; Δυστυχώς, είναι μια πονεμένη ιστορία. Ας την δούμε λοιπόν από την αρχή. Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια υπερδύναμη που λεγόταν Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Αυτή η υπερδύναμη λοιπόν, το 1961 εξέπληξε ολόκληρο τον κόσμο με το μοναδικό της επίτευγμα: στις 12 Απριλίου, ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν ολοκληρώνει την πρώτη του πτήση στο διάστημα, με το διαστημόπλοιο Βοστόκ. Οι Ρώσοι τα κατάφεραν να πάρουν την πρωτιά: οι Αμερικανοί ακολούθησαν τρείς εβδομάδες αργότερα. Ο Άλαν Σέπαρντ ολοκλήρωσε την πρώτη του πτήση στις 5 Μαίου, με το διαστημόπλοιο Μέρκουρι. Ακολουθεί ο Αμερικανός Γκάς Γκρίσομ στις 21 Ιουλίου, και ο Ρώσος Γκέρμαν Τίτοβ στις 6-7 Αυγουστου (η πρώτη πτήση 25 ωρών). Οι Ρώσοι συνέχισαν την καταπληκτική τους πορεία. Οι Αμερικάνοι όμως ήταν αποφασισμένοι να τερματίσουν αυτοί πρώτοι την κούρσα. Και τα κατάφεραν: στις 20 Ιουλίου του 1969, το Απόλο 11 προσεδαφίζεται στην Σελήνη, και οι αστροναύτες του περπατούν στην επιφάνεια του. Τέσσερις μήνες μετά, το Απόλο 12 προσεδαφίζεται και αυτό στην Σελήνη. Αυτή είναι η αρχή του τέλους για τους Σοβιετικούς. Στις 5 Ιανουαρίου του 1972, ο πρόεδρος Νίξον εγκρίνει την ανάπτυξη του space shuttle, του διαστημικού λεωφορείου, ενώ την ίδια χρονιά πραγματοποιείται και η έκτη και τελευταία προσεδάφιση στην Σελήνη, με το Απόλο 17. Οι Σοβιετικοί στο μεταξύ προσπαθούν να στήσουν έναν διαστημικό σταθμό. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες (στις οποίες υπήρξαν και θύματα), καταφέρνουν το 1974 να στήσουν τον Σαλούτ-4. Το 1976, η Σοβιετική κυβέρνηση εγκρίνει και αυτή την ανάπτυξη Σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου. Έτσι ξεκινάει η σχεδίαση του πυραύλου Ενέργεια, και του λεωφορείου Μπουράν. Το 1977, το πρώτο αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο, το Έντερπράιζ, κάνει τις πρώτες δοκιμαστικές του πτήσεις, εκτελώντας απογείωση από την πλάτη ενός Μπόινγκ 747. Το 1981 ξεκινάει τις δοκιμές του και το λεωφορείο Κολούμπια, το οποίο γίνεται το πρώτο επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό όχημα. Το 1982, κατά την πρώτη του επίσημη αποστολή στο διάστημα, θέτει σε τροχιά 2 δορυφόρους. Το 1984 αναλαμβάνει υπηρεσία και το λεωφορείο Τσάλεντζερ. Θα καταστραφεί όμως δυο χρόνια μετά, το 1986, σε εκείνο το τρομερό ατύχημα 73 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του, οδηγώντας στον θάνατο και τα επτά μέλη του. Την ίδια χρονιά μπαίνει σε τροχιά το πρώτο τμήμα του σοβιετικού διαστημικού σταθμού Μιρ. Οι Σοβιετικοί εξακολουθούν να πηγαίνουν στο διάστημα με κάψουλες. Το 1988, οι Αμερικάνοι θα αρχίσουν και πάλι τις πτήσεις με τα διαστημικά λεωφορεία. Και την ίδια χρονιά, οι Σοβιετικοί θα έχουν επιτέλους έτοιμο το Μπουράν, το σοβιετικό διαστημικό λεωφορείο, και τον πύραυλο Ενέργεια, που θα χρησιμοποιηθεί στην εκτόξευση. Στις 15 Νοεμβρίου του 1988, η Ενέργεια εκτοξεύεται: κουβαλάει το μη-επανδρωμένο Μπουράν, το οποίο εκτελεί δυο περιστροφές της Γης, και επιστρέφει στην βάση του. Αυτή κυρίες και κύριοι ήταν η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ πτήση στο διάστημα του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείου: βλέπετε, το 1991 η Σοβιετική Ένωση παύει να υφίσταται ως κράτος. Με εξαίρεση τον Μίρ, όλα τα διαστημικά προγράμματα αναστέλλονται. Δυο χρόνια μετά, το 1993, το κράτος της Ρωσίας πλέον, παίρνει επίσημα μέρος στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η χρηματοδότηση του Μίρ σταματάει το 1999, και ο σταθμός εγκαταλείπεται. Οι ρώσοι πετάνε ακόμα με κάψουλες, εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που τους μεταφέρουν τα αμερικάνικα διαστημικά λεωφορεία. Το 2003, το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια καταστρέφεται κατά την επάνοδο του στην ατμόσφαιρα, σκοτώνοντας και τα επτά μέλη του. Οι ΗΠΑ αναστέλουν τις πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων, και ανατίθεται στην Ρωσία η ευθύνη να μεταφέρει αστροναύτες και υλικό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με το Σογιούζ ΤΜΑ, το οποίο, φυσικά, αποτελείται από τον προωθητικό πύραυλο και την κλασική κάψουλα. Επι του παρόντος, οι Ρώσοι προσπαθούν να πραγματοποιήσουν μια επιτυχημένη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, για να ανεφοδιάσουν με τρόφιμα το πλήρωμα του, το οποίο έχει ήδη περιορίσει τα γέυματα του. Αν αποτύχουν οι Ρώσοι (κάτι πολύ πιθανό), τότε η λειτουργία του σταθμού θα τερματιστεί, και το πλήρωμα θα εγκαταλείψει τον σταθμό με μια παλιά ρωσική κάψουλα που υπάρχει εύκαιρη.

Και το Μπουράν; Το φοβερο και τρομερό Μπουράν, μετά από την μια και μοναδική μη επανδρωμένη πτήση του γύρω από την Γη, η οποία μάλιστα περιορίστηκε στις δυο περιστροφές εξαιτίας των περιορισμών στην ποσότητα της μνήμης των onboard υπολογιστών, δεν ξαναπέταξε. Η χρηματοδότηση του προγράμματος τερματίστηκε σχεδόν αμέσως. Επισήμως, το πρόγραμμα τερματίστηκε το 1993. Ήταν βέβαια ήδη υπο κατασκευή και άλλα διαστημικά λεωφορεία τύπου Μπουράν: ένα επρόκειτο να παραδοθεί το 1990, και ένα ακόμα το 1992. Κανένα δεν ολοκληρώθηκε. Τον Νοέμβριο του 1995, τα μερικώς ολοκληρωμένα διαστημικά λεωφορεία διαλύθηκαν και έγιναν εξαρτήματα. Το Μπουράν που πέταξε την μια και μοναδική πτήση (το επονομαζόμενο Μπουράν 1.01) καταστράφηκε σε ατύχημα το 2002, όταν κατέρρευσε το υπόστεγο στο οποίο φυλασσόταν. Μαζί του καταστράφηκε και ο πύραυλος Ενέργεια που το συνόδευε. Ένα ακόμα, το οποίο παρέμεινε ημιτελές, βρίσκεται ως έκθεμα σε μουσείο της Γερμανίας. Ένα ακόμα διαστημικό λεωφορείο του οποίου η κατασκευή είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, ανήκει σήμερα στο Καζακστάν. Το παραχώρησε η Ρωσία στο Καζακστάν ως αντάλλαγμα για την εξόφληση χρέους (!!!). Το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο οποίο φυλάσσεται, βρίσκεται και αυτό στο Καζακστάν, και απλά το νοικιάζουν στους Ρώσους. Αυτό είναι σήμερα το μοναδικό Μπουράν το οποίο θα μπορούσε θεωρητικά να πετάξει (με την ολοκλήρωση βέβαια της κατασκευής του, καθώς είναι έτοιμο κατά το 95%). Πρακτικά θα χρειαζόταν πολλές μετατροπές για να μπορέσει πράγματι να πετάξει. Οπότε λοιπόν, οι δυο μοναδικές χώρες στο κόσμο οι οποίες έχουν στην διάθεση τους διαστημικά λεωφορεία, είναι οι ΗΠΑ και το Καζακστάν! Και η απλή και ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα «γιατί τελικά τερματίστηκε το πρόγραμμα Μπουράν;» είναι, γιατί δεν υπήρχαν φράγκα….

Και το Antonov 225; Το εξακινητήριο αυτό τέρας, είναι πράγματι το μεγαλύτερο αεροσκάφος που κατασκευάστηκε ποτέ. Όμως, είναι και το μοναδικό του είδους του: υπάρχει μόνο ένα 225. Το κατασκεύασε η Σοβιετική Ένωση με ένα και μοναδικό σκοπό: να κουβαλάει στην πλάτη του το Μπουράν. Μετά τον τερματισμό του προγράμματος Μπουράν, το σκάφος δεν πετούσε πλέον. Παρέμεινε παροπλισμένο μέχρι το 2001, οπότε και επέστρεψε και πάλι στην ενεργό υπηρεσία. Αυτή τη φορά όμως, πετά με τα χρώματα της Ουκρανικής σημαίας στην ουρά του, και όχι της Ρωσικής: είναι καταχωρημένο με τον αριθμό UR-82060. Και όσο για αυτή την φοβερή φωτογραφία που δείχνει συνέχεια ο μίστερ Λιακό, αυτή που δείχνει το Μπουράν στην πλάτη του 225 εν πτήση, τραβήχτηκε το 1989, όταν το 225 μετέφερε το Μπουράν στο Παρίσι, για την διεθνή έκθεση Αεροναυπηγικής…

Αυτά τα ολίγα είχα για τους Ρώσους, τα διαστημικό τους πρόγραμμα, το Μπουράν και το Antonov 225. Και όσο για τον Μίστερ Λιακό, τι να πω, τα λόγια άλλωστε περισσεύουν. Το θεωρώ αδιανόητο να μην τα γνωρίζει όλα αυτά. Είμαι πεπεισμένος πως εσκεμμένα διαστρεβλώνει την αλήθεια, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του, όποια κι αν είναι αυτά…

Δυνατά και Ελληνικά (και μυθοπαραγωγικά)...

Το τελευταίο ανέκδοτο το ξέρετε; όχι; ε, τότε να σας το πω: Ρωσικό Διαστημικό Πρόγραμμα! Είναι τόσο φοβερό ανέκδοτο, ώστε ο Λιακόπουλος το λέει κάθε μέρα στην εκπομπή του στο Seven X! Επειδή μου κίνησαν την περιέργεια όλα αυτά τα κουφά που λέει για τους Ρώσους και τα διαστημικά τους ταξίδια, και τα φοβερά διαστημικά τους προγράμματα, και το τρομερό και φοβερό space shuttle των Ρώσων, είπα να την ψάξω λίγο την δουλειά. Ε, βρήκα απίστευτα πράγματα!!! Θα ανεβάσω αύριο ένα σχετικό μηνυματάκι, έτσι, για να γελάσει ο κάθε πικραμένος...

Ιδεά: Η μεταφυσική πίστη ως γενετικό "ελλάτωμα"/ εξελικτική αδυναμία...

Μια ιδέα που μου ήρθε προχτές: Ο άνθρωπος απο τότε που υπάρχει στον πλανήτη, απο τα πρώτα του κιόλας βήματα, εκφράζει την ιδέα μιας μεταφυσικής "υπεράνω" δύναμης που ελέγχει την φύση, και προσπαθεί να την κατευνάσει και ταυτόχρονα να την προσαιτεριστεί, μέσα απο τις θρησκευτικές τελετουργίες που εφευρίσκει για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Η ιδεά αυτή της μεταφυσικής δύναμης, προκύπτει σχεδόν αβιάστα, στις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες, όταν οι πρώτοι άνθρωποι προσπαθούν να εξηγήσουν και να ερμηνεύσουν τόσο τα όσα συμβαίνουν γύρω τους, όσο και τους ίδιους τους τους εαυτούς. Η αδυναμία εξήγησης όμως, τους οδηγεί αναπόφευκτα σε υπεραπλουστευτικές ερμηνείες, οι οποίες επίσης αναπόφευκτα περιέχουν και την άντίληψη κάποιας "ανώτερης" δύναμης, την οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν, αλλά μπορούν πολύ εύκολα να της αποδώσουν τόσο την μανία της φύσης, όσο και τα πλούτη της. Το ερώτημα είναι: πέρα απο την έλλειψη σορευμένης γνωσης, μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος για τον οποίο ο άνθρωπος στα πρώτα του αυτά βήματα ακολουθεί αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης; μήπως άραγε η διαδρομή αυτή οφείλεται σε έναν καθαρά βιολογικό παράγοντα, δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένος ο ανθρώπινος εγκέφαλος; Γιατί, σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, η Φύση δεν λειτουργεί ως προς ένα ιδανικό μοντέλο, αλλά μονάχα ως προς ένα λειτουργικό μοντέλο (αυτά τα δύο δεν είναι ταυτόσημα). Με αυτή τη λογική, ο ανθρωπος δεν εξελίχθηκε με βάση ένα ιδανικό πρότυπο ανθρωπου, αλλά με βάση τις λειτουργικές μεταλλάξεις που ευνοήθηκαν σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους απο τις φυσικές συνθήκες. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο Homo Sapiens Sapiens δεν είναι ένα τέλειο όν, αλλά ένα ον το οποίο απλά προέκυψε μέσα απο την φυσική επιλογή, ακριβώς επειδή έτυχε να διαθέτει τα χαρακτηριστικά αυτά τα οποία του επέτρεψαν να επιβιώσει. Και ως τέτοιο όν, διαθέτει όργανα που είναι μεν λειτουργικά απέναντι στην φύση, όχι όμως και ιδανικά. Αν ερμηνεύσουμε κατ αυτό τον τρόπο τα ανθρωπινα όργανα, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε γιατί το ανθρώπινο σώμα έχει τόσα πολλά προβλήματα. Μπορούμε όμως να εφαρμόσουμε την σκέψη αυτή και στον ανθρώπινο εγκέφαλο; Μπορούμε να πούμε πως, η ανάγκη του ανθρωπου να δώσει μια μεταφυσική εξήγηση στα πράγματα που δεν καταλαβαίνει, δεν είναι παρά μια εγγενής αδυναμία του εγκεφάλου, ένα γεννετικό "ελάτωμα", το οποίο οφείλεται στο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι μεν λειτουργικός για την φύση, αλλά δεν είναι τέλειος; Μπορεί να παρέχει αυτοσυνείδηση στον άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα να τον περιορίζει στο πως αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και την φύση; Με δυο λόγια, είναι άραγε η καθολική ιδεά για την ύπαρξη μεταφυσικών δυνάμεων ένα τεκμήριο για την πραγματική ύπαρξη τέτοιων δυνάμεων, ή απλά ένα τεκμήριο της εξελικτικής υπό - ανάπτυξης του ανθρώπινου εγκεφάλου, που τον οδηγεί σε εντελώς εσφαλμένες ιδέες και αντιλήψεις;

"Ψαράδες"...

Τους τελευταίους μήνες έκανε και στην Ελλάδα την εμφάνιση του το φαινόμενο των "ψαράδων": πρόκειται για τύπους οι οποίοι στέλνουν μαζικά mail σε ανυποψίαστους, και τους ζητάνε να μεταβούν σε κάποια ιστοσελίδα για να δώσουν διάφορα προσωπικά στοιχεία. Τα mail αυτά συνήθως φέρουν τίτλους ή εμπορικά σήματα απο γνωστές τράπεζες ή πιστωτικούς οργανισμούς, και οι ιστοσελίδες είναι πιστά αντίγραφα των sites των τραπεζών ή πιστωτικών οργανισμών. Φυσικά πρόκειται για μια καλοστημένη απάτη που έχει σαν σκοπό να αποσπάσει αριθμούς τραπεζικών λογαριασμών, αριθμούς και PINs καρτών αυτόματης ανάληψης, και αριθμούς πιστωτικών καρτών. Αρκετοί την έχουν πατήσει μέχρι σήμερα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ). Γράφω σχετικό άρθρο σε ένα καινούργιο περιοδικό πληροφορικής που θα κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα. Αν θέλετε να ενημερωθείτε άμεσα, πηγαίνετε στο site http://www.antiphishing.org/ το οποίο αποτελεί την κυριότερη πηγή ενημέρωσης για το θέμα. Πρόκειται για έναν οργανισμό που έχει δημιουργηθεί για την καταπολέμηση του phishing scam, της απάτης του "ψαρέματος". Διάβαστε και ετοιμαστείτε: οι απατεώνες εξορμούν για μια ακόμα φορά, μπορούμε όμως να τους αντιμετωπίσουμε....

