...Μέχρι και πέτρες να καταλάβουν (αν δεν το έχουν καταλάβει ήδη) πως η ισχύς της φράσης
Αυτό είναι ψέμα <=> Το έδειξε ο Λιακόπουλος
είναι ΚΑΘΟΛΙΚΗ και αποτελεί ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΑΞΙΩΜΑ της Λογικής Επιστήμης... Επιπλέον, προτείνω να ενταχθεί και στην διδακτέα ύλη της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μαζί με το σχόλιο πως, με το να διαθέτει κανείς πανεπιστημιακό τίτλο, δεν γίνεται αυτόματα ούτε παντογνώστης, ούτε έστω ευρυμαθής, ούτε καν απλώς μορφωμένος. Μπορείς κάλλιστα να είσαι πχ καθηγητής Φυσικής με πτυχίο και σπουδές, και ταυτόχρονα να είσαι φανατικός θρησκόληπτος, παράλογος, φασίστας και απατεώνας μαζί...
Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2006
Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2006
Ελλήνων Δόγματα...
Το μεταφέρω αυτούσιο απο σχόλιο σε πρόσφατο Post του J95 στο Dont Kiss the Frog. Γράφει ο Βριπίδης.
ΔΟΓΜΑ 1:
Οποιοι βρεθηκαν εδω, βρεθηκαν ως κατακτητες για να μας καταδειναστευσουν.
Οταν βρεθηκαμε εμεις εκει, πηγαμε ως απελευθερωτες για να εκπολιτισουμε.
ΔΟΓΜΑ 2:
Οταν αντισταθηκαμε ηταν παντα σε αμυνα, ειμασταν ενδοξοι, λιγοτεροι αλλα λιονταρια. Και δεν βοηθησε κανεις. Ολος ο κοσμος ηταν εναντιον μας.
Οταν αντισταθηκαν οι αλλοι ηταν παντα στην επιθεση. Παντα περισσοτεροι και ατιμοι και με τον διαιτητη δικο τους και ολοι οι συμμαχοι μαζι τους. Και εμεις αποδυναμωμενοι εκεινον τον καιρο επειδη κατι ειχε γινει πριν.
ΔΟΓΜΑ 3:
1.000.000 κατακτητες επι 400 χρονια δεν μπολιαζουν τον λαο μας, τη γλωσσα τα ηθη και εθιμα η την κουζινα μας η την ενδυμασια μας.
Ενας ελληνας ψωραλεος φρουρος αφημενος ως φρουρος ανα καθε χωριο που κατακτησαμε κατα την Μακεδονικη εξτρατεια απο εδω μεχρι την Κινα, για να κραταει και να γυαλιζει το λαβαρο, μπολιαζει ολο το χωριο, το εκπολιτιζει και του αλλαζει την γλωσσα.
ΔΟΓΜΑ 4:
Το Λιχτενσταιν, η Γερμανια, η Αγγλια, η Νιγηρια κλπ δεν εχουν ιστορικη συνεχεια. Οι κατοικοι τους προερχονται απο διακτινηση. Δεν εχουν ουτε Ιωνες, ουτε Αχαιους, ουτε Δωριεις, ουτε τους ιδιους Χομο Σαπιενς ως προγονους.
Η Ελλαδα ομως καταγεται απευθειας απο ολες αυτες τις παραπανω φυλες και ακομα περισσοτερες. Αν το ψαξεις εμεις φτανουμε στον Αδαμ, ενω οι αλλοι ξεκινανε απο την μεση, απο το πουθενα.
ΔΟΓΜΑ 5:
Η Αθηνα δεν κατακτηθηκε ΑΛΗΘΙΝΑ απο Μακεδονες, Ρωμαιους, Βυζαντινους, Τουρκους, Ιταλους και Γερμανους.
Απλα συγκατανευσε στο να ερθουν εδω ωστε να μπορεσει φτηνοτερα να τους εξελληνισει και να αναλαβει τον ελεγχο των αυτοκρατοριων τους. Τους ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ δηλαδη πολιτισμικα και γιαυτο ολοι αυτοι σημερα τρωνε παραδοσιακες ελληνικες γαλοπουλες, εχουν Αγιο Βαλεντινο, Φροστι χιονανθρωπο, χριστουγεννιατικο δεντρο, τζην παντελονι και ροκενρολ.
ΔΟΓΜΑ 6:
Οι δικες μας αξιωσεις σε εδαφη ειναι διαχρονικες. Δηλαδη, ειχε ο Αλεξανδρος ο Μεγας πχ πριν 2000 χρονια την Αγκυρα καποτε; Ειχε ο Μενελαος τα Παραλια; Δικα μας εδαφη και τωρα.
Οι δικες τους ληγουν βραχυπροθεσμα. Ειχαν πριν 100 χρονια την Θεσ/κη (1912;); Δεν ειναι δικη τους ουτε μπορουν να την μνημονευουν.
ΔΟΓΜΑ 7:
Οταν πετανε αεροπλανα και κανουμε παρελασεις με κρανη και μπαζουκας και βγαζουμε τα παιδακια να περπατανε με σημαιες ειναι για να δειχνουμε στους εχθρους σε αεροφωτογραφιες την αμυνα μας και δεν εμπεριεχει τιποτα το επεκτατικο. Αν το κανουν οι Ιρακινοι καθε 11 Σεπτ στην χωρα τους ειναι τριτοκοσμικο και επεκτατικο.
ΔΟΓΜΑ 8:
Οι φιλοι Ιταλοι και Γερμανοι στην ιδια Ενωση που ζητιανευουμε την ψηφο και την επιχορηγηση τους δεν ενοχλουνται καθολου με τις παρελασεις με τανκς εναντιον τους και ειναι ελευθεροι να ερθουν στην φιλοξενη χωρα μας να φανε mousaka.
ΔΟΓΜΑ 9:
Ο σημαιοφορος της Ελληνογαλλικης, Ελληνογερμανικης, Ερασμειου, Αμερικανικου Κολεγιου κλπ μπορει να ειναι (και ηταν εδω και χρονια) αλλης εθνικοτητας. Οχι ομως και Αλβανος.
Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2006
Γιατί;
Γιατί οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης είναι τόσο κομπλεξικοί; Άμα τολμήσεις να κάνεις κριτική σε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έχει να κάνει με την πόλη τους, σου κόβουν και την καλημέρα. Έγραφα τις προάλλες για το πόσο πολύ ευδοκιμεί ο νεο-φασισμός στην αγαπητή συμπρωτεύουσα, και μόνο που δεν πέσαν να με φάνε. Τα κυριότερα σχόλια που δέχτηκα ήταν πως δεν λέω κουβέντα για την Αθήνα. καλά ρε φίλε, άμα πάρει φωτιά το σπίτι σου, για το σπίτι του διπλανού θα σε νοιάξει πρώτα; Τι να πω ρε γαμώτο. Και όλα τα φρούτα στην τελική που έχουμε στην Αθήνα, από την Θεσσαλονίκη ξεκινάνε τις "εκστρατείες" τους. Για κοιτάτε ρε παιδιά να σοβαρευτείτε λιγάκι, και αφήστε κατά μέρος τα κόμπλεξ σας...
Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2006
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια...
"Κάποιος περπατούσε και βαριανάσαινε κι έβηχε σαν να του 'βγαινε η ψυχή. Στην αρχή είπα πως ήταν ο Τζέμ πάλι, όμως ο βήχας του δεν έμοιαζε με του Τζέμ κι έτσι άρχισα να ψάχνω πάλι κάτω για τον Τζέμ. Σκέφτηκα πως θα 'χε έρθει ο Άττικους να μας βοηθήσει κι είχε αποκάμει από την πάλη..."
"Ποιός ήταν Σκάουτ;" "Μα, μπροστά σας το έχετε κύριε Τέιτ. Ρωτήστε τον να σας πει μόνος του τ΄ όνομα του".
Όσο του το ΄λεγα αυτό, είχα σηκώσει το χέρι και μισόδειχνα τον άνδρα στην γωνία, αλλά μετά το κατέβασα με βιάση, μήπως και με κατσάδιαζε ο Άττικους. Ήταν αγένεια να δείχνεις τον άλλο με το χέρι.
Εξακολουθούσε να είναι γερμένος πάνω στον τοίχο. Έστεκε γερμένος συνέχεια αφότου είχα έρθει εγώ στην κάμαρα, με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος. Όταν τον έδειξα στον κύριο Τέιτ, ξεσταύρωσε τα χέρια και κόλλησε τις παλάμες στον τοίχο. Ήταν κάτι χέρια κάτασπρα, κάτι αρρωστημένα άσπρα χέρια που δεν τα ΄χε δεί ποτέ ο ήλιος, τόσο άσπρα, που έρχονταν σε χτυπητή αντίθεση με το μπεζ του τοίχου στο απαλό φως του δωματίου του Τζέμ.
Το βλέμμα μου πήγε από τα χέρια στο γεμάτο χώματα χακί παντελόνι του, έπειτα διέτρεξε όλο το αδύνατο κορμί του ως το σκισμένο του πουκάμισο. Το πρόσωπο του ήταν το ίδιο άσπρο όπως και τα χέρια του, έξω απο μια σκιά που είχε στο μυτερό του σαγόνι. Τα μάγουλα του ήταν βαθουλωμένα απο την αδυναμία. Το στόμα του γεμάτο και πλατύ. Είχε απο ένα μικρό κοίλωμα στον κάθε του κρόταφο και τα γκρίζα του μάτια ήταν τόσο άχρωμα, που τον έκανε για τυφλό. Τα μαλλιά του ήταν αδύναμα και δίχως λάμψη. Έμοιαζαν σχεδόν με χνούδι στην κορυφή του κεφαλιού του.
Όσο τον έδειχνα, οι παλάμες του γλίστρησαν λιγάκι, αφήνοντας σημάδια ιδρώτα στον τοίχο, και μετά σήκωσε τα χέρια του και τα στερέωσε στην ζώνη του. Ένας παράξενος μικρός σπασμός τον συντάραξε, σαν να χε ακούσει κιμωλία να γρατζουνάει μαυροπίνακα, αλλά όταν τον κοίταξα απορημένη, η ένταση έφευγε σιγά σιγά απο την όψη του. Τα χείλη του μισάνοιξαν σε ένα φοβισμένο χαμόγελο. Τα ξαφνικά δάκρυα μου θόλωσαν την μορφή του γείτονα μας. "Γειά σου, Μπου", του είπα.
Harper Lee, To kill a mockingbird (Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, εκδόσεις Bell)
Χτες το βράδυ το τελείωσα. Βιβλία σαν το "'Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" ανήκουν στην κατηγορία των μικρών αριστουργημάτων: πάντα αφήνουν κάτι στην άκρη του μυαλού σου. Αυτό εδώ μου άφησε (ανάμεσα σε πολλά άλλα) την μορφή του Arthur Boo Radley, του στοιχειωμένου γείτονα των Finch.
Καθώς διάβαζα το πως αναδυόταν μέσα από τις σκιές, σωστή σκιά και ο ίδιος, δεν μπορούσα παρά να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του Robert Duvall στον ρόλο του Arthur Boo Radley στην ομώνυμη ταινία του 1962. Αυτή η μορφή σε στοιχειώνει. Και έτυχε να είναι αυτή η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Duvall. Το 1962 έμελλε να είναι μια απο τις καλύτερες χρονιές του αμερικάνικου κινηματογράφου. Εκτός απο το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια", προβλήθηκαν ακόμα ο "Λώρενς της Αραβίας" (που σάρωσε και τα Όσκαρ εκείνη την χρονιά), η "ανταρσία του Μπάουντυ" και ο "Κατάδικος του Αλκατράζ" ανάμεσα σε άλλες μεγάλες ταινίες...
"Ποιός ήταν Σκάουτ;" "Μα, μπροστά σας το έχετε κύριε Τέιτ. Ρωτήστε τον να σας πει μόνος του τ΄ όνομα του".
Όσο του το ΄λεγα αυτό, είχα σηκώσει το χέρι και μισόδειχνα τον άνδρα στην γωνία, αλλά μετά το κατέβασα με βιάση, μήπως και με κατσάδιαζε ο Άττικους. Ήταν αγένεια να δείχνεις τον άλλο με το χέρι.
Εξακολουθούσε να είναι γερμένος πάνω στον τοίχο. Έστεκε γερμένος συνέχεια αφότου είχα έρθει εγώ στην κάμαρα, με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος. Όταν τον έδειξα στον κύριο Τέιτ, ξεσταύρωσε τα χέρια και κόλλησε τις παλάμες στον τοίχο. Ήταν κάτι χέρια κάτασπρα, κάτι αρρωστημένα άσπρα χέρια που δεν τα ΄χε δεί ποτέ ο ήλιος, τόσο άσπρα, που έρχονταν σε χτυπητή αντίθεση με το μπεζ του τοίχου στο απαλό φως του δωματίου του Τζέμ.
Το βλέμμα μου πήγε από τα χέρια στο γεμάτο χώματα χακί παντελόνι του, έπειτα διέτρεξε όλο το αδύνατο κορμί του ως το σκισμένο του πουκάμισο. Το πρόσωπο του ήταν το ίδιο άσπρο όπως και τα χέρια του, έξω απο μια σκιά που είχε στο μυτερό του σαγόνι. Τα μάγουλα του ήταν βαθουλωμένα απο την αδυναμία. Το στόμα του γεμάτο και πλατύ. Είχε απο ένα μικρό κοίλωμα στον κάθε του κρόταφο και τα γκρίζα του μάτια ήταν τόσο άχρωμα, που τον έκανε για τυφλό. Τα μαλλιά του ήταν αδύναμα και δίχως λάμψη. Έμοιαζαν σχεδόν με χνούδι στην κορυφή του κεφαλιού του.
Όσο τον έδειχνα, οι παλάμες του γλίστρησαν λιγάκι, αφήνοντας σημάδια ιδρώτα στον τοίχο, και μετά σήκωσε τα χέρια του και τα στερέωσε στην ζώνη του. Ένας παράξενος μικρός σπασμός τον συντάραξε, σαν να χε ακούσει κιμωλία να γρατζουνάει μαυροπίνακα, αλλά όταν τον κοίταξα απορημένη, η ένταση έφευγε σιγά σιγά απο την όψη του. Τα χείλη του μισάνοιξαν σε ένα φοβισμένο χαμόγελο. Τα ξαφνικά δάκρυα μου θόλωσαν την μορφή του γείτονα μας. "Γειά σου, Μπου", του είπα.
Harper Lee, To kill a mockingbird (Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, εκδόσεις Bell)
Χτες το βράδυ το τελείωσα. Βιβλία σαν το "'Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" ανήκουν στην κατηγορία των μικρών αριστουργημάτων: πάντα αφήνουν κάτι στην άκρη του μυαλού σου. Αυτό εδώ μου άφησε (ανάμεσα σε πολλά άλλα) την μορφή του Arthur Boo Radley, του στοιχειωμένου γείτονα των Finch.
Καθώς διάβαζα το πως αναδυόταν μέσα από τις σκιές, σωστή σκιά και ο ίδιος, δεν μπορούσα παρά να φέρω στο μυαλό μου την εικόνα του Robert Duvall στον ρόλο του Arthur Boo Radley στην ομώνυμη ταινία του 1962. Αυτή η μορφή σε στοιχειώνει. Και έτυχε να είναι αυτή η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του Duvall. Το 1962 έμελλε να είναι μια απο τις καλύτερες χρονιές του αμερικάνικου κινηματογράφου. Εκτός απο το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια", προβλήθηκαν ακόμα ο "Λώρενς της Αραβίας" (που σάρωσε και τα Όσκαρ εκείνη την χρονιά), η "ανταρσία του Μπάουντυ" και ο "Κατάδικος του Αλκατράζ" ανάμεσα σε άλλες μεγάλες ταινίες...
Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2006
Σύγχρονοι Ελληνικοί μύθοι-καραμέλες...
Μύθος-καραμέλα Νο2:
Τα μικρά παιδιά είναι πάντοτε αθώα. Στα σχολεία επικρατεί αγάπη και φιλήσυχο πνεύμα ανάμεσα σε αγοράκια και κοριτσάκια, ανάμεσα σε μαθητές των μικρότερων και των μεγαλύτερων τάξεων, ανάμεσα στους καλούς και τους λιγότερο καλούς μαθητές της ίδιας ηλικίας - τάξης. Στα σχολεία δεν υπάρχουν ταξικές διαφορές ή άλλου είδους διαφορές, τα παιδιά δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους, και δεν επιδιώκουν να ξεχωρίσουν ή έστω να γίνουν μέλος κάποιας διακριτής ομάδας. Τα διάφορα περιστατικά βίας αποτελούν πάντοτε μεμονωμένες περιπτώσεις, και οφείλονται σε σατανικές έξωθεν επιρροές όπως τα κινητά τηλέφωνα και η ροκ μουσική, και όχι στην υποτιθέμενη ενδογενή δυνατότητα βίας που εμπεριέχει το ίδιο το σχολείο ως τόπος συνάθροισης ετερόκλητων ατόμων που δεν έχουν αναπτύξει ακόμα τις απαραίτητες νοητικές άμυνες που θα τους επιτρέψουν να διαχειριστούν καταστάσεις χωρίς να καταφύγουν στην βία. Επειδή λοιπόν τα παιδιά είναι εξορισμού αθώοι άγγελοι, πάντα μας εκπλήσσουν τα βίαια επεισόδια, και πάντα αναζητούμε τους έξωθεν διαβολείς.
Σε απλά Ελληνικά: Μετά τον γλάρο, θα φάμε φασόλια στα κάρβουνα...
Τα μικρά παιδιά είναι πάντοτε αθώα. Στα σχολεία επικρατεί αγάπη και φιλήσυχο πνεύμα ανάμεσα σε αγοράκια και κοριτσάκια, ανάμεσα σε μαθητές των μικρότερων και των μεγαλύτερων τάξεων, ανάμεσα στους καλούς και τους λιγότερο καλούς μαθητές της ίδιας ηλικίας - τάξης. Στα σχολεία δεν υπάρχουν ταξικές διαφορές ή άλλου είδους διαφορές, τα παιδιά δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους, και δεν επιδιώκουν να ξεχωρίσουν ή έστω να γίνουν μέλος κάποιας διακριτής ομάδας. Τα διάφορα περιστατικά βίας αποτελούν πάντοτε μεμονωμένες περιπτώσεις, και οφείλονται σε σατανικές έξωθεν επιρροές όπως τα κινητά τηλέφωνα και η ροκ μουσική, και όχι στην υποτιθέμενη ενδογενή δυνατότητα βίας που εμπεριέχει το ίδιο το σχολείο ως τόπος συνάθροισης ετερόκλητων ατόμων που δεν έχουν αναπτύξει ακόμα τις απαραίτητες νοητικές άμυνες που θα τους επιτρέψουν να διαχειριστούν καταστάσεις χωρίς να καταφύγουν στην βία. Επειδή λοιπόν τα παιδιά είναι εξορισμού αθώοι άγγελοι, πάντα μας εκπλήσσουν τα βίαια επεισόδια, και πάντα αναζητούμε τους έξωθεν διαβολείς.
Σε απλά Ελληνικά: Μετά τον γλάρο, θα φάμε φασόλια στα κάρβουνα...
Σύγχρονοι Ελληνικοί μύθοι-καραμέλες...
Μύθος-καραμέλα Νο1:
Η πλειοψηφία των Ελλήνων αστυνομικών εργάζεται τίμια και ευσυνείδητα κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες και καταφέρνει να εκπληρώνει πάντα το καθήκον της, πάντα με ευαισθησία και σεβασμό στο άτομο, αλλά μια μικρή μειοψηφία, συχνά από υπερβάλλοντα ζήλο, αμαυρώνει την εικόνα της. Οι πράξεις της μικρής αυτής μειοψηφίας αποτελούν πάντοτε μεμονωμένα περιστατικά, και πάντοτε αποδίδονται οι ανάλογες ευθύνες σε αυτούς που εκτρέπονται.
Σε απλά Ελληνικά: μη φας απόψε, θα φάμε γλάρο...
Η πλειοψηφία των Ελλήνων αστυνομικών εργάζεται τίμια και ευσυνείδητα κάτω από αντίξοες και σκληρές συνθήκες και καταφέρνει να εκπληρώνει πάντα το καθήκον της, πάντα με ευαισθησία και σεβασμό στο άτομο, αλλά μια μικρή μειοψηφία, συχνά από υπερβάλλοντα ζήλο, αμαυρώνει την εικόνα της. Οι πράξεις της μικρής αυτής μειοψηφίας αποτελούν πάντοτε μεμονωμένα περιστατικά, και πάντοτε αποδίδονται οι ανάλογες ευθύνες σε αυτούς που εκτρέπονται.
Σε απλά Ελληνικά: μη φας απόψε, θα φάμε γλάρο...
Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2006
Ο μη-δημοσιογράφος blogger...
Γράφει ο Πιτσιρίκος στην επικεφαλίδα του Blog του: "Είναι πιο εύκολο να βρεις κάποιον που να μην είναι δημοσιογράφος στα γραφεία των New York Times παρά στα Ελληνικά blogs".
Ε, πιτσιρίκο, εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος! Γι΄ αυτό και φυλάω τον εαυτό μου ως κόρη οφθαλμού: γιατί άμα με χάσω, που αλλού θα βρω ξανά έλληνα μη-δημοσιογράφο blogger;;;
Ε, πιτσιρίκο, εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος! Γι΄ αυτό και φυλάω τον εαυτό μου ως κόρη οφθαλμού: γιατί άμα με χάσω, που αλλού θα βρω ξανά έλληνα μη-δημοσιογράφο blogger;;;
Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2006
Η πραγματική κλωνοποίηση...
