Το κορυφαίο ίσως υπαρξιακό ερώτημα που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε σύγχρονη κοπέλα στους δύσκολους αυτούς καιρούς: Ποιόν γκόμενο να προτιμήσει; αυτόν που της προσφέρει διακοπές στην Μέκκα του σύγχρονου πολιτισμού, την Μύκονο, ή αυτόν που την ξεπετά με τριήμερα στην φτηνή και άοσμη Λούτσα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό κρύβει μια ολόκληρη φιλοσοφία, μια στάση ζωής, μια εσωτερική διαμάχη ρε αδελφέ. Είναι τρόπον τίνα η σχεδόν μεταφυσική πάλη ανάμεσα στο επαναστατικό πνεύμα της εναντίωσης στο κατεστημένο, όπως αυτό εκφράζεται απο την τυπικά τροσκιστική αλλά ουσιαστικά ξενέρωτη Λούτσα, και στο πνεύμα του σύγχρονου καθωσπρεπισμού της κοινωνικής ανόδου δια του εικονικού ξεσαλώματος, αλλά ουσιαστικά της φύσει ένταξης στην τυπικότητα της νεοελληνικής μιζέριας, που βρίσκει την απόλυτη έκφραση της στις παραλίες και τα κλάμπ της Μυκόνου. Αυτή είναι φίλες και φίλοι η πάλη των τάξεων στον εικοστό πρώτο αιώνα: Μύκονος εναντίον Λούτσας, ο πρώην ματσό εναντίον του νύν μπατίρη. Ο δεύτερος μάλλον πηδάει καλύτερα, αλλά ο πρώτος έχει τα φράγκα. Και υπο όρους επιβίωσης, η πλάστιγγα γέρνει υπέρ του φραγκάτου. Μέχρις ότου βέβαια η κοπελιά να γνωρίσει κάποιον καινούργιο πηδηχταρά, οπότε θα ακολουθήσει ένας νέος κύκλος Λούτσας. Και πάλι όμως όχι για πολύ: Τα φράγκα είναι σίγουρο λιμάνι, και στο τέλος θα κερδίσουν οριστικά το παιχνίδι. Ειδικά όταν η κοπελιά χτυπήσει τα 30 και αρχίσουν να βαράνε τα καμπανάκια της "αποκατάστασης" και της "μητρότητας". Τότε όμως θα αρχίσει ένα καινούργιο παιχνίδι, με πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τον μέχρι τώρα κομπάρσο: τον φραγκάτο. Ο οποίος φυσικά, κρατάει έναν τελευταίο άσσο στο χέρι. Γιατί να προτιμήσει την δοκιμασμένη λύση, αφού είναι σε θέση να καμακώσει φρέσκια σάρκα; τα φράγκα άλλωστε είναι γερό δόλωμα. Τελικά το προλεταριάτο είναι όπως φαίνεται χαμένο απο χέρι...
10 σχόλια:
Κάποτε αυτό το λέγαν πουτανιά. Όχι πως δεν το κάνανε , αλλά βρε αδερφέ βρίσκανε και μια δικαιολογία για τα μάτια του κόσμου. Κάτι περί προσωπικότητας, ενδιαφέροντος χαρακτήρος κλπ.
Καλά ,το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι καραστημένο του κερατά ,όμως φίλε μου καλέ και αγαπημένε ,δεν ανακάλυψες την πενικιλήνη ,αυτό συνέβαινε ,συμβαίνει και θα συμβαίνει εσαεί! Γιατί νομίζεις εγώ παίζω λαχεία;
Φυσικά και συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει αγαπητέ Φιλαλήθη. Εγώ απλά μια τυπική ιστορική ανασκόπηση κάνω...
Σαν να μην φτάνει αυτο, πλέον οι φιλίες, οι παρέες οι συμπάθιες κ.λ.π. γίνονται με όρους συμφέροντος. Τα όποια ηθικά προσχήματα έχουν πέσει τελείως και όλα τα ζώα πλέον αφήνουν τα ένστικτά τους ελεύθερα να τους καθοδηγούν. Και λέω ένστικτα γιατί περί αυτού πρόκειται. Προ πολιτισμού τα ένστικτα καθόριζαν τον αρχηγό της φυλής ως τον δυνατότερο, καλύτερο κυνηγό και συνεπώς γαμίκουλα. Τώρα το αλλοιωμένο από την αστική σαβάνα ένστικτο χτυπάει όταν βλέπει το αστραφτερό σηματάκι στο καπό. Και ναι τα κριτήρια είναι τόσο επιφανειακά αλλά και βλακώδη.Γιατί τελικά ο ηλίθιος μεθυσμένος και εθισμένος από τη λάμψη του σηματακίου γίνεται το θύμα της υπόθεσης και καταλήγει να γκρινιάζει πως οι άντρες είναι γουρούνια γράφει στις σχολικές εκθέσεις περί ενός καλύτερου κόσμου και καταριέται για ότι του πάει στραβά τους πολιτικούς ως άλλος Στάθης Ψάλτης. Από την άλλη αποθεώνει γερασμένα είδωλα, πουτανάκια και πέφτουλες που προκύπτουν από τις διάφορες μουσικές τηλεοπτικές ακαδημίες κλπ κλπ. Ζήτω η δικτατορία της ηλιθιότητας!!!! όπως έχει πει και ο μέγας Χατζηστεφάνου.
Ρε παιδιά μην το γενικεύεται.Αυτά είναι διλλήματα που τα έχουν συνήθως τα κοριτσάκια μέχρι τα 20. Η εικόνα που έχω εγώ τουλάχιστον είναι ότι η σημερινή κοπέλα προσπαθεί να γίνει όσο μπορεί ανεξάρτητη οικονομικά ακριβώς για να μην έχει τέτοια διλλήματα και να μην εξαρτάται από κανέναν άντρα. Και ας μην ξεχνάμε τους πατεράδες (που θα γίνετε κάποτε