Τα φίδια ή οι ελέφαντες;

Ερώτηση που έπεσε στο Trivial Pursuit: Ποιά ζώα βοήθησαν την Κλεοπάτρα να αυτοκτονήσει; Απάντηση: οι ελέφαντες.... Φυσικά με έπιασαν σπασμοί απο το γέλιο, καθώς φώναζα "ναι! την ποδοπάτησαν!". Άλλες απίθανες ερωτο-απαντήσεις που έτυχαν στο ίδιο παιχνίδι: Αν ξεκινήσεις οδικώς απο το Γιβραλτάρ, σε ποια χώρα θα φτάσεις; - Στην Ασία.... Ποιό ήταν ο όνομα του Λόρδου που έκλεψε τα μάρμαρα του Παρθενώνα; - Λόρδος τα έκλεψε;... Πως λεγόταν η εκστρατεία του Ιάσωνα; - Ο Ιάσων και οι Αργοναύτες.... Ποιά μεγάλη καταστροφή υπέστη η χώρα μας το 1922; - Την κατοχή.... Σε ποιόν αιώνα ανήκει το έτος 1066; - Στον δεύτερο.... Απο τι υλικό ήταν φτιαγμένες οι πλάκες με τις Δέκα Εντολές; - Απο μάρμαρο....

Ο Χαρδαβέλλας ξαναχτυπά...

Εχτές το βράδυ έκανα ζάπινγκ, και έπεσα στην απίστευτη εκπομπή του Χαρδαβέλλα. Άντεξα να παρακολουθήσω μόλι 50 δευτερόλεπτα: είχε κάτι απίθανους τύπους που έδειχναν σε χάρτες τρίγωνα που σχηματίζονταν ανάμεσα σε διάφορα αρχαία θέατρα (υποστηρίζοντας έτσι ένα σωρό απιθανότητες). Αυτοί οι τύποι είναι πράγματι καταπληκτικοί. Ξέρετε τι χρειάζεστε για να σχηματίσετε ένα τρίγωνο; τρία οποιαδήποτε σημεία σε μια δυσδιάστατη επιφάνεια. Μονάδική εξαίρεση: όταν τα τρία αυτά σημεία βρίσκονται σε ευθεία γραμμή. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως μπορείτε να σχηματίσετε ότι τρίγωνο θέλετε πάνω σε ένα χάρτη, παίρνοντας τρία τυχαία σημεία, αρκεί να μην είναι σε ευθεία γραμμή, και να υποστηρίξετε πως απο πίσω κρύβεται κάποια μυστική γνώση ή κάποια συνομωσία. Αν τραβήξετε ευθείες γραμμές ανάμεσα στον Όλυμπο, στην Πάρνηθα και στον Παρνασσό, τι θα σχηματίσετε; τρίγωνο! Άρα η φύση συνομωτεί.... Φυσικά, ανάμεσα στο σπίτι μου (Πετράλωνα), στο σπίτι του κουμπάρου μου Βασίλη (Ηλιούπολη) και στο σπίτι του φίλου μας Μάριου (Δραπετσώνα), σχηματίζεται επίσης τρίγωνο. Ίσως επειδή είμαστε και οι τρείς συνομώτες, και κατέχουμε την αρχαία μυστική γνώση της κατασκευής του υπερόπλου των Έψιλον, με το οποίο τα 100 εκατομμύρια των Ελλήνων θα κατακτήσουν την Γη....

"QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν"...

Αντιγράφω απο το www.cultureguide.gr, σχετικά με το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ έργο "QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν" το οποίο είδα εχτές το βράδυ:

"QED ή Τι απέδειξε ο κύριος Φάυνμαν" του Πήτερ Παρνέλ στο θέατρο Ροές (Ιάκχου 16, Γκάζι).

Το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Πήτερ Παρνέλ "QED" ή "Τι απέδειξε ο κ. Φάυνμαν" παρουσιάζει αυτό το χειμώνα ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης. Μια κορυφαία μορφή της επιστήμης, ο Νομπελίστας φυσικός Ρίτσαρντ Φάυνμαν (1918-1988) ξαναζωντανεύει στη σκηνή του θεάτρου Ροές, από 14 Νοεμβρίου 2004 έως 16 Ιανουαρίου 2005. Στους δύο ρόλους του έργου που σκηνοθετεί ο Ιωσήφ Βαρδάκης, παίζουν ο Γιώργος Κοτανίδης και η Ίρις Χατζηαντωνίου. Το έργο, το οποίο είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης το 2001 με τον Άλαν Άλντα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μιλάει για τον νομπελίστα Ρίτσαρντ Φάυνμαν, έναν διάσημο Νομπελίστα Φυσικό που βραβεύτηκε για την Κβαντική Ηλεκτρο-Δυναμική (QED). Ο Φάυνμαν ήταν παράλληλα ένας χαρισματικός λέκτορας, ιδιοφυής επιστήμονας αλλά και κλόουν, που κατάφερνε να κρατάει καθηλωμένο το ακροατήριό του κάθε φορά που έδινε διάλεξη. Ήταν ένας από τους φυσικούς που, στα 25 του χρόνια, δούλεψε για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας. Παθιασμένος ντράμερ, ερασιτέχνης ηθοποιός, δημιουργικός ζωγράφος, ονειροπόλος ταξιδιώτης, αθεράπευτος γυναικάς, υπερδραστήριος άνθρωπος, ο Φάυνμαν συγκρούστηκε με το κατεστημένο στο όνομα της αλήθειας και αντιτάχθηκε στη σοβαροφάνεια με ειρωνεία και χιούμορ.

Η υπόθεση του έργου.
Στο έργο, ο Φάυνμαν ετοιμάζει στο γραφείο του μια διάλεξη με τίτλο "Όλα όσα γνωρίζουμε". Μας εξηγεί μερικά από τα μυστήρια του σύμπαντος και του ατόμου και μας μιλάει για όσα έζησε και όσα ονειρεύεται, αποκαλύπτοντας συναρπαστικά περιστατικά από τη ζωή του. Μια φοιτήτριά του, η Φήλντ, τον πολιορκεί και προσπαθεί να του αποσπάσει μυστικά γύρω από την φυσική επιστήμη και το σύμπαν. Κάποια στιγμή θα της αποκαλύψει ότι: "Μια ζωή χόρευα και ερωτοτροπούσα με τη Φύση, αλλά ποτέ δε μ΄ άφησε ν΄ ανασηκώσω το πέπλο της". Στη διάρκεια της ίδιας νύχτας, έρχεται αντιμέτωπος με ερωτήματα για τη ζωή και το θάνατο καθώς πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση: θα παραδοθεί στον καρκίνο που τον ξαναχτυπά ή θα υποστεί ακόμα μία εγχείρηση με 50% πιθανότητες επιτυχίας; Μια μάχη ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, ανάμεσα στο Θεό και τη Φύση, ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια. Κι όταν το συναίσθημα τον κυριεύσει, η επαφή με τη Φήλντ, την φοιτήτριά του, θα του υπενθυμίσει τη χαρά της ζωής και θα αποφασίσει να δώσει τη μάχη.


Ο συγγραφέας
Ο Πήτερ Παρνέλ έχει γράψει πολλά έργα, ανάμεσά τους, "Τα βάσανα του Στέφεν", "Η γλώσσα των Ρομάντζων", "Μια φανταστική ζωή" και πιο πρόσφατα, τη θεατρική διασκευή σε δύο μέρη του μυθιστορήματος του Τζον Ίρβινγκ "The Cider House rules". Τα έργα του έχουν παρουσιαστεί από το Public Theater και το Φεστιβάλ Θεατρικών Συγγραφέων "Playwrights Horizons" στη Νέα Υόρκη, το Mark Taper Forum του Λος Άντζελες και το Repertory Theater του Σιάτλ. Άλλα έργα του έχουν παιχτεί από τη δημόσια τηλεόραση των ΗΠΑ (PBS). Επίσης είναι συμπαραγωγός της τηλεοπτικής σειράς, Δυτική Πτέρυγα. Η ταυτότητα της παράστασης Μετάφραση: Γιάννης Μήλιος, Γιώργος Κοτανίδης Σκηνοθεσία: Ιωσήφ Βαρδάκης Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγιού Τρικεριώτη Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλλης Μουσική Επιμέλεια: Φίλιππος Πετρίδης, Θάνος Αμοργινός Διανομή: Γιώργος Κοτανίδης, Ίρις Χατζηαντωνίου

Ενα μόνο σας λέω: ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ. Ο Κοτανίδης είναι απίστευτος στον ρόλο του, και το έργο καταπληκτικό...

Ασύρματο δίκτυο...

Αγόρασα πρίν απο μερικές ημέρες ένα laptop Sony Vaio VGN-B1XP. Το μηχάνημα διαθέτει και ενσωματομένο σύστημα Wi-Fi (ένας απο τους κύριους λόγους για τον οποίο το πήρα), οπότε αποφάσισα να στήσω ένα μικρό ασύρματο δίκτυο με το laptop και με το PC, στο οποίο φυσικά θα συνδέεται και το PDA, το οποίο διαθέτει και αυτό Wi-Fi, ωστε άν έχουν όλα μαζί ασύρματη πρόσβαση στο Internet μέσω γραμμής ADSL. Αγόρασα λοιπόν μια PCI κάρτα ασύρματου δικτύου, την εγκατέστησα στο PC, και επι δυο μέρες προσπαθούσα να στήσω ένα ad hoc δίκτυο ανάμεσα στο PC και το laptop. Μετά απο άπειρες προσπάθειες, δεκάδες αποτυχημένες προσπάθειες και ένα format με την απαραίτητη επανεγκατάσταση των πάντων, τα παράτησα και πήγα και πήρα ένα wirelless router. Μέσα σε δέκα λεπτά ο router είχε στηθεί, και το laptop και το PDA ήταν συνδεδεμένα στο δίκτυο. Συμπέρασμα απο όλη αυτή την ιστορία: Αφού για αυτή τη δουλειά υπάρχουν οι routers, τι διάολο παιδευόμουνα με τις ad hoc συνδέσεις; Δε πα να υποστηρίζονται απο τα συστήματα, αμα το μηχάνημα μουλαρώσει και δεν δουλεύει, τελείωσε, δεν δουλεύει. Πάρε λοιπόν ένα ρημάδι router να κάνεις την δουλειά σου, και μην παιδεύεσαι...

Θρησκόληπτοι καραγκιόζηδες...

Ορισμένοι φανατικοί θρησκόληπτοι έχουν πλέον αποθρασυνθεί εντελώς. Ορίστε ένα κείμενο το οποίο ανακάλυψα στο site "Ορθόδοξη Χριστιανική Ενημέρωση", στην σελίδα http://users.forthnet.gr/pat/glg/Pages/kosmosNea.htm :

"ΠΡΟΑΛΕΙΦΟΜΕΝΟΣ ΑΘΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ...
Συνεχίζεται ή προβολή τού κ. Νικόλαου Κωνσταντόπουλου ώς μεταξύ τών επικρατέστερων διά τό αξίωμα τού νέου Προέδρου τής Ελληνικής Δημοκρατίας. Πολλές απορίες δημιουργούνται σέ πολλούς ανθρώπους. Ο άνθρωπος αυτός έχει προσωπικό πρόβλημα. Είναι δεδηλωμένος άθεος ! Έτσι παρουσιάζεται καί κατά τήν ορκωμοσία τής Βουλής, αποστρεφόμενος προκλητικά τόν Τίμιο Σταυρό. Διά λόγους σοβαρότητας, αξιοπρέπειας, καί συνέπειας, θά έπρεπε νά είχε δηλώσει ό ίδιος ότι κωλύεται ηθικώς, νά αναλάβει τό ύψιστο αξίωμα τής Ελληνικής Πολιτείας καί νά γίνει ό πρώτος πολίτης τής χώρας μας, αφού προσβάλλει καί περιφρονεί τό τιμιώτερο καί ιερώτερο σύμβολο τών εντός τής Ελλάδος, αλλά καί τών απανταχού τής Γής, Ορθοδόξων Ελλήνων. Δέν δύναται νά αντιληφθεί ( άραγε ό ίδιος ), ότι θά είναι πολύ τολμηρό εκ μέρους του νά εμφανίζεται ώς ένας άθεος καί άπιστος Πρόεδρος ; Γιατί... Πώς θά υποστέλλεται στίς Εθνικές παρελάσεις ή Ελληνική Σημαία είς τήν οποίαν δεσπόζει ό Τίμιος Σταυρός, ενώπιον ενός ατιμάζοντος καί περιφρονούντος τόν Σταυρό ; Ένας τέτοιος Πρόεδρος, ο οποίος αρνείται τόν Χριστό, τίς ιερές εικόνες, τήν Ιερωσύνη, καί όλα τά μυστήρια τής Εκκλησίας, πώς θά προσέρχεται καί πώς θά τόν υποδέχονται οί Αρχιερείς μέ τό άγιο Ευαγγέλιο εντός τών ιερών Ναών στίς Δοξολογίες καί στίς άλλες ιερές ακολουθίες, καί πώς αυτός θά παριστάνει τόν πιστό στίς ώρες αυτές ; Μήπως κατ΄ αυτόν τόν τρόπο θά υποκρίνεται παίζοντας τόν ρόλο τού καραγκιόζη ; Πώς θά υπογράφει Νόμους καί Διατάγματα θρησκευτικού - χριστιανικού περιεχομένου ; Στό άρθρο 16, παρ.2, ορίζεται ότι σκοπός τής Παιδείας είναι " ή ανάπτυξη Εθνικής καί θρησκευτικής συνείδησης" . Όμως τό άρθρο αυτό δέν τό δέχεται στό σύνολό του ό κ. Κωνσταντόπουλος. Πώς όμως τότε, θά ορκισθεί ότι θά τηρεί ώς Πρόεδρος, ολόκληρο τό Σύνταγμα ; Καί τέλος, Ό πρώτος πολίτης ενός Κράτους πρέπει νά είναι καί παράδειγμα - πρότυπο βίου, όλων τών άλλων πολιτών. Τί θά συμβεί όμως όταν ό Αρχηγός τού Ελληνικού Κράτους είναι ό ίδιος άθεος ; ( από τόν "Ορθόδοξο Τύπο " )" .

Καταλάβετε; Οι άνθρωποι το λένε καθαρά: Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών. Γειά σου ρε Παπαδόπουλε αρχηγέ επαναστάτη! Για να καταλάβετε όμως για τι καραγκιόζηδες μιλάμε, προσέξτε: αναφέρονται στο Σύνταγμα και λένε πως "σκοπός τής Παιδείας είναι ή ανάπτυξη Εθνικής καί θρησκευτικής συνείδησης" . Το άρθρο 16 παρ. 2 όμως, λέει ΟΛΟΚΛΗΡΟ το εξής: "Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους, και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνήδεισης και την διάπλαση του σε ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ και ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ πολίτες". Και αυτοί οι γελοίοι έχουν το θράσος να υπονοούν πως σκοπός του Κράτους είναι η ανύπτυξη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ θρησκευτικής συνήδησης; Ένας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ πολίτης ξέρει και το άρθρο 5 παρ. 2, που δηλώνει κατηγορηματικά πως "ΌΛΟΙ όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την ΑΠΟΛΥΤΗ προστασία της ζωής, της τιμής και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ τους, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ εθνικότητας, φυλής, γλώσσας, και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ η πολιτικών πεποιθήσεων...", καθώς και το άρθρο 5 παρ. 3 που λέει "Η προσωπική ελευθερία είναι ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ", και φυσικά το κορυφαίο άρθρο 13 παρ. 1 που λέει "Η Ελευθερία της ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΗΔΗΣΗΣ είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και των ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ δεν εξαρτάται απο τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός". Καταλάβατε λοιπόν αγαπητοί κολλημένοι με την θρησκεία γιατί ο Κωνσταντόπουλος έχει κάθε δικαίωμα να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως και κάθε Άθεος, Αγνωστικιστής, Χριστιανός, Μουσουλμάνος, Ινδουιστής ή Βουδιστής;

Αλλά βέβαια, πως να καταλάβουν, όταν ακούν τον Αρχιεπίσκοπο να δηλώνει πως "Η Ελλάς δεν είναι κοσμικό κράτος σαν τη Γαλλία, και ούτε πρόκειται να γίνει". Νομίζουν κι αυτοί πως η χώρα μας κυβερνάται απο εκκλησιαστικές αρχές. Αλλά έχουμε Σύνταγμα ρε γαμώτο, και αυτό το ρημάδι το Σύνταγμα έχει ένα ρημάδι 1ο άρθρο, το οποίο λέει: "1. Το πολίτευμα της χώρας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. 2. Θεμέλιο του Πολιτεύματος είνια η ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. 3. ΟΛΕΣ οι εξουσίες πηγάζουν απο τον λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους, και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα". Και αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Πως ΟΝΤΩΣ έχουμε ΛΑΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. Και σε αυτό το Λαϊκό Κράτος, όλοι έχουν δικαιώματα...

Και η "Επιστοφή του Βασιλιά"...