Διάβασα το γράμμα του μικρού Αλέξανδρου που είναι 13 χρονών, πηγαίνει πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις, και παράλληλα έχει ένα σωρό κοινωνικές ανησυχίες και ευαισθησίες. Διάβασα επίσης και διάφορα posts σε blogs για το πόσο προφανές ότι το γράμμα ήταν κατασκευασμένο και πως η όλη υπόθεση ήταν ένα έντεχνο τρυκ που περνούσε διάφορες politacally correct θέσεις περί ορθού και θεμιτού. Τέλος, διάβασα και την απάντηση του μικρού Αλέξαδρου που είναι 13 χρονών, πηγαίνει πρώτη Γυμνασίου, μαθαίνει αγγλικά, παίζει μπάσκετ και τένις, και παράλληλα έχει ένα σωρό κοινωνικές ανησυχίες και ευαισθησίες προς όλους αυτούς που τον αμφισβήτησαν.
Θέλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους γονείς του μικρού Αλέξανδρου. Κατάφεραν να πετύχουν εκεί που η σύγχρονη Γενετική έχει αποτύχει οικτρά: να δημιουργήσουν τον τέλειο κλώνο. Και η τελειότητα της κλωνοποίησης στον άνθρωπο δεν συνίσταται στην αντιγραφή του εμφανισιακού, αλλά στην απολύτως ακριβή αναπαραγωγή του ουσιώδους, δηλαδή του εγκεφαλικού. Μπράβο λοιπόν. Καταφέρατε να δημιουργήσετε ένα παιδί 13 χρονών που σκέφτεται και λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί ένας τυπικός, late 30's - mid 40's, μέσου/ ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, σχετικά εύπορος/ ευκατάστατος αστός, θρήσκος μεν αλλά όχι υπερβάλλων, με typical κοινωνικές ευαισθησίες που μάλλον εξαντλούνται σε κοινές συζητήσεις και αποφθέγματα, κεντρώα πολιτική τοποθέτηση με αριστερές μάλλον καταβολές αλλά με φιλελεύθερες πλέον αντιλήψεις, έντονη συναίσθηση της πολιτισμικής του ιδιαιτερότητας, με ενοχές για την φθίνουσα δυναμική της γενιάς του, με ποιητική/ ρομαντική αντίληψη της λογοτεχνίας και νοσταλγία για το αθώο παρελθόν, με φόβο και διστακτικότητα για το τεχνολογικό μέλλον, με αγάπη για την υπέροχη Ελληνική γλώσσα και την πατροπαράδοτη Ελληνική οικογένεια, με δυσπιστία για την επέλαση των βαρβάρων αλλόγλωσσων και την επερχόμενη εκ των έσω άλωση, με ανησυχία για την έλλειψη κατάλληλων αμυντικών μηχανισμών από την αγνή νεολαία μας, με πίστη στις αξίες και στις παραδόσεις, με Εξευρωπαϊσμένη αλλά συνάμα συντηρητική ματιά.
Και πάλι συγχαρητήρια. Εάν πράγματι δεν γράψατε εσείς οι ίδιοι (ή έστω υπαγορεύσατε) αυτές τις επιστολές στον μικρό Αλέξανδρο αλλά αποτελούν όντως εντελώς δικό του πόνημα, τότε θα πρέπει να σας απονεμηθεί το βραβείο Nobel Φυσικής για το μοναδικό σας επίτευγμα. Κατασκευάσατε τον τέλειο κλώνο. Φροντίστε λοιπόν να το απολαύσετε για όσο καιρό θα διαρκεί, γιατί ο κλώνος σας αναπόφευκτα θα έρθει κάποια στιγμή αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, την πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά εκτός του ελεγχόμενου εργαστηριακού περιβάλλοντος του πειράματος σας, και τότε είτε θα καταρρεύσει, είτε θα αυτοκτονήσει, καθώς θα αποκτήσει συνείδηση της ύπαρξης του και θα καταλάβει πως είναι ένα τέρας, ένας ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στο σώμα αυτό, ένας άνθρωπος που ούτε θέλει πραγματικά να είναι, ούτε ερωτήθηκε ποτέ αν θέλει να γίνει. Και αν καταφέρει να φτάσει στην ηλικία σας, θα αναρωτηθεί που πήγαν τα παιδικά του χρόνια, τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ παιδικά χρόνια και όχι η εξιδανικευμένη αντίληψη των παιδικών χρόνων των γονέων του που του μπόλιασαν οι γονείς του ως το ιδεώδες της παιδικής ηλικίας, μια αντίληψη που γεμίζει τον ίδιο με ενοχές επειδή δεν μπορούσε να έχει αυτό που του υπαγόρευσαν πως θα ήταν καλό για αυτόν να έχει. Θα αναρωτηθεί που πήγε η σκέψη και η κρίση του, η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ, και όχι η φιλτραρισμένη σκέψη και κρίση των γονέων του που προέκυψε μέσα από τα δικά τους βιώματα και εμπειρίες, μια σκέψη και κρίση που τον παραλύει γιατί δεν έχει σχέση με το Εγώ και το Τώρα το δικό του, αλλά με το Αυτοί και το Τότε των γονιών του.
Για τρίτη φορά, συγχαρητήρια. Δημιουργήσατε το Τέρας αγαπητοί γονείς Φρανκενστάιν. Το μόνο που μένει τώρα είναι να σας καταδιώξει το Τέρας μέχρι την παγωμένη άκρη της Γης, να σας κυνηγήσει μέχρι θανάτου, και να θρηνήσει τον θάνατο σας μέσα στην βουβαμάρα των πάγων...
Θέλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στους γονείς του μικρού Αλέξανδρου. Κατάφεραν να πετύχουν εκεί που η σύγχρονη Γενετική έχει αποτύχει οικτρά: να δημιουργήσουν τον τέλειο κλώνο. Και η τελειότητα της κλωνοποίησης στον άνθρωπο δεν συνίσταται στην αντιγραφή του εμφανισιακού, αλλά στην απολύτως ακριβή αναπαραγωγή του ουσιώδους, δηλαδή του εγκεφαλικού. Μπράβο λοιπόν. Καταφέρατε να δημιουργήσετε ένα παιδί 13 χρονών που σκέφτεται και λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί ένας τυπικός, late 30's - mid 40's, μέσου/ ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, σχετικά εύπορος/ ευκατάστατος αστός, θρήσκος μεν αλλά όχι υπερβάλλων, με typical κοινωνικές ευαισθησίες που μάλλον εξαντλούνται σε κοινές συζητήσεις και αποφθέγματα, κεντρώα πολιτική τοποθέτηση με αριστερές μάλλον καταβολές αλλά με φιλελεύθερες πλέον αντιλήψεις, έντονη συναίσθηση της πολιτισμικής του ιδιαιτερότητας, με ενοχές για την φθίνουσα δυναμική της γενιάς του, με ποιητική/ ρομαντική αντίληψη της λογοτεχνίας και νοσταλγία για το αθώο παρελθόν, με φόβο και διστακτικότητα για το τεχνολογικό μέλλον, με αγάπη για την υπέροχη Ελληνική γλώσσα και την πατροπαράδοτη Ελληνική οικογένεια, με δυσπιστία για την επέλαση των βαρβάρων αλλόγλωσσων και την επερχόμενη εκ των έσω άλωση, με ανησυχία για την έλλειψη κατάλληλων αμυντικών μηχανισμών από την αγνή νεολαία μας, με πίστη στις αξίες και στις παραδόσεις, με Εξευρωπαϊσμένη αλλά συνάμα συντηρητική ματιά.
Και πάλι συγχαρητήρια. Εάν πράγματι δεν γράψατε εσείς οι ίδιοι (ή έστω υπαγορεύσατε) αυτές τις επιστολές στον μικρό Αλέξανδρο αλλά αποτελούν όντως εντελώς δικό του πόνημα, τότε θα πρέπει να σας απονεμηθεί το βραβείο Nobel Φυσικής για το μοναδικό σας επίτευγμα. Κατασκευάσατε τον τέλειο κλώνο. Φροντίστε λοιπόν να το απολαύσετε για όσο καιρό θα διαρκεί, γιατί ο κλώνος σας αναπόφευκτα θα έρθει κάποια στιγμή αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, την πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά εκτός του ελεγχόμενου εργαστηριακού περιβάλλοντος του πειράματος σας, και τότε είτε θα καταρρεύσει, είτε θα αυτοκτονήσει, καθώς θα αποκτήσει συνείδηση της ύπαρξης του και θα καταλάβει πως είναι ένα τέρας, ένας ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ στο σώμα αυτό, ένας άνθρωπος που ούτε θέλει πραγματικά να είναι, ούτε ερωτήθηκε ποτέ αν θέλει να γίνει. Και αν καταφέρει να φτάσει στην ηλικία σας, θα αναρωτηθεί που πήγαν τα παιδικά του χρόνια, τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ παιδικά χρόνια και όχι η εξιδανικευμένη αντίληψη των παιδικών χρόνων των γονέων του που του μπόλιασαν οι γονείς του ως το ιδεώδες της παιδικής ηλικίας, μια αντίληψη που γεμίζει τον ίδιο με ενοχές επειδή δεν μπορούσε να έχει αυτό που του υπαγόρευσαν πως θα ήταν καλό για αυτόν να έχει. Θα αναρωτηθεί που πήγε η σκέψη και η κρίση του, η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ, και όχι η φιλτραρισμένη σκέψη και κρίση των γονέων του που προέκυψε μέσα από τα δικά τους βιώματα και εμπειρίες, μια σκέψη και κρίση που τον παραλύει γιατί δεν έχει σχέση με το Εγώ και το Τώρα το δικό του, αλλά με το Αυτοί και το Τότε των γονιών του.
Για τρίτη φορά, συγχαρητήρια. Δημιουργήσατε το Τέρας αγαπητοί γονείς Φρανκενστάιν. Το μόνο που μένει τώρα είναι να σας καταδιώξει το Τέρας μέχρι την παγωμένη άκρη της Γης, να σας κυνηγήσει μέχρι θανάτου, και να θρηνήσει τον θάνατο σας μέσα στην βουβαμάρα των πάγων...
Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2006
Η αναξιοπιστία είναι τετριμμένη κατάσταση πλέον...
Το προηγούμενο βράδυ από την εκπομπή του Χαρδαβέλλα, είχε εκπομπή η Δρούζα με θέμα τους εξωγήινους που εννοείται πως ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Η εκπομπή είχε φυσικά πολλές μαρτυρίες, πολλούς "ειδικούς", και πολλά "συγκλονιστικά" video/φωτό ντοκουμέντα, όλα από "ειδικούς ερευνητές", κάκιστης φυσικά ποιότητας, και τραβηγμένα μάλλον με φτηνές ψηφιακές μηχανές και κινητά τηλέφωνα με camera. Το κουφό είναι ότι ΟΛΟΙ οι "ειδικοί" πιστοποιούσαν πως αυτά τα "ντοκουμέντα" μπορούσαν να καταγραφούν ΜΟΝΟ με ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, επειδή οι ψηφιακές λέει τραβάνε με υπέρυθρες και καταγράφουν πράγματα που δεν πιάνει το μάτι και οι κοινές φωτογραφικές μηχανές...
Μα καλά ρε γαμώτο, ΤΟΣΟΙ άνθρωποι εκεί μέσα, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν ήξερε πως διάολο λειτουργούν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και οι ψηφιακές βιντεοκάμερες; ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν βρέθηκε να τους φωνάξει "ρε όρθια κοιμισμένα ΖΩΑ, τι ΜΑΛΑΚΙΕΣ λέτε;" Τόσο άσχετοι όλοι τους επιτέλους; Και εντάξει, άντε να το δεχτώ πως κανείς τους δεν γνωρίζει πως οι ψηφιακές λειτουργούν όπως ακριβώς όλες οι απλές, αναλογικές φωτογραφικές μηχανές, και πως η μοναδική διαφορά έγκειται στο τρόπο αποθήκευσης (ψηφιακό μέσο αντί για φίλμ) και όχι στο πως λαμβάνεται η φωτογραφία (και το ίδιο ισχύει και για τις βιντεοκάμερες), και πως ούτε κατά διάνοια μια φωτογραφική μηχανή ενός κινητού τηλεφώνου που με το ζόρι τραβάει 3megapixel εικόνα και βιντεάκι σε ανάλυση 320x240 με 15 το πολύ fps δεν συλλαμβάνει όχι περισσότερα, αλλά ούτε έστω αυτά που πιάνει το ανθρώπινο μάτι. Αλλά να μην βρεθεί ούτε ΕΝΑΣ να ρωτήσει ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ αυτά τα φιλμάκια και οι εικόνες; Ούτε ένας να ρωτήσει ποίοι είναι επιτέλους αυτοί οι "ειδικοί ερευνητές"; Ούτε ένας να αμφισβητήσει την αυθεντικότητα τους; Ούτε ένας να φωνάξει "ρε ηλίθιοι που το παίζετε ειδικοί και ερευνητές και δημοσιογράφοι, το να ψαρεύεις ανώνυμα κλιπάκια που κυκλοφορούν ως τυπικά hoax στο Internet ΔΕΝ είναι δημοσιογραφία;".
Αλλά τι να πεις, άμα απευθύνεσαι στον πλέον ψηφιακά αμόρφωτο λαό της Ευρώπης, λογικό είναι να μην σε ξεχέζει κανείς. Ποιός να σε ελέγξει δηλαδή για την άγνοια σου, οι εξίσου αδαείς; Η μήπως δηλαδή θα δώσει η Δρούζα ή ο Χαρδαβέλλας δεκάρα που τους τα χώνω εγώ στο blog μου επειδή προβάλλουν ότι μαλακία κατεβάζουν οι "ειδικοί συνεργάτες" τους (εξίσου άσχετοι δημοσιογραφίσκοι που ελπίζουν κάποια στιγμή και αυτοί να κάνουν εκπομπή) από το δίκτυο ως "αξιόπιστο υλικό", χωρίς ποτέ να κάνουν αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να κάνει ο δημοσιογράφος, δηλαδή να ελέγχουν την αξιοπιστία των πηγών τους; Και από πάνω να πιπιλάνε την καραμέλα πως αυτοί και καλά κάνουν "ενημερωτικές εκπομπές" και πως προβάλλουν "όλες τις απόψεις". Τι λέτε ρε ζώα; Πώς καλύπτετε όλες τις απόψεις όταν δεν αμφισβητεί κανείς την αυθεντικότητα μιας φωτογραφίας ενός "εξωγήινου" που βγάζει μάτι ότι είναι κατασκευασμένη; Πως καλύπτεις κύριε Χαρδαβέλλα όλες τις απόψεις όταν κατηγορείς τα online games ως αιτία της παιδικής βίας, όταν δεν έχεις στην εκπομπή σου έστω έναν guild master να σου εξηγήσει τι φοβερή εμπειρία είναι να συνεργάζονται 40 άτομα για να ρίξεις τον Nefarian στο Blackwing Lair, και τι ωριμότητα και πειθαρχία χρειάζεται για να γίνει κάτι τέτοιο; Πόσο αξιόπιστη είναι η εκπομπή σου όταν λαμβάνεις ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι ΟΛΟΙ οι ανώμαλοι αυτού του κόσμου έχουν σαν μοναδικό σκοπό της ζωής τους να πηδήξουν τον 12χρονο πιτσιρικά που θα πάει να παίξει Counterstrike και Lineage και WoW στο τοπικό του net cafe, και πως θα το καταφέρουν ακριβώς επειδή ο πιτσιρικάς θα παίξει Counterstrike, Lineage και WoW; Πόσο αξιόπιστη είναι η εκπομπή σου όταν λαμβάνεις ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι ο 12χρονος πιτσιρικάς θα γίνει βίαιος κατά συρροήν δολοφόνος και ληστής τραπεζών επειδή παίζει Counterstrike, Lineage και WoW στο net cafe; Έλεος δηλαδή ρε πούστη μου, έλεος...
Μα καλά ρε γαμώτο, ΤΟΣΟΙ άνθρωποι εκεί μέσα, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν ήξερε πως διάολο λειτουργούν οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και οι ψηφιακές βιντεοκάμερες; ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν βρέθηκε να τους φωνάξει "ρε όρθια κοιμισμένα ΖΩΑ, τι ΜΑΛΑΚΙΕΣ λέτε;" Τόσο άσχετοι όλοι τους επιτέλους; Και εντάξει, άντε να το δεχτώ πως κανείς τους δεν γνωρίζει πως οι ψηφιακές λειτουργούν όπως ακριβώς όλες οι απλές, αναλογικές φωτογραφικές μηχανές, και πως η μοναδική διαφορά έγκειται στο τρόπο αποθήκευσης (ψηφιακό μέσο αντί για φίλμ) και όχι στο πως λαμβάνεται η φωτογραφία (και το ίδιο ισχύει και για τις βιντεοκάμερες), και πως ούτε κατά διάνοια μια φωτογραφική μηχανή ενός κινητού τηλεφώνου που με το ζόρι τραβάει 3megapixel εικόνα και βιντεάκι σε ανάλυση 320x240 με 15 το πολύ fps δεν συλλαμβάνει όχι περισσότερα, αλλά ούτε έστω αυτά που πιάνει το ανθρώπινο μάτι. Αλλά να μην βρεθεί ούτε ΕΝΑΣ να ρωτήσει ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ αυτά τα φιλμάκια και οι εικόνες; Ούτε ένας να ρωτήσει ποίοι είναι επιτέλους αυτοί οι "ειδικοί ερευνητές"; Ούτε ένας να αμφισβητήσει την αυθεντικότητα τους; Ούτε ένας να φωνάξει "ρε ηλίθιοι που το παίζετε ειδικοί και ερευνητές και δημοσιογράφοι, το να ψαρεύεις ανώνυμα κλιπάκια που κυκλοφορούν ως τυπικά hoax στο Internet ΔΕΝ είναι δημοσιογραφία;".
Αλλά τι να πεις, άμα απευθύνεσαι στον πλέον ψηφιακά αμόρφωτο λαό της Ευρώπης, λογικό είναι να μην σε ξεχέζει κανείς. Ποιός να σε ελέγξει δηλαδή για την άγνοια σου, οι εξίσου αδαείς; Η μήπως δηλαδή θα δώσει η Δρούζα ή ο Χαρδαβέλλας δεκάρα που τους τα χώνω εγώ στο blog μου επειδή προβάλλουν ότι μαλακία κατεβάζουν οι "ειδικοί συνεργάτες" τους (εξίσου άσχετοι δημοσιογραφίσκοι που ελπίζουν κάποια στιγμή και αυτοί να κάνουν εκπομπή) από το δίκτυο ως "αξιόπιστο υλικό", χωρίς ποτέ να κάνουν αυτό που υποτίθεται πως πρέπει να κάνει ο δημοσιογράφος, δηλαδή να ελέγχουν την αξιοπιστία των πηγών τους; Και από πάνω να πιπιλάνε την καραμέλα πως αυτοί και καλά κάνουν "ενημερωτικές εκπομπές" και πως προβάλλουν "όλες τις απόψεις". Τι λέτε ρε ζώα; Πώς καλύπτετε όλες τις απόψεις όταν δεν αμφισβητεί κανείς την αυθεντικότητα μιας φωτογραφίας ενός "εξωγήινου" που βγάζει μάτι ότι είναι κατασκευασμένη; Πως καλύπτεις κύριε Χαρδαβέλλα όλες τις απόψεις όταν κατηγορείς τα online games ως αιτία της παιδικής βίας, όταν δεν έχεις στην εκπομπή σου έστω έναν guild master να σου εξηγήσει τι φοβερή εμπειρία είναι να συνεργάζονται 40 άτομα για να ρίξεις τον Nefarian στο Blackwing Lair, και τι ωριμότητα και πειθαρχία χρειάζεται για να γίνει κάτι τέτοιο; Πόσο αξιόπιστη είναι η εκπομπή σου όταν λαμβάνεις ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι ΟΛΟΙ οι ανώμαλοι αυτού του κόσμου έχουν σαν μοναδικό σκοπό της ζωής τους να πηδήξουν τον 12χρονο πιτσιρικά που θα πάει να παίξει Counterstrike και Lineage και WoW στο τοπικό του net cafe, και πως θα το καταφέρουν ακριβώς επειδή ο πιτσιρικάς θα παίξει Counterstrike, Lineage και WoW; Πόσο αξιόπιστη είναι η εκπομπή σου όταν λαμβάνεις ως ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι ο 12χρονος πιτσιρικάς θα γίνει βίαιος κατά συρροήν δολοφόνος και ληστής τραπεζών επειδή παίζει Counterstrike, Lineage και WoW στο net cafe; Έλεος δηλαδή ρε πούστη μου, έλεος...
Ο παντελώς αναξιόπιστος κύριος Χαρδαβέλλας...
...είχε που λέτε προχτές το βράδυ άλλη μια εκπομπή "κοινωνικού προβληματισμού", με βασικό θέμα τα Διαβολικά online games τα οποία παίζουν τα "μικρά και αθώα παιδιά μας" στα σύγχρονα "άνδρα του διαβόλου", τα net cafe. Φυσικά φρόντισε να ντύσει το θέμα του με βία και sex απο την τηλεόραση, τα video club και τα περίπτερα, με κάμποσους ψυχολόγους - παιδοψυχολόγους ελευθέρας βοσκής, με αρκετούς "ανησυχούντες γονείς" (πάντοτε ανησυχούντες, διαφορετικά θα κόψει η μαγιονέζα) , με μια αρκούντως απελπισμένη μάνα live στην τηλεφωνική γραμμή, με την απαραίτητη αποκαλυπτική "συνέντευξη" ενός 12χρονου έξω από το "άνδρο του Διαβόλου", και φυσικά με τον παπά-μπαλαντέρ (η Εκκλησία έχει ως γνωστόν θέση για ΤΑ ΠΑΝΤΑ). Και το major event της βραδιάς ήταν φυσικά το "αποκαλυπτικό video - πείραμα των επιστημόνων, που απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα video games ευθύνονται για την βια των αθώων μας παιδιών"...
Για μια ακόμα φορά ο Χαρδαβέλλας ανέβασε τον πήχη. Αυτή η εκπομπή ήταν χειρότερη και απο αυτές με τον Geller. Τείνω να καταλήξω πως, είτε τον απειλούν πως θα τον σκοτώσουν αν δεν δεχτεί να παίξει σε αυτές τις αηδίες, είτε τον εκβιάζουν με κάτι τις, είτε του λένε πως θα τον απολύσουν αν δεν πουλήσει αυτά τα αίσχη, μιας και δεν αξίζει πλέον για τίποτα άλλο σοβαρό. Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ πως δέχεται να παίξει και να προβάλει αυτές τις μαλακίες πιστεύοντας πραγματικά πως στέκουν αυτά που δείχνει...