Άλλος ένας Βασιλιάς επιστρέφει: αυτός του Peter Jackson. Αυτά τα Χριστούγεννα λοιπόν, θα δούμε και το special extended DVD του τρίτου "Αρχοντα των Δαχτυλιδιών". Η ταινία θα έχει διάρκεια 4 ώρες και 10 λεπτά (έχουν προστεθεί σκηνές 50 λεπτών)! Στo special πακέτο θα υπάρχει επίσης και αγαλματάκι με την πόλη της Minas Tirith. Φυσικά μην περιμένετε τιμή του πακέτου κάτω απο 80 ευρώ. Άλλωστε, αυτή η έκδοση θα περιέχει 5 δισκάκια DVD! Φυσικά θα κυκλοφορήσει και η απλή extended έκδοση, για όσους θέλουν μόνο την extended ταινία, και όχι το αγαλματάκι και το extra DVD....

Cassiopeia is back..

Το πρώτο μου PocketPC ήταν μια Cassiopeia Ε-115, και το δεύτερο μια Ε-125. Δυστηχώς δεν πέρασα στην Ε-200: προτίμησα το Loox της FSC (το 600 αρχικά, το 720 τώρα). Πάντα είχα μαι αδυναμία στην Casio και τα PDA της, αλλά απο κάποια στιγμή και έπειτα αποσύρθηκε απο την Ευρωπαική αγορά, μιας και το ανταγωνισμός ήταν τρομακτικός (και η HP μετά την εξαγορά της Compaq κατέκτησε τον κόσμο όλο), και οι συσκευές της έμειναν πίσω. Έπειτα λοιπόν απο ένα μεγάλο διάστημα αποχής απο την Ευρώπη, η Cassio ξαναχτυπά με μια καινούργια Cassiopeia: το μοντέλο ΙΤ-10. Θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβρη, και έρχεται σε δυο εκδόσεις: την ΙΤ-10 Μ20 και ΙΤ-10 Μ20BR. Βασικές προδιαγραφές; Windows Mobile 2003 SE, επεξεργαστής 416MHz, RAM 64MB, ROM 64MB, οθόνη 3.7 ιντσών 640x480, IrDA 1.3, θύρα CF( Ι/ΙΙ), θύρα SD/MMC. το μοντέλο IT-10 M20BR διαθέτει επίσης Bluetooth και Wi-Fi. Οι διαστάσεις είναι αρκετά μεγάλες (14x8x2.5), όπως άλλωστε και το βάρος (290 g.), κάτι το οποιο είναι αρκετά λογικό, αν αναλογιστεί κανείς πως η συσκευή φιλοξενεί μια τερατώδη σε απόδοση μπαταρία των 2.300 mAh (το PocketPC με την μεγαλύτερη μπαταρία μέχρι τώρα ήταν ο καινούργιο iPAQ 4700, με1.800 mAh). Εννοείται πως η καινούργια Cassiopeia απευθύνεται αποκλειστικά σε επαγγελματίες χρήστες που εργάζονται σε σκληρά περιβάλλοντα εργασίας. Γι αυτό άλλωστε και είναι shock/ dust/ water resistant. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στην σελίδα http://world.casio.com/asia/news/2004/it_10.html
Τι άλλο να πω; The King is Back...

Η επιστροφή του ασώτου...

Οι τελευταίες 20 ημέρες υπήρξαν εξαντλητικές. Έπρεπε να ετοιμάσω ένα βιβλιαράκι με θέμα τον "Κώδικα Da Vinci", και ταυτόχρονα να ετοιμάσω και μερικά άρθρα για ένα περιοδικό πληροφορικής. Γι΄ αυτό και το blog είχε (σχετικώς) παραμεληθεί. Οπότε το Σαββατοκύριακο θα έχω αρκετά πράγματα να ανεβάσω....

Φιλοσοφία...

Μετά απο πολλή σκέψη, ο αγαπητός φίλος Βασίλης αποφάσισε να δημιουργήσει και αυτός το δικό του blog. Μπορείτε να το επισκευτείτε στην διεύθυνση http://gnosi.blogspot.com/ Το έχει ονομάσει "Φιλοσοφία". Μην σας παραξενεύει: είχε πέσει απο το ποδήλατο μικρός, και του έχει μείνει απο τότε ένα μικρό κουσούρι (!). Anyway, εγώ του εύχομαι καλή επιτυχία. Τα κείμενα του είναι πάντοτε απολαυστικά, και ελπίζω να γράψει μπόλικα...

Το καφενείο της Επιστήμης...

Εχτές το βράδυ διεξήχθη η πρώτη απο μια μια σειρά εκδηλώσων που φέρει τον γενικό τίτλο "το καφενείο της Επιστήμης". Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται κατόπιν συνεργασίας της εφημερίδας "Τα Νέα", του περιοδικού "Focus", του Γαλλικού Ινστιτούτου, και του Ιδρύματος Ευγενίδου. Η πρώτη αυτή συνάντηση είχε σαν θέμα την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης και την αρχή του Σύμπαντος. Οικοδεσπότης ήταν ο επίκουρος καθηγητής του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Στράτος Θεοδοσίου. Οι συναντήσεις που θα ακολουθήσουν θα έχουν ανάλογου ενδιαφέροντος θέματα. Παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις, πρέπει να ομολογήσω πως η συνάντηση ήταν αρκετά ευχάριστη και ενδίαφέρουσα. Χαίρομαι που οι απαισιόδοξες προβλέψεις μου περί ευτελισμού της εκδήλωσης απο "ταραχοποιά στοιχεία" μηδενικού IQ και φονταμενταλιστικών πεποιθήσεων διαψεύστηκαν: ίσως να συντέλεσε σε αυτό και ο χώρος (η εκδήλωση έγινε στο Γαλλικό Ινστιτούτο), ίσως πάλι να παρευρέθησαν μονάχα όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την επιστήμη (οι θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές δεν αντέχουν άλλωστε σε συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων, γι΄ αυτό και αναλώνονται μονίμως σε διαδηλώσεις και σε ευφάνταστα συνθήματα τύπου "Αϊ ντόντ γουόντ Παπ, Αϊ γουόντ Κρις"). Μου έκανε επίσης εντύπωση ο μεγάλος σχετικά αριθμός ατόμων που θέλησαν να παρευρεθούν στην εκδήλωση: η αίθουσα δεν τους χωρούσε όλους, αλλά τελικά βολευτήκαμε. Πάντως, ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο της εκδήλωσης (το οποίο επισήμανε ο καλός μου φίλος Βασίλης μετά την λήξη της εκδήλωσης) ήταν ο διάχυτος "αγνωστικισμός" του κύριου ομιλητή: Ο κ. Θεοδοσίου θα πρέπει να είπε "Δεν ξέρω" πολλές περισσότερες φορές απο όσες είπε "Απ΄ όσο γνωρίζω", κάτι που κατ' εμέ είναι ιδιαίτερα θετικό, καθώς φανερώνει το πραγματικό πνεύμα της επιστήμης: αυτό που συνεχώς αναζητά, και που δεν φοβάται να παραδεχτεί τον άγνοια του όταν βρίσκεται μπροστά σε αναπάντητα ακόμα ερωτήματα....

Τι είναι το τουλάκι;

Αλήθεια, ξέρετε τι είναι το "τουλάκι"; Όχι, δεν είναι το υποκοριστικό της Τούλας (το οποίο είναι και αυτό υποκοριστικό με την σειρά του). Λοιπόν, το τουλάκι είναι ελληνιστί το μικρό tool, δηλαδή το "εργαλειάκι"! Καθώς οι διάφορες μικρές εφαρμογές των υπολογιστών ονομάζονται tools, κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να γράψει την λέξη με ελληνικούς χαρακτήρες, βάζοντας στο τέλος και μια υποκοριστική κατάληξη. Έτσι, προέκυψε το τουλάκι. Βοήθεια Χριστιανοί....

Σλαβόφωνοι και μουσουλμάνοι στην Θεσσαλονίκη...

Με αφορμή ένα σχόλιο σε forum του Focusmag.gr σχετικά με την εγκυρότητα σχολικού ιστορικού βιβλίου του Λυκείου αναφορικά με την ύπαρξη ή όχι σλαβόφωνων στην Θεσσαλονίκη:

Με τους βαλκανικούς πολέμους (1912-13) προσαρτούνται στην Ελλάδα η Μακεδονία, η Ήπειρος, η Κρήτη, η Ικαρία, η Λήμνος, η Χίος, η Λέσβος, η Σάμος (κλπ κλπ), και ουσιαστικά διπλασιάζεται το έδαφος και ο πληθυσμός της χώρας. Σε αντίθεση όμως με την Παλαιά Ελλάδα όπου ο πληθυσμός ήταν απόλυτα ομοιογενής, οι Νέες Χώρες χαρακτηρίζονταν απο εξαιρετική πληθισμιακή ανομοιγένεια. Η Θεσσαλονίκη καταλήφθηκε απο τα Ελληνικά στρατεύματα στις 26 Οκτωβρίου του 1912. Το μεγαλύτερο όμως μέρος της αγροτικής γης στην Ηπειρο και στην Μακεδονία κατοικούταν απο συμπαγείς μουσουλμανικούς και σλαβικους πληθυσμούς, οι οποίοι φυσικά είχαν και τον έλεγχο των περιοχών αυτών. Ακόμα και στην ίδια την Θεσσαλονίκη, ο ουσιαστικός έλεγχος της οικονομικής ζωής άνηκε στην γηγενή ισπανό - εβραική κοινότητα. Οι Νέες Χώρες έπρεπε να αφομοιωθούν στο Ελληνικό Κράτος, και αυτό ήταν δύσκολο και περίπλοκο έργο. Την ευθύνη του έργου αυτού είχε η τότε κυβέρνηση των Φιλελευθέρων, με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο. Δυστηχώς, η αντιπαράθεση με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο (σχετικά με το αν θα έπρεπε να πάρουν μέρος στον Α' Παγκόσμιο πολέμο), δημιουργούσε μια σειρά απο άλλα προβλήματα, τα οποία οδήγησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα στον περίφημο Εθνικό Διχασμό. Στις εκλογές της 31ης Μαίου του 1915, ο Βενιζέλος συγκέντρωσε μεν μεγάλη πλοιοψηφία, στις Νέες Χώρες όμως (η πρώτη φορά που πήραν μέρος μετά την ένταξη τους στο Ελληνικό Κράτος), η μαζική ψήφος των μουσουλμάνων (Τούρκοι), των σεφαραδιτών Εβραίων και των Σλαβόφωνων (Βούλγαροι) εξουδετέρωσε την Βενιζελική πλοιοψηφία μεταξύ των Ελλήνων στην Μακεδονία. Την στιγμή δηλαδή που κρινόταν αν η Ελλάδα θα πάρει μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο και αν θα πολεμήσει την Τουρκία και την Βουλγαρία, ήταν πράγματι ειρωνικό να ψηφίζουν στις εκλογές συμπαγείς πληθυσμοί Τούρκων και Βούλγαρων, οι οποίοι υποστήριζαν τους Αντι-Βενιζελικούς. Με εξαιρέση βέβαια την Μακεδονία, ο Βενιζέλος είχε πετύχει πραγματικό εκλογικό θρίαμβο στις υπόλοιπες Νέες Χώρες και φυσικά στην Παλαιά Ελλαδα, αφού διατηρούσε την συντριπτική πλοιοψηφία σε έδρες...

(περισσότερες λεπτομέρειες στην "Ιστοριά του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών, και στην πρόσφατη δεκάτομη "Ιστορία του Νέου Ελληνισμού" απο τα Ελληνικά Γράμματα).

Ο Dawkins για την Εξέλιξη...

Για αυτόν που πραγματικά ενδιαφέρεται για το φαινόμενο της εξέλιξης της ζωής στην Γή, εκτός απο την "Καταγωγή των ειδών" του Δαρβίνου, υπάρχουν τρία ακόμα βιβλία που θα πρέπει οποσδήποτε να μελετήσει: ανήκουν και τα τρία στον Richard Dawkins, τον κορυφαίο σύγχρονο κλασσικό δαρβινιστή. Τα βιβλία είναι τα "Το εγωιστικό γονίδιο", "ο Τυφλός Ωρολογοποιός", και "ο ποταμός της ζωής". Αντιγράφω απο το "εγωιστικό γονίδιο" , την πρώτη παράγραφο απο το πρώτο κεφάλαιο με τίτλο "Γιατί υπάρχουν άνθρωποι;":

"Η ευφυής ζωή σε έναν πλανήτη ωριμάζει την στιγμή που αυτή για πρώτη φορά ενδιαφέρεται για τον λόγο της ύπαρξης της. Αν επισκέπτονταν την Γη ανώτερα πλάσματα απο το Διάστημα, το πρώτο που θα μας ρωτούσαν για να εκτιμήσουν το επίπεδο του πολιτισμού μας, είναι αν έχουμε ανακαλύψει την Εξέλιξη. Ζωντανοί οργανισμοί υπήρχαν στην Γη εδώ και τρία δισεκατομμύρια χρόνια, χωρίς κανείς να ξέρει απο που προέκυψαν, ως την στιγμή που κάποιος ανακάλυψε την αλήθεια. Το όνομα του είναι Κάρολος Δαρβίνος. Για να είμαστε δίκαιοι, και άλλοι είχαν υποψιαστεί την αλήθεια. Ο Δαρβίνος όμως έδωσε πρώτος μια λογική και συνεπή εξήγηση του αίτιου της ύπαρξης μας. Χάρη στον Δαρβίνο μπορούμε να ικανοποιούμε την περιέργια ενός παιδιού δίνοντας του λογική απάντηση όταν μας θέτει ως ερώτημα την επικεφαλίδα αυτού του κεφαλαίου. Τώρα δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε δεισιδαιμονίες όταν αντιμετωπίζουμε βαθιά προβλήματα όπως: "Έχει νόημα η ζωή; Γιατί υπάρχουμε; Τι είναι ο άνθρωπος;" Για το τελευταίο ερώτημα ο διεκεκριμένος ζωολόγος G. G. Simpson έκανε την ακόλουθη παρατήρηση: "Θέλω να επισημάνω ότι όσες προσπάθειες έγιναν ως το 1859 για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα είναι ανάξιες λόγου. Θα ήταν καλύτερο να τις αγνοήσουμε εντελώς". Σήμερα υπάρχουν τόσες αμφιβολίες για την θεωρία της Εξέλιξης όσες για το αν η Γη γυρίζει γύρω απο τον Ήλιο. Οι συνέπειες όμως της δαρβινικής επανάστασης δεν έχουν αναγνωριστεί σε όλη τους την έκταση..."

Έκανε λάθος ο Δαρβίνος; National Geographic, τεύχος Νοεμβρίου 2004...

Στο τελευταίο τεύχος του National Geographic φιλοξενείται ένα πληρέστατο άρθρο 32 σελίδων, το οποίο αναφέρεται διεξοδικά στην Θεωρία της Εξέλιξης του Δαρβίνου. Παραθέτω απο το Editorial του περιοδικού (οι επισημάνσεις δικές μου): "

...Ο μηχανισμός της Εξέλιξης, η "φυσική επιλογή" του Δαρβίνου, εξηγεί πως τα φυτά και τα ζώα έχουν καταλήξει στην σημερινή τους μορφή και τα πρότυπα συμπεριφοράς τους. Σήμερα και οι δύο όροι εξακολουθούν να παρεξηγούνται. Ένα μέρος της σύγχυσης οφείλεται στην φράση "θεωρία της εξέλιξης". Όταν οι επιστήμονες μιλούν για "θεωρία", εννοούν μια διατύπωση που βασίζεται στην ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ή στο ΠΕΙΡΑΜΑ και εξηγεί πλευρές του ορατού κόσμου τόσο καλά ώστε να γίνεται αποδεκτή ως ΓΕΓΟΝΟΣ. ΔΕΝ εννοούν μια ιδεά εκ του μηδενός ΟΥΤΕ μια αστήρικτη πεποίθηση... οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας μεθόδους άγνωστες την εποχή του Δαρβίνου, εντοπίζουν όλο και περισσότερες αποδείξεις σχετικά με τους εξελικτικούς δεσμούς ανάμεσα σε όλα τα όντα."

Επίσης, παραθέτω απο το κυρίως άρθρο (οι επισημάνσεις δικές μου):

"Αν είστε εκ φύσεως σκεπτικιστές, δεν έχετε εξοικοιωθεί με την επιστημονική ορολογία και αγνοείτε τον τεράστιο όγκο των στοιχείων, μπορεί ακόμα και να μπείτε στο πειρασμό να την χαρακτηρίσετε απλώς μια "θεωρία". Με την ίδια έννοια, η θεωρία της σχετικότητας όπως την διατύπωσε ο Αινστάιν είναι "απλώς" μια θεωρία. Η άποψη ότι η Γη γυρίζει γύρω απο τον Ήλιο και όχι το αντίθετο, που διατυπώθηκε απο τον Κοπέρνικο το 1543, είναι μια θεωρία. Η κίνηση των τεκτονικών πλακών είναι μια θεωρία. Η ύπαρξη, δομή και δυναμική των ατόμων; Ατομική θεωρία. Ακόμη και ο ηλεκτρισμός είναι ένα θεωριτικό οικοδόμημα που στηριζεται στα ηλεκτρόνια, μικροσκοπικές φορτισμένες μονάδες μάζας που δεν τις έχει δει ποτέ κανείς. Κάθε μια απο αυτές τις θεωρίες είναι ένα ερμηνευτικό σχήμα που έχει ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΙ σε τέτοιο βαθμό - απο τις ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ και τα ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ - ώστες οι ειδικοί να το αποδέχονται ως ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Αυτό εννοούν οι επιστήμονες όταν μιλούν για μια θεωρία: όχι μια αφηρημένη και αναξιόπιστη υπόθεση, αλλά μια εξηγηματική διατύπωση που ΕΠΑΛΗΘΕΤΕΤΑΙ απο τα τα ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Αποδέχονται μεν αυτή την εξήγηση, αλλά με ΚΡΙΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, υιοθετώντας την ώς την πιο πειστική διαθέσιμη αντίληψη για την πραγματικότητα, τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστούν κάποια σημαντικά δεδομένα που να την ανατρέπουν ή να προκύψει κάποια καλύτερη εξήγηση". ..

Αμερικάνοι, Γιαπωνέζοι και Γερμανοί...

Κάτι καλό που διάβασα σε ένα ξένο site που έκανε review στο Loox 720: " Πολλοί αρέσκονται στο να συγκρίνουν την Γερμανική, την Ιαπωνική και την Αμερικάνικη ανάπτυξη και σχεδίαση. Θα σας πουν πως, αν μια Αμερικάνικη συσκευή χαλάσει, τότε οι Αμερικάνοι θα φτιάξουν μια επιτροπή εργασίας η οποία θα εντοπίσει το πρόβλημα και θα το διορθώσει. Αντίστοιχα οι Γιαπωνέζοι, πολύ απλά θα αντικαταστήσουν αμέσως την ελλατωματική μονάδα. Και όσο για τους Γερμανούς.... ε, οι Γερμανικές συσκευές απλά δεν χαλάνε!"...

Gadget freaks...

Στην σελίδα http://www.pocketpcthoughts.com/forums/viewtopic.php?t=33617&postdays=0&postorder=asc&start=0 υπάρχει ένα poll το οποίο θέτει ένα απλό ερώτημα στους χρήστες συσκευών PocketPC: "What got you into PocketPCs?" Οι διαθέσιμες επιλογές είναι τέσσερις:
Α. Η δουλειά μου απαιτεί την χρήση μιας τέτοιας συσκευής,
Β. Η ψηφιακή εποχή απαιτεί ψηφιακά organizers,
Γ. Είμαι gadget freak. Χρειάζομαι τα παιχνίδια μου, και
Δ. Ένας φίλος - συνάδελφος - άγνωστος μου το έδειξε.
Λοιπόν, το 65% επέλεξε την απάντηση Γ. Η πλάκα είναι πως κι εγώ την απάντηση Γ επέλεξα...

Χάος...

Έχω ένα βιβλίο το οποίο λέγεται "Χάος: μια νέα επιστήμη" (Chaos - Making a new science) του James Gleick (Εκδόσεις Κάτοπτρο). Είναι ένα πραγματικά ενδιαφέρον βιβλίο: περιγράφει με αρκετά σαφή τρόπο την ουσία της επιστήμης του χάους, και προσφέρει πάμπολλα παραδείγματα και πρακτικές εφαρμογές της επιστήμης αυτής. Για να καταλάβει όμως κανείς πραγματικά σε τι συνίσταται το Χάος, χρειάζεται και μια διαδικασία "οπτικοποίησης" του φαινομένου της πεταλούδας, ενός τυπικά χαωτικού (αλλά αρκετά γνωστού) φαινομένου. Η δική μου "οπτικοποιημένη" εμπειρία ήταν το "Τρέξε Λόλα τρέξε", η γνωστή γερμανική ταινία που είχε προβληθεί στους κινηματογράφους πριν απο λίγα χρόνια. Την είχε η NET εχτές το βράδυ. Δεν την είχα δει, μιας και τα Γερμανικά σαν γλώσσα δεν μου κάθονται καλά. Εχτές όμως αποφάσισα να την δω. Και τα είδα όλα. Είναι πραγματικά καταπληκτική ταινία: Το Χάος σε όλο του του το μεγαλείο. Όποιος την έχει δεί, καταλαβαίνει τι εννοώ...

Η πιο trash εκπομπή της trash TV...

Άραγε, ποιά είναι η πιο άθλια εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης αυτή την εποχή; Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί διεκδικητές του τίτλου: Το σόου της Πάνια, τα "ενημερωτικά κουτσομπολιά" της Λαμπίρη και της Στεφανίδου, το Fame Story των επιδοξών αποτυχημένων. Τό θέμα βέβαια είναι, με ποιά κριτήρια επιλέγει κανείς την πιο άθλια εκπομπή. Εγώ θέτω σαν κριτήριο το πόσο κακό μπορεί να προξενήσει μια εκπομπή σε έναν ανυποψίαστο τηλεθεατή. Πραγματικό κακό. Γι΄ αυτό και το τίτλο της πιο trash και τρισάθλιας εκπομπής, δεν τον απονέμω ούτε στην εμπομπή της Τατιάνας, ούτε στο Fame Story: τον φυλάω για το τερατούργημα που ονομάζεται "Οι Πύλες του Ανεξήγητου". Συγχαρητήρια κύριε Χαρδαβέλλα, τα καταφέρατε. Δημιουργήσατε την πιο αναξιόπιστη, την πιο γελοία, την πιο επικίνδυνη εκπομπή της Ελληνικής τηλεόρασης. Θα πρέπει να είστε πραγματικά περήφανος με τον εαυτό σας: τα καταφέρατε να κάνετε μια εκπομπή που σηκώνει διψήφια νούμερα τηλεθέασης. Τι σημασία έχει που στον βωμό της τηλεθέασης θυσιάζετε κάθε έννοια λογικής και επιστημονικότητας; αυτά θα κοιτάμε τώρα; εδώ χτυπήσαμε φλέβα, και θα την αφήσουμε έτσι; Συγχαρητήρια λοιπόν, κύριε Χαρδαβέλλα, καταφέρατε να σηκώσετε αρκετά ψηλότερα τον πήχη της trash TV. Εμπρός λοιπόν για νέες δημοσιογραφικές κατακτήσεις: μετά τα πιρούνια που λυγίζουν, τα UFO, τα φαντάσματα, τους Δρακονιανούς του Φουράκη, τους νεκρούς που επιστρέφουν απο τον θάνατο χάρη σε προσευχές, όλο το έθνος αναρωτιέται ποιό θα είναι το επόμενο θέμα σας. Οι Μούνις; οι Ραελιανοί; Η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω; Άντε να δούμε πόσο μακριά θα πάει η βαλίτσα...

Τα άτιμα τα κινητά...

Έγραφε ο φίλτατος Globus στο Chatterbox για τις 500ρες που δίναν μερικοί για το Sharp GX20, την στιγμή που θεωρούσαν περιττή την αγορά ενός τυπικού MP3 player με υποδοχή μνήμης SD. Τι να πρωτοσχολιάσω; Αυτή τη στιγμή το Nomad MuVO της Creative με σκληρό δίσκο 1.5 GB, έχει 170 ευρώ! Θυμάμαι το προηγούμενο κινητό μου, ένα Nokia 8210. Το άφησα για το Sοny - Ericcson 610 μόνο και μόνο επειδή είχε χαλάσει η οθόνη, και η επιδιόρθωση του κόστιζε περισσότερο απο την αγορά καινούργιας συσκευής. Διαφορετικά, ακόμα αυτό θα είχα, και θα ήμουν και ευχαριστημένος. Mα είμαστε σοβαροί τελικά; Τo GX20 αποτελεί ήδη παρελθόν: Trendy τώρα είναι το GX30. Τα πιο ακριβά κινητά στο Πλαίσιο έχουν 700 ευρώ: το Nokia 8910i και το Sony - Ericcson P910i. Μάλιστα. 700 ευρώ για να στέλνεις SMS, και για να το κάνεις καρτοκινητό σε 1 χρόνο που θα λήξει το συμβόλαιο... Με 370 ευρώ παίρνεις το iPAQ H1940, με 170 το Nomad MuVO 1.5 GB, και δίνεις και άλλα 90 και παίρνεις το Nokia 1100 ή το 3410, και με σύνολο 630 ευρώ έχεις όχι μια, αλλά τρείς συσκευές, που κάθε μια τους κάνει καλύτερα την δουλειά της απο ότι το κινητό των 700 ευρώ. Αλλά είπαμε, το παν είναι να πουλήσουμε μούρη. Τι διάολο, να μην έχουμε το καινούργιο Vodafon Live κινητό; θα μας πουν ξενέρωτους (κι ας μην έχουμε ούτε ευρώ διαθέσιμο για να κάνουμε έστω μια κλήση της προκοπής με το ρημάδι)....

PDAs και κινητά...

Σε όσους έχω δείξει το καινούργιο μου PDA, θεωρούν εξωφρενικό το ποσό των 600+ ευρώ που δαπάνησα γι΄ αυτό. Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι είτε διαθέτουν κινητό τηλέφωνο αξίας 500+ ευρώ, είτε σκοπεύουν να προμηθευτούν κάποιο μοντέλο σε αυτό το κόστος. Κατ΄ αυτούς δηλαδή, στος συγκεκριμένο κόστος, η αγορά μιας συσκευής που λειτουργεί ταυτόχρονα σαν υπολογιστής, ατζέντα, MP3 player, παιχνιδομηχανή και φωτογραφική μηχανη (για να μην αναφερθώ σε ποιο περίπλοκες εφαρμογές) είναι παράλογη, ενώ η αγορά ενός τηλεφώνου είναι λογική. Φυσικά η δικαιολογία τους είναι πως τα τηλέφωνα των 500 ευρώ έχουν πολλές δυνατότητες, πέρα απο την βασική τους λειτουργία. Θα με συγχωρέσετε, αλλά ακόμα δεν έχω δει κάποιον χρήστη κινητού των 500 ευρώ ο οποίος να γνωρίζει (προσοχή: δεν λέω να χρησιμοποιεί, αλλά να γνωρίζει) όλες τις δυνατότητες τους τηλεφώνου του, πέρα απο το να καλεί, να λαμβάνει κλήσεις, να στέλνει SMS, άντε και να τραβά και καμιά φωτογραφία. Απο την άλλη, δεν έχω συναντήσει χρήστη PDA που να μην έχει ξεζουμίσει την συσκευή του, ανακαλύπτοντας και εφαρμόζοντας τις πλέον απίθανες χρήσεις. Η διαφορά τελικά είναι διαφορά ουσίας: Τι να το κάνεις το σούπερ κινητό, αν είναι να στέλνεις μονάχα SMS; Είναι τελικά τόσο σημαντικό να πουλάς μούρη με το τελευταίο μοντέλο της Nokia, την ίδια στιγμή που κάνεις συνεχώς αναπάντητες για να μην χρεώσεις την κάρτα σου; Το PDA τουλάχιστον έχει μια διάρκεια ζωής 2 ετών (μέχρι να σου κάνει κλικ κάποιο καινούργιο μοντέλο). Στα κινητά αυτές οι αλλαγές γίνονται κάθε 3 μήνες!

Ο Μπαμπούλας...

Ρίξτε και μια ματιά σε αυτή την σελίδα: http://www.baboulas.gr/menu.html Προσέξτε το ολόλευκο φόντο, την υπέροχη, ξανθιά χαμογελαστή ύπαρξη που σας χαμογελά στο κέντρο της σελίδας, με το πλούσιο στήθος και τα φτερά αγγέλου. Σας αρεσει; Κοιτάξτε τώρα και τον τίτλο της σελίδας: Φάνης Μπαμπούλας, Οίκος Τελετών....

Τα σωστά Ελληνικά...

Ένα απο τα αγαπημένα μου site: http://www.zouganelis.gr/aboutus.asp Διαβάστε προσεκτικά την σελίδα και προσέξτε την χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη για όλα όσα ξέρατε μέχρι σήμερα περί νοήματος, συντακτικού, σημείων στίξης, κλπ....

Χρυσούν ωρολόγιον....

Ρίξτε μια ματιά στην σελίδα http://www.youcandoit.gr/start.asp : Στην εισαγωγή γράφει: "Το μοναδικό μας σύστημα Work From Home - Εργασία Από Το Σπίτι είναι μία από τις πιο πετυχημένες, εύκολες στη λειτουργία, απλές στη διαχείριση και τεχνολογικά προηγμένες επιχειρήσεις με έδρα το σπίτι. Μάθετε πώς μπορείτε να ζείτε, να εργάζεστε και να βγάζετε χρήματα κάτω από την ίδια στέγη!". Διαβάστε προσεκτικά και τις οκτώ σελίδες του site, ακούστε και την ηχητική παρουσίαση της έβδομης σελίδας, και απαντήστε στο εξής ερώτημα: με τι ακριβώς έχει να κάνει αυτή η επιχείρηση η οποία θα σας κάνει πλούσιους απο το σπίτι; Αν καταφέρετε να εντοπίσετε την απάντηση μέσα στο site, κερδίζετε χρυσούν ωρολόγιον....

PDAs...

Το πρώτο μου PDA ήταν ένα Psion Series 5, με 8 ΜΒ μνήμης, ενσωματομένο keyborad και backlight οθόνη 5.6'' με 256 αποχρώσεις του γκρί. Έπαιρνε 2 ΑΑ μπαταρίες, και σε standby mode μπορούσε να αντέξει για αρκετές ημέρες χωρίς να χρειάζεται αλλαγή στις μπαταρίες του. Ήταν ομολογουμένως μια εντυπωσιακή συσκευή: μαύρη, κομψή, με άρτια ποιότητα κατασκευής, και με ένα καταπληκτικό λειτουργικό (Epoc). Στις ημέρες του, ήταν ο Βασιλιάς. Και μετά η Microsoft έβγαλε το PocketPC. Με την Palm να έχει ήδη το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς με το PalmPilot, τα πράγματα έγιναν δύσκολα: Η Psion έβγαλε κάποια στιγμή το Series 5mx (με 16 ΜΒ μνήμης), και στην συνέχεια το Revo, αλλά τα πράγματα δεν πήγαν τόσο καλά. Η αγορά είχε δείξει τελικά την προτίμηση της στις συσκευές τύπου Palm, οι οποίες καθώς δεν είχαν ενσωματομένο πληκτρολόγιο, είχαν αρκετά μικρότερο μέγεθος. Φυσικά, έπαιξε ρόλο και το χρώμα: η έγχρωμη οθόνη μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, είναι όμως πιο λειτουργική. Έτσι, αποχαιρέτησα και εγώ το Psion μου, και πήρα το δεύτερο μου PDA: Ένα Casio Cassiopeia E-115, με επεξεργαστή στα 131 ΜΗz, 16 bit έγχρωμη 320x240 οθόνη, ROM 16ΜΒ και RAM 32 ΜΒ. Όταν πρωτοβγήκε, ήταν το πρώτο PocketPC με δυνατότητα επεικόνισης 65.000 χρωμάτων. Αν και σε σχέση με τα σημερινά PocketPC μοιάζει με ...τούβλο, εντούτοις ήταν πολύ καλή συσκευή. Δεν την κράτησα όμως για πολύ, γιατί σύντομα ακολούθησε το τρίτο μου PDA, το οποίο ήταν η καινούργια Cassiopeia, η E-125. Η μοναδική της διαφορά απο το προηγούμενο μοντέλο, ήταν ο επεξεργαστής: ήταν στα 150 MHz. Επίπλέον, είχε αλλάξει και η απόχρωση της κάσας. Ήταν και αυτή πολύ καλή συσκευή: λίγο ογκώδης βέβαια, αλλά αρκετά στιβαρή. Και μετά έγινε το μπάμ: η Microsoft αποφάσισε να μην υποστηρίξει όλους τους επεξεργαστές που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε στα Pocket PC στην επόμενη γενιά του λειτουργικού της (η Casio χρησιμοποιούσε MIPS, η HP χρησιμοποιούσε SH3, και η Compaq τους επεξεργαστές ARM της Intel). Υποστήριξη θα υπήρχε μονάχα για τους επεξεργαστές ARM. Έτσι, αν και έβγαλε άλλο ένα μοντέλο για την αγορά (την Cassiopeia E-200) η Casio τελικά αποσύρθηκε απο την Ευρώπη, και συνέχισε να βγάζει συσκευές για την ιαπωνική αγορά μόνο. Το PocketPC 2002 κυκλοφόρησε, η HP εξαγόρασε την Compaq, και το iPAQ έγινε ο μεγάλος παίχτης στην αγορά των PocketPCs. Τα πράγματα όμως είχαν αλλάξει, και είχαν μπεί καινούργιοι παίχτες στο παιχνίδι: Έτσι έφτασα και εγώ στο τέταρτο μου PDA, ένα Fujitsu - Siemens Pocket Loox 600. Οθόνη 3.5'', επεξεργαστής στα 400 MHz, 64MB RAM, 32 MB ROM, dual slot (CF + SD), και bluetooth. Αυτή την κράτησα δυο χρόνια. Αυτή την στιγμή βρίσκεται πάνω στο γραφείο μου, παροπλισμένη, και περιμένει τον υποψηφιο αγοραστή της (την έχω βάλει σε δημοπρασία στο Fleamarket). Ο αντικαταστάτης της (εδώ και 4 ημέρες), το πέμπτο κατά σειρά PDA που αγοράζω, ειναι το καινούργιο Loox, το 720. Επεξεργαστής 520 MHz, RAM 128 MB, ROM 64 MB, dual slot, dual wireless, USB Host. Και τώρα που το έχω μπροστά μου και το κοιτάζω, και καθώς αναλογίζομαι τα PDA που πέρασαν απο τα χέρια μου τα τελευταία χρόνια, αναρωτιέμαι: σε 6 χρόνια απο τώρα, που θα έχουν φτάσει αυτές οι συσκευές;

Το δικαίωμα στην βλασφημία...