Από που να αρχίσεις και από που να τελειώσεις δηλαδή...
Από το "επιστημονικό πείραμα" που ήταν κατασκευασμένη τηλεοπτική εκπομπή - επεισόδιο του Βρετανού showman Derren Brown; (μα καλά, κανείς δεν του το σφύριξε στον σταθμό; ο ίδιος δεν ελέγχει τις πηγές του κατά πόσο είναι αμφισβητούμενες ή όχι;)
Από την "συνέντευξη" του 12χρονου, που εννοείται πως είπε τα πλέον τετριμμένα (δηλαδή συγνώμη, όταν ρωτάει ο ρεπόρτερ "ξέρουν οι γονείς σου τι παιχνίδια παίζεις στο net cafe;" τι απάντηση περιμένει; "ναι, φυσικά, πριν φύγω από το σπίτι είπα στην μάνα μου που ούτε Αγγλικά ξέρει, ούτε αν το PC είναι κάτι που τρώγεται, μάνα, πάω jointed run με άλλα δυο guild για raid στο Molten Core"; Έλεος δηλαδή).
Από τα "αποκλειστικά πλάνα" μέσα στο net cafe που τα πιτσιρίκια παίζουν και βρίζονται μεταξύ τους; (δηλαδή όταν είναι στο net cafe και λένε "ρε μαλάκα κάνε heal στο tank" είναι ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΑ, ενώ όταν παίζουν μπάλα στο προαύλιο και λένε "ρε μαλάκα ρίχτου μια κλωτσιά να πέσει μη βάλει γκόλ" είναι "υγιή παιδάκια που παίζουν;"
Από την χαροκαμένη μάνα που μέχρι και στην αστυνομία πήγε (!) για να μην παίζει το παιδί της τα διαβολοπαίχνιδα; (που σημειωτέον το "παιδί" ήταν ενήλικας, και που όταν ρωτήθηκε απο την μάνα γιατί παίζει τα παιχνίδια αυτά, έλαβε την λογικότατη ερώτηση "γιατί μου αρέσει να παίζω online παιχνίδια")
Από τον ανεκδιήγητο παπά που κατ΄ αυτόν η ρίζα του κακού είναι το ίδιο το Internet; (άρα να το καταργήσουμε γέροντα; Να καταργήσουμε άραγε και την τυπογραφία; γιατί από τα βιβλία μαθαίνουν τα παιδιά αυτές τις διαβολικές ιδέες περί ελευθερίας και Διαφωτισμού).
Από το ότι τόσοι νοματαίοι εκεί μέσα, ανάθεμα κι αν είχε ανοίξει ποτέ κανείς τους PC, αν είχε παίξει ποτέ κανείς τους ένα ρημάδι PC game, να δεί τέλοσπάντων τι είναι πια αυτό το πράγμα για το οποίο μιλάνε;
Από τους απίστευτους πια "ανησυχούντες γονείς", που μια ζωή ανησυχούν, αλλά ποτέ δεν βρίσκουν τον χρόνο να κάτσουν με τα παιδιά τους δίπλα από το PC για να δούνε τι είναι επιτέλους αυτό το Internet, πως δουλεύουν αυτά τα μαραφέτια; Και στην τελική ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ TA PC ΚΑΙ ΤΑ PLAYSTATION ΡΕ ΖΩΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Άδικα κουράζεστε κύριε Χαρδαβέλλα. Άμα θέλατε να μάθετε γιατί υπάρχει βία στα σχολεία (γιατί εκεί το πηγαίνατε το πράγμα), δεν χρειαζόταν να κάνετε ολόκληρη εκπομπή, ας με παίρνατε τηλέφωνο να σας το έλεγα εγώ το μυστικό. Υπάρχει παιδική βία, επειδή τα παιδιά είναι εξορισμού βίαια (τόσοι ψυχολόγοι εκεί, όλο και κάποιος θα σας το σφύριξε), και επειδή τα σχολεία είναι ο εξορισμού τόπος της εκδήλωσης της βίας αυτής, και μάλιστα με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο. Τα παιδιά δεν είναι αγγελούδια. Και η βία ΕΙΔΙΚΑ τον τελευταίο καιρό έχει ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ, και όχι interneτικές όπως και καλά εννοείτε. Αλλά ο ρατσισμός στα σχολεία δυστυχώς δεν είναι politically correct θέμα αυτή την εποχή. Γι΄ αυτό βαράτε όλοι μαζί τα net cafe και τα games, μιας και ούτε κανείς θίγεται στην ουσία, λίγο - πολύ όλοι άγνοια έχουν για το θέμα, πιασάρικο ακούγεται, πολλές παρλαπίπες θα ακουστούν και θα δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε, και δεν θα λύσουμε και το πρόβλημα. Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε δηλαδή...
Για μια ακόμα φορά ο Χαρδαβέλλας ανέβασε τον πήχη. Αυτή η εκπομπή ήταν χειρότερη και απο αυτές με τον Geller. Τείνω να καταλήξω πως, είτε τον απειλούν πως θα τον σκοτώσουν αν δεν δεχτεί να παίξει σε αυτές τις αηδίες, είτε τον εκβιάζουν με κάτι τις, είτε του λένε πως θα τον απολύσουν αν δεν πουλήσει αυτά τα αίσχη, μιας και δεν αξίζει πλέον για τίποτα άλλο σοβαρό. Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ πως δέχεται να παίξει και να προβάλει αυτές τις μαλακίες πιστεύοντας πραγματικά πως στέκουν αυτά που δείχνει...
Από που να αρχίσεις και από που να τελειώσεις δηλαδή...
Από το "επιστημονικό πείραμα" που ήταν κατασκευασμένη τηλεοπτική εκπομπή - επεισόδιο του Βρετανού showman Derren Brown; (μα καλά, κανείς δεν του το σφύριξε στον σταθμό; ο ίδιος δεν ελέγχει τις πηγές του κατά πόσο είναι αμφισβητούμενες ή όχι;)
Από την "συνέντευξη" του 12χρονου, που εννοείται πως είπε τα πλέον τετριμμένα (δηλαδή συγνώμη, όταν ρωτάει ο ρεπόρτερ "ξέρουν οι γονείς σου τι παιχνίδια παίζεις στο net cafe;" τι απάντηση περιμένει; "ναι, φυσικά, πριν φύγω από το σπίτι είπα στην μάνα μου που ούτε Αγγλικά ξέρει, ούτε αν το PC είναι κάτι που τρώγεται, μάνα, πάω jointed run με άλλα δυο guild για raid στο Molten Core"; Έλεος δηλαδή).
Από τα "αποκλειστικά πλάνα" μέσα στο net cafe που τα πιτσιρίκια παίζουν και βρίζονται μεταξύ τους; (δηλαδή όταν είναι στο net cafe και λένε "ρε μαλάκα κάνε heal στο tank" είναι ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΑ, ενώ όταν παίζουν μπάλα στο προαύλιο και λένε "ρε μαλάκα ρίχτου μια κλωτσιά να πέσει μη βάλει γκόλ" είναι "υγιή παιδάκια που παίζουν;"
Από την χαροκαμένη μάνα που μέχρι και στην αστυνομία πήγε (!) για να μην παίζει το παιδί της τα διαβολοπαίχνιδα; (που σημειωτέον το "παιδί" ήταν ενήλικας, και που όταν ρωτήθηκε απο την μάνα γιατί παίζει τα παιχνίδια αυτά, έλαβε την λογικότατη ερώτηση "γιατί μου αρέσει να παίζω online παιχνίδια")
Από τον ανεκδιήγητο παπά που κατ΄ αυτόν η ρίζα του κακού είναι το ίδιο το Internet; (άρα να το καταργήσουμε γέροντα; Να καταργήσουμε άραγε και την τυπογραφία; γιατί από τα βιβλία μαθαίνουν τα παιδιά αυτές τις διαβολικές ιδέες περί ελευθερίας και Διαφωτισμού).
Από το ότι τόσοι νοματαίοι εκεί μέσα, ανάθεμα κι αν είχε ανοίξει ποτέ κανείς τους PC, αν είχε παίξει ποτέ κανείς τους ένα ρημάδι PC game, να δεί τέλοσπάντων τι είναι πια αυτό το πράγμα για το οποίο μιλάνε;
Από τους απίστευτους πια "ανησυχούντες γονείς", που μια ζωή ανησυχούν, αλλά ποτέ δεν βρίσκουν τον χρόνο να κάτσουν με τα παιδιά τους δίπλα από το PC για να δούνε τι είναι επιτέλους αυτό το Internet, πως δουλεύουν αυτά τα μαραφέτια; Και στην τελική ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ TA PC ΚΑΙ ΤΑ PLAYSTATION ΡΕ ΖΩΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;
Άδικα κουράζεστε κύριε Χαρδαβέλλα. Άμα θέλατε να μάθετε γιατί υπάρχει βία στα σχολεία (γιατί εκεί το πηγαίνατε το πράγμα), δεν χρειαζόταν να κάνετε ολόκληρη εκπομπή, ας με παίρνατε τηλέφωνο να σας το έλεγα εγώ το μυστικό. Υπάρχει παιδική βία, επειδή τα παιδιά είναι εξορισμού βίαια (τόσοι ψυχολόγοι εκεί, όλο και κάποιος θα σας το σφύριξε), και επειδή τα σχολεία είναι ο εξορισμού τόπος της εκδήλωσης της βίας αυτής, και μάλιστα με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο. Τα παιδιά δεν είναι αγγελούδια. Και η βία ΕΙΔΙΚΑ τον τελευταίο καιρό έχει ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ, και όχι interneτικές όπως και καλά εννοείτε. Αλλά ο ρατσισμός στα σχολεία δυστυχώς δεν είναι politically correct θέμα αυτή την εποχή. Γι΄ αυτό βαράτε όλοι μαζί τα net cafe και τα games, μιας και ούτε κανείς θίγεται στην ουσία, λίγο - πολύ όλοι άγνοια έχουν για το θέμα, πιασάρικο ακούγεται, πολλές παρλαπίπες θα ακουστούν και θα δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε, και δεν θα λύσουμε και το πρόβλημα. Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε δηλαδή...
Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2006
Τα περίφημα όρια της ελευθερίας έκφρασης...
Ας πούμε πως είμαστε 100 άτομα στην πλατεία Συντάγματος, 98 χριστιανοί ορθόδοξοι και 2 άθεοι. Φωνάζει λοιπόν ένας χριστιανός: "Ο Χριστός Σώζει!". Φωνάζω και εγώ (ως άθεος): "Ο Χριστός είναι παραμύθι για αγράμματους". Ποιος "υπερβαίνει" τα όρια της ελευθερίας έκφρασης; Κατά την άποψη των κ.κ. Κουρή, Λιακόπουλο, Ψωμιάδη, Καρατζαφέρη και Σία, δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα όρια τα παραβιάζω εγώ, επειδή (σύμφωνα με το τρανταχτό τους επιχείρημα) οι περισσότεροι στην πλατεία είναι χριστιανοί, ενώ επιπλέον οι Έλληνες έχουν και ορθόδοξα γονίδια, οπότε εκτός του ότι υπερβαίνω τα όρια, είμαι και ανθέλληνας. Ταυτόχρονα, αυτός που φωνάζει "Ο Χριστός Σώζει", όχι μόνο είναι εντός των ορίων, αλλά είναι και πατριώτης (πάλι κατά την άποψη των ανωτέρω). Δυστυχώς για αυτό τον συρφετό, τα όρια της ελευθερίας έκφρασης δεν καθορίζονται από πλειοψηφίες: Τουτέστιν, ακόμα και 9 εκατομμύρια εσείς, και ένας μοναχός εγώ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΛΑΘΟΣ θα είστε. Γι΄ αυτό φίλτατοι, όσα βιβλία του Ανδρουλάκη και να κάψετε, τα δικαστήρια θα τον δικαιώνουν. Άντε τραβάτε λοιπόν να κάνετε και λίγο sex με καμιά γυναίκα (ή και με άνδρα άμα γουστάρετε) να ξελαμπικάρετε λίγο, γιατί τείνω να πιστέψω πως είχε δίκιο ο Ραφαηλίδης όταν έλεγε πως για τα φασιστικά σας μυαλά φταίει το ότι είστε ανέραστοι...
Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2006
Ελληνική υπηκοότητα και Βορειοηπειρώτες...
Όσο μας έφερναν τα μετάλλια, ήταν αυθεντικοί και γνήσιοι Έλληνες. Τώρα που τίθεται θέμα ιθαγένειας για όλους, θυμήθηκαν ξαφνικά κάποιοι πως είναι Αλβανοί πολίτες, και πως μας βολεύουν περισσότερο (εμάς και τα μεγαλοϊδεατικά μας σχέδια) ως τέτοιοι, παρά ως Έλληνες πολίτες. Βρε δεν πάτε στο διάολο...
Γειά σου ρε ναύαρχε...
Σχολιάζει ο Derevirn σε προηγούμενο post τον Ψωμιάδη (ξέρετε, τον γνωστό γελοίο νομάρχη που έκαιγε μαζί με άλλα χριστιανόπληκτα ζώα βιβλία του Ανδρουλάκη στην Θεσσαλονίκη έξω απο το βιβλιοπωλείο του Ιανού) και κάποια παλαιότερη δήλωση του, λέγοντας το εξής: "Ταυτίζει θρησκεία με φυλή (ορθόδοξα γονίδια) και δηλώνει ουσιαστικά οτι μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε, εφόσον δεν ενοχλείται ο ίδιος και οι θρησκόληπτοι φίλοι του!". Ε, αυτό ακριβώς κάνει και ο Λιακόπουλος με το να ασκεί μήνυση κατά του blogme.gr και του Funel, την στιγμή που θεωρεί αναφαίρετο του δικαίωμα να μας σκοτίζει καθημερινά τα αρχίδια με τα υπέρμετρης βλακείας σαβουροπακέτα του: μας επιτρέπει (sic) να εκφραζόμαστε ελεύθερα, αρκεί αυτά που λέμε να συμφωνούν με τις δικές του φασιστικές ιδεοληψίες. Πάλι καλά δηλαδή που εμφανίζεται κάθε τόσο και κανένας Ναύαρχος (έστω και εν αποστρατεία) και λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Τι να τον κάνουμε ρε παιδιά τον Ναύαρχο; μήπως να τον ρίξουμε στην πυρά (στην ίδια πυρά με όλους τους άλλους άθεους ίσως;) Και για να εξηγούμαστε: ποτέ δεν θα βρίσω την παναγία παρουσία χριστιανού, μόνο και μόνο επειδή σέβομαι την ζωή μου: υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο πράος και φιλήσυχος χριστιανός να μου φέρει κανένα καδρόνι στο κεφάλι... Παρεμπιπτόντως, για μένα ο πρωινός ύπνος την Κυριακή είναι ιερός. Πότε επιτέλους θα το σεβαστούν αυτό τα καμπαναριά των εκκλησιών;
Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2006
Το ταξίδι του Αυτοκράτωρα...
...μάλλον με απογοήτευσε. Όχι πως ήταν άσχημο, κάθε άλλο. Υποθέτω πως απογοητεύτηκα επειδή περίμενα να δω κάτι το απίστευτα εντυπωσιακό. Ίσως να έφταιξε και το καταπληκτικό trailer της ταινίας. Τελικά ήταν απλά ένα αρκετά καλό ημί-ντοκιμαντέρ, με έναν ελαφρώς δραματουργικό τόνο (χωρίς να το τραβάει στα άκρα όμως), και με κάπως επίπεδο σενάριο. Καλή φωτογραφία, ανεκτές ερμηνείες (!). Κρίμα πάντως, γιατί θα μπορούσε όντως να γίνει μια πραγματικά μεγάλη ταινία. Το υλικό άλλωστε υπήρχε...
Η μάνα και η Παναγία...
Έλαβα το εξής σχόλιο στο προηγούμενο μου post:
" Mε ενόχλησε πάρα πολύ το βρισίδι σου στην Παναγία. Θεωρείς, απ'ότι καταλαβαίνω, πως δεν πρέπει να υπάρχουν ιερά και όσια, ούτε μέτρο στην ελευθερία του λόγου. Άρα μπορώ να φωνάξω ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΑΠ'ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ και να μη σε πειράξει. Αν σε πειράζει, έκανα σαφές το επιχείρημά μου. Αν δεν σε πειράζει, δεν θεωρείς λογικό και σεβαστό κάποιους να τους πειράζει;"
Υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο να βρίζεις την μητέρα κάποιου, και στο να βρίζεις την Παναγία, τον Χριστό, τον Αλλάχ, τον Βούδα, τον Αχούρα Μάζδα. Όπως άλλωστε υπάρχει ειδοποιός διαφορά στο να εκφράζεσαι ελεύθερα, και στο να μην εκφράζεσαι ελεύθερα επειδή κάποιος άλλος θέτει ως όριο της δικής σου έκφρασης αυτό που εκείνος θεωρεί ιερό και όσιο (και που εσύ φυσικά δεν το αναγνωρίζεις ως τέτοιο)
Η μητέρα κάποιου, είναι ένα πρόσωπο απόλυτα υπαρκτό, ένα πρόσωπο το οποίο έχει άμεση και απευθείας σχέση με το συγκεκριμένο άτομο. Ένα άτομο έχει φυσικά κάθε δικαίωμα να εκνευρίζεται όταν του βρίζουν την μάνα. Ακόμα και έτσι όμως, το να σου πει κάποιος "σου γαμώ τη μάνα" και να εκνευρίζεσαι, αν και κατανοητό, στην ουσία ΔΕΝ είναι λογικό (με την στενή έννοια του όρου), επειδή κατά πάσα πιθανότητα δεν γαμάει την μάνα σου (και αν την γαμούσε, μάλλον δεν θα σε ενημέρωνε γι' αυτό), και το λέει μάλλον για να σε τσιτάρει και να προκαλέσει κάποια αντίδραση από μέρους σου. Απλά: λέγοντας "σου γαμώ τη μάνα" δεν κυριολεκτώ, απλά προσπαθώ να σε εκνευρίσω. Σεβαστός ο εκνευρισμός σου (και αυτόν ακριβώς εκμεταλλεύομαι) αλλά όχι και λογικός. με τον εκνευρισμό απλά δίνεις αξία στον λόγο του άλλου, και όχι στο αν ο λόγος του είναι αληθής ή όχι. Και συνήθως, οι κουβέντες δεν έχουν καμία αξία, καθώς οι πράξεις είναι που μετράνε. Αυτού του είδους τις αντιδράσεις τις συναντά κανείς σε παιδιά Δημοτικού - Γυμνασίου, όπου όταν κάποιος πει "Σου γαμώ την μάνα", όλοι οι άλλοι στρέφονται προς τον θιγόμενο και αναφωνούν "ωωω, τι σου είπεεε", οπότε και εσύ πρέπει να αναλάβεις εκεί την στιγμή τον ρόλο του βαθύτατα θιγόμενου και να αντιδράσεις καταλλήλως (όπως δηλαδή περιμένουν οι άλλοι να αντιδράσεις) και είτε να του βρίσεις και εσύ την μάνα, είτε να τον πλακώσεις στο ξύλο. Φυσικά, κανείς δεν περιμένει από ανήλικους να σκεφτούν ότι επειδή είπε ένας μαλάκας ότι σου γαμεί τη μάνα, πάει να πεί πως ντε και καλά την γαμεί, και πως στην τελική αυτό δεν είναι παρά ένας τρόπος για να ξεκινήσει ένας καυγάς ανάμεσα σε δυο νεαρά κοκόρια που εκτονώνουν έτσι την ενέργεια τους. Βέβαια, όταν οι ίδιες ακριβώς καταστάσεις συμβαίνουν και μεταξύ ενηλίκων, γίνεται εύκολα κατανοητό πόσο δύσκολο είναι να αποβάλλει κανείς ιδέες και αντιλήψεις στις οποίες έχει εντρυφήσει κανείς από πολύ μικρή ηλικία... Τελικά, αυτός που λέει "σου γαμώ την μάνα" δεν είναι παρά ένας μαλάκας που απλά ψάχνεται για καβγά, γιατί πολύ απλά ούτε την μάνα σου γαμάει, ούτε και καμία άλλη (συνήθως αυτοί που γαμάνε στα λόγια, μάλλον είναι ανέραστοι).
Από την άλλη τώρα, υπάρχει η παναγία, οι άγιοι, οι όσιοι, κλπ. Ποιά είναι η πραγματική σχέση ανάμεσα στο άτομο και στην παναγία; ουσιαστικά καμία. Για τους περισσότερους, είναι απλά ένα πρόσωπο για το οποίο έμαθαν στα θρησκευτικά όταν πήγαιναν σχολείο, και για το οποίο τους έχουν πει απλά πως είναι η μητέρα του Χριστού και πως "δεν κάνει" να την βρίζουμε. Αρχίδια δηλαδή. Αμα θίγεσαι όταν λέω πως η παναγία τον παίρνει, τότε μάλλον έχεις πρόβλημα, καθώς δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις πως, αν είναι μια φορά ουτοπικό να σου βρίζουν την μάνα, το να σου βρίζουν την παναγία είναι δέκα. Το να πω "σου γαμώ την παναγία" είναι τόσο σχετικό με εσένα, όσο και το να σου πω "σου γαμώ τον Ζωροάστρη". Φυσικά στα αρχίδια σου αμα σου βρίσω τον Ζωροάστρη, θίγεσαι όμως άμα σου βρίσω την παναγία, και ας είναι και οι δύο το ίδιο άσχετοι με τον εαυτό σου και την ζωή σου. Επειδή όμως είσαι Χριστιανός (και μάλιστα παρά την θέληση σου, αν και σίγουρα θα το αρνείσαι αυτό, αλλά παρόλα αυτά είσαι χωρίς την θέληση σου, ούτε καν την συγκατάβαση σου) και σου έχουν μάθει μια χαρά το ποιηματάκι, δέχεσαι ως άβουλο ον να θίγεσαι από πράγματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν σε επηρεάζουν ούτε καν επιδερμικά. Αν αυτό δεν είναι πλύση εγκεφάλου, τότε τι είναι;
Και έχουμε και τα περίφημα "ιερά και όσια". Ευτυχώς ή δυστυχώς, τίποτε δεν είναι εξορισμού ιερό και όσιο. Όλα τα λεγόμενα "ιερά και όσια" δεν είναι παρά κοινωνικές συμβάσεις που έχουν περιορισμένη ισχύ σε συγκεκριμένο χώρο και σε συγκεκριμένο χρόνο. Τουτέστιν, όταν βρίζω την παναγία, δεν βάλω κατά των "ιερών και οσίων" σου, αλλά κατά μιας συγκεκριμένης κοινωνικής σύμβασης την οποία θεωρώ ουτοπική, ξεπερασμένη και ηλίθια. Η ίδια η έννοια της "ιερότητας" είναι μια ουτοπία, καθώς προϋποθέτει ένα μεταφυσικής τάξεως άλμα, την στιγμή που η ίδια η μεταφυσική είναι διάτρητη και βάλεται απο παντού, όντας ευρισκόμενη στον χώρο του αναπόδεικτου (αν όχι του φαντασιακού)...