Το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην βλασφημία δεν αποδέχεται την ύπαρξη του Θεού. Γι’ αυτό αλλώστε και χαρακτηρίζεται βλάσφημο. Το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην βλασφημία αποδέχεται την ύπαρξη της πεποίθησης περί υπάρξεως Θεού, και διεκδικεί το δικαίωμα του να αντιτίθεται σε αυτή την πεποίθηση, ένα δικαίωμα που φυσικά και δεν είναι αναφαίρετο, ακριβώς επειδή βάση νόμων η αμφισβήτηση των Θείων θεωρείται βλασφημία, και η βλασφημία τιμωρείται. Η βλασφημία είναι κατάλοιπο της φεουδαρχικής κοινωνίας, όπου η αμφισβήτηση του Θεού και της Θεϊκής εξουσίας ισοδυναμούσε με αμφισβήτηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, δηλαδή του θεσμού της φεουδαρχίας και της βασιλείας: Αμφισβήτηση του Θεού ισοδυναμούσε με αμφισβήτηση του Βασιλιά (γιατί στην φεουδαρχική κοινωνία ο Θεός είναι αυτός που νομιμοποιεί την «ελέω Θεού» εξουσία του βασιλιά). Ουσιαστικά η βλασφημία είναι μια ασφαλιστική δικλείδα της εξουσίας των παλαιότερων βασιλικών καθεστώτων, εντελώς ξεπερασμένη σήμερα, και θα πρέπει επιτέλους να καταργηθεί ως νομική έννοια. Ως πολίτης, διεκδικώ το δικαίωμα μου στην βλασφημία, ένα δικαίωμα το οποίο δεν είναι αναφαίρετο όπως είπα παραπάνω. Ως ως κατ΄ ουσία βλάσφημος λοιπόν, δεν κινδυνεύω από «νομικίστικες ερμηνείες», αλλά από νόμους υπαρκτούς και ενεργούς. Οι νομικές «ερμηνείες» είναι που σώζουν μέχρι στιγμής της κατάσταση. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει το ζήτημα να λυθεί οριστικά…

Τιμές, τιμές, τιμές...

Έγραφα προχτές για το OQO, την συσκευή αυτή που είναι κάτι μεταξύ PDA και sub-notebook. Ανέφερα και τις τιμές πώλησης που αναγράφονταν στο site του OQO. Φυσικά, όπως αποδείχτηκε, αυτές ήταν ενδεικτικές τιμές για χονδρική. Οι πραγματικές τιμές λιανικής είναι υψηλότερες! Το Expansys πουλάει την συσκευή 2.320 ευρώ στην πιο απλή του σύνθεση (μόνο με Win XP Home φορτωμένα), και 2.785 στην πιο σύνθετη (Win XP Pro μαζί με Office Small Business). Όχι απλά απατη, στο πηγάδι που δεν έχει τέρμα θα πέσει...

FSC Pocket Loox 720 

Είναι εδώ...

Εχτές το μεσημέρι ήρθε και το Loox 720. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Επεξεργαστής στα 520 MHz, RAM 120MB, ROM 64MB, οθόνη 3.6'' με ανάλυση VGA 640x480, dual slot (CF - SD/MMC), dual wirelless (Bluetooth - Wi-Fi), κάμερα 1.3 Megapixel, μπαταρία 1640 mAh, consumer IrDA, USB Host, βάρος 180 γραμμάρια και διαστάσεις 12x7.2x1.4 εκατοστά. Είναι πέρα απο κάθε αμφιβολία το καλύτερο PocketPC που είχα ποτέ...

Περί άπατων συσκευών...

Τους τελευταίους μήνες παρακολουθώ ένα site το οποίο διαφημίζει μια συσκευή η οποία είναι κάτι μεταξύ sub-notebook και PDA. Το "OQO model 01 ultra personal computer", όπως ονομάζεται (www.oqo.com). Η συσκευή διαθέτει 1 GHz επεξεργαστή της Transmeta, 20GB HD, 256MB RAM, WiFi, Bluetooth, USB, FireWire, audio, thumb πληκτρολόγιο, 800x480 οθόνη 5 ιντσών, και διαστάσεις 12.5 x 9 x 2.5 εκατοστά. Δεδομένου του ότι ένα high-end PDA έχει τιμή γύρω στα 600 - 650 ευρώ, και ένα laptop κοστίζει απο 950 ευρώ και πάνω, θα περίμενε κανείς η τιμή του OQO να κυμαίνεται σε αυτά τα πλαίσια. Άλωστε, πως αλλιώς θα μπορούσε να "χωθεί" ανάμεσα στις δυο αυτές κατηγορίες και να δημιουργήσει καινούργια αγορά; Λοιπόν, σήμερα ανακοινώθηκε η τιμή του. Η έκδοση με Windows XP Home έχει 1899 δολάρια. Η έκδοση με Windows XP Professional έχει 1999 δολάρια. Και με προεγκατεστημένο το Office Small Business Edition, άλλα 300 δολάρια εξτρά. Μάλιστα. Λοιπόν, αν κάνει κανείς μια βόλτα απο το site του πλαισίου θα δεί πλήρες laptop (με 15αρα οθόνη, Celeron στα 2.66, 30 GB δίσκο, 256 RAM μνήμη, DVD/CD-R combo) με 950 ευρώ. Θα βρεί επίσης sub-notebook με 1650 ευρώ. Στο δε Expansys μπορεί κανείς να βρεί το Toshiba Portage A100 με 1530 ευρώ. Αν πω πως, το OQO θα είναι άλλη μια συσκευή η οποία θα πάει άπατη, θα κάνω λάθος; Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη την Sony που βγάζει ήδη μια παρόμοια συσκευή (την σειρά U-50 και U-70), γίνεται κατανοητό γιατί μιλάω για παταγώδη αποτυχία...

Αλαζονεία, υπεροψία, έπαρση...

Σύμφωνα με το λεξικό Πάπυρος - Larousse, αλαζόνας είναι ο υπερόπτης, αυτός ο οποίος θεωρει τον εαυτό του ανώτερο απο τους άλλους και συμπεριφέρεται ανάλογα.

Για να δούμε λοιπόν: απο την μια έχουμε ένα άτομο το οποίο πιστεύει πως ολόκληρο το σύμπαν δημιουργήθηκε για τον ίδιο και το είδος του, πως η Αλήθεια μπορεί να του αποκαλυφθεί προσωπικά μέσω της πίστης του, και πως η Αλήθεια αυτή είναι αδιαμφησβήτιτη και ισχύει για όλους τους άλλους, είτε αποδέχονται την συγκεκριμένη πίστη είτε όχι.

Απο την άλλη έχουμε ένα άλλο άτομο το οποίο ξεκινά τον λογισμό του υποθέτοντας πως οι προσωπικές του παρατηρήσεις και συμπεράσματα είναι ενδεχομένως ανακριβή και δέχονται αμφισβήτηση. Το άτομο αυτό επιδιώκει την πιστοποίση των παρατηρήσεων και των συμπερασμάτων του με όσες διαφορετικές αποδείξεις καταφέρει να συγκεντρώσει. Δεν θεωρεί πως υπάρχουν ιδεές ή προτάσεις οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες, και είναι πάντα έτοιμος να εγκαταλείψει μια ιδεά ή μια πρόταση αν υπάρξουν αρκετά στοιχεία τα οποία θα καταδείξουν το σφάλμα της ιδέας ή της πρότασης.

Ποιός απο τους δύο είναι τελικά ο αλαζόνας;

Η καλή ημέρα...

...απο το πρωί φαίνεται. Πρωί - πρωί λοιπόν έφτασε το Pod με το ταχυδρομείο. Είναι πιο μικρό απο ότι το περίμενα: πλάτος 15 εκατοστά, ύψος 18 και βάθος 12. Είναι ομολογουμένως αρκετά εντυπωσιακό. Με ένα κύριο διαμέρισμα, τρία περιφερικά, και καμιά δεκαπενταριά τσέπες, θήκες και υποδοχές, χωράει κάμποσα πράγματα. Με μια πρώτη δοκιμή, πορτοφόλι και PDA μπήκαν στο κύριο διαμέρισμα, ενώ η ψηφιακή φωτογραφική μηχανή μπήκε σε ένα απο τα πλαϊνά. Έβαλα επίσης μέσα μπαταρίες, μερικές CF κάρτες, και το κινητό τηλέφωνο. Άντε να έρθει και το Loox...

Roadwired "The Pod". 

Επιτέλους...

...Το Expansys έφερε απόθεμα. Και μαζί με κάμποσα Loox 720 έφερε και καμιά εκατοστή κομμάτια iPAQ 4700 (για όσους προτιμούν την HP). Η συσκευή έφυγε απο το Manchester εχτές, οπότε την περιμένω αύριο. Ε, θα έρθει όπου νά'ναι και το Pod, έχω και την θήκη του Piel Frama, οπότε μέχρι τέλος εβδομάδος θα είμαστε κομπλέ. Αυτό θα πει "πρόωρα Χριστουγεννιάτικα Δώρα"!

Ο Γαλάζιος Σκορπιός...

Είχε σήμερα το μεσημέρι ο κ. Βαρεμένος στην εκπομπή του ένα θέμα σχετικά με τον περίφημο γαλάζιο σκορπιό: Υπάρχουν δυο "βιοτεχνίες" στην Κούβα οι οποίες παρασκευάζουν ένα σκεύασμα το οποίο περιέχει δηλητήριο γαλάζιου σκορπιού. Το σκεύασμα αυτό υποτίθεται πως θεραπεύει τον καρκίνο. Το θέμα είναι πως, οργανώσεις στην Ελλάδα οι οποίες σχετίζονται με την Ορθόδοξη Εκκλησία, διοργανώνουν ταξίδια στην Κούβα όπου πηγαίνουν απελπισμένοι άνθρωποι για να προμηθευτούν το "φάρμακο", είτε για τους ίδιους, είτε για τους πάσχοντες συγγενείς τους. Στην εκπομπή του κ. Βαρεμένου ήταν παρών και κάποιος ο οποίος είχε κάνει το ταξίδι αυτό, και ο οποίος επιστρέφοντας έδωσε το σκεύασμα στην παθούσα μητέρα του. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως το "φάρμακο" δουλεύει μια χαρά, και η τωρινή κατάσταση της μητέρας του (η οποία δεν είναι καλή) οφείλεται στις παρενέργειες της χημειοθεραπείας (Κάνει ΚΑΙ χημειοθεραπεία παράλληλα). Εύλογη απορία: γιατί δεν σταματά την χημειοθεραπεία, αφού το "φάρμακο" δουλεύει; Η ουσία είναι μια: η διαφορά της επιστήμης απο την ψευδοεπιστήμη, είναι ουσιώδης. Η επιστήμη παρουσιάζει μελέτες και κλινικές δοκιμές που έγιναν σε ελεγχόμενο περιβάλλον, ώστε να διαπιστωθεί με ακρίβεια η αποτελεσματικότητα ή όχι ενός σκευάσματος. Η ψευδοεπιστήμη απο την άλλη, παρουσιάζει αποκλειστικά και μόνο προσωπικές μαρτυρίες. Μια προσωπική μαρτυρία δεν μπορεί να ελεγθεί απο κανέναν για την εγκυρότητα της, επειδή μεσολαβει πάντα μια πλειάδα x αγνώστων παραγόντων. Ούτε ο ίδιος ο μάρτυρας μπορεί να την ελέγξει: αν και μπορούμε να είμαστε δύσπιστοι σε οποιονδήποτε άλλον, εντούτοις δεν δυσπιστούμε ποτέ απέναντι στον εαυτό μας. Και αυτό είναι που κάνει τελικά την προσωπική μαρτυρία τόσο διαβλητή. Κανείς δεν αμφισβητεί αυτό που αντιλαμβάνεται με τις αισθήσεις του και ερμηνεύει με την λογική του. Οι αισθήσεις όμως μπορούν να παραπλανηθούν, και η λογική να παραγκωνιστεί....

Η φετινή έκθεση βιβλίου...

...Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Υπήρχαν πολλά αξιόλογα έργα, και το μεγαλύτερο τμήμα της περσινής "σαβούρας" είχε εξαφανιστεί. Κυρίαρχο έργο κατα την γνώμη μου ήταν για μια ακόμα φορά η "Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα": 61 τόμοι, συν 2 ακόμα τόμοι αφιερωμένοι στην Ελλάδα, σύν 1 ακόμα τόμος, ανασκόπηση της περσινής χρονιάς. Δεύτερο τη τάξει έργο, η "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών: 17 τόμοι στο σύνολο. Εντύπωση που έκανε και ένα ακόμα ιστορικό έργο, η "Ιστορία της Ελλάδας του 20ου Αιώνα". Προς το παρών κυκλοφορούν οι πρώτοι τέσσερις τόμοι, και αναμένεται και η κυκλοφορία των υπολοίπων τεσσάρων που θα ολοκληρώσουν το έργο.

Οι Εκδόσεις Σοκολη είχαν τρία καταπληκτικά έργα: την "Ελληνική Πεζογραφία" χωρισμένη σε τρείς θεματικές ενότητες. Η πρώτη ενότητα, "Παλαιότερη Πεζογραφία" (15ος αιώνας - 1830), αποτελείται απο 12 τόμους. Η δεύτερη ενότητα, η "Μεσοπολεμική Πεζογραφία", (1914 - 1939) αποτελείται απο 8 τόμους, ενώ η τρίτη και τελευταία θεματική ενότητα, η "Μεταπολεμική Πεζογραφία" (1940 - 1967), αποτελείται και αυτή απο οκτώ τόμους. Το δεύτερο μεγάλο έργο των εκδόσεων Σοκολη, είναι η "Ελληνική Ποίηση", 6 τόμων. Τέλος, το τρίτο έργο είναι τα "Ευρωπαικά Γράμματα: Ιστορία της Ευρωπαικής Λογοτεχνίας", και αποτελείται απο 3 τόμους.

Απο εκεί και πέρα, μου άρεσαν ιδιαίτερα τα περίπτερα των εκδόσεων Κάτοπτρο (πήρα το "Νόημα των πραγμάτων" του Feynman), καθώς και το περίπτερο των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, το οποίο είναι ορισμένα καταπληκτικά έργα, όπως το δίτομο "Αρχές φυσιολογίας", το "Νευροεπιστήμη και Συμπεριφορά", και το "Η κατάκτηση του παρελθόντος: οι απαρχές της Αρχαιολογίας" (το οποίο και αγόρασα).

Τέλος, να αναφέρω πως, πήρα και το Cogito, το καινούργιο τετραμηνιαίο περιοδικό φιλοσοφίας των εκδόσεων Νεφέλη. Αν εξαιρέσει κανείς το πραγματικά μεγάλο του σχήμα, κατά τα άλλα είναι εξαιρετικά προσεγμένο: 130 σελίδες με πλούσια θεματολογία, και με ελάχιστες διαφημίσεις.

Φυσικά, έπεσε και πολύ γέλιο με αρκετές γραφικές φιγούρες, καθώς και με αρκετούς γραφικούς τίτλους. Στο περίπτερο του Λιακόπουλου φιγουράριζαν όλοι αυτοί οι τίτλοι που πλασσάρει μέσα απο την εκπομπή του στο SevenX, και που προσπαθεί να μας πείσει πως αν δεν προλάβουμε να τους πάρουμε θα εξαντληθούν, και μετά τι θα κάνουμε χωρίς αυτά τα τεράστιας σημασίας έργα; Ε, δεν πειράζει, θα βρούμε αλλού υλικό για προσάναμα... Κάπου πήρε το μάτι μου και τον Φουράκη. Ναι, ο εκλεκτός των Θεών τίμησε την έκθεση με την παρουσία του. Άλλο ανέκδοτο ήταν μια μεγάλη αφίσα στο περίπτερο των Σαϊεντολόγων, η οποία έδειχνε τον Αινστάιν, να δηλώνει πως "οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο το 10% των νοητικών τους δυνατοτήτων". Σε σχετική ερώτηση στην κυρία που ήταν υπεύθυνση στο περίπτερο, πήραμε την απάντηση πως δεν γνωρίζει σε ποίο του έργο ή πότε τέλοσπάντων είπε κάτι τέτοιο ο Αϊνστάιν. Υπήρχαν επίσης τα γνωστά πλέον βιβλία για την Ατλαντίδα, για την Αστρολογία, για το Φένγκ Σουί, κλπ κλπ κλπ. Σε γενικές γραμμές πάντως, καλή ήταν η έκθεση, και σίγουρα καλύτερη απο την περσινή. Μόνο που θέλεις 3 ώρες για να δείς όλα τα περίπτερα....

30 χρόνια τα ίδια και τα ίδια...

Στην σελίδα του James Randi υπάρχει μια διασκεδαστική αναφορά στην "επιστροφή" του Uri Geller, η οποία όπως όλοι γνωρίζετε έλαβε χώρα (τι τιμή για την Ελλάδα!) στην εκπομπή του κυρίου Χαρδαβέλλα με το απίστευτο τίτλο "Οι πύλες του Ανεξήγητου". Ολόκληρη η αναφορά βρίσκεται στην σελίδα http://www.randi.org/jr/100804away.html , στο τέλος, και έχει τίτλο "The unsinkable Geller is also back". Το κείμενο αναφέρεται στα τρυκ που παρουσίασε ο Gelle στην εκπομή του Χαρδαβέλλα, και καταλήγει με το εξής σχόλιο: "Yep, the same tired old routines, though they've been boring people for more than 30 years now. Mr. Geller hasn't learned anything new in all that time! Even Pavarotti added "Torna a Surriento" to his repertoire rather than depending on "Nessun Dorma" to pay for the groceries.... Και ο νοών νοήτω. Λίγο παραπάνω μαλιστα, αναφέρονται τα εξής σχετικά με την σοβαρότητα της εκπομπής: "As you can probably imagine, the show itself never questioned Geller's abilities in any way and instead featured quotes from scientists that were endorsing him, as well as an interview with an astrologer (!) who also vouched for Geller". Κοινώς, τα ρέστα μας....

Επιστήμη 0,1%, Πίστη 99,9%: Σημειώσατε λοιπόν 2...

Υπάρχει στην Εμμανουήλ Μπενάκη, κόντα στην Ομόνοια, ένα μικρό βιβλιοπωλείο με την ονομασία "Επιστήμη και Πίστη". Επειδή περνάω συχνά απο το συγκεκριμένο σημείο, είχα πάντα την επιθυμία να μπω μέσα για να δω τι είδους "επιστημονικά" βιβλία διαθέτει, γιατί απο βιβλία πίστης ήταν προφανώς γεμάτο: στην βιτρίνα του είχε διάφορες Βίβλους, καθώς και μια οθόνη υπολογιστή η οποία πρόβαλε μονίμως έναν screensaver με χριστιανικά μηνύματα. Εχτές λοιπόν, πραγματοποίησα την επιθυμία μου: μπήκα στο βιβλίοπωλίο. Τι είδα; εκτός απο τις πάμπολλες βίβλους σε διάφορα μεγέθη και σχήματα, υπήρχαν βιντεοκασσέτες - ταινίες με θέματα χριστιανικού περιεχομένου, κασσέτες με χριστιανικούς ύμνους, και ένα βιβλίο με τίτλο "Η ζωή του Μαρτίνου Λούθηρου". Όσον αφορά τώρα τα επιστημονικά βιβλία: υπήρχε ένα μικρό βιβλιαράκι 30 -40 σελίδων που αναφερόταν (αρνητικά φυσικά) στον Δαρβίνο, και το οποίο εκθείαζε την Δημιουργία. Α, υπήρχε και ένα (1) αντίτυπο της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας "Τομή 2000". Αυτό όλο κι όλο ήταν το "επιστημονικό" τμήμα του βιβλιοπωλείου "Επιστήμη και Πίστη". Ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει αν απογοητεύτηκα (καθώς ο τίτλος του βιβλίοπωλείου είναι σαφέστατα παραπλανητικός), ή αν χάρηκα (επειδή περίμενα πως μάλλον έτσι θα ήταν τα πράγματα, καθώς οι έννοιες "Επιστήμη" και "Πίστη" είναι ουσιαστικά ασύμβατες)...

Περί αγορών...

Κάτι που πρόσεξα: αν πάτε στην σελίδα του Πλαισίου (www.plaisio.gr) και δείτε στην κατηγορία "Τεχνολογία - Φορητοί Η/Υ - Palmtops", προσέξτε την τιμή του HP iPAQ 5550: είναι 749 ευρώ χωρίς ΦΠΑ (με ΦΠΑ πάει γύρω στα 883 ευρώ). Πηγαίνετε τώρα στην σελίδα του Expansys (www.expansys.com.gr), και ψάξτε για το ίδιο μοντέλο: θα το βρείτε στα 542 ευρώ (640 με το ΦΠΑ). Αν δεν κάνω λαθος, η διαφορά στην τελική τιμή είναι πάνω απο 240 ευρώ...

Άλλο παράδειγμα: το Qtek 2020 (PocketPC Phone) στο Πλαίσιο έχει 677 ευρώ (798 με το ΦΠΑ). Στο Expansys έχει 530 Ευρώ (με το ΦΠΑ πάει στα 635). Διαφορά; γύρω στα 150 ευρώ. Και η ιστορία συνεχίζεται...

Αναρωτιέμαι λοιπόν: Που οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά; και μη που πείτε στα μεταφορικά. Για να φέρω το Loox απο το expansys, δεν πρόκειται να πληρώσω πάνω απο 50 ευρώ, και το φέρνω και με courier. Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας πως, η κάθε εταιρεία που εισάγει τέτοια προϊόντα δεν φέρνει μεμονωμένα κομμάτια, αλλά μεγάλες παραγγελίες σε τιμές χονδρικής, τότε γίνεται κατανοητό πως η τιμή αγοράς του Πλαισίου και του κάθε Πλαισίου δεν έχει καμία σχέση με αυτό που καλείται να πληρώσει ο υποψήφιος αγοράστης. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Το ξεχασμένο password...

Πρίν απο 3 - 4 χρόνια, είχα αγοράσει απο το Fleamarket ένα μεταχειρισμένο Laptop (ένα HP Omnibook 2100). Κάποια στιγμή 2 χρόνια πριν, το πούλησα και πάλι μέσω Fleamarket. Ο τύπος τώρα που το αγόρασε, το πούλησε και αυτός πριν απο λίγες ημέρες. Ο νέος ιδιοκτήτης του τώρα, θέλησε να κάνει κάποια τροποποίηση στο Bios. Πήγε λοιπόν ο άνθρωπος να μπει στο Bios, και με έκπληξη διαπίστωσε πως το Bios προστατευόταν με password. Παίρνει τηλέφωνο αυτόν που του το πούλησε, και τον ρωτά το password. Αυτό του απαντά πως, όσο καιρό τον είχε, ούτε που είχε σκεφτεί ποτέ να μπει στο Bios, πόσο μάλλον να του βάλει και password! Οπότε του δίνει το δικό μου τηλέφωνο, για να ρωτήσει εμένα. Με παίρνει λοιπόν τηλέφωνο, και μου λέει την ιστορία. Εγώ τώρα, δεν θυμάμαι να είχα βάλει password στο Bios, ή τουλάχιστον να το είχα ακόμα ενεργό όταν πούλησα το μηχάνημα. Έχοντας κατά νου πως μάλλον ο ενδιάμεσος αγοραστής είχε βάλει κάποιο password και το είχε ξεχάσει, εντούτοις είπα στον τωρινό ιδιοκτήτη να δοκιμάσει μερικά password που συνήθιζα να βάζω κατά καιρούς στο μηχάνημα. Απο όλα τα παλαβά που του είπα, δεν δούλεψε κανένα. Τελικά, και ενώ είχα πράγματι αρχίσει να πιστεύω πως μάλλον ο προηγούμενος την είχε κάνει τη δουλειά, του λέω να βάλει "manolis". Ο τύπος το έβαλε, και ως δια μαγείας, μπήκε στο Bios! Όπως επεδείχθη, είχα πράγματι ξεχάσει να το βγάλω όταν πούλησα το μηχάνημα. Όταν το είχα αγοράσει εγώ, αυτός που μου το πούλησε είχε ξεχάσει στο CD-ROM ένα CD του Σιδηρόπουλου, καθώς ΚΑΙ το δικό του password στο Bios (ευτυχώς τον είχα πάρει τηλέφωνο σχεδόν αμέσως και μου το είπε). Πιθανότατα και αυτός που το αγόρασε τώρα, να βρήκε και άλλα ξεχασμένα πράγματα, πέρα απο το password του Bios. Συμπέρασμα απο αυτή την ιστορία; Δεν ξέρω, τι να σας πω. Όταν με πήρε ο άνθρωπος τηλέφωνο και που είπε την ιστορία του, ούτε που το πίστευα πως τόσα χρόνια μετά, το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν ακόμα σε χρηση (μιλάμε για Pentium II 266 με 128 ΜΒ μνήμη, 4GB σκληρό δίσκο, 12.1 '' οθόνη, Windows 2000 και εντελώς νεκρή μπαταρία). Η ουσία είναι πως, αυτού του είδους οι αγοραπωλησίες θέλουν πολύ προσοχή. Αν δεν θυμόμουν το password που είχε βάλει τόσα χρόνια πριν, ο άνθρωπος δεν θα έκανε την δουλειά του, και φυσικά το φταίξιμο δεν θα ήταν ούτε δικό του, ούτε αυτού που του το πούλησε. Και μιας και είπα την ιστορία, να πω πως, το είχα αγοράσει 180 χιλιάρικα, το είχαν πουλήσει 120, και τώρα αυτός που το πήρε έδωσε 200 ευρώ...

The Pod...

Και ενώ περιμένω να έρθει επιτέλους το Loox 720 (το expansys λέει πως θα έχει απόθεμα την Δευτέρα), αρχίζω να προετοιμάζω το εδαφος: ήδη έχω πάρει την Piel Frama θήκη για το Loox, ενώ εχτές παρήγγειλα και ένα Pod. Για όσους δεν γνωρίζουν, το Pod είναι ένα μικρό βαλιτσάκι απο αυτά που τα κρεμάς στο ώμο ή που τα δένεις στην ζώνη σου. Είναι προϊόν της Roadwired (www.roadwired.com), και είναι πολύ απλά ότι καλύτερο υπάρχει στην αγορά στην κατηγορία του. Με διαστάσεις 18x16x13, καμιά εικοσαριά θήκες και εσωτερικούς χώρους, και με άριστα υλικά κατασκευής, αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για μεταφορά gadgets. Πορτοφόλι, PDA, κινητό, φορτιστής, μπαταρίες, ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, κάρτες CF και SD/MMC, CD, DVD, όλα μέσα... Υπάρχει και μια μεγαλύτερη εκδοχή του Pod, η οποία έχει το καταπληκτικό όνομα... Podzilla! To Pod το περιμένω και αυτό την άλλη εβδομάδα. Το ιδανικό θα ήταν να έρθει την ίδια μέρα με το Loox! Το Pod όμως έρχεται με το ταχυδρομείο, και όχι με courier. Το παρήγγειλα απο την βρετανική Proporta (www.proporta.com) μιας και αυτοί στέλνουν Ελλάδα. Αυτοί οι Αμερικανοί ρε παιδί μου, ούτε που ξέρουν που βρίσκεται η Ευρώπη...

Περί κουταλιών...

Έπεσαν πολλές δουλειές μαζεμένες τον τελευταίο καιρό, και ψιλό - χάθηκα. Κάτι άρθρα απο την μια, κάτι κείμενα για ένα βιβλίο απο την άλλη, πέρασε μια εβδομάδα μέχρι να ανεβάσω κάτι καινούργιο. Εντάξει, δεν έχασα και τίποτα σπουδαίο: Απο την μια το καινούργιο Survivor, απο την άλλη ο Uri Geller Live στον Χαρδαβέλλα, εντάξει, τυπικά πράγματα. Μου ήρθε και ένα μήνυμα όπου κάποιος χρήστης με ρωτάει: "Εφόσον θεωρείς τον ευατό σου φιλοσοφημένο (με κάποια όρια πάντα) γιατί κάθεσαι και ασχολείσαι με θέματα σαν του "Uri Geller". Ασχολείσαι με παραφυσικά ?" Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Οχι, δεν με ενδιαφέρουν τα "παραφυσικά". Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ πως δεν υφίστανται καν "παραφυσικά" φαινόμενα. Με ενδιαφέρει όμως, και πολύ μάλιστα, το φαινόμενο "απόψε θα λυγίσω κουτάλια σαν τον Uri Geller". Ο ίδιος ο Uri Geller δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για εμένα. Ενδιαφέρον έχει ο κόσμος ο οποίος βλέπει τον Uri Geller, και πιστεύει πως είναι αυθεντικός. Ελπίζω να με καταλαβαίνεις αγαπητέ φίλε.... Επίσης, όσον αφορά το σχόλιο περί "φιλοσοφημένου εαυτού": Σαφώς και θεωρώ τον εαυτό μου φιλοσοφημένο. Αυτό βέβαια δεν μου απαγορεύει την ενασχόληση με τα κοινά, όσο κοινά και να είναι. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του ανθρώπου που δίνει βάση σε απατεώνες τύπου Uri Geller, και το απολαμβάνω με τον ίδιο τρόπο που απολαμβάνω και την προσπάθεια να κατανοήσω την κβαντική μηχανική. Η ανθρωπινη βλακεία είναι εξίσου περίπλοκη με την ανθρώπινη ευφυία, και η κατανόηση και των δυο αυτών καταστάσεων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και μελέτη. Και όπως έλεγε και μακαρίτης ο Ραφαηλίδης, κάποτε θα πρέπει κάποιος να μελετήσει σοβαρά την ανθρώπινη βλακεία...

Κι άλλη καθυστέρηση...

Τα νεύρα μου: το Loox 720 θα καθυστερήσει άλλες δέκα ημέρες. Νέα ημερομηνία παραλαβής στο Expansys, 11η Οκτωβρίου. Αυτή είναι η τέταρτη κατά σειρά καθυστέρηση που ανακοινώνεται. Η συσκευή θα έπρεπε να είναι διαθέσιμη απο τις 6 Σεπτεμβρίου...

Θα τα δείξουμε όλα...

...Αυτό είναι το σλόγκαν των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών σήμερα. Και πράγματι, τα δείχνουν όλα. Πριν απο λίγη ώρα το Alter έδειχνε το δυστήχημα με τα 7 νεκρά παιδιά στα Καμμένα Βούρλα, και τώρα δείχνει αυτή την καταπληκτική μεσημεριανή εκπομπή που λέγεται Top Secret, και το κύριο του θέμα έχει τίτλο: "Έκανα μάγια στην Ρούλα Κορομηλά". Και θυμήθηκα αυτό τον τύπο για τον οποίο έγραφα προχτές, αυτόν που ήθελε να μάθει την διαδικασία επίκλησης πνευμάτων. Ο τύπος μάλιστα βιαζόταν, γιατί ήθελε να μάθει την διαδικασία μέχρι σήμερα. Προφανώς θα είχε κάποια συνάντηση με τίποτα ομοϊδεάτες του, και θα θέλαν να καλέσουν τα πνεύματα μπας και βοηθήσουν τον Ολυμπιακό στην φετινή του πορεία στο Champions League. Ή μήπως για να λύσουν τα μάγια της Κορομηλά;

Creative Zen Portable Media Center. 

Νέα Gadgets...

Και ενώ περιμένω ακόμα να έρθει το καινούργιο Loox που έχω παραγγείλει, διαβάζω για αυτά τα καινούργια PMC gadgets, και μπαίνω σε σκέψεις. Τα PMC (Portable Media Centers) είναι μικρές συσκευές οι οποίες φοράνε λειτουργικό Windows Mobile και τον Windows Media Player 10, και ουσιαστικά αναπαράγουν εικόνες, μουσική και video. Διαθέτουν έγχρωμη οθόνη, σχετικά μεγάλη αυτονομία, και σκληρό δίσκο. Επι του παρόντος αναμένεται να κυκλοφορήσουν δυο συσκευές, μια της Creative (Creative Zen Portable Media Center) και μια της Samsung (Samsung Yepp YH-999 Portable Media Center). Και οι δύο έχουν σκληρό δίσκο 20 GB και ανάλυση οθόνης 320x240. Η συσκευή της Creative έχει οθόνη 3.8 ίντσες, ενώ της Samsung 3.5 ίντσες. Τιμή; γύρω στα 500 δολάρια για το Zen. Για το Yepp ακόμα δεν υπάρχει τιμή, αλλά λογικά και αυτό γύρω στα 500 δολλάρια θα κάνει. Δεν τίθεται θέμα για την πρωτοτυπία τους: είναι φορητά κέντρα ήχου και εικόνας, και αρκετά εντυπωσιακά. Το ζήτημα βέβαια είναι, κατά πόσο είναι θεμιτή η αγορά μιας τέτοιας συσκευής. Για κάποιον που ίσως χρειάζεται να έχει μαζί του ταινίες, τραγούδια και φωτογραφίες σε ψηφιακή μορφή σε μια μοναδική συσκευή, ενδεχομένως να είναι ότι πρέπει. Απο την άλλη βέβαια, θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς τους περιορισμούς του λογισμικού. Τα video πρέπει να είναι WMV και τα μουσικά κομμάτια WMA. Ο media pleyer 10 του PC αναλαμβάνει μαζί με τον movie maker να κάνει τις απαραίτητες μετατροπές, πρωτού γίνει η μεταφορά (μέσω USB) στην συσκευή. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Αν αγοράσει κάποιος ένα high-end PocketPC με τα ίδια λεφτά (ή και κάτι παραπάνω) δεν θα έχει μια συσκευή που θα κάνει τα ίδια πράγματα, αλλά θα έχει και επιπλέον λειτουργίες; Για παράδειγμα, σε λίγες ημέρες θα μου έρθει το καινούργιο Loox 720. Εκτός του ότι διαθέτει τις κλασσικές λειτουργίες PIM, διαθέτει φυσικά και Media Player. Επειδή όμως μπορεί να δεχτεί και άλλες εφαρμογές, ουσιαστικά δεν έχει περιορισμούς στους τύπους multimedia αρχείων που μπορεί να αναπαράγει. Δεν έχει σκληρό δίσκο, αλλά παίρνει κάρτες CF και SD/MMC. Η οθόνη του είναι VGA 3.6 ίντσών, και έχει ενσωματομένη και φωτογραφική μηχανή. Σε τι υπερτερεί ένα Portable Media Center; Δεν ξέρω, αυτά τα καινούργια gadget με βάζουν σε σκέψεις...