" Mε ενόχλησε πάρα πολύ το βρισίδι σου στην Παναγία. Θεωρείς, απ'ότι καταλαβαίνω, πως δεν πρέπει να υπάρχουν ιερά και όσια, ούτε μέτρο στην ελευθερία του λόγου. Άρα μπορώ να φωνάξω ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΑΠ'ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ και να μη σε πειράξει. Αν σε πειράζει, έκανα σαφές το επιχείρημά μου. Αν δεν σε πειράζει, δεν θεωρείς λογικό και σεβαστό κάποιους να τους πειράζει;"
Υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο να βρίζεις την μητέρα κάποιου, και στο να βρίζεις την Παναγία, τον Χριστό, τον Αλλάχ, τον Βούδα, τον Αχούρα Μάζδα. Όπως άλλωστε υπάρχει ειδοποιός διαφορά στο να εκφράζεσαι ελεύθερα, και στο να μην εκφράζεσαι ελεύθερα επειδή κάποιος άλλος θέτει ως όριο της δικής σου έκφρασης αυτό που εκείνος θεωρεί ιερό και όσιο (και που εσύ φυσικά δεν το αναγνωρίζεις ως τέτοιο)
Η μητέρα κάποιου, είναι ένα πρόσωπο απόλυτα υπαρκτό, ένα πρόσωπο το οποίο έχει άμεση και απευθείας σχέση με το συγκεκριμένο άτομο. Ένα άτομο έχει φυσικά κάθε δικαίωμα να εκνευρίζεται όταν του βρίζουν την μάνα. Ακόμα και έτσι όμως, το να σου πει κάποιος "σου γαμώ τη μάνα" και να εκνευρίζεσαι, αν και κατανοητό, στην ουσία ΔΕΝ είναι λογικό (με την στενή έννοια του όρου), επειδή κατά πάσα πιθανότητα δεν γαμάει την μάνα σου (και αν την γαμούσε, μάλλον δεν θα σε ενημέρωνε γι' αυτό), και το λέει μάλλον για να σε τσιτάρει και να προκαλέσει κάποια αντίδραση από μέρους σου. Απλά: λέγοντας "σου γαμώ τη μάνα" δεν κυριολεκτώ, απλά προσπαθώ να σε εκνευρίσω. Σεβαστός ο εκνευρισμός σου (και αυτόν ακριβώς εκμεταλλεύομαι) αλλά όχι και λογικός. με τον εκνευρισμό απλά δίνεις αξία στον λόγο του άλλου, και όχι στο αν ο λόγος του είναι αληθής ή όχι. Και συνήθως, οι κουβέντες δεν έχουν καμία αξία, καθώς οι πράξεις είναι που μετράνε. Αυτού του είδους τις αντιδράσεις τις συναντά κανείς σε παιδιά Δημοτικού - Γυμνασίου, όπου όταν κάποιος πει "Σου γαμώ την μάνα", όλοι οι άλλοι στρέφονται προς τον θιγόμενο και αναφωνούν "ωωω, τι σου είπεεε", οπότε και εσύ πρέπει να αναλάβεις εκεί την στιγμή τον ρόλο του βαθύτατα θιγόμενου και να αντιδράσεις καταλλήλως (όπως δηλαδή περιμένουν οι άλλοι να αντιδράσεις) και είτε να του βρίσεις και εσύ την μάνα, είτε να τον πλακώσεις στο ξύλο. Φυσικά, κανείς δεν περιμένει από ανήλικους να σκεφτούν ότι επειδή είπε ένας μαλάκας ότι σου γαμεί τη μάνα, πάει να πεί πως ντε και καλά την γαμεί, και πως στην τελική αυτό δεν είναι παρά ένας τρόπος για να ξεκινήσει ένας καυγάς ανάμεσα σε δυο νεαρά κοκόρια που εκτονώνουν έτσι την ενέργεια τους. Βέβαια, όταν οι ίδιες ακριβώς καταστάσεις συμβαίνουν και μεταξύ ενηλίκων, γίνεται εύκολα κατανοητό πόσο δύσκολο είναι να αποβάλλει κανείς ιδέες και αντιλήψεις στις οποίες έχει εντρυφήσει κανείς από πολύ μικρή ηλικία... Τελικά, αυτός που λέει "σου γαμώ την μάνα" δεν είναι παρά ένας μαλάκας που απλά ψάχνεται για καβγά, γιατί πολύ απλά ούτε την μάνα σου γαμάει, ούτε και καμία άλλη (συνήθως αυτοί που γαμάνε στα λόγια, μάλλον είναι ανέραστοι).
Από την άλλη τώρα, υπάρχει η παναγία, οι άγιοι, οι όσιοι, κλπ. Ποιά είναι η πραγματική σχέση ανάμεσα στο άτομο και στην παναγία; ουσιαστικά καμία. Για τους περισσότερους, είναι απλά ένα πρόσωπο για το οποίο έμαθαν στα θρησκευτικά όταν πήγαιναν σχολείο, και για το οποίο τους έχουν πει απλά πως είναι η μητέρα του Χριστού και πως "δεν κάνει" να την βρίζουμε. Αρχίδια δηλαδή. Αμα θίγεσαι όταν λέω πως η παναγία τον παίρνει, τότε μάλλον έχεις πρόβλημα, καθώς δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις πως, αν είναι μια φορά ουτοπικό να σου βρίζουν την μάνα, το να σου βρίζουν την παναγία είναι δέκα. Το να πω "σου γαμώ την παναγία" είναι τόσο σχετικό με εσένα, όσο και το να σου πω "σου γαμώ τον Ζωροάστρη". Φυσικά στα αρχίδια σου αμα σου βρίσω τον Ζωροάστρη, θίγεσαι όμως άμα σου βρίσω την παναγία, και ας είναι και οι δύο το ίδιο άσχετοι με τον εαυτό σου και την ζωή σου. Επειδή όμως είσαι Χριστιανός (και μάλιστα παρά την θέληση σου, αν και σίγουρα θα το αρνείσαι αυτό, αλλά παρόλα αυτά είσαι χωρίς την θέληση σου, ούτε καν την συγκατάβαση σου) και σου έχουν μάθει μια χαρά το ποιηματάκι, δέχεσαι ως άβουλο ον να θίγεσαι από πράγματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν σε επηρεάζουν ούτε καν επιδερμικά. Αν αυτό δεν είναι πλύση εγκεφάλου, τότε τι είναι;
Και έχουμε και τα περίφημα "ιερά και όσια". Ευτυχώς ή δυστυχώς, τίποτε δεν είναι εξορισμού ιερό και όσιο. Όλα τα λεγόμενα "ιερά και όσια" δεν είναι παρά κοινωνικές συμβάσεις που έχουν περιορισμένη ισχύ σε συγκεκριμένο χώρο και σε συγκεκριμένο χρόνο. Τουτέστιν, όταν βρίζω την παναγία, δεν βάλω κατά των "ιερών και οσίων" σου, αλλά κατά μιας συγκεκριμένης κοινωνικής σύμβασης την οποία θεωρώ ουτοπική, ξεπερασμένη και ηλίθια. Η ίδια η έννοια της "ιερότητας" είναι μια ουτοπία, καθώς προϋποθέτει ένα μεταφυσικής τάξεως άλμα, την στιγμή που η ίδια η μεταφυσική είναι διάτρητη και βάλεται απο παντού, όντας ευρισκόμενη στον χώρο του αναπόδεικτου (αν όχι του φαντασιακού)...
Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2006
Κάτι τρέχει, αλλά δεν το πήρα γραμμή...
Απ΄ ότι πήρε το μάτι μου έτσι στα πεταχτά, μάλλον κάτι χοντρό/σοβαρό/ενδιαφέρον έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες στην Ελληνική μπλογκόσφαιρα. Μιας και είναι απορροφημένος με το World of Warcraft (ενήλικος είμαι, διαθέτω τον χρόνο μου όπως γουστάρω, και να πάνε να γαμηθούνε στο φινάλε αυτοί που θεωρούν το computer gaming μαλακία και χάσιμο χρόνου, εγώ κάνω κέφι και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν), δεν έδωσα και πολύ σημασία, και για να είμαι ειλικρινής δεν πολυκατάλαβα κιόλας. Κάποιος έκανε κριτική σε κάποιον, ο πρώτος κάποιος απολύθηκε από την δουλειά του επειδή ο δεύτερος κάποιος τον κάρφωσε στο αφεντικό του, ή κάτι τέτοιο τέλοσπάντων, όποιος τα ξέρει καλύτερα τα πράγματα ας μου τα εξηγήσει να τα εμπεδώσω καλύτερα. Στο μεταξύ ακούγονται φράσεις και λέξεις όπως "αυτορύθμιση", "ελευθερία του λόγου", "όρια", "χυδαιότητα" και δεν συμμαζεύεται. Ε, βάλε τώρα καπάκι και το gathering που έγινε πρόσφατα στην πόλη με θέμα την διακυβέρνηση του διαδικτύου, ρίξε κι από πάνω την υπόθεση του blogme.gr, και το πράγμα γίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον. Anyway, αυτό που ξέρω εγώ είναι πως η δημοσιογραφία σήμερα στην χώρα μας είναι για τα μπάζα, και αυτό γίνεται ολοφάνερο από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το περίφημο "αυτορυθμιστικό" Όργανο των δημοσιογράφων. Απο εκεί και πέρα, το να ζητάει κανείς εφαρμογή των δημοσιογραφικών "ηθών" στην μπλογκόσφαιρα, είναι χαρακτηριστικό δείγμα του επικείμενου καπελώματος. Να πάνε να γαμηθούνε λοιπόν τόσο τα "ήθη" όσο και τα ήθη. 'Αμα γουστάρετε. Αμα δεν γουστάρετε, στ' αρχίδια μου. Αυτή είναι η άποψη μου. Απο εκεί και πέρα, η ελευθερία του λόγου αποκτάει πραγματικό νόημα μόνο όταν μπορείς να γράψεις/ να φωνάξεις "Γαμώ την Παναγία σας από τον κώλο", α) χωρίς να αισθάνεται ο ίδιος ενοχές, β) χωρίς να νοιάζεσαι για την μαλακία που δέρνει τους άλλους που λατρεύουν την Παναγία, που παρεμπιπτόντως τον έπαιρνε πιθανότατα και από τον κώλο, γ) δεν δίνεις δεκάρα τσακιστή για το αν θα σε περάσουν αυτόφωρο, θα σε καταδικάσουν σε θάνατο, και θα σε κάψουν στην πυρά κάποιο ξημέρωμα Χριστουγέννων, επειδή τόλμησες να βλασφημήσεις τα ιερά και τα όσια τους. Αυτά. Και αν με θεωρείτε βλάσφημο και χυδαίο, και πάλι στα αρχίδια μου...
Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2006
Ηλεκτρονικό ψήφισμα για την Εξέλιξη...
Μόλις τώρα είδα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα, και το έμαθα τυχαία μέσα από την σελίδα του Funel. Ηλεκτρονικό ψήφισμα για την διδασκαλία της Εξέλιξης λοιπόν. Μέσα με τις μπάντες, γιατί πολύ μας τα έχουν πρήξει τα λαμόγια της Εκκλησίας. Κάτω τα βρωμόχερα σας από την Παιδεία, αφήστε επιτέλους τα παιδιά να μάθουν πέντε πράγματα για την καταγωγή του ανθρώπου, μπας και ανοίξουν τα μάτια τους και καταλάβουν ποια είναι τελικά η θέση του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη...
Αν επιπλέον ζητήσω το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να γίνει Υπουργείο Παιδείας σκέτο, θα είμαι ουτοπικός; με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα. Επειδή όμως η Εξέλιξη παίρνει σβάρνα τα πάντα στο πέρασμα της, υπάρχει ελπίδα και για εμάς τους φτωχούς πλήν λογικούς και συνεπείς ασεβείς άθεους, που επιδιώκουμε διακαώς την αναγνώριση του δικαιώματος μας στην βλασφημία*...
*όπου βλασφημία βλέπε οτιδήποτε κρίνει ο κάθε αγράμματος τραγόπαπας ότι αντιτίθεται στην "θεία εξ αποκαλύψεως αλήθεια" που μετάλαβε μετά από απευθείας δορυφορική σύνδεση με τον Ύψιστο...
Αν επιπλέον ζητήσω το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να γίνει Υπουργείο Παιδείας σκέτο, θα είμαι ουτοπικός; με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα. Επειδή όμως η Εξέλιξη παίρνει σβάρνα τα πάντα στο πέρασμα της, υπάρχει ελπίδα και για εμάς τους φτωχούς πλήν λογικούς και συνεπείς ασεβείς άθεους, που επιδιώκουμε διακαώς την αναγνώριση του δικαιώματος μας στην βλασφημία*...
*όπου βλασφημία βλέπε οτιδήποτε κρίνει ο κάθε αγράμματος τραγόπαπας ότι αντιτίθεται στην "θεία εξ αποκαλύψεως αλήθεια" που μετάλαβε μετά από απευθείας δορυφορική σύνδεση με τον Ύψιστο...
Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2006
Θεσσαλονίκη, Πόλη των Φαντασμάτων...
Το είχα δει πρώτη φορά πριν απο 2 χρόνια, στην πρώτη σελίδα του Amazon. Δεν περίμενα πως θα μεταφραζόταν. Και σήμερα το είδα στην προθήκη της Πρωτοπορίας: "Θεσσαλονίκη, Πόλη των Φαντασμάτων: Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι 1430 - 1950", του Mark Mazower, εκδόσείς Αλεξάνδρεια.
Θεσσαλονίκη λοιπόν. Η πόλη που για 5 αιώνες υπήρξε το κέντρο 3 μεγάλων θρησκειών στα Βαλκάνια. Η Μητρόπολη των Πολιτισμών. Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Τούρκοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι. Και μετά ήρθε το Εθνικό Κράτος... και σήμερα βλέπεις Ρώσους, Αλβανούς, Γκανέζους, Νιγηριανούς, Γεωργιανούς, Κινέζους, Ουκρανούς. Μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ίσως κάποιοι να παρεξηγήθηκαν όταν έγραφα τις προάλλες πως η Θεσαλλονίκη σήμερα είναι το προπύργιο των ακροδεξιών φασιστών και χουντοβασιλικών. Ίσως και να έκανα λάθος. Ο καιρός θα δείξει. Αναρωτιέμαι όμως: Τι θυμάται η πόλη απο το παρελθόν της; Τι θυμάται απο μια ιστορία 5 αιώνων συγκατοίκησης και μίξης με τους "άλλους"; Τι έχουν να πούνε σήμερα τα μουσουλμανικά και τα εβραϊκά μνημεία στους σύγχρονους κατοίκους της πόλης, και τι είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να μάθουν οι σημερινοί Θεσσαλονικιοί απο την ιστορία της πόλης τους?
Θεσσαλονίκη λοιπόν. Η πόλη που για 5 αιώνες υπήρξε το κέντρο 3 μεγάλων θρησκειών στα Βαλκάνια. Η Μητρόπολη των Πολιτισμών. Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Τούρκοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι. Και μετά ήρθε το Εθνικό Κράτος... και σήμερα βλέπεις Ρώσους, Αλβανούς, Γκανέζους, Νιγηριανούς, Γεωργιανούς, Κινέζους, Ουκρανούς. Μόνο που σήμερα τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ίσως κάποιοι να παρεξηγήθηκαν όταν έγραφα τις προάλλες πως η Θεσαλλονίκη σήμερα είναι το προπύργιο των ακροδεξιών φασιστών και χουντοβασιλικών. Ίσως και να έκανα λάθος. Ο καιρός θα δείξει. Αναρωτιέμαι όμως: Τι θυμάται η πόλη απο το παρελθόν της; Τι θυμάται απο μια ιστορία 5 αιώνων συγκατοίκησης και μίξης με τους "άλλους"; Τι έχουν να πούνε σήμερα τα μουσουλμανικά και τα εβραϊκά μνημεία στους σύγχρονους κατοίκους της πόλης, και τι είναι πρόθυμοι να ακούσουν και να μάθουν οι σημερινοί Θεσσαλονικιοί απο την ιστορία της πόλης τους?
Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2006
Πάνε κι αυτές οι εκλογές...
Μάλιστα, πάνε. Και ως εκ θαύματος, ΠΑΛΙ είναι όλοι νικητές. Η ΝΔ γιατί παραμένει μπροστά. Το ΠΑΣΟΚ γιατί ανεβαίνει. Ο Συνασπισμός γιατί έκανε μερικές δυνατές εκπλήξεις. Και το ΚΚΕ γιατί ανέβηκε και αυτό. Μέχρι και το ΛΑΟΣ θα πρέπει να είναι ευχαριστημένο (μπλιάχ). Στην Αθήνα που ψηφίζω, βγήκε Δήμαρχος ο Κακλαμάνης, ο Σκανδαλίδης τον ήπιε, και Τσίπρας μάλλον πετάει απο την χαρά του με το ποσοστό που πήρε. Αν δεν το προσέξατε, στην Αθήνα το ποσοστό αποχής έφτασε το 44%. Που σημαίνει πως έχουμε δήμαρχο που τον ψήφισε το 1/4 των Αθηναίων. Στον Πειραία βγήκε Δήμαρχος ο Φασούλας, κάτι που αποδυκνύει πως η αναγνωρισημότητα είναι το Α και το Ω στην πολιτική. Τουτέστιν, το κόμμα που στις επόμενες εκλογές θα κατεβάσει ως υποψήφιο πρωθυπουργό ένα κουτί Coca-Cola, θα πάρει το 96%. Στην Θεσσαλονίκη πάμε για δεύτερο γύρο. Το αξιοσημείωτο εδώ είναι ο 7% που πήρε ο Καρατζαφέρης. Τελικά η κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη έχει γίνει η πρωτεύουσα των φανατικών, των ακροδεξιών, των σωβινιστών και των ρατσιστών. Να τον χαίρονται λοιπόν τον τοπικό τους επίδοξο Λεπέν. Άλλα σχόλια δεν έχω να κάνω, δεν έχει σημασία άλλωστε. Σε 4 χρόνια άλλωστε, πάλι τα ίδια θα λέω, γιατί πάλι τα ίδια χάλια θα έχουμε. Εντάξει, τι να περιμένει άλλωστε κανείς όταν ανοίγη την τηλεόραση του για να παρακολουθήσει πολιτική συζήτηση με τους γνωστότατους πολιτικούς, Τριφύλλη, Γκλέτσο κλπ...
12 χρόνια gamer...
...έχουν περάσει εκατοντάδες παιχνίδια απο το (εκάστοτε) PC μου. Άλλα ήταν καταπληκτικά, άλλα ήταν απλά διασκεδαστικά, και άλλα ήταν απίστευτες μετριότητες. Κανένα όμως δεν είχε καταφέρει να κρατήσει τόσο πολύ πάνω απο την οθόνη όσο το World of Warcraft. Δεν έχει τα καλύτερα γραφικά. Δεν έχει την καλύτερη game engine. Δεν έχει το καλύτερο pen and paper RPG feeling. Έχει όμως το καλύτερο storyline και βάθος που έχω δεί μέχρι σήμερα σε παιχνίδι του είδους. Το Warcraft δεν είναι απλά ένα MMORPG: είναι ένας κόσμος με μια συναρπαστική ιστορία, και μόνο όσοι έχουν γνωρίζει τον κόσμο αυτό απο την περασμένη δεκαετία, τότε που πρωτο-κυκλοφόρησε το Warcraft: Orcs and Humans, μπορούν να το αντιληφθούν αυτό πλήρως. Το WoW είναι πλέον κομμάτι της ζωής μου, της καθημερνότητας του, και μαζί με αυτό και οι άνθρωποι που γνωρίζω και επικοινωνώ μαζί τους μέσα απο αυτό. Και το μήνυμα αυτό το γράφω για να καθησυχάσω αυτούς που μου στέλνουν mail για να δουν αν είμαι καλά, μιας και έχω πολύ καιρό να ανεβάσω κάτι στο blog. Μην ανυσηχείτε παιδιά, μια χαρά είμαι. Απλά ανεβάζω έναν Tauren Shaman, και έχω καεί λιγάκι...
Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2006
Forthnet...
Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη, κακό είναι να μην τα παραδέχεσαι. Τουτέστοιν, παράτησα τον επί σειρά ετών provider μου, και έκανα μια καινούργια σύνδεση στην Forthnet. 3 μήνες + 3 μήνες δώρο, ADSL 768, 62 ευρώ και κάτι. Και επιτέλους, εξαφανίστηκε το lag απο το World of Warcraft... Α, και καινούργιο e-mail: mparous@ath.forthnet.gr
Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2006
2-4 (μια απο τα ίδια)...
Μετά το χτεσινοβραδυνό 2-4 του Ολυμπιακού, θα πρέπει επιτέλους οι φίλαθλοι της ομάδας του Πειραιά να καταλάβουν ότι ο Ολυμπιακός, όπως και πολλά άλλα πράγματα στην χώρα μας, είναι προϊόν αποκλειστικά εγχώριας κατανάλωσης. Με δυο λόγια, υπάρχει μόνο για να ικανοποιεί τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς. Κάθε προσπάθεια εισόδου σε άλλες αγορές, καταλήγει σε αποτυχία. Ο Ολυμπιακός έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να είναι αυτό που αποκαλούμε "Μεγάλη Ομάδα". Συγκεκριμένα, έχει πάψει να είναι είναι μεγάλη ομάδα απο τον καιρό που άρχισε να κερδίζει τα πρωταθλήματα με την χαρακτηριστική ευκολία που τρώει κανείς ένα ολόκληρο κουτί λουκούμια, ή που καπνίζει κανείς ένα πακέτο τσιγάρα σε μια μέρα. Οπότε δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν η χτεσινή του ήττα: ήταν αναμενόμενη. Ακόμα και να κέρδιζε δηλαδή, στον πρώτο εκτός έδρας αγώνα θα εμφανίζονταν όλα τα συμπτώματα που εμφανίστηκαν χτες με την ήττα. Φίλαθλοι του Ολυμπιακού, δεν σας έχουν ματιάσει, δεν σας έχουν καταραστεί, δεν σας έχουν κάνει μάγια. Δεν ήταν μια ακόμα άτυχη στιγμή, δεν έτυχε ο αντίπαλος σας να βρεθεί σε καταπληκτική ημέρα, δεν σας αδίκησε η διαιτησία. Απλά η ομάδα σας δεν τραβάει έξω. Δεν είναι φτιαγμένη για έξω. Δεν προορίζεται για έξω. Είναι κατασκευασμένη αποκλειστικά και μόνο για το εσωτερικό των συνόρων μας. Συμβιβαστείτε επιτέλους με αυτή την αλήθεια, πρωτού σας κυριεύσει η σχοζοφρένεια...
Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2006
Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2006
ADSL και καλαθοσφαίριση...
Ξυπνάς ένα πρωί και η 128/384 DSL γραμμή σου έχει γίνει ως δια μαγείας 192/768. Εντάξει, κάτι είναι κι αυτό. Τουλάχιστον αποδυκνύει πως δεν είμαστε εντελώς για τα μπάζα. Πάλι καλά που υπάρχει και το μπάσκετ και πάνε τα φαρμάκια κάτω. Λογικά αμέσως μετά την νίκη επι των ΗΠΑ θα πρέπει να ακολούθησε αυθόρμητη πορεία που κατέληξε έξω απο την Αμερικάνικη Πρεσβεία. Εντύπωση πάντως μου έκανε η πρόβλεψη της κυρίας Παπαπέτρος για νίκη των ΗΠΑ. Αποδυκνύει περίτρανα πως οι αστρολόγοι/ μελλοντολόγοι είναι τυπικότατοι ΟΦΑ*, και πως στην καλύτερη περίπτωση άντε να πιάσουν τους δυο απο τους έξι αριθμούς στο ΛΟΤΤΟ (όπως είναι άλλωστε και το στατιστικά αναμενόμενο). Η συγκέντρωση έξω απο την Αμερικάνικη Πρεσβεία τι νόημα έχει άραγε;
* Όπου Φυσάει Άνεμος
* Όπου Φυσάει Άνεμος
Τετάρτη 23 Αυγούστου 2006
Ξανά κόλλημα...
Ναι, το παραδέχομαι, κατρακύλησα ξανά. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Η έλξη είναι ακατανίκητη. Το World of Warcraft είναι το καλύτερο παιχνίδι ever. Period. Κόλλησα ξανά. Αυτή τη φορά έχω φτιάξει Horde χαρακτήρα: έναν Tauren Shaman στον Genjuros, τον server όπου παίζουν οι περισσότεροι Έλληνες παίχτες. Ο πειρασμός ήταν μεγάλος, και κατάφερα να σταματήσω για σχεδόν 2 μήνες. Μέχρι και το account διέκοψα. Αλλά γύρισα πάλι πίσω. Τίποτα άλλο δεν κατάφερε να με κρατήσει μακριά απο το WoW, και προσπάθησα τόσο με Adventures, όσο και με άλλα RPG's. Αλλά το WoW είναι αξεπέραστο. Απλά το κορυφαίο. Δεν υπάρχει άλλο online παιχνίδι που να σε πορώνει τόσο. Το παραδέχομαι λοιπόν. Είμαι ένας ΚΑΜΜΕΝΟΣ ΤΟΥ WARCRAFT, ένα πρεζόνι του καλύτερου MΜORPG που έγινε ποτέ. Και το απολαμβάνω: η αίσθηση του να σφάζεις Alliance στα Battlegrounds είναι πραγματικά υπέροχη*...
Ο πρώτος μου χαρακτήρας ήταν ένας Dwarve Hunter. Ως Alliance, θυμάμαι πως χάναμε στα Battlegrounds 98 στους 100 αγώνες. Η μόνη εξήγηση που μπορούσα να δώσω, ήταν πως οι Horde ήταν απλά καλύτεροι παίχτες απο τους Alliance. Οι περισσότεροι βέβαια έλεγαν πως φταίει το ότι οι Horde έχουν Shamans, τώρα όμως που έχω φτιάξει Shaman, μπορώ να πω με βεβαιώτητα πως ΔΕΝ φταίει αυτό. Όντως οι Horde είναι καλύτεροι παίχτες. Οι Shamans δεν είναι overpowered, το αντίθετο μάλιστα, είναι imbalanced (άλλα κάνουν παπάδες αμα ξέρεις πως να τους παίξεις και πως να στήσεις τα talents). Απλά οι Alliance είναι ως επι το πλοίστον ανώριμοι και ανήλικοι παίχτες, που δεν έχουν καμία αίσθηση του παιχνιδιού, καμιά διάθεση συνεργασίας, και καμία όρεξη να μάθουν πως να παίζουν καλά την κλάση τους...
Ο πρώτος μου χαρακτήρας ήταν ένας Dwarve Hunter. Ως Alliance, θυμάμαι πως χάναμε στα Battlegrounds 98 στους 100 αγώνες. Η μόνη εξήγηση που μπορούσα να δώσω, ήταν πως οι Horde ήταν απλά καλύτεροι παίχτες απο τους Alliance. Οι περισσότεροι βέβαια έλεγαν πως φταίει το ότι οι Horde έχουν Shamans, τώρα όμως που έχω φτιάξει Shaman, μπορώ να πω με βεβαιώτητα πως ΔΕΝ φταίει αυτό. Όντως οι Horde είναι καλύτεροι παίχτες. Οι Shamans δεν είναι overpowered, το αντίθετο μάλιστα, είναι imbalanced (άλλα κάνουν παπάδες αμα ξέρεις πως να τους παίξεις και πως να στήσεις τα talents). Απλά οι Alliance είναι ως επι το πλοίστον ανώριμοι και ανήλικοι παίχτες, που δεν έχουν καμία αίσθηση του παιχνιδιού, καμιά διάθεση συνεργασίας, και καμία όρεξη να μάθουν πως να παίζουν καλά την κλάση τους...
Πέμπτη 17 Αυγούστου 2006
Το δικαίωμα στην τεμπελιά...
Τεμπέλης, -α, -ικο: Οκνηρός, που βαριέται να δουλέψει ή να κάνει κάτι (λεξικό Πάπυρος - Larousse)
Η οκνηρία είναι τυπικό χριστανικό αμάρτημα, και εγώ την χριστιανική ηθική την έχω γραμμένη κανονικά. Διεκδικώ λοιπόν το δικαίωμα μου στην τεμπελιά (ο Πώλ Λαφάργκ είναι αθάνατος). Γουστάρω να κοιμάμαι 10-12 ώρες κάθε μέρα, και όταν είμαι ξύπνιος να σερφάρω στο δίκτυο, να πίνω καφέ και να παίζω παιχνίδια (άμα λέμε). Και προσπαθώ όσο μπορώ να εφαρμόσω αυτό το lifestyle σε όσο μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου μπορώ. Γιατί την εργασία πολλοί εμίσησαν, την τεμπελιά κανείς. Και όσο για αυτούς που θα απαντήσουν "την τεμπελιά πολλοί αγάπησαν, τον τεμπέλη κανείς", μην ανησυχείτε, χωράτε όλοι να γραφτείτε εκεί που δεν πιάνει μελάνι...
Η οκνηρία είναι τυπικό χριστανικό αμάρτημα, και εγώ την χριστιανική ηθική την έχω γραμμένη κανονικά. Διεκδικώ λοιπόν το δικαίωμα μου στην τεμπελιά (ο Πώλ Λαφάργκ είναι αθάνατος). Γουστάρω να κοιμάμαι 10-12 ώρες κάθε μέρα, και όταν είμαι ξύπνιος να σερφάρω στο δίκτυο, να πίνω καφέ και να παίζω παιχνίδια (άμα λέμε). Και προσπαθώ όσο μπορώ να εφαρμόσω αυτό το lifestyle σε όσο μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου μπορώ. Γιατί την εργασία πολλοί εμίσησαν, την τεμπελιά κανείς. Και όσο για αυτούς που θα απαντήσουν "την τεμπελιά πολλοί αγάπησαν, τον τεμπέλη κανείς", μην ανησυχείτε, χωράτε όλοι να γραφτείτε εκεί που δεν πιάνει μελάνι...
Τρίτη 15 Αυγούστου 2006
Οι Έλληνες στην Πολυνησία (ή πως εξακριβώνεις μια πληροφορία)...
Ένα απο τα πιο δημοφιλή κείμενα των απανταχού αρχαιογκάου είναι αυτό εδώ, το οποίο προέρχεται απο το τεύχος 214 (Οκτώβριος 1999) του Δαυλού. Μέσες άκρες ο συνεντευξιαζόμενος κ. Josephson (ή τουλάχιστον η κυρία που παίρνει την συνέντευξη) υποστηρίζει ότι:
α) είναι γλωσσολόγος
β) είναι καθηγητής του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης
γ) το βιβλίο του εκδίδεται απο τον εκδοτικό οίκο του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης
δ) το βιβλίο του αποδυκνύει ότι υπήρξε αρχαία ελληνική παρουσία στην Πολυνησία και στην νήσο του Πάσχα.
Μελετώντας την ίδια την συνέντευξη, και κάνωντας μια εκτενή έρευνα στο Internet, προκύπτουν μέχρι στιγμής τα εξής:
α) Δεν κατάφερα να εξακριβώσω την ιδιότητα του κ. Josephson. Δεν μπόρεσα να βρώ κανένα άρθρο του, κανένα άλλο του βιβλίο πουθενά, καμία αναφορά σε οποιαδήποτε άλλη εργασία του. Το μοναδικό του βιβλίο φαίνεται πως είναι αυτό, ενώ υπάρχει μόνο στα Αγγλικά (παράξενο, είναι γερμανός και υποτίθεται πως διδάσκει σε γερμανικό πανεπιστήμιο).
β) Το πανεπιστήμιο της Χαιδελβέργης διαθέτει λίστα με τους διδάσκοντες καθηγητές, και δεν αναφέρεται το όνομα του ανάμεσα σε αυτούς (απέστειλα mail στο πανεπιστήμιο, ρωτόντας αν υπήρξε τουλάχιστον καθηγητής στο παρελθόν, και αν έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτόν και το βιβλίο του. Αναμένω απάντηση μετά τις 28 του μηνός).
γ) Το Amazon εμφανίζει το βιβλίο του ως εξαντλημένο, ενώ δεν παραθέτει καμία επιπλέον πληροφορία ή κριτική για αυτό. Οποιαδήποτε αναζήτηση στα ψαχτήρια του Interent για τον κ. Josephson ή για το βιβλίο του βγάζει σταθερά τις ίδιες λίγες σελίδες, αυστήρά ελληνικής προέλευσης, που ως επι το πλείστον είναι η ίδια αυτή συνέντευξη του Δαυλού του 1999.
δ) Το βιβλίο έχει εκδωθεί απο τον εκδοτικό οίκο C. Winter που έχει έδρα την Χαιδελβέργη, και όχι τον εκδοτικό οίκο του ίδιου του πανεπιστημίου.
ε) Αν και δηλώνει γλωσσολόγος, ο ίδιος στην συνέντευξη λέει του πως οι γνώσεις του στην Ελληνική γλώσσα περιορίζονται σε σπουδές Νέων Ελληνικών και πως κατέχει "βασικές γνώσεις ετυμολογίας και της γραμματικής δομής των αρχαίων Ελληνικών". Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι αρκετό για συγκριτική μελέτη βάθους ανάμεσα σε δυο γλώσσες όπως τα Αρχαία Ελληνικά και η διάλεκτος της Νήσου του Πάσχα...
στ) Πάλι απο την συνέντευξη προκύπτει πως η ακαδημαική κοινότητα δεν έδωσε σημασία στο έργο του (μήπως επειδή συμπέρανε ότι πρόκειται περί αστειότητας;). Οι μόνες θετικές αντιδράσεις προήλθαν απο κάποιον καθηγητή πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Τ. Καζάκη (ποιός είναι αυτός; ούτε και γι΄ αυτόν βρήκα κάτι. Τι καθηγητής είναι άραγε, αν είναι;)
Τα συμπεράσματα μου; Απο αυτά που βρήκα, τρία είναι κατ΄ εμά τα πιθανά:
1) Πρόκειται περί τυπικού Hoax, ελαφρώς μεταλαγμένου, ώστε να περιέχει τουλάχιστον μια επίφαση αλήθειας.
2) Πρόκειται για τυπικό βιβλίο της σειράς, άλλο ένα του σωρού σαν αυτά που εκδίδει και ο μίστερ Λ. και που συνήθως ξεθαύει ο Δαυλός για να υποστηρίξει τις τυπικές του θέσεις.
3) Η συνέντευξη είναι κατασκευασμένη, "πειραγμένη" ή έστω αλλοιωμένη ώστε να βγάζει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία για αυτόν το γρίφο, καλοδεχούμενη....
α) είναι γλωσσολόγος
β) είναι καθηγητής του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης
γ) το βιβλίο του εκδίδεται απο τον εκδοτικό οίκο του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης
δ) το βιβλίο του αποδυκνύει ότι υπήρξε αρχαία ελληνική παρουσία στην Πολυνησία και στην νήσο του Πάσχα.
Μελετώντας την ίδια την συνέντευξη, και κάνωντας μια εκτενή έρευνα στο Internet, προκύπτουν μέχρι στιγμής τα εξής:
α) Δεν κατάφερα να εξακριβώσω την ιδιότητα του κ. Josephson. Δεν μπόρεσα να βρώ κανένα άρθρο του, κανένα άλλο του βιβλίο πουθενά, καμία αναφορά σε οποιαδήποτε άλλη εργασία του. Το μοναδικό του βιβλίο φαίνεται πως είναι αυτό, ενώ υπάρχει μόνο στα Αγγλικά (παράξενο, είναι γερμανός και υποτίθεται πως διδάσκει σε γερμανικό πανεπιστήμιο).
β) Το πανεπιστήμιο της Χαιδελβέργης διαθέτει λίστα με τους διδάσκοντες καθηγητές, και δεν αναφέρεται το όνομα του ανάμεσα σε αυτούς (απέστειλα mail στο πανεπιστήμιο, ρωτόντας αν υπήρξε τουλάχιστον καθηγητής στο παρελθόν, και αν έχουν οποιαδήποτε σχέση με αυτόν και το βιβλίο του. Αναμένω απάντηση μετά τις 28 του μηνός).
γ) Το Amazon εμφανίζει το βιβλίο του ως εξαντλημένο, ενώ δεν παραθέτει καμία επιπλέον πληροφορία ή κριτική για αυτό. Οποιαδήποτε αναζήτηση στα ψαχτήρια του Interent για τον κ. Josephson ή για το βιβλίο του βγάζει σταθερά τις ίδιες λίγες σελίδες, αυστήρά ελληνικής προέλευσης, που ως επι το πλείστον είναι η ίδια αυτή συνέντευξη του Δαυλού του 1999.
δ) Το βιβλίο έχει εκδωθεί απο τον εκδοτικό οίκο C. Winter που έχει έδρα την Χαιδελβέργη, και όχι τον εκδοτικό οίκο του ίδιου του πανεπιστημίου.
ε) Αν και δηλώνει γλωσσολόγος, ο ίδιος στην συνέντευξη λέει του πως οι γνώσεις του στην Ελληνική γλώσσα περιορίζονται σε σπουδές Νέων Ελληνικών και πως κατέχει "βασικές γνώσεις ετυμολογίας και της γραμματικής δομής των αρχαίων Ελληνικών". Αναρωτιέμαι αν αυτό είναι αρκετό για συγκριτική μελέτη βάθους ανάμεσα σε δυο γλώσσες όπως τα Αρχαία Ελληνικά και η διάλεκτος της Νήσου του Πάσχα...
στ) Πάλι απο την συνέντευξη προκύπτει πως η ακαδημαική κοινότητα δεν έδωσε σημασία στο έργο του (μήπως επειδή συμπέρανε ότι πρόκειται περί αστειότητας;). Οι μόνες θετικές αντιδράσεις προήλθαν απο κάποιον καθηγητή πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Τ. Καζάκη (ποιός είναι αυτός; ούτε και γι΄ αυτόν βρήκα κάτι. Τι καθηγητής είναι άραγε, αν είναι;)
Τα συμπεράσματα μου; Απο αυτά που βρήκα, τρία είναι κατ΄ εμά τα πιθανά:
1) Πρόκειται περί τυπικού Hoax, ελαφρώς μεταλαγμένου, ώστε να περιέχει τουλάχιστον μια επίφαση αλήθειας.
2) Πρόκειται για τυπικό βιβλίο της σειράς, άλλο ένα του σωρού σαν αυτά που εκδίδει και ο μίστερ Λ. και που συνήθως ξεθαύει ο Δαυλός για να υποστηρίξει τις τυπικές του θέσεις.
3) Η συνέντευξη είναι κατασκευασμένη, "πειραγμένη" ή έστω αλλοιωμένη ώστε να βγάζει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία για αυτόν το γρίφο, καλοδεχούμενη....
Παρασκευή 11 Αυγούστου 2006
Ένα Moai στο Λούβρο...
Έγραφα πριν λίγο καιρό για τους Rapa Nui και για τα καταπληκτικά Moai του νησιού τους. Φανταστείτε λοιπόν πλάκα όταν βρήκα ένα τέτοιο άγαλμα στο Λούβρο. Αυτό το μουσείο κρύβει και απο μια έκπληξη πίσω απο κάθε γωνία...
Πέμπτη 3 Αυγούστου 2006
Η πόλη του φωτός...
Paris awaits. Τα λέμε λοιπόν πάλι απο βδομάδα, με εκτενή αναφορά για αυτή την υπέροχη πόλη με τα δεκάδες μουσεία και μνημεία...
Τετάρτη 2 Αυγούστου 2006
Αστρολογία και Δυνάμεις...
Υπάρχουν πολλά είδη αστρολογίας: Η τυπική Δυτική, η Καρμική, η Βεδική, η Κινέζικη, κλπ κλπ. Είναι τόσα πολλά τα είδη και οι παραλλαγές, που αν έλεγα πως είναι περισσότερα από τα ίδια τα άστρα του ουρανού, μάλλον θα είχα δίκιο. Κάποιες από τις αιτιάσεις που κάνουν οι απολογητές των διαφόρων αυτών ειδών, είναι εν γένει συγκρουόμενες μεταξύ τους (όπως για παράδειγμα η άποψη ενός είδους πως η ώρα γέννησης είναι το σημαντικότερο στοιχείο σε ένα ωροσκόπιο, την στιγμή που άποψη άλλου είδους υποστηρίζει πως το σημαντικότερο είναι ο μήνας, ή το έτος), σε γενικές γραμμές πάντως όλα τα είδη αστρολογίας λειτουργούν κάτω από μια (αρκετά ευρεία ομολογουμένως) υπόθεση: Υπάρχει ένα είδος Δύναμης στα ουράνια σώματα, η οποία επηρεάζει όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη μας με κάποιο μυστηριώδη τρόπο. Κατά καιρούς έχουν αποδοθεί διάφορες ιδιότητες σε αυτή τη δύναμη, και ενίοτε έχει ερμηνευτεί ως η Βαρύτητα, ως ένα Ηλεκτρομαγνητικό κύμα, ή απλά ως μιας δύναμη η οποία δεν μπορεί να μετρηθεί. Σε τελικά ανάλυση πάντως, αυτό που όλα ανεξαιρέτως τα επιμέρους είδη αστρολογίας πρεσβεύουν, είναι πως οι πλανήτες και τα άστρα επηρεάζουν τους ανθρώπους.
Πέμπτη 27 Ιουλίου 2006
Το λεπίδι πρέπει να πέφτει εξαρχής...
Ένα απόσπασμα απο το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "Ιστορία (κωμικοτραγική) του Ελληνικού Κράτους, 1830-1974". Το συγκεκριμένο απόσπασμα, αν και κατ' ουσίαν αναφέρεται στην περίοδο του εμφυλίου, εντούτοις ταιρίαζει σχεδόν απόλυτα με τα όσα συμβαίνουν εδώ και μέρες στον Λίβανο. Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι πως για το Ισραήλ, αυτά που συμβαίνουν είναι απολύτως ορθολογικά, βάση των στόχων και των επιδιώξεων του. Για το Ισραήλ, δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για το πως βλέπουν τα πράγματα οι απέξω. Το μόνο ουσιαστικό είναι το πως βλέπουν οι ίδιοι τα πράγματα, τι πράττουν για αυτά, και πως θα επιβάλλουν την άποψη τους σε όσους διαφωνούν. Και αυτό ονομάζεται σοβαρή εξωτερική πολιτική, έστω και με τα όπλα. Ως γνωστόν, την Ιστορία την γράφουν οι νικητές. Και μέχρι σήμερα, το Ισραήλ δεν έχει χάσει ούτε απο την πολιτική του, ούτε στο πεδίο της μάχης...