Ε-Λ-Ε-Ο-Σ...

Εκεί που έκανα βόλτα στα fora του insomnia.gr, πέφτω ξαφνικά στο εξής μήνυμα, το οποίο ήταν δημοσιευμένο στην κατηγορία "Διαδίκτυο - Internet": " Ψάχνω κάποιο site που να λέει την διαδικασία επίκλησης πνευμάτων. Μιλάω σοβαρά. Αν το site προσβάλλει τον Χριστανισμό, στείλτε το μου σε pm". Μπορείτε να το δείτε στην διεύθυνση http://www.insomnia.gr/phpBB2/viewtopic.php?p=643020#643020 Πρόκειται για πραγματικό διαμάντι. Θα ήθελα να δω τον τύπο που το έγραψε...

Το όνομα μου είναι Luke Skywalker...

Επιτέλους, κυκλοφόρησε η τριλογία του Star Wars σε DVD. Φυσικά πρόκειται για την πρώτη τριλογία (επεισόδια 4-5-6), και όχι για την πρόσφατη (πατάτα κατά τη γνώμη μου) τριλογία η οποία θα ολοκληρωθεί του χρόνου τον Μάιο, με την προβολή της τρίτης ταινίας που θα έχει τίτλο "Revenge of the Sith". Λοιπόν, το Star Wars έρχεται σε συσκευασία 4 DVD: το τέταρτο περιέχει extras. Επίσης, οι ταινίες έχουν υποστεί και μερικές αλλαγές, ώστε να "δένει" η ιστορία με τα τεκταινόμενα της δεύτερης τριλογίας. Προτεινόμενη τιμή (αναγράφεται πάνω στο πακέτο), 59 ευρώ. Απο το Metropolis το πήρα 45. Μπορεί να το βρείτε και φτηνότερα αν ψάξετε...

"White Dragon" close up. 

Το όνομα μου είναι Bill (!)....

Μερικές φορές βλέπεις κάποια αντικείμενα τα οποία σε εντυπωσιάζουν τόσο πολύ, ώστε θες πάση θυσία να τα αποκτήσεις. Ένα απο αυτά είναι και η Γιαπωνέζικη "White Dragon" katana που βλέπετε στην φωτογραφία...

Japanese Katana "White Dragon". 

SP2...

Επτέλους, κυκλοφόρησε το Ελληνικό SP2 των Windows XP. Το απευθείας Link για download ολόκληρου του αρχείου είναι το εξής: http://www.microsoft.com/downloads/details.aspx?displaylang=el&FamilyID=049C9DBE-3B8E-4F30-8245-9E368D3CDB5A (προσοχή, είναι 267 ΜΒ)...

Και δυο λόγια για τον ίδιο τον Feynman...

Ο Richard Phillips Feynman (11/5/1918 - 15/2/1988) υπήρξε ένας απο τους κορυφαίους φυσικούς του 20ου αιώνα, καθώς συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη και την επέκταση της θεωρίας της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Εκτός απο εμπνευσμένος ομιλητής και ερασιτέχνης μουσικός, βοήθησε στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας, ενώ αργότερα ήταν μέλος της ομάδας που ερεύνησε την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Challenger. Για την εργασία του πάνω στην κβαντική ηλεκτροδυναμική, ο Feynman ήταν ένας απο τους παραλήπτες του βραβείου Nobel Φυσικής το 1966, μαζί με τους Julian Schwinger και Sin-Itiro Tomonaga. Ο Faynman είναι επίσης για τις πολλές του περιπέτείες, οι οποίες περιγράφονται στα βιβλία του "Surely you're joking mr. Feynman!", "What do you care what other people think?" και "Tuva or bust!" Ήταν απο πολλές απόψεις ένα εκκεντρικό άτομο, αλλά και ένα μεγάλο, ελεύθερο πνεύμα...

Τα βιβλία του που κυκλοφορούν μεταφρασμένα στην γλώσσα μας είναι τα:

• Σίγουρα θα αστειεύεστε κύριε Feynman! (εκδόσεις Τροχαλία)
• Τι σε νοιάζει εσένα τι σκέφτονται οι άλλοι; (εκδόσεις Τροχαλία)
• Το νόημα των πραγμάτων. (εκδόσεις Κάτοπτρο)
• Ο χαρακτήρας του φυσικού νόμου. (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης)
• Έξι εύκολα κομμάτια. (εκδόσεις Κάτοπτρο)
• Έξι όχι τόσο εύκολα κομμάτια. (εκδόσεις Κάτοπτρο)
• QED. (εκδόσεις Τροχαλία)
• Η χαμένη διάλεξη του Feynman. (εκδόσεις Κάτοπτρο)

Παραθέτω ένα απόσπασμα απο την περιγραφή του "Νοήματος των πραγμάτων":

"Ανάμεσα στους μεγάλους αμερικανούς φυσικούς του αιώνα μας ο περισσότερο γνωστός στο ευρύ κοινό είναι, χωρίς άλλο, ο Richard Feynman -βραβείο Νόμπελ φυσικής το 1966. Εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο έχουν μελετήσει τις Διαλέξεις του, έχουν απολαύσει τις βιογραφίες του, ενώ το πνεύμα του και ο εκκεντρικός του χαρακτήρας έχουν αποτελέσει θέμα ειδικών τηλεοπτικών εκπομπών -ακόμη και κινηματογραφικής ταινίας. Παρότι είναι πολλοί εκείνοι που εκτιμούν τη συνεισφορά του στην επιστήμη της φυσικής κατά τον 20ό αιώνα, λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει την ευρύτητα του προβληματισμού του για τον κόσμο γύρω μας -πόσο βαθιά και στοχαστικά συλλογίζεται πάνω στα θρησκευτικά, πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας. Το παρόν βιβλίο, βασισμένο σε μια σειρά αδημοσίευτων διαλέξεων που έδωσε για το ευρύ κοινό στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, το 1963, έρχεται να μας αποκαλύψει αυτή την άλλη πλευρά τού Feynman· μια πλευρά που προβάλλει μέσα από τις αναφορές του στην αιώνια διαμάχη επιστήμης και θρησκείας, στη δυσπιστία των πολιτών έναντι των πολιτικών, στα προβλήματα της παγκόσμιας ειρήνης και των εξοπλισμών. Αλλά και η επαφή με εξωγήινους πολιτισμούς, οι ψευδοεπιστήμες, η διά της πίστεως θεραπεία και η τηλεπάθεια δεν ξεφεύγουν από το κριτικό του πνεύμα. Αυτός είναι ο Feynman: στοχαστικός, διασκεδαστικός, διαφωτιστικός".

Και το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου απόσπασμα απο την κριτική του συγκεκριμένου βιβλίου απο τον Γιώργο Ναθαναήλ, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Βήμα" στις 14/2/1999:

«Αυτή η ανεπιστημονική (;) εποχή» είναι ο τίτλος της τελευταίας διάλεξης, που αν και κάπως αδόμητη και επαναληπτική παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς ασχολείται με τις σύγχρονες δοξασίες, από τους ιπτάμενους δίσκους ως την ψυχανάλυση. Ο επιστήμονας Φέινμαν δεν πιστεύει βέβαια στα ψυχοκινητικά φαινόμενα, αλλά ούτε και στους ψυχαναλυτές, τους «σύγχρονους μάγους της φυλής». Δεν διστάζει να αποκαθηλώσει και τη δική του αυθεντία, εμμέσως δε προφητεύει πως ένα τεχνολογικό ζενίθ μπορεί να συνυπάρχει με ένα πολιτισμικό ναδίρ. Δεν πρεσβεύει βέβαια πως τα πάντα πρέπει να εξετάζονται κατ' ανάγκην υπό το πρίσμα της λογικής και της επιστήμης, το αντίθετο μάλιστα. Ξεκαθαρίζει όμως πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η επιστημονική μέθοδος για να τοποθετηθεί κανείς στην τηλεκινησία και στην τηλεπάθεια, και η σιδηρά λογική πειθαρχία είναι παρόμοια με αυτήν που θα χρησιμοποιούσε 25 χρόνια μετά για να εξηγήσει την έκρηξη του «Τσάλεντζερ». «Το πρόβλημα», γράφει, «δεν έγκειται στο τι είναι δυνατό. Όχι. Το πρόβλημα έγκειται στο τι είναι πιθανό, στο τι όντως συμβαίνει». Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι είναι αδύνατο να υπάρχουν ιπτάμενοι δίσκοι. Απλώς είναι εξαιρετικά απίθανο να υπάρχουν"...

Ο Feynman για την ενέργεια...

Ο φίλτατος Γιώργος, ενας απο τους πλέον αξιόλογους χρήστες του www.focusmag.gr, με αφορμή το κειμένακι που είχα γράψει στις 23 Αυγούστου για την ενέργεια, μου έστειλε ένα πολύ όμορφο απόσπασμα του μεγάλου θεωρητικού φυσικού Richard Feynman. Το παραθέτω αυτούσιο:

"Feynman Lectures on Physics, Volume 1, chapter 4

4-1 What is energy?

In this chapter, we begin our more detailed study of the different aspects of physics, having finished our description of things in general. To illustrate the ideas and the kind of reasoning that might be used in theoretical physics, we shall now examine one of the most basic laws of physics, the conservation of energy.

There is a fact, or if you wish, a law, governing all natural phenomena that are known to date. There is no known exception to this law—it is exact so far as we know. The law is called the conservation of energy. It states that there is a certain quantity, which we call energy, which does not change in the manifold changes which nature undergoes. That is a most abstract idea, because it is a mathematical principle; it says that there is a numerical quantity that does not change when something happens. It is not a description of a mechanism, or anything concrete; it is just a strange fact that we can calculate some number and when we finish watching nature go through her tricks and calculate the number again, it is the same. (Something like the bishop on a red square, and after a number of moves—details unknown—it is still on some red square. It is a law of this nature.) Since it is an abstract idea, we shall illustrate the meaning of it by an analogy.

Imagine a child, perhaps "Dennis the Menace," who has blocks, which are absolutely indestructible, and cannot be divided into pieces. Each is the same as the other. Let us suppose that he has 28 blocks. His mother puts him with his 28 blocks into a room at the beginning of the day. At the end of the day, being curious, she counts the blocks very carefully, and discovers a phenomenal law— no matter what he does with the blocks, there are always 28 remaining! This continues for a number of days, until one day there are only 27 blocks, but a little investigating shows that there is one under the rug—she must look everywhere to be sure that the number of blocks has not changed. One day, however, the number appears to change—there are only 26 blocks. Careful investigation indicates that the window was open, and upon looking outside, the other two blocks are found. Another day, careful count indicates that there are 30 blocks! This causes considerable consternation, until it is realized that Bruce came to visit, bringing his blocks with him, and he left a few at Dennis' house. After she has disposed of the extra blocks, she closes the window, does not let Bruce in, and then everything is going along all right, until one time she counts and finds only 25 blocks. However, there is a box in the room, a toy box, and the mother goes to open the toy box, but the boy says, "No, do not open my toy box," and screams. Mother is not allowed to open the toy box. Being extremely curious, and somewhat ingenious, she invents a scheme! She knows that a block weighs three ounces, so she weighs the box at a time when she sees 28 blocks, and it weighs 16 ounces. The next time she wishes to check, she weighs the box again, subtracts sixteen ounces and divides by three. She discovers the following:

[4.1] (number of blocks seen) + ((weight of box) - 16 ounces)/3 ounces = constant

There then appear to be some new deviations, but careful study indicates that the dirty water in the bathtub is changing its level. The child is throwing blocks into the water, and she cannot see them because it is so dirty, but she can find out how many blocks are in the water by adding another term to her formula. Since the original height of the water was 6 inches and each block raises the water a quarter of an inch, this new formula would be:

[4.2] (number of blocks seen) + ((weight of box) - 16 ounces)/3 ounces + ((height of water) - 6 inches)/(1/4 inches) = constant

In the gradual increase in the complexity of her world, she finds a whole series of terms representing ways of calculating how many blocks are in places where she is not allowed to look. As a result, she finds a complex formula, a quantity, which has to be computed, which always stays the same in her situation.

What is the analogy of this to the conservation of energy? The most remarkable aspect that must be abstracted from this picture is that there are no blocks. Take away the first terms in [4.1] and [4.2] and we find ourselves calculating more or less abstract things. The analogy has the following points. First, when we are calculating the energy, sometimes some of it leaves the system and goes away, or sometimes some comes in. In order to verify the conservation of energy, we must be careful that we have not put any in or taken any out. Second, the energy has a large number of different forms, and there is a formula for each one. These are: gravitational energy, kinetic energy, heat energy, elastic energy, electrical energy, chemical energy, radiant energy, nuclear energy, mass energy. If we total up the formulas for each of these contributions, it will not change except for energy going in and out.

It is important to realize that in physics today, we have no knowledge of what energy is. We do not have a picture that energy comes in little blobs of a definite amount. It is not that way. However, there are formulas for calculating some numerical quantity, and when we add it all together it gives "28"'—always the same number. It is an abstract thing in that it does not tell us the mechanism or the reasons for the various formulas".

(Ξανά) ανακαλύπτοντας τον τροχό...

Μετά την απίστευτη χτεσινοβραδυνη εκπομπή του Χαρδαβέλλα, ακολούθησε το αποψινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alter. Μαντέψτε ποιο θέμα είχε την τιμητική του: η αποκλειστική συνέντευξη/ παρουσίαση/ τρίκ σόου του Χαρδαβέλλα με τον Uri Geller. Το κανάλι φαίνεται ανακάλυψε (εκ νέου) τον τροχό. Μα καλά, είναι δυνατόν να μην τον γνώριζε κανείς; είναι δυνατόν να παρουσιάζουν ως "'ανθρωπο - θαύμα" κάποιον που έχει ξεσκεπαστεί εδώ και 20 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες; Είναι δυνατόν να παρουσιάζουν ως φρέσκια είδηση τα περσινά ξινά σταφύλια; Τι να πω, έλεος. Εντάξει, το ξέρω πως η Ελληνική ιδιωτική τηλεόραση έχει πάρει τον κατήφορο εδώ και χρόνια. Το ξέρω πως η κατάντια είναι απίστευτη. Ακόμα και τα πηγάδια όμως, έχουν κάπου ένα πάτο. Η ιδιωτική τηλεόραση φαίνεται πως έχει βαλθεί να αποδείξει πως στο δικό της πηγάδι δεν υπάρχει πάτος...

Οι πύλες της ανεξήγητης εμμονής στα παραφυσικά "φαινόμενα"...