"...Το λεπίδι πρέπει να πέφτει εξαρχής εφόσον προκρίθηκε η ένοπλη αναμέτρηση, και όχι όταν στριμώξουν τα πράγματα, οπότε η τρομοκρατούσα ένοπλη δραστηριότητα δεν μπορεί παρά να είναι ιδιαίτερα βάρβαρη. Ο πόλεμος δεν είναι σοκολατοπόλεμος και κανένας πόλεμος στην ιστορία δεν έγινε με το γάντι, που λέμε. Ο πόλεμος γίνεται με όπλα, και όπλα σημαίνει θάνατος. Όποιος δεν θέλει να σκοτώσει, δεν πρέπει να εμπλέκεται σε πόλεμο. Ο μετριοπαθής ανθρωπισμός, είναι αντιανθρωπισμός. Δεν είναι λιγότερο ανήθικος αυτός που σκοτώνει δέκα απο αυτόν που σκοτώνει εκατό. Είναι και οι δύο εξίσου ανήθικοι. Διότι η ηθική δεν είναι πρόβλημα ποσότητας. Όπως ακριβώς και η εγκυμοσύνη. Μια γυναίκα δύο μηνών έγκυος δεν είναι "ολίγον έγκυος", είναι για τα καλά έγκυος. Χρειάζονται εκατόμβες νεκρών για να καταλάβει ο χοντροκέφαλος πως ο πόλεμος είναι βάρβαρο πράγμα; Ναί, χρειάζονται, αφού η ποσοτική αντίληψη των πραγμάτων κυριαρχεί επι της ποιοτικής. Και η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, εφόσον η ηθική αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα ποσότητας, για να θυμηθούμε τον Σπινόζα. Ο ολίγον ανέντιμος, είναι ολικά ανέντιμος, και ο ολίγον βάρβαρος, πέρα για πέρα βάρβαρος".
Κατανοητό; Έχουμε να κάνουμε με πόλεμο, τυπικό και ουσιαστικό. Και αυτός που θέλει να τον κερδίσει, θα πρέπει να βάλει στην άκρη την Ηθική. Αυτό το κατανοούν τόσο οι Ισραηλινοί, όσο και οι αντίπαλοι τους. Οι μεν βομβαρδίζουν ανηλεώς, οι δε ρίχνουν ρουκέτες και κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας. Και προσέξτε, ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΥΝΤΑΙ ουτε οι μεν, ούτε οι δε: έχουν πλήρη γνώση των συνεπειών των πράξεων τους. Απλά είναι αποφασισμένοι να κερδίσουν. Οι μόνοι που δεν έχουμε καταλάβει ακόμα τι συμβαίνει, είμαστε εμείς εδώ στη Δύση, που ψάχνουμε να βρούμε ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο. Ναι, συμφωνώ, το Ισραήλ έχει γαμήσει το σύμπαν και είναι ο αρχι-τρομοκράτης της Μέσης Ανατολής. ΛΟΙΠΟΝ; Τι σημασία έχει αυτό άραγε όταν μιλάμε με όρους πολιτικού πραγματισμού και γαιωστρατηγικής; απολύτως καμία. Το Ισραήλ εξακολουθεί να ελέγχει τα κατεχόμενα και να βομβαρδίζει τον Λίβανο, και ταυτόχρονα να ισχυρίζεται ότι αμύνεται. Ψεύδεται; Σίγουρα. Εμπαίζει; Απόλυτα. Ε, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Απο την στιγμή που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ, απο την στιγμή που οι λοιπές αραβικές χώρες απειλούν με λόγια αλλά κατά τα άλλα ουδέν, απο την στιγμή που η Ευρώπη κάνει τον... Κινέζο, μην περιμένετε να αλλάξει κάτι. Και ας μείνουμε εμείς εδώ να αναρωτιόμαστε γιατί αυτοί εκεί κάτω είναι τόσο ανήθικοι και τόσο βάρβαροι...
"...Το λεπίδι πρέπει να πέφτει εξαρχής εφόσον προκρίθηκε η ένοπλη αναμέτρηση, και όχι όταν στριμώξουν τα πράγματα, οπότε η τρομοκρατούσα ένοπλη δραστηριότητα δεν μπορεί παρά να είναι ιδιαίτερα βάρβαρη. Ο πόλεμος δεν είναι σοκολατοπόλεμος και κανένας πόλεμος στην ιστορία δεν έγινε με το γάντι, που λέμε. Ο πόλεμος γίνεται με όπλα, και όπλα σημαίνει θάνατος. Όποιος δεν θέλει να σκοτώσει, δεν πρέπει να εμπλέκεται σε πόλεμο. Ο μετριοπαθής ανθρωπισμός, είναι αντιανθρωπισμός. Δεν είναι λιγότερο ανήθικος αυτός που σκοτώνει δέκα απο αυτόν που σκοτώνει εκατό. Είναι και οι δύο εξίσου ανήθικοι. Διότι η ηθική δεν είναι πρόβλημα ποσότητας. Όπως ακριβώς και η εγκυμοσύνη. Μια γυναίκα δύο μηνών έγκυος δεν είναι "ολίγον έγκυος", είναι για τα καλά έγκυος. Χρειάζονται εκατόμβες νεκρών για να καταλάβει ο χοντροκέφαλος πως ο πόλεμος είναι βάρβαρο πράγμα; Ναί, χρειάζονται, αφού η ποσοτική αντίληψη των πραγμάτων κυριαρχεί επι της ποιοτικής. Και η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, εφόσον η ηθική αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα ποσότητας, για να θυμηθούμε τον Σπινόζα. Ο ολίγον ανέντιμος, είναι ολικά ανέντιμος, και ο ολίγον βάρβαρος, πέρα για πέρα βάρβαρος".
Κατανοητό; Έχουμε να κάνουμε με πόλεμο, τυπικό και ουσιαστικό. Και αυτός που θέλει να τον κερδίσει, θα πρέπει να βάλει στην άκρη την Ηθική. Αυτό το κατανοούν τόσο οι Ισραηλινοί, όσο και οι αντίπαλοι τους. Οι μεν βομβαρδίζουν ανηλεώς, οι δε ρίχνουν ρουκέτες και κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας. Και προσέξτε, ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΥΝΤΑΙ ουτε οι μεν, ούτε οι δε: έχουν πλήρη γνώση των συνεπειών των πράξεων τους. Απλά είναι αποφασισμένοι να κερδίσουν. Οι μόνοι που δεν έχουμε καταλάβει ακόμα τι συμβαίνει, είμαστε εμείς εδώ στη Δύση, που ψάχνουμε να βρούμε ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο. Ναι, συμφωνώ, το Ισραήλ έχει γαμήσει το σύμπαν και είναι ο αρχι-τρομοκράτης της Μέσης Ανατολής. ΛΟΙΠΟΝ; Τι σημασία έχει αυτό άραγε όταν μιλάμε με όρους πολιτικού πραγματισμού και γαιωστρατηγικής; απολύτως καμία. Το Ισραήλ εξακολουθεί να ελέγχει τα κατεχόμενα και να βομβαρδίζει τον Λίβανο, και ταυτόχρονα να ισχυρίζεται ότι αμύνεται. Ψεύδεται; Σίγουρα. Εμπαίζει; Απόλυτα. Ε, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Απο την στιγμή που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ, απο την στιγμή που οι λοιπές αραβικές χώρες απειλούν με λόγια αλλά κατά τα άλλα ουδέν, απο την στιγμή που η Ευρώπη κάνει τον... Κινέζο, μην περιμένετε να αλλάξει κάτι. Και ας μείνουμε εμείς εδώ να αναρωτιόμαστε γιατί αυτοί εκεί κάτω είναι τόσο ανήθικοι και τόσο βάρβαροι...
Τρίτη 25 Ιουλίου 2006
Γιατί γουστάρω τον κύριο Καλαμάρη...
Ο ήρωας του επεισοδίου ρωτάει: "Ποιός θέλει να με βοηθήσει να σώσουμε τον κόσμο;". Ο Μπόμπ Σφουγγαράκης απαντά "Εγώ!". Ο Πάτρικ απαντά "Εγώ!". Και ο κύριος Καλαμάρης απαντά "Εγώ όχι"...
Headphones...
Μου αρέσει να ακούω μουσική. Συνήθως έχω μαζί μου το PDA μου (κουβαλάω ένα πάντα μαζί μου εδώ και 6+ χρόνια) φορτωμένο με διάφορα albums σε MP3 ή WMA μορφή. Η Αχίλλειος Πτέρνα αυτών των συσκευών (όπως άλλωστε και των MP3 players, των walkmans και των φορητών CD players) είναι φυσικά τα ακουστικά: όσο καλή και να είναι η συσκευή αναπαραγωγής, άμα τα ακουστικά δεν μπορούν να αποδώσουν τον ήχο, δεν ακούς μουσική, ακούς υποψία μουσικής. Επιπλέον, έχω μια αδυναμία στα ακουστικά - "ψείρες" (τα λεγόμενα headphones): δεν μου αρέσουν αυτά που καλύπτουν όλο ή τμήμα του αυτιού. Άλλωστε, τα μεγάλα ακουστικά είναι μάλλον άβολα και ακατάλληλα όταν βρίσκεσαι στον δρόμο ή σε ένα λεωφορείο. Οι ψείρες αντιθέτως είναι μικρές, βολικές, και κομψές. Έλα όμως που έχουν και την χειρότερη ακουστική. Οπότε τι κάνεις; ψάχνεις να βρείς κάτι καλό, ή τουλάχιστον ικανοποιητικό. Αυθής εξαρχής, οτιδήποτε κοστίζει κάτω απο 20 ευρώ απορίπτεται: η ακουστική τους είναι απλά αισχρή. Πάμε λοιπόν παραπάνω. Τα καλύτερα ακουστικά που μπορείς να βρείς παίζουν στην κατηγορία των 35-50 ευρώ, και είναι αρκετά καλά, αν δεν έχει κανείς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Τυπικά παραδείγματα οι σειρές Sport, Street και Style της Sennheiser, ή τα αντίστοιχα μοντέλα της Sony. Το κλασσικό μειονέκτημα αυτών των ακουστικών, είναι η μηδαμινή απομόνωση απο τους εξωτερικούς ήχους, και τα χαμηλά (εώς πολύ χαμηλά) μπάσα. Αυτά βέβαια είναι τα εγγενή μοινεκτήματα αυτών των ακουστικών. Anyway, κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου και ένα ζευγάρι canalphones (είναι αυτά τα ακουστικά που το ηχείο τους μπαίνει μέσα στο κανάλι του αυτιού και έρχεται κοντά στο τύμπανο) της Sony. ΕΥΡΗΚΑ. Εδώ είμαστε. Πολύ καλή ηχομόνωση, πολύ καλή ποιότητα ήχου, και επιτέλους, ΜΠΑΣΑ. Μια μικρή έρευνα αγοράς έδειξε πως το πλέον κατάλληλο μοντέλο με λογικό όριο τιμής (όχι πάνω απο 50-55 Eurο) είναι το MDR-EX71SL της Sony. Με επιπλέον έρευνα, κατέληξα στο CX300 της Sennheiser, που παίζει στα ίδια λεφτά, αλλά που θεωρείται αρκετά καλύτερο τόσο απο άποψη κατασκευής, όσο και απο άποψη ποιότητας ήχου. Οπότε έπεσε η ανάλογη παραγγελία απο το PIXmania. Όλα βέβαια στα πλαίσια των 50 - 55 eyro: Αν κανείς είναι πρόθυμος να ξοδέψει περισσότερα χρήματα, υπάρχουν και πολύ καλύτερες επιλογές. Αν τώρα είναι κανείς πρόθυμος να τα σκάσει χοντρά, θα πω μόνο 2 λέξεις: Shure και Etymotic. Ρίξτε μια ματιά στα sites τους, να δείτε πως είναι τα καλύτερα canalphones στον κόσμο*. Και υπόψιν, οι τιμές ξεκινάνε απο 100 euro εδω και ανεβαίνουν αρκετά. Αλλα, μιλάμε για τα καλύτερα, έτσι;
* Δείτε αυτό για παράδειγμα, για να καταλάβετε...
Κυριακή 23 Ιουλίου 2006
Χωρίς σχόλια.
Το παραθέτω αυτούσιο, απλά επειδή με συγκλόνισε.
Νίκος Δήμου, το Βιβλίο των Γατών
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε,
κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω απ' τη φύση,
αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Πρόσεξε αυτόν που δεν αγαπά τα ζώα.
Η ανθρωπιά του αδύναμη. Το ζώο μέσα του
αντιδρά. Πρόσεξε αυτόν
που δεν αγαπά τις γάτες. Κάπου
φοβάται. Κάπου τρέμει. Κάπου, κρύβεται.
Ο Χίτλερ μισούσε τις γάτες. Κι ο Καίσαρας. Κι ο Ναπολέων.
Όλοι οι τύραννοι. Οι δικτάτορες. Οι κήνσορες.
Βλέπουν στις γάτες τα όρια της δύναμής τους.
Γάτα στο τσίρκο; Ποτέ! Αδιαμαρτύρητα πεθαίνουν
αλλά δε δαμάζονται. Η πιο ανθρώπινη αρετή
φωλιάζει στις γάτες.
Νίκος Δήμου, το Βιβλίο των Γατών
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε,
κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω απ' τη φύση,
αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Πρόσεξε αυτόν που δεν αγαπά τα ζώα.
Η ανθρωπιά του αδύναμη. Το ζώο μέσα του
αντιδρά. Πρόσεξε αυτόν
που δεν αγαπά τις γάτες. Κάπου
φοβάται. Κάπου τρέμει. Κάπου, κρύβεται.
Ο Χίτλερ μισούσε τις γάτες. Κι ο Καίσαρας. Κι ο Ναπολέων.
Όλοι οι τύραννοι. Οι δικτάτορες. Οι κήνσορες.
Βλέπουν στις γάτες τα όρια της δύναμής τους.
Γάτα στο τσίρκο; Ποτέ! Αδιαμαρτύρητα πεθαίνουν
αλλά δε δαμάζονται. Η πιο ανθρώπινη αρετή
φωλιάζει στις γάτες.
Quantum Electro-Dynamics
Όταν:
α) Χτυπάει το τηλέφωνο στις 5 τα ξημερώματα και σε σηκώνει απο το κρεβάτι,
β) Αναγνωρίζεις τον αριθμό και είναι ο πατέρας σου,
γ) Απο τον πολύ θόρυβο μόλις και μετά βίας διακρίνεις μια φωνή ανάμεσα σε άλλες να λέει κάτι γρήγορα και δυνατά,
δ) η γραμμή παραμένει ανοικτή για 4-5 λεπτά,
Τότε 2 λογικές υποθέσεις μπορείς να κάνεις:
1) Κάτι ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ έχει συμβεί,
2) Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και έκατσε να ενεργοποιηθεί το τηλεφωνο μέσα απο την τσέπη του παντελονιού του και να καλέσει τον αριθμό ΣΟΥ.
Στις 5 τα ξημερώματα, ζαλισμένος απο τον ύπνο και ενώ είσαι ακόμα με την τσίμπλα στο μάτι, οι πιθανότητες που δίνεις στην υπόθεση 1 είναι περίπου 99,9%. Την υπόθεση 2 την χρησιμοποιείς κυρίως ως πιθανή εναλλακτική, απλά και μόνο για να λές πως υπάρχει και μια τέτοια.
Τελικά έκατσε η υπόθεση 2.
Μετά το αρχικό σόκ, σκέφτηκα πόσο πιθανό είναι τελικά να συμβεί κάτι τέτοιο. Απο περιέργεια και μόνο, κοίταξα το κινητό μου: Είχα πατήσει κατά λάθος το πλήκτρο του media player κάποια στιγμή που γύριζα σπίτι 4-5 ώρες πριν, και η μπαταρία είχε αδειάσει. Το είχα φορτίσει 12 ώρες πριν. Χρησιμοποιώ κλείδωμα πληκτρολογίου, το ιδιο και ο πατέρας μου. Και όμως έκατσε. Δυο φορές, την ίδια μέρα, σε δυο διαφορετικά τηλέφωνα, δυο διαφορετικών ανθρώπων. Την τελευταία φορά που μου είχε συμβεί κάτι τόσο κουφό, ήταν όταν σε μια παρτίδα Scrabble είχαμε τραβήξει μαζί με ένα φίλο μου πέντε συνεχόμενες φορές το γράμμα Α για να δούμε ποιός θα έπαιζε πρώτος.
Χάος.
Τυχαιότητα.
Εντροπία.
Οι τρείς βασικές σταθερές του καταπληκτικού μας σύμπαντος. Με μία λέξη,
QED.
Άντε και καλό κουράγιο...
α) Χτυπάει το τηλέφωνο στις 5 τα ξημερώματα και σε σηκώνει απο το κρεβάτι,
β) Αναγνωρίζεις τον αριθμό και είναι ο πατέρας σου,
γ) Απο τον πολύ θόρυβο μόλις και μετά βίας διακρίνεις μια φωνή ανάμεσα σε άλλες να λέει κάτι γρήγορα και δυνατά,
δ) η γραμμή παραμένει ανοικτή για 4-5 λεπτά,
Τότε 2 λογικές υποθέσεις μπορείς να κάνεις:
1) Κάτι ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ έχει συμβεί,
2) Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και έκατσε να ενεργοποιηθεί το τηλεφωνο μέσα απο την τσέπη του παντελονιού του και να καλέσει τον αριθμό ΣΟΥ.
Στις 5 τα ξημερώματα, ζαλισμένος απο τον ύπνο και ενώ είσαι ακόμα με την τσίμπλα στο μάτι, οι πιθανότητες που δίνεις στην υπόθεση 1 είναι περίπου 99,9%. Την υπόθεση 2 την χρησιμοποιείς κυρίως ως πιθανή εναλλακτική, απλά και μόνο για να λές πως υπάρχει και μια τέτοια.
Τελικά έκατσε η υπόθεση 2.
Μετά το αρχικό σόκ, σκέφτηκα πόσο πιθανό είναι τελικά να συμβεί κάτι τέτοιο. Απο περιέργεια και μόνο, κοίταξα το κινητό μου: Είχα πατήσει κατά λάθος το πλήκτρο του media player κάποια στιγμή που γύριζα σπίτι 4-5 ώρες πριν, και η μπαταρία είχε αδειάσει. Το είχα φορτίσει 12 ώρες πριν. Χρησιμοποιώ κλείδωμα πληκτρολογίου, το ιδιο και ο πατέρας μου. Και όμως έκατσε. Δυο φορές, την ίδια μέρα, σε δυο διαφορετικά τηλέφωνα, δυο διαφορετικών ανθρώπων. Την τελευταία φορά που μου είχε συμβεί κάτι τόσο κουφό, ήταν όταν σε μια παρτίδα Scrabble είχαμε τραβήξει μαζί με ένα φίλο μου πέντε συνεχόμενες φορές το γράμμα Α για να δούμε ποιός θα έπαιζε πρώτος.
Χάος.
Τυχαιότητα.
Εντροπία.
Οι τρείς βασικές σταθερές του καταπληκτικού μας σύμπαντος. Με μία λέξη,
QED.
Άντε και καλό κουράγιο...
Τρίτη 18 Ιουλίου 2006
Rapa Nui...
Σίγουρα θα το έχετε πετύχει σε κάποιο forum, σε κάποιο site που ασχολείται με παράξενα, μυστήρια, ή απλά με την Ελληνική κατάκτηση του πλανήτη κατά την αρχαιότητα. Μιλάω για την νήσο του Πάσχα, για τα παράξενα αυτά αγάλματα από πέτρα, και για την πασίγνωστη πλέον φράση (στους κύκλους των Ελληνοκεντρικών και των φανατικών των μυστηρίων που αναζητούν τον Ελληνικό δάκτυλο πίσω από κάθε τι) «Μάτε Κοίτε Ράνε», που υποτίθεται πως σημαίνει «Μάτια που Κοιτούν στον Ουρανό», και πως είναι η ονομασία που δίνουν στον τόπο τους (ή στους εαυτούς τους, ή στα αγάλματα τους, ανάλογα με την εκδοχή του κάθε ένα που γράφει κάτι τέτοιο σε κάθε forum) οι ιθαγενείς της νήσου, στην τοπική τους διάλεκτο. Εννοείται πως η φράση αυτή προβάλλεται ως απόδειξης της Ελληνικής καταγωγής των ιθαγενών, κάτι που με τη σειρά του προβάλλεται ως απόδειξη της εξάπλωσης των Ελλήνων κατά την αρχαιότητα στον Ειρηνικό ωκεανό. Έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι μιλάνε για «αρχαιότητα» και ουσιαστικά αναφέρονται σε κάποια ασαφή πρό – ιστορική περίοδο, με οδηγό τραβηγμένες ερμηνείες μυθολογικών κειμένων. Αυτό πάντως που έχει πραγματικό ενδιαφέρον, είναι η αληθινή ιστορία της νήσου του Πάσχα και των κατοίκων της.
** Η γλώσσα των Rapanui έχει 9 σύμφωνα και 5 φωνήεντα, συνολικά 14 γράμματα. Αν ναι διατηρεί την ιδιαιτερότητα της, εντούτοις έχει πολλά κοινά σημεία με τις άλλες πολυνησιακές γλώσσες, και μοιράζεται πολλές απο τις λέξεις τις με αυτές των πληθυσμών των γύρω νησιών, όπως της Αιτής και της Χαβάης.
Δευτέρα 17 Ιουλίου 2006
Ρητορική VS Ιστορίας...
Όταν έρχεται στην επιφάνεια το ζήτημα της καταγωγής των Ελλήνων της αρχαιότητας, οι Ελληνοκεντρικοί προτάσσουν κατά κόρον το παρακάτω απόσπασμα απο τον Πανηγυρικό του Ισοκράτη:
"Αύτην γαρ οικούμεν ουχ ετέρους εκβαλόντες ουδ' ερήμην καταλαβόντες ουδ' εκ πολλών εθνών μιγάδες συλλεγέντες, αλλ' ούτω καλώς και γνησίως γεγόναμεν ωστ' εξ ήσπερ έφυμεν,
ταύτην έχοντες άπαντα τον χρόνον διατελούμεν, αυτόχθονες όντες και των ονομάτων τοις αυτοίς οίσπερ τους οικειοτάτους την πόλιν έχοντες προσειπείν".
Σε παλαιότερο μήνυμα μου είχα παραθέσει με την σειρά μου το παρακάτω εδάφιο απο το Πρώτο Βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη:
"Φαίνεται γὰρ ἡ νῦν Ελλὰς καλουμένη οὐ πάλαι βεβαίως οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις τε οὖσαι τὰ πρότερα καὶ ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν ἀπολείποντες βιαζόμενοι ὑπό τινων αἰεὶ πλειόνων"
Μάλιστα. Έχουμε λοιπόν τον Ισοκράτη να λέει ξεκάθαρα πως οι Έλληνες είναι αυτόχθονες, και τον Θουκυδίδη να λέει πως οι μεταναστεύσεις λαών στον Ελλαδικό χώρο ήταν συχνό φαινόμενο, και πως οι κάτοικοι των περιοχών που δέχονταν τους νέους πληθυσμούς εγκατέλειπαν εύκολα τη γη τους. Τουτέστοιν, δυο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για το ίδιο ζήτημα. Είναι τέτοια η φύση του ζητήματος ωστε είναι μάλλον αδύνατον να δεχτούμε πως και οι δύο έχουν βάση. Αναγκαστικά μια εκ των δυο είναι ορθή, και η άλλη λανθασμένη. Ποιά είναι ποιά λοιπόν;
Οι δύο άνδρες έζησαν πάνω - κάτω την ίδια εποχή. Ο μεν Ισοκράτης την περίοδο 436 - 338, Ο δε Θουκυδίδης την περίοδο 460 - 397. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε πως κάποιος εκ των δυο ήταν αρκετά νεώτερος ώστε να έχει υπόψιν του πηγές που δεν ήταν διαθέσιμες στον μεταγενέστερο. Δεν μπορούμε επίσης να πούμε πως ένας εκ των δύο ήταν μεγαλύτερος διανοητής ή εγκυρότερος ως πηγή και πως ο άλλος είναι απλά δευτερεύων μάρτυρας ή απλά κάποιος άγνωστος που η γνώμη του δεν έχει την ίδια βαρύτητα. Και οι δύο είναι σημαντικοί διανοητές της περιόδου τους. Αν μπορούμε να εντοπίσουμε κάποια διαφορά ανάμεσα στους δύο άνδρες, είναι η ιδιότητα με την οποία συγγράφουν, και ο τρόπος με τον οποίο η ιδιότητα αυτή επηρρεάζει τα γραπτά τους.
Ο Θουκυδίδης είναι Ιστορικός. Δεν είναι τυχαίο το ότι, αν και ο Ηρόδοτος θεωρείται ο πατέρας της Ιστορίας, εντούτοις ο Θουκυδίδης αντιμετωπίζεται ως πρώτος πραγματικός Ιστορικός, καθώς πρώτος αυτός αφάρμοσε τις μεθόδους έρευνας που μέχρι τις μέρες μας θεωρούνται αναγκαίες και απαραίτητες για την οσο το δυνατόν πληρέστερη και αντικειμενικότερη καταγραφή του ιστορικού γίγνεσθαι. Είναι τέτοια η σοβαρότητα και η αντικειμενικότητα του ανδρός, ώστε πρώτος αυτός εντοπίζει τα τυχόν λανθασμένα ή βεβιασμένα συμπεράσματα του έργου του, και εργάζεται προς την αναθεώρηση τους. Με δυο λόγια, ο Θουκυδίδης είναι ο άνθρωπος ο οποίος, με την εισαγωγή της μεθόδου της Ιστορικής Αιτιότητας, προσεγγίζει με καθαρά επιστημονικό τρόπο την Ιστορία, και γίνεται έτσι ο πρώτος Ιστορικός που επιχειρεί να αντιμετωπίσει και να καταγράψει το θέμα του με πλήρη αντικειμενικότητα.
Ο Ισοκράτης απο την άλλη, είναι Ρήτορας. Καταρχάς πρέπει να γίνει κατανοητό πως η ρητορική είναι η συστηματική καλιέργεια της ικανότητας του ανθρώπου να αγορεύει (προσοχή, όχι να συζητά, να αγορεύει). Στην περίοδο που έζησε ο Ισοκράτης, ο Ρήτορας ήταν ένας επαγγελματίας ο οποίος εργαζόταν είτε διδάσκοντας την τέχνη του, είτε προσφέροντας τις υπηρεσίες του. Οι υπηρεσίες αυτές ήταν ουσιαστικά η προετοιμασία (ή ακόμα και η εκφώνηση) λόγων για λογαριασμό πολιτών που καλούνταν να εκφράσουν άποψη στην Εκκλησία του Δήμου. Ο Ισοκράτης ήταν ένας απο τους σπουδαιότερους και επιφανέστερους Ρήτορες της εποχής του. Στον Πανηγυρικό, ο Ισοκράτης "μάχεται" εναντίον του Δημοσθένη πάνω στο φλέγων ζήτημα της στάσης απέναντι στις άλλες πόλεις - κράτη και στους Πέρσες με αφορμή - τι άλλο; - μια επικείμενη πολεμική εκστρατεία. Αυτό που είναι σημαντικό και που πρέπει κάποια στιγμή όλοι να κατανοήσουν, είναι πως ο Ισοκράτης δεν μιλάει απο την σκοπιά του Ιστορικού: η αντικειμενικότητα δεν έχει έχει θέση σε έναν ρητορικό λόγο, παρά μόνο αν εξυπηρετεί τον τελικό στόχο του ρήτορα. Ο Ισοκράτης μιλά απο την σκοπιά του Ιδεολόγου που επιχειρεί να μετατοπίσει την κοινή γνώμη προς την κατεύθυνση που επιθυμεί, και για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί όλα τα τεχνάσματα του λόγου που θα τον βοηθήσουν στην επίτευξη του στόχου του. Η δουλειά του Ρήτορα είναι να παρακινήσει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, και για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί όποια λεκτικά μέσα βρίσκει πρόσφορα, και τα οποία θεωρεί πως θα προκαταβάλλουν θετικά το κοινό απέναντι στην άποψη που εκφράζει.
Όταν ο Ισοκράτης λέει "είστε αυτόχθονες", απευθύνεται άμεσα σε ένα κοινό, και προσπαθεί να επηρρεάσει το κοινό αυτό προς μια συγκεκριμένη άποψη. Στην περίπτωση του Πανηγυρικού, προσπαθεί να πείσει το κοινό του για μια εκστρατεία ενάντια στους "προαιώνιους εχθρούς", τους Πέρσες. Και προς την κατεύθυνση αυτή, χρησιμοποιεί ένα απο τα πιο γνωστά ρητορικά "κόλπα", ένα all time favorite: την επίκκληση στην καταγωγή, την επίκκληση "στα χώματα αυτά στα οποία γεννηθήκαμε όλοι μας (αυτόχθονες) και που δεν θα αφήσουμε τους Πέρσες να τα πάρουν, για την Ελλάδα ρε γαμώτο κλπ κλπ". Απο την άλλη, όταν ο Θουκυδίδης ξεκαθαρίζει σαφέστατα πως δεν υφίσταται καν ζήτημα αυτοχθονίας μιας και οι λαοί έφευγαν και ερχόντουσαν, δεν κάνει τίποτε άλλο απο το να καταγράφει ένα γεγονός. Ο Θουκυδίδης δεν θέλει να περάσει κάποια θέση ή κάποιο μύνημα. Ο Θουκυδίδης δεν προσπαθεί να δημιουργήσει γεγονότα. Ο Θουκυδίδης απλά καταγράφει με την μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα τα γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί.
Συμπερασμα: Ο Ρήτορας ωθεί σε γεγονότα. Ο Ιστορικός καταγράφει γεγονότα. Απο εκεί και πέρα, μπορεί πλέον ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του για το ποιός απο τους δυο άνδρες καταγράφει την πραγματικότητα στα κείμενα του όταν αναφέρεται στο ζήτημα της καταγωγής των Ελλήνων...
"Αύτην γαρ οικούμεν ουχ ετέρους εκβαλόντες ουδ' ερήμην καταλαβόντες ουδ' εκ πολλών εθνών μιγάδες συλλεγέντες, αλλ' ούτω καλώς και γνησίως γεγόναμεν ωστ' εξ ήσπερ έφυμεν,
ταύτην έχοντες άπαντα τον χρόνον διατελούμεν, αυτόχθονες όντες και των ονομάτων τοις αυτοίς οίσπερ τους οικειοτάτους την πόλιν έχοντες προσειπείν".
Σε παλαιότερο μήνυμα μου είχα παραθέσει με την σειρά μου το παρακάτω εδάφιο απο το Πρώτο Βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη:
"Φαίνεται γὰρ ἡ νῦν Ελλὰς καλουμένη οὐ πάλαι βεβαίως οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις τε οὖσαι τὰ πρότερα καὶ ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν ἀπολείποντες βιαζόμενοι ὑπό τινων αἰεὶ πλειόνων"
Μάλιστα. Έχουμε λοιπόν τον Ισοκράτη να λέει ξεκάθαρα πως οι Έλληνες είναι αυτόχθονες, και τον Θουκυδίδη να λέει πως οι μεταναστεύσεις λαών στον Ελλαδικό χώρο ήταν συχνό φαινόμενο, και πως οι κάτοικοι των περιοχών που δέχονταν τους νέους πληθυσμούς εγκατέλειπαν εύκολα τη γη τους. Τουτέστοιν, δυο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για το ίδιο ζήτημα. Είναι τέτοια η φύση του ζητήματος ωστε είναι μάλλον αδύνατον να δεχτούμε πως και οι δύο έχουν βάση. Αναγκαστικά μια εκ των δυο είναι ορθή, και η άλλη λανθασμένη. Ποιά είναι ποιά λοιπόν;
Οι δύο άνδρες έζησαν πάνω - κάτω την ίδια εποχή. Ο μεν Ισοκράτης την περίοδο 436 - 338, Ο δε Θουκυδίδης την περίοδο 460 - 397. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε πως κάποιος εκ των δυο ήταν αρκετά νεώτερος ώστε να έχει υπόψιν του πηγές που δεν ήταν διαθέσιμες στον μεταγενέστερο. Δεν μπορούμε επίσης να πούμε πως ένας εκ των δύο ήταν μεγαλύτερος διανοητής ή εγκυρότερος ως πηγή και πως ο άλλος είναι απλά δευτερεύων μάρτυρας ή απλά κάποιος άγνωστος που η γνώμη του δεν έχει την ίδια βαρύτητα. Και οι δύο είναι σημαντικοί διανοητές της περιόδου τους. Αν μπορούμε να εντοπίσουμε κάποια διαφορά ανάμεσα στους δύο άνδρες, είναι η ιδιότητα με την οποία συγγράφουν, και ο τρόπος με τον οποίο η ιδιότητα αυτή επηρρεάζει τα γραπτά τους.
Ο Θουκυδίδης είναι Ιστορικός. Δεν είναι τυχαίο το ότι, αν και ο Ηρόδοτος θεωρείται ο πατέρας της Ιστορίας, εντούτοις ο Θουκυδίδης αντιμετωπίζεται ως πρώτος πραγματικός Ιστορικός, καθώς πρώτος αυτός αφάρμοσε τις μεθόδους έρευνας που μέχρι τις μέρες μας θεωρούνται αναγκαίες και απαραίτητες για την οσο το δυνατόν πληρέστερη και αντικειμενικότερη καταγραφή του ιστορικού γίγνεσθαι. Είναι τέτοια η σοβαρότητα και η αντικειμενικότητα του ανδρός, ώστε πρώτος αυτός εντοπίζει τα τυχόν λανθασμένα ή βεβιασμένα συμπεράσματα του έργου του, και εργάζεται προς την αναθεώρηση τους. Με δυο λόγια, ο Θουκυδίδης είναι ο άνθρωπος ο οποίος, με την εισαγωγή της μεθόδου της Ιστορικής Αιτιότητας, προσεγγίζει με καθαρά επιστημονικό τρόπο την Ιστορία, και γίνεται έτσι ο πρώτος Ιστορικός που επιχειρεί να αντιμετωπίσει και να καταγράψει το θέμα του με πλήρη αντικειμενικότητα.
Ο Ισοκράτης απο την άλλη, είναι Ρήτορας. Καταρχάς πρέπει να γίνει κατανοητό πως η ρητορική είναι η συστηματική καλιέργεια της ικανότητας του ανθρώπου να αγορεύει (προσοχή, όχι να συζητά, να αγορεύει). Στην περίοδο που έζησε ο Ισοκράτης, ο Ρήτορας ήταν ένας επαγγελματίας ο οποίος εργαζόταν είτε διδάσκοντας την τέχνη του, είτε προσφέροντας τις υπηρεσίες του. Οι υπηρεσίες αυτές ήταν ουσιαστικά η προετοιμασία (ή ακόμα και η εκφώνηση) λόγων για λογαριασμό πολιτών που καλούνταν να εκφράσουν άποψη στην Εκκλησία του Δήμου. Ο Ισοκράτης ήταν ένας απο τους σπουδαιότερους και επιφανέστερους Ρήτορες της εποχής του. Στον Πανηγυρικό, ο Ισοκράτης "μάχεται" εναντίον του Δημοσθένη πάνω στο φλέγων ζήτημα της στάσης απέναντι στις άλλες πόλεις - κράτη και στους Πέρσες με αφορμή - τι άλλο; - μια επικείμενη πολεμική εκστρατεία. Αυτό που είναι σημαντικό και που πρέπει κάποια στιγμή όλοι να κατανοήσουν, είναι πως ο Ισοκράτης δεν μιλάει απο την σκοπιά του Ιστορικού: η αντικειμενικότητα δεν έχει έχει θέση σε έναν ρητορικό λόγο, παρά μόνο αν εξυπηρετεί τον τελικό στόχο του ρήτορα. Ο Ισοκράτης μιλά απο την σκοπιά του Ιδεολόγου που επιχειρεί να μετατοπίσει την κοινή γνώμη προς την κατεύθυνση που επιθυμεί, και για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί όλα τα τεχνάσματα του λόγου που θα τον βοηθήσουν στην επίτευξη του στόχου του. Η δουλειά του Ρήτορα είναι να παρακινήσει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, και για να το κάνει αυτό χρησιμοποιεί όποια λεκτικά μέσα βρίσκει πρόσφορα, και τα οποία θεωρεί πως θα προκαταβάλλουν θετικά το κοινό απέναντι στην άποψη που εκφράζει.
Όταν ο Ισοκράτης λέει "είστε αυτόχθονες", απευθύνεται άμεσα σε ένα κοινό, και προσπαθεί να επηρρεάσει το κοινό αυτό προς μια συγκεκριμένη άποψη. Στην περίπτωση του Πανηγυρικού, προσπαθεί να πείσει το κοινό του για μια εκστρατεία ενάντια στους "προαιώνιους εχθρούς", τους Πέρσες. Και προς την κατεύθυνση αυτή, χρησιμοποιεί ένα απο τα πιο γνωστά ρητορικά "κόλπα", ένα all time favorite: την επίκκληση στην καταγωγή, την επίκκληση "στα χώματα αυτά στα οποία γεννηθήκαμε όλοι μας (αυτόχθονες) και που δεν θα αφήσουμε τους Πέρσες να τα πάρουν, για την Ελλάδα ρε γαμώτο κλπ κλπ". Απο την άλλη, όταν ο Θουκυδίδης ξεκαθαρίζει σαφέστατα πως δεν υφίσταται καν ζήτημα αυτοχθονίας μιας και οι λαοί έφευγαν και ερχόντουσαν, δεν κάνει τίποτε άλλο απο το να καταγράφει ένα γεγονός. Ο Θουκυδίδης δεν θέλει να περάσει κάποια θέση ή κάποιο μύνημα. Ο Θουκυδίδης δεν προσπαθεί να δημιουργήσει γεγονότα. Ο Θουκυδίδης απλά καταγράφει με την μέγιστη δυνατή αντικειμενικότητα τα γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί.
Συμπερασμα: Ο Ρήτορας ωθεί σε γεγονότα. Ο Ιστορικός καταγράφει γεγονότα. Απο εκεί και πέρα, μπορεί πλέον ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του για το ποιός απο τους δυο άνδρες καταγράφει την πραγματικότητα στα κείμενα του όταν αναφέρεται στο ζήτημα της καταγωγής των Ελλήνων...
Παρασκευή 14 Ιουλίου 2006
Malleus Maleficarum
Καλά, τα πήρα άγρια τώρα: Ο τηλε-πλασιέ προφήτης φασίστας Ελλαδέμπορας Λιακό πουλάει ένα καινούργιο τρίτομο σαβουροπακέτο με τίτλο "Malleus Maleficarum" (ναι, το γνωστό) . Είναι τέτοιο ο θράσος του ανθρώπου αυτού, που λέει ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ στην σαβουρο-εκπομπή του ότι το βιβλίο το έχουν γράψει "πατέρες της Εκκλησίας, πριν καν το Σχίσμα"! Αν είναι δυνατόν ρε παιδιά, τέτοια ξεδιαντροπιά; Για όσους δεν γνωρίζουν, το "Σφυρί των Μαγισσών" εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1487 στην Γερμανία. Το έγραψαν 2 Δομινικανοί ιεροεξεταστές, ο J. Sprenger και o H. Kramer. Το έργο αυτό αποτέλεσε το όργανο στα χέρια των φανατικών ιεροεξεταστών της εποχής που ξεκίνησαν ένα άνευ προηγουμένου κυνήγι μαγισσών σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και εν μέρει και στην Αγγλία, που διήρκησε μέχρι και τα μέσα του 17ου αιώνα, και που είχε ως θύματα χιλιάδες γυναίκες και άνδρες που βασανίστηκαν και κάηκαν ζωντανοί στην πυρά με την κατηγορία της μάγισσας ή του μάγου... Ο Λιακό φυσικά δηλώνει πως το έργο μεταφράστηκε απο τα Λατινικά, και πως για πρώτη φορά εμφανίζεται στην Ελλάδα. Καλά, μαλακίες, στάνταρ θα έβαλε κανέναν πιτσιρικά να μεταφράσει την αγγλική μετάφραση που κυκλοφορεί δωρεάν στο Internet σε εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικούς δικτυακούς τόπους (για να μην νομίζετε δηλαδή πως είναι και τίποτα το απαγορευμένο)...
Αχ, αυτοί οι μετανάστες...
Ένεκα του επικείμενου ταξιδιού στο Παρίσι, έψαξα αρκετά τα πράγματα γύρω απο την ελεύθερη διακίνηση στις χώρες - μέλη τη Ε.Ε., και αναπόφευκτα έπεσα πάνω στις οδηγίες για την ένταξη των μεταναστών στις χώρες που διαμένουν. Με την πρόσφατη ρύθμιση του σχετικού νόμου απο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ τυπικά επικυρούμε τις ντιρεκτίβες της Ένωσης για κοινή πολιτική στο θέμα, ουσιαστικά χειροτερεύουμε την κατάσταση, καθώς οι σοφοί μας νομοθέτες βρήκαν τον τρόπο με τον οποίο θα εξακολουθούν να κρατούν τους μετανάστες στην χώρα μας σε καθεστώς ομηρίας. Το κλείδι φυσικά είναι στα 14.000 ευρώ που πρέπει να δηλώνει ως ετήσιο εισόδημα ο κάθε μετανάστης (εισόδημα ίσο με αυτό ανειδίκευτου εργάτη, + 20% για την σύζηγο, + 15% για κάθε παιδί) + 900 ευρώ παράβολο. Δεν τα έχεις; τον πούλο. Το γελοιο του πράγματος φαίνεται ολοκάθαρα όταν αναλογιστούμε πως οι περισσότεροι Έλληνες δεν βγάζουν 14.000 ευρώ τον μήνα (ούτε καν 12.000). Μήπως να τους διώξουμε κι αυτούς; Οχι ρε, εμείς οι Ελληναράδες ξέρουμε να ζούμε την οικογένεια ακόμα και 600 ευρώ το μήνα. Είμαστε μάγκες εμείς, όχι σαν τους άλλους...
Πέμπτη 13 Ιουλίου 2006
Διακοπές στη Μύκονο ή τριήμερο στη Λούτσα;
Το κορυφαίο ίσως υπαρξιακό ερώτημα που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε σύγχρονη κοπέλα στους δύσκολους αυτούς καιρούς: Ποιόν γκόμενο να προτιμήσει; αυτόν που της προσφέρει διακοπές στην Μέκκα του σύγχρονου πολιτισμού, την Μύκονο, ή αυτόν που την ξεπετά με τριήμερα στην φτηνή και άοσμη Λούτσα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό κρύβει μια ολόκληρη φιλοσοφία, μια στάση ζωής, μια εσωτερική διαμάχη ρε αδελφέ. Είναι τρόπον τίνα η σχεδόν μεταφυσική πάλη ανάμεσα στο επαναστατικό πνεύμα της εναντίωσης στο κατεστημένο, όπως αυτό εκφράζεται απο την τυπικά τροσκιστική αλλά ουσιαστικά ξενέρωτη Λούτσα, και στο πνεύμα του σύγχρονου καθωσπρεπισμού της κοινωνικής ανόδου δια του εικονικού ξεσαλώματος, αλλά ουσιαστικά της φύσει ένταξης στην τυπικότητα της νεοελληνικής μιζέριας, που βρίσκει την απόλυτη έκφραση της στις παραλίες και τα κλάμπ της Μυκόνου. Αυτή είναι φίλες και φίλοι η πάλη των τάξεων στον εικοστό πρώτο αιώνα: Μύκονος εναντίον Λούτσας, ο πρώην ματσό εναντίον του νύν μπατίρη. Ο δεύτερος μάλλον πηδάει καλύτερα, αλλά ο πρώτος έχει τα φράγκα. Και υπο όρους επιβίωσης, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του φραγκάτου. Μέχρις ότου βέβαια η κοπελιά να γνωρίσει κάποιον καινούργιο πηδηχταρά, οπότε θα ακολουθήσει ένας νέος κύκλος Λούτσας. Και πάλι όμως όχι για πολύ: Τα φράγκα είναι σίγουρο λιμάνι, και στο τέλος θα κερδίσουν οριστικά το παιχνίδι. Ειδικά όταν η κοπελιά χτυπήσει τα 30 και αρχίσουν να βαράνε τα καμπανάκια της "αποκατάστασης" και της "μητρότητας". Τότε όμως θα αρχίσει ένα καινούργιο παιχνίδι, με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον μέχρι τώρα κομπάρσο: τον φραγκάτο. Ο οποίος φυσικά, κρατάει έναν τελευταίο άσσο στο χέρι. Γιατί να προτιμήσει την δοκιμασμένη λύση, αφού είναι σε θέση να καμακώσει φρέσκια σάρκα; τα φράγκα άλλωστε είναι γερό δόλωμα. Τελικά το προλεταριάτο είναι όπως φαίνεται χαμένο απο χέρι...