Εχτές το βράδυ έτυχε να παρακολουθήσω την καινούργια εκπομπή του Χαρδαβέλλα, τις "Πύλες του Ανεξήγητου". Κατά τις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα, είχα πλέον εκνευριστεί τόσο πολύ με αυτά που έβλεπα, ώστε έκατσα και έγραψα επιτόπου ένα mail στην διεύθυνση της εκπομπής (Atheatos.Cosmos@alter.gr). Παρακάτω παραθέτω το κείμενο του mail:

"Αγαπητέ κύριε Χαρδαβέλα,
Έτυχε να παρακολουθήσω το πρώτο αυτό επεισόδιο της νέας σας εκπομπής "Οι Πύλες του Ανεξήγητου" (αυτή την στιγμή που σας γράφω ακόμα προβάλλεται η εκπομπή). Δεν θα αναφερθώ στο κατά πόσο είναι σκόπιμη η ύπαρξη μιας τέτοιας εκπομπής: απο την στιγμή που έχει εξασφαλισμένη τηλεθέαση, δεν τίθεται προφανώς θέμα.Οφείλω όμως να πως το εξής: Τα όσα άκουσα στην εκπομπή αυτή (αλλά και τα όσα ακούστηκαν σε προηγούμενες εκπομπές του "Αθέατου Κόσμου" με συναφή θεματολογία), είναι κυριολεκτικά άνω ποταμών. Οι καλεσμένοι σας (με ελάχιστες εξαιρέσεις) καταπατούν κάθε έννοια επιστημονικότητας και ορθολογισμού. Όσο για τον δικό σας ρόλο στην εκπομπή, έχω την εντύπωση πως λειτουργείτε απλά ώς φορέας απόψεων που στερούνται κάθε λογικής βάσης. Είναι κατά την γνώμη μου απαράδεκτο να έχετε συνέντευξη με τον Uri Geller και να δηλώνετε μάλιστα πως δεν τον γνωρίζατε απο πριν, την στιγμή που είναι ο πλέον γνωστός απατεώνας του χώρου (έχει απομυθοποιηθεί εδώ και 20 χρόνια, και θεωρείται πλέον γραφικός). Μια επίσκεψη στο site του James Randi θα σας βοηθήσει να μάθετε πολλά για αυτόν. Ο Randi είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει γράψει το βιβλίο "The Truth about Uri Geller" , στο οποίο αναλύει όλα τα "κόλπα" του ευφυούς αυτού τυχοδιώκτη, που στην πολυετή πορεία του κατάφερε ακόμα και επιστήμονες να κοροϊδέψει (πόσο μάλλον δημοσιογράφους που δεν τον γνωρίζουν κιόλας). Ο James Randi είναι πρόεδρος του James Randi Educational Foundation, ενός οργανισμού ο οποίος προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια σε οποιονδήποτε αποδείξει πως κατέχει οποιουδήποτε είδους παραψυχικές δυνάμεις, σε διαδικασία ελεγχόμενου πειράματος, και με standards τα οποία θα καθορίσουν απο κοινού ο υποψήφιος και το Ίδρυμα. Στο site του Randi (www.randi.org) και συγκεκριμένα στην σελίδα "One Million Dollar Paranormal Challenge" (http://www.randi.org/research/index.html) μπορείτε να διαβάσετε όλα τα σχετικά στοιχεία. Σας πληροφορώ πάντως πως, αν και πολλοί δοκίμασαν, κανένας μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να αποδείξει πως έχει παραψυχικές δυνάμεις. Ειδικά ο Uri Geller, ο οποίος μάλιστα συνελλήφθη και απο την κάμερα στην περίφημη εκείνη εκπομπή της ιταλικής τηλεόρασης το 1989 να "πειράζει" τα ρολόγια και τα κουτάλια... Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω περισσότερα. Θυμάμαι εκπομπή σας με κάποια κυρία η οποία δήλωνε "καρμική αστρολόγος" και η οποία έλεγε με στόμφο πως η Αστρολογία είναι η μητέρα των επιστημών, και οι υπόλοιποι καλεσμένοι δήλωναν σαφή συγκατάβαση. Θεωρώ πως το μόνο που καταφέρνετε, είναι να αποπροσανατολίζετε τον κόσμο, καθώς οι εκπομπές σας, εκτός του ότι απο άποψη θεματολογίας "παίζουν" με θέματα για τα οποία ο κόσμος έχει άγνοια, επιπλέον δεν είναι σε θέση να προσφέρουν ούτε μια ισσοροπημένη παρουσίαση, εκτος αν θεωρείτε ως ισσοροπημένη κατάσταση να έχετε στα panel σας 5-6 λάτρεις του παραφυσικού κάθε φορά (τους ίδιους γραφικούς συνήθως) και απέναντι τους έναν σκεπτικιστή, που συνήθως δεν κατορθώνει να μιλήσει κιόλας. Και κλείνοντας, να σας θυμήσω πως σε προηγούμενη εκπομπή σας ο ανεπανάληπτος κύριος Παππάς (απορώ πως έχει το θράσσος και εμφανίζεται στην τηλεόραση αυτός ο άνθρωπος) είχε δηλώσει ευθαρσώς πως δεν θα γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, που μάλλον κατά τον ίδιο θα προκληθούν απο τα UFO και τους εξωγήινους. Περίμενα λοιπόν πως, σημερα, στην καινούργια σας αυτή εκπομή, όπου και πάλι είχατε καλεσμένο τον κύριο Παππά, θα είχατε τουλάχιστον την απορία να τον ρωτήσετε τι έγινε και τελικά ολοκληρώθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες...."

Στο τέλος πλέον της εκπομπής, ο Χαραδαβέλλας είπε πως έχει λάβει αρκετά mail στα οποίοα ο κόσμος τον ρωτά για την πρόβλεψη του κυρίου Παππά. Θέλω να πιστεύω πως ο Χαρδαβέλλας σκόπευε απο την αρχή να τον ρωτήσει, και πως δεν το θυμήθηκε ξαφνικά απο τα mail των τηλεθεατών. Όπως και να έχει όμως, η ουσία είναι πως ο Παππάς απάντησε, και με την απάντηση του επιχείρησε να αποδείξει πως οι ελέφαντες πετάνε. Μόνοι έτσι μπορούν να εξηγηθούν αυτά τα ενεκδιήγητα που είπε. Ανέφερε πως οι άλλες χώρες είχαν στείλει πολεμικούς ανταποκριτές, πως το "Βήμα" έγραφε και αυτό για κακοκαιρίες, πως οι αθλητές στην αρχή ήταν "ψαρωμένοι" και είχε συνεφιά, πως όταν "ξεψάρωσαν" ο καιρός άνοιξε, πως υπήρχε κίνδυνος πολεμικής σύραξης και πως στις πολεμικές συράξεις επικρατεί κακοκαιρία, και άλλες τέτοιες απαράδεκτες δικαιολογίες. Ένα μόνο πράγμα δεν μας είπε τελικά: Γιατί ολοκληρώθηκαν επιτυχώς οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θεωρώ πως, αν είχε φιλότιμο, θα έλεγε απλά πως έσφαλε. Δυστηχώς όμως, όπως λέει και ο Randi (ή ο Shermer; δεν θυμάμαι), οι πιστοί των παραφυσικών φαινομένων είναι σαν τα πλαστικά παπάκια: δεν βυθίζονται με τίποτα...

Έλληνες...

Είμαστε πράγματι μια μικρή χώρα. Είμαστε μάλιστα μια σχετικά καινούργια χώρα: με έτος ίδρυσης το 1830 και με ρύθμιση των τελικών μας συνόρων μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Εϊναι επίσης γεγονός πως, στην ίδρυση του κράτους μας συνέβαλαν αποφασιστικά οι μεγάλες δυνάμεις (και ιδιαίτερα η Αγγλία) της ύστερης Αυτοκρατορικής περιόδου, καθώς διέβλεψαν πως οι αυτοκρατορίες όδευαν προς το τέλος τους, και πως ένα νέο πολιτικό μόρφωμα έκανε την εμφάνιση του του: το εθνικό κράτος (σχόλειο: οφείλουμε πολλά στον Κάννινγκ. Η πλατεία Κάννιγκος ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να του αφιερώσουμε. Φυσικά δεν έκανε ότι έκανε για την ψυχή της μάνας του. Εξακολουθούμε όμως να του οφείλουμε πολλά). Ένα ακόμα γεγονός είναι πως καθόλη την σύντομη αυτή ιστορική διαδρομή σας απο το 1830 μέχρι σήμερα, εξαρτόμασταν απο τις Μεγάλες Δυνάμεις, και κυρίως απο την Αγγλία, και απο τις ΗΠΑ (μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο). Η εξάρτηση αυτή, πρώτιστα οικονομική και σε δεύτερο βαθμό... ψυχολογική (ανήκωμε εις την Δύσην) είχε αρκετά αρνητικά, αλλά και κάποια θετικά. Τουλάχιστον, μέσα απο την οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ καταφέραμε να δημιουργήσουμε αστικό κράτος, την στιγμή που τα θεμέλια για κάτι τέτοιο ήταν απλά ανύπαρκτα. Αυτό είναι ένα απο τα μεγάλα μας προβλήματα: δεν είχαμε ποτέ σοβαρή αστική τάξη. ΓΙ αυτό και δεν είχαμε ποτέ σοβαρό καπιταλισμό, και φυσικά σοβαρό σοσιαλισμό. Τα πάντα είναι ντεμί, κάτι μεταξύ καπιταλισμού, σοσιαλιστικού κράτους πρόνοιας, και φεουδαρχικών καταλοίπων ασιατικού τύπου. Ένα ακόμα γεγονός είναι πως η Ελλάδα απο πλευράς πληθυσμού είναι εξαιρετικά ανομοιογενής. Η ιδεά του Ελληνικού έθνους, καθώς και η θρησκεία, αποτέλεσαν τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή πάνω στον οποίο στηρίχτηκε το νέο κράτος. Κατά τά άλλα, εξακολουθούμε να καυτηριάζουμε την ...ελληνικότητα μας οι ίδιοι. Ποιοί είναι οι γνήσιοι (ότι κι αν σημαίνει αυτό) Έλληνες; Αυτοι που είναι κάτω απο το Αυλάκι, για μερικούς. Οι Αθηναίοι για άλλους. Η Βόρεια Ελλάδα Είναι Ελλάδα, φωνάζουν άλλοι (όχι, είστε Βούλγαροι, απαντούν κάποιοι άλλοι). Στην Κρήτη κάποιοι ακόμα ονειρεύονται αυτονομία. Στην Κέρκυρα θυμίζει ακόμα Βενετία (γεία σου κόντε Δημάρα!). Συμπέρασμα; όποιος έχει δει την ελληνική ταινία "Βαβυλωνία", καταλαβαίνει... Τελικό συμπέρασμα: Η Ελλάδα είναι ακόμα ένα υπο διαμόρφωση εθνικό πολιτικό μόρφωμα, με σημαντικά προβλήματα τα οποία οφείλονται σε καθαρά ιστορικούς λόγους. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος.

Η άλλη αυτή πλευρά, είναι η πλευρά της ανάπτυξης και της προόδου. Όχι, δεν είμαστε "ελεγχόμενη χώρα". Αναπτύσουμε δικές μας προτοβουλίες. Δεν μας κρατάει κανείς στο σκοτάδι. Έχουμε σύνταγμα. Δημοκρατικό Πολίτευμα. Έχουμε υποδομές. Τεχνολογία. Τεχνογνωσία. Έχουμε απόδημο Ελληνισμό. Σε κάθε γωνιά του κόσμου θα βρείτε Έλληνες γιατρούς, δικηγόρους, πυρηνικούς φυσικούς. Έχουμε τον Δερτούζο (αιωνία η μνήμη του, πέθανε πριν απο λίγες μέρες). Εϊχαμε τον Ωνάση. την Κάλλας. Τον Μητρόπουλο (όχι τον ποδοσφαιριστή). Τον Παπανικολάου (τέστ παπ). Τον Καραθεωδορή (όχι, δεν του έκλεψε ο Αινστάιν την θεωρία της Σχετικότητας). Έχουμε επιστήμονες στο MIT, στην NASA. Είμαστε ισότιμα μέλη της Ευρωπαικής Ένωσης. Είμαστε μέλη του ΟΗΕ. Έχουμε (επιτέλους) DSL. Έχουμε Internet, υπολογιστές, Ελληνικά WIndows και Ελληνικό Office. Άμα γουστάρουμε, έχουμε και Linux. Πήραμε τους Ολυμπιακούς με την αξία μας, και τους φέραμε εις πέρας με την αξία μας. Είχαμε εφέ, μουσική, θέαμα, και ένα ντάτσουν με καρπούζια. ΓΙατί και το ντάτσουν με τα καρπούζια, και αυτό Ελλάδα είναι. Είχαμε και αθλητές ντοπέ. Γιατί και οι δικοί μας αθλητές έχουν πρόσβαση στον ντόπα. Έχουμε Τσιγγάνους, Πόντιους, Βλάχους, Σαρακατσαναίους. Μα πάνω απ΄ όλα έχουμε την τιμή να κατοικούμε στα ίδια εδάφη όπου 2.500 χρόνια πριν γεννήθηκε ένας απο τους λαμπρότερους πολιτισμούς της οικουμένης. Έχουμε την τιμή να είμαστε οι πνευματικοί, οι πολιτισμικοί απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Έχουμε στα χέρια μας την κληρονομιά τους. Έχουμε την Δημοκρατία. Την Φιλοσοφία. Την Επιστήμη. Την γλώσσα. Τους ναούς και τα αγάλματα. Τα θεατρικά έργα. Τα Ποιήματα. Την Ιστορία. Έχουμε ένα ένδοξο παρελθόν....

Δυστηχώς όμως, για κάποιους αυτό το παρελθόν δεν είναι αρκετά ενδοξο. Δεν αρκεί να είμαστε κληρονόμοι ενός απο τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της Αρχαιότητας. Πρέπει οποσδήποτε να είμαστε οι κληρονόμοι του ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ και ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ αξιόλογου πολιτισμού της Αρχαιότητας. Δεν αρκεί να είμαστε οι πνευματικοί/ πολιτισμικοί απόγονοι των Αρχαίων. Πρέπει να είμαστε και ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ οι απόγονοι τους. Δεν αρκεί να έχουμε μια πλούσια γλώσσα. Πρέπει να έχουμε την ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ και ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ γλώσσα. Δεν αρκεί να είμαστε οι απόγονοι ενός λαού που ανακάλυψε την Επιστήμη και την Φιλοσοφία. Πρέπει να είμαστε οι απόγονοι ενός λαού που ανακάλυψε ΤΑ ΠΑΝΤΑ και στην συνέχεια οι άλλοι μας τα έκλεψαν. Δεν αρκεί που έχουμε τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Πρέπει να αντιμετωπίζουν "οι άλλοι" σήμερα κάθε τους λέξη ως απόλυτη αλήθεια, επειδή αυτοί τα είπαν όλα, αυτοί τα ήξεραν όλα, και αυτοί ήταν οι ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ πρόγονοι.

Η συμπεριφορά αυτή, έχει κατά την γνώμη μου μια απλή εξήγηση: κάποιος ο οποίος δεν θεωρεί τον εαυτό του ως κάτι το ιδιαίτερο, αναζητεί τρόπους να προσδώσει στην ύπαρξη του αξία. Και τι ποιό έυκολο απο το να ανατρέξει κανείς στο παρελθόν; Το παρελθόν όμως, πολλές φορές δεν αρκεί για να καλύψει το εσωτερικό κενό. Και τότε αρχίζουν οι υπερβολές. Και αυτό είναι το πρόβλημα: οι υπερβολές. Η καταγωγή των Ελλήνων απο τον Σείριο, οι αυτόχθονες Έλληνες με την ιστορία των 40.000 ετών, τα υπερόπλα και οι υπερτεχνολογίες, η ανακάλυψη της Αμερικής απο τους Έλληνες, η Ατλαντίδα, η γλώσσα με τις 2.000.000 λέξεις, η Apple και το CNN που λατρεύουν την γλώσσα μας, η Παγκόσμια Σιωνιστική Συνωμοσία κατά του Ελληνικού Μεγαλείου που θέλει να μας κρατά στο σκοτάδι. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη. Ναι, υπάρχει Εβραικό λόμπι στις ΗΠΑ. Υπάρχει όμως και Ελληνικό λόμπι. Ναι, υπάρχει ο μηχανισμός των αντικυθήρων. Η παραγωγή όμως στην κλασσική αρχαιότητα γινόταν με σκλάβους, όχι με υπερτεχνολογίες. Ναι, έχουμε ιστορία, δεν είναι όμως 40.000 ετών. Ναι, έίχαμε το υγρόν πυρ. Υπερόπλα όμως δεν διαθέταμε. Ναι, μίλησε ο Πλάτωνας για την Ατλαντίδα. Ήταν όμως μια "ποιητική αδεία" μεταφορά για να μιλήσει για το ιδανικό του πολίτευμα. Ναι, κάναμε ταξίδια και ιδρύαμε αποικίες, στην Αμερική όμως δεν πήγαμε. Ναι, έχουμε πλούσια γλώσσα, όχι όμως εκατομμυρίων λέξεων. Ναι, οι ξένοι αγαπούν τον πολιτισμό μας, το Hellenic Quest όμως είναι απλά μια φάρσα. Και τέλος, ναι, είμαστε ένας "ιδιαίτερος" λαός, δεν είμαστε όμως παιδιά θεών απο άλλο πλανήτη....

Τελικό συμπέρασμα: Πιστεύω πως θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για την κληρονομιά μας. Πιστεύω ακόμα πως θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτό που είμαστε σήμερα. Δεδομένων των συνθηκών, καλά τα καταφέραμε. Θα μπορούσαμε βέβαια να είμαστε και καλύτερα, θα μπορούσαμε όμως να είμασταν και (πολύ) χειρότερα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, θα πρέπει να ξέρουμε ποιοι ακριβώς είμαστε και να προσπαθούμε για το καλύτερο. Υπάρχουν όμως και πράγματα για τα οποία δεν θα πρέπει να είμαστε περήφανοι. Και ανάμεσα σε αυτά τα πράγματα είναι ο Γεωργιάδης, ο Λιακόπουλος, οι "αγοράστε τα βιβλία μας" εκπομπές τους στο Seven X και στο ΤηλεΆστυ, ο Καρατζαφέρης, ο Βορίδης, ο Πλεύρης, η Χρυσή Αυγή, οι γιορτές του μίσους στον Γράμμο και στο Βίτσι, τα κατάλοιπα της Χουντοβασιλείας, ο Κεραμμυδάς, ο Φουράκης, και οι συν αυτώ θιασώτες της εθνικιστικής υπερβολής. Αυτή τουλάχιστον είναι η άποψη μου...