Τρίτη 11 Ιουλίου 2006
Η ευρυζωνικότητα και η περιτομή...
Σχόλιο ανώνυμου χρήστη στο προηγούμενο post για την έρευνα του WWWHY? σχετικά με την πορεία του Internet στην χώρα μας:
"Ειστε αχαραστοι και μαλακισμενα που καθεστε και βριζετε τους υπευθυνους,αρχιδια του κερατα...στις μουσουλμανικες χωρες το πετσι το κοβουν μαχαιρι με το που γεννιεται καποιος ,και εσεις μαλακισμενα μας κατηγορητε και μας βριζετε εχοντας το πετσακι σας!!!!!!ΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΘΗΤΕ μαλακισμενα....."
Προσέξτε τώρα την σύνδεση που κάνει ο αγαπητός ανώνυμος ανάμεσα: α) στην κριτική που ασκείται σε έναν κρίσιμο τομέα της καθημερινής μας ζωής (συγκεκριμένα σε αυτόν που άπτεται της πορείας της χρήσης της ευρυζωνικότητας και της διάδοσης της πληροφορικής στο ευρύ κοινό), και β) στην πρακτική της περιτομής που ασκείται στις μουσουλμανικές χώρες.
Προφανώς, και σύμφωνα με την λογική του αγαπητού ανώνυμου, υπάρχει κάποιου είδους απροσδιόριστη (σχεδόν μεταφυσική θα πρόσθετα), αλλά απόλυτα υπαρκτή σχέση ανάμεσα στο να μιλάς για τον τρόπο με τον οποίο μαλακίζονται οι "υπεύθυνοι" για την διάδοση του Internet αντί να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα της χαμηλής δυείσδησης της ευρυζωνικότητας στην Ελληνική κοινωνία, και στο να διαθέτεις ακέραιο το έμπροσθεν τμήμα του φαλλού σου.
Τουτέστοιν, ακολουθώντας την παραπάνω συλλογιστική, κάποιος ο οποίος δεν είναι Μουσουλμάνος (και προφανώς δεν είναι ούτε Ιουδαίος, ούτε Κόπτης), δεν έχει κάνει περιτομή, οπότε δεν έχει υποστεί τον συγκεκριμένο "ακρωτηριασμό". Οπότε, εφόσον διαθέτει ακέραια την ακροποσθία του, δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει και να κατακρίνει τους όποιους "υπεύθυνους" για τις επιλογές τους στον κρίσιμο τομέα της διάδοσης της πληροφορικής και της χρήσης της ευρυζωνικότητας στην χώρα μας. Εάν το κάνει, τότε είναι αχάριστος, μαλακισμένος, και αρχίδι του κερατά.
Δεν ξέρω πως το βλέπετε εσείς, εγώ πάντως τον συγκεκριμένο ανώνυμο τον βαθμολογώ με 10 (με άριστα πάντα το 10). Ο φίλος μας αρίστευσε στο μάθημα της Εμπεριστατωμένης Μαλακίας, και αποφοιτεί μετά επαίνου απο το τμήμα Κατασπατάλησης Σπέρματος στην Λεκάνη της Τουαλέτας. Του απονέμεται το βραβείο της Ανοικτής Παλάμης...
"Ειστε αχαραστοι και μαλακισμενα που καθεστε και βριζετε τους υπευθυνους,αρχιδια του κερατα...στις μουσουλμανικες χωρες το πετσι το κοβουν μαχαιρι με το που γεννιεται καποιος ,και εσεις μαλακισμενα μας κατηγορητε και μας βριζετε εχοντας το πετσακι σας!!!!!!ΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΘΗΤΕ μαλακισμενα....."
Προσέξτε τώρα την σύνδεση που κάνει ο αγαπητός ανώνυμος ανάμεσα: α) στην κριτική που ασκείται σε έναν κρίσιμο τομέα της καθημερινής μας ζωής (συγκεκριμένα σε αυτόν που άπτεται της πορείας της χρήσης της ευρυζωνικότητας και της διάδοσης της πληροφορικής στο ευρύ κοινό), και β) στην πρακτική της περιτομής που ασκείται στις μουσουλμανικές χώρες.
Προφανώς, και σύμφωνα με την λογική του αγαπητού ανώνυμου, υπάρχει κάποιου είδους απροσδιόριστη (σχεδόν μεταφυσική θα πρόσθετα), αλλά απόλυτα υπαρκτή σχέση ανάμεσα στο να μιλάς για τον τρόπο με τον οποίο μαλακίζονται οι "υπεύθυνοι" για την διάδοση του Internet αντί να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα της χαμηλής δυείσδησης της ευρυζωνικότητας στην Ελληνική κοινωνία, και στο να διαθέτεις ακέραιο το έμπροσθεν τμήμα του φαλλού σου.
Τουτέστοιν, ακολουθώντας την παραπάνω συλλογιστική, κάποιος ο οποίος δεν είναι Μουσουλμάνος (και προφανώς δεν είναι ούτε Ιουδαίος, ούτε Κόπτης), δεν έχει κάνει περιτομή, οπότε δεν έχει υποστεί τον συγκεκριμένο "ακρωτηριασμό". Οπότε, εφόσον διαθέτει ακέραια την ακροποσθία του, δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει και να κατακρίνει τους όποιους "υπεύθυνους" για τις επιλογές τους στον κρίσιμο τομέα της διάδοσης της πληροφορικής και της χρήσης της ευρυζωνικότητας στην χώρα μας. Εάν το κάνει, τότε είναι αχάριστος, μαλακισμένος, και αρχίδι του κερατά.
Δεν ξέρω πως το βλέπετε εσείς, εγώ πάντως τον συγκεκριμένο ανώνυμο τον βαθμολογώ με 10 (με άριστα πάντα το 10). Ο φίλος μας αρίστευσε στο μάθημα της Εμπεριστατωμένης Μαλακίας, και αποφοιτεί μετά επαίνου απο το τμήμα Κατασπατάλησης Σπέρματος στην Λεκάνη της Τουαλέτας. Του απονέμεται το βραβείο της Ανοικτής Παλάμης...
Αυτό το άτιμο το τραίνο της τεχνολογίας....
Διαβάσω τα τεκταινόμενα για το πρόγραμμα Δίαυλος, και ομολογώ πως δεν εκπλήσσομαι. Αν υπολογίσουμε ένα σύνολο περίπου 600.000 φοιτητών στην χώρα μας, οι προβλέψεις του ΟΤΕ για 200.000 χρήστες που θα έκαναν χρήση του προγράμματος για να αποκτήσουν πρόσβαση ADSL δεν είναι απλά υπεραισιόδοξες, είναι τραγικά εκτός πραγματικότητας. Αυτό επιβεβαιώνεται απο ένα απλό γεγονός: ενώ το πρόγραμμα είναι σε λειτουργία εδώ και 3+ μήνες, μόλις 8.000 φοιτητές έχουν ενδιαφερθεί για αυτό, τουτέστοιν δεν καλύπτεται ούτε το 0,5% της αρχικής πρόβλεψης. Τι τρέχει λοιπόν; οι ISP's που βγάζουν πακέτα για φοιτητικό Internet δίνουν συνδέσεις 384 Kbps στα 10 ευρώ το μήνα. Το ίδιο το πρόγραμμα καλύπτει 4+1 έτη σπουδών για τους προπτυχιακούς, 2 έτη για τους μεταπτυχιακούς ειδίκευσης, και 4 έτη για τους μεταπτυχιακούς διδακτορικού. Για τους φοιτητές του Ανοικτού Πανεπιστημίου δίδονται αντίστοιχα 6, 3 και 4 χρόνια. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν 6 ISP's με 10 προσφερόμενα πακέτα. Τα πράγματα φαίνονται καλά, οι τιμές μάλλον χαμηλές (σε σχέση πάντα με όλους εμάς τους υπόλοιπους). Τι διάολο φταίει λοιπόν και δεν τραβάει το πράμα; Το χάσαμε οριστικά αυτό το ρημάδι το τραίνο;
Στον αντίποδα των παραπάνω, διαβάζω στο free-hotspot.com πως η πόλη με τα περισσότερα δωρεάν Wi-Fi hot spots στην Ευρώπη είναι το Παρίσι, με 197. Ακολουθούν το Λονδίνο με 57, η Βιέννη με 28, η Βαρκελώνη με 21, το Βερολίνο με 18, το Άντβερπεν με 17, το Άμστερνταμ με 16, το Δουβλίνο με 12, το Μπράιτον με 12 και το Μόναχο με 11. Το Παρίσι τώρα, ετοιμάζει 400 καινούργια δωρεάν hot spots (ξοδεύοντας 3 εκατομμύρια ευρώ στο project) τα οποία μέχρι το τέλος του 2007 θα είναι πλήρως λειτουργικά στο σύνολο τους και θα καλύπτουν όλη την έκταση της πόλης, ενώ κάθε hot spot θα μπορεί να εξυπηρετεί 30 χρήστες ταυτόχρονα. Τα hot spots θα αγκατασταθούν σε 63 δημόσιεςβιβλιοθήκες, σε 200 πάρκα και πλατείες, και σε 40 διοικητικά γραφεία του δημαρχείου. Εντάξει, εμείς εδώ για να δούμε δωρεάν ασύρματο Internet πρέπει να πάμε στο Σύνταγμα... Όσον αφορά ειδικά το Παρίσι, θα σας πω τις εντυπώσεις μου τον Αύγουστο. Λογικά ανοίγοντας το PDA στο Charles de Gaulle ή στον σταθμό του Gare du Nord θα πρέπει να πιάσω δίκτυο, καθώς τα αεροδρόμια και οι περισσότεροι σταθμοί του metro και του RAR έχουν hot spots (εντάξει, εννοείται πως θα δοκιμάσω ΠΑΝΤΟΥ απλά και μόνο για να δω πως είναι να κυκλοφορείς σε μια πόλη όπου σχεδόν κάθε 500 μέτρα υπάρχει και hot spot). Τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς τελικά απο όλα αυτά; Προσπαθούμε να πείσουμε τον κόσμο να βάλει το ADSL στο σπίτι του, την στιγμή που για την υπόλοιπη Ευρώπη η τεχνολογία αιχμής είναι το ασύρματο Internet...
Στον αντίποδα των παραπάνω, διαβάζω στο free-hotspot.com πως η πόλη με τα περισσότερα δωρεάν Wi-Fi hot spots στην Ευρώπη είναι το Παρίσι, με 197. Ακολουθούν το Λονδίνο με 57, η Βιέννη με 28, η Βαρκελώνη με 21, το Βερολίνο με 18, το Άντβερπεν με 17, το Άμστερνταμ με 16, το Δουβλίνο με 12, το Μπράιτον με 12 και το Μόναχο με 11. Το Παρίσι τώρα, ετοιμάζει 400 καινούργια δωρεάν hot spots (ξοδεύοντας 3 εκατομμύρια ευρώ στο project) τα οποία μέχρι το τέλος του 2007 θα είναι πλήρως λειτουργικά στο σύνολο τους και θα καλύπτουν όλη την έκταση της πόλης, ενώ κάθε hot spot θα μπορεί να εξυπηρετεί 30 χρήστες ταυτόχρονα. Τα hot spots θα αγκατασταθούν σε 63 δημόσιεςβιβλιοθήκες, σε 200 πάρκα και πλατείες, και σε 40 διοικητικά γραφεία του δημαρχείου. Εντάξει, εμείς εδώ για να δούμε δωρεάν ασύρματο Internet πρέπει να πάμε στο Σύνταγμα... Όσον αφορά ειδικά το Παρίσι, θα σας πω τις εντυπώσεις μου τον Αύγουστο. Λογικά ανοίγοντας το PDA στο Charles de Gaulle ή στον σταθμό του Gare du Nord θα πρέπει να πιάσω δίκτυο, καθώς τα αεροδρόμια και οι περισσότεροι σταθμοί του metro και του RAR έχουν hot spots (εντάξει, εννοείται πως θα δοκιμάσω ΠΑΝΤΟΥ απλά και μόνο για να δω πως είναι να κυκλοφορείς σε μια πόλη όπου σχεδόν κάθε 500 μέτρα υπάρχει και hot spot). Τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς τελικά απο όλα αυτά; Προσπαθούμε να πείσουμε τον κόσμο να βάλει το ADSL στο σπίτι του, την στιγμή που για την υπόλοιπη Ευρώπη η τεχνολογία αιχμής είναι το ασύρματο Internet...
Δήλωση της Δια-ακαδημαϊκής επιτροπής για τα θέματα της επιστήμης, 29/06/2006
"Εμείς, οι υπογραφόμενες Ακαδημίες των Επιστημών, μαθαίνουμε ότι σε διάφορες περιοχές του κόσμου, στα μαθήματα θετικών επιστημών συγκεκριμένων δημοσίων εκπαιδευτικών συστημάτων, οι επιστημονικές αποδείξεις, τα δεδομένα και οι ελέγξιμες πειραματικώς θεωρίες, για την προέλευση και την Εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη, αποσιωπούνται, απορρίπτονται ή συγχέονται με μη επιστημονικά ελέγξιμες υποθέσεις. Κάνουμε έκκληση σε όσους επηρεάζουν την κοινή γνώμη, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, να διδάσκονται όλα τα παιδιά τις μεθόδους και τις ανακαλύψεις των επιστημών και να ενθαρρύνονται στην κατανόηση της επιστήμης της φύσης. Η γνώση του φυσικού κόσμου στον οποίο ζουν παρέχει στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ικανοποιεί τις ανάγκες της και να προστατεύει τον πλανήτη.
Συμφωνούμε ότι τα ακόλουθα δεδομένα που στηρίζονται σε αποδείξεις για την προέλευση και την εξέλιξη, της Γης και της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη αντιστοίχως, έχουν επιβεβαιωθεί από πολυάριθμες παρατηρήσεις και πειραματικά συμπεράσματα τα οποία έχουν προκύψει ανεξάρτητα, από μια πληθώρα διαφορετικών επιστημονικών κλάδων. Ακόμη και αν υπάρχουν πολλά ανοικτά ερωτήματα για τις ακριβείς λεπτομέρειες της εξελικτικής μεταβολής, οι επιστημονικές μαρτυρίες ποτέ δεν αμφισβήτησαν τα ακόλουθα συμπεράσματα:
1. Σε ένα σύμπαν το οποίο εξελίχτηκε στη σημερινή μορφή του, για περίπου 11 με 15 δισεκατομμύρια χρόνια, η Γη μορφοποιήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
2. Από τη μορφοποίησή της η Γη- η γεωλογία της και τα περιβάλλοντά της- μεταβλήθηκε κάτω από την επίδραση πολυάριθμων φυσικών και χημικών δυνάμεων και συνεχίζει να μεταβάλλεται ακόμη.
3. Η ζωή εμφανίστηκε στη Γη πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Αμέσως μετά, η εξέλιξη των φωτοσυνθετικών οργανισμών κατέστησε δυνατή, πριν 2 δισεκατομμύρια χρόνια τουλάχιστον, την αργή μετατροπή της ατμόσφαιρας, σε μια ατμόσφαιρα που περιείχε σημαντικές ποσότητες οξυγόνου. Η διαδικασία της φωτοσύνθεσης εκτός από την απελευθέρωση του οξυγόνου που αναπνέουμε, αποτελεί την ύστατη πηγή δεσμευμένης ενέργειας και τροφής, από τα οποία εξαρτάται η ζωή του ανθρώπου στον πλανήτη.
4. Η ζωή, αμέσως μετά την εμφάνισή της στον πλανήτη, έλαβε διάφορες μορφές που όλες εξελίσσονται με διαδικασίες που η παλαιοντολογία και οι σύγχρονες βιολογικές και βιοχημικές επιστήμες έχουν περιγράψει και επιβεβαιώσει ανεξάρτητα η μια από την άλλη, με ολοένα αυξανόμενη ακρίβεια. Η κοινότητα της δομής του γενετικού κώδικα σε όλους τους οργανισμούς που ζουν σήμερα, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου, υποδηλώνει ξεκάθαρα την κοινή αρχέγονη προέλευσή τους.
Επίσης δηλώνουμε στην ακόλουθη διακήρυξη, αναφορικά με τη φύση της επιστήμης σε σχέση με τη διδασκαλία της εξέλιξης και ευρύτερα με τη διδασκαλία οποιουδήποτε πεδίου της επιστημονικής γνώσης, ότι:
Η επιστημονική γνώση προέρχεται από μια μέθοδο έρευνας της φύσης του σύμπαντος που έχει αποδειχθεί επιτυχής και χαρακτηρίζεται από μεγάλη συνέπεια. Η επιστήμη εστιάζει (i) στην παρατήρηση του φυσικού κόσμου και (ii) στη διατύπωση ελέγξιμων και αναιρέσιμων υποθέσεων από τις οποίες προκύπτουν βαθύτερες ερμηνείες των παρατηρήσιμων φαινομένων. Όταν τα δεδομένα είναι ακαταμάχητα, διατυπώνονται επιστημονικές θεωρίες που τα ερμηνεύουν και τα εξηγούν, ενώ επίσης προβλέπουν τις πιθανές δομές και τις διαδικασίες φαινομένων που ακόμη δεν έχουν παρατηρηθεί.
Η ανθρώπινη κατανόηση των εννοιών της αξίας και του σκοπού της ζωής είναι εκτός του πεδίου των επιστημών της φύσης και της ζωής. Ωστόσο ένας αριθμός από επιμέρους τομείς –επιστημονικός, κοινωνικός, φιλοσοφικός, θρησκευτικός, πολιτισμικός και πολιτικός- συνεισφέρουν σ’αυτήν. Αυτά τα διαφορετικά πεδία οφείλουν το ένα στο άλλο αμοιβαίο σεβασμό, έχοντας το καθένα επίγνωση της περιοχής δράσης του και των περιορισμών του.
Η επιστήμη αν και γνωρίζει τους τρέχοντες περιορισμούς της, είναι επιδεκτική τροποποιήσεων και υπόκειται σε διορθώσεις και επεκτάσεις, όταν εμφανίζονται νέα θεωρητικά και πειραματικά δεδομένα".
Υπογράφουν:
1. Albanian Academy of Sciences
2. National Academy of Exact, Physical and Natural Sciences, Argentina
3. Australian Academy of Science
4. Austrian Academy of Sciences
5. Bangladesh Academy of Sciences
6. The Royal Academies for Science and the Arts of Belgium
7. Academy of Sciences and Arts of Bosnia and Herzegovina
8. Brazilian Academy of Sciences
9. Bulgarian Academy of Sciences
10. RSC: The Academies of Arts, Humanities and Sciences of Canada
11. Academia Chilena de Ciencias
12. Chinese Academy of Sciences
13. Academia Sinica, China, Taiwan
14. Colombian Academy of Exact, Physical and Natural Sciences
15. Croatian Academy of Arts and Sciences
16. Cuban Academy of Sciences
17. Academy of Sciences of the Czech Republic
18. Royal Danish Academy of Sciences and Letters
19. Academy of Scientific Research and Technology, Egypt
20. Academie des Sciences, France
21. Union of German Academies of Sciences and Humanities
22. The Academy of Athens, Greece
23. Hungarian Academy of Sciences
24. Indian National Science Academy
25. Indonesian Academy of Sciences
26. Academy of Sciences of the Islamic Republic of Iran
27. Royal Irish Academy
28. Israel Academy of Sciences and Humanities
29. Accademia Nazionale dei Lincei, Italy
30. Science Council of Japan
31. Kenya National Academy of Sciences
32. National Academy of Sciences of the Kyrgyz Republic
33. Latvian Academy of Sciences
34. Lithuanian Academy of Sciences
35. Macedonian Academy of Sciences and Arts
36. Academia Mexicana de Ciencias
37. Mongolian Academy of Sciences
38. Academy of the Kingdom of Morocco
39. The Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences
40. Academy Council of the Royal Society of New Zealand
41. Nigerian Academy of Sciences
42. Pakistan Academy of Sciences
43. Palestine Academy for Science and Technology
44. Academia Nacional de Ciencias del Peru
45. National Academy of Science and Technology, The Philippines
46. Polish Academy of Sciences
47. Academie des Sciences et Techniques du Senegal
48. Serbian Academy of Sciences and Arts
49. Singapore National Academy of Sciences
50. Slovak Academy of Sciences
51. Slovenian Academy of Sciences and Arts
52. Academy of Science of South Africa
53. Royal Academy of Exact, Physical and Natural Sciences of Spain
54. National Academy of Sciences, Sri Lanka
55. Royal Swedish Academy of Sciences
56. Council of the Swiss Scientific Academies
57. Academy of Sciences, Republic of Tajikistan
58. The Caribbean Academy of Sciences
59. Turkish Academy of Sciences
60. The Uganda National Academy of Sciences
61. The Royal Society, UK
62. US National Academy of Sciences
63. Uzbekistan Academy of Sciences
64. Academia de Ciencias Fisicas, Matematicas y Naturales de Venezuela
65. Zimbabwe Academy of Sciences
66. African Academy of Sciences
67. The Academy of Sciences for the Developing World (TWAS)
68. The Executive Board of the International Council for Science (ICSU)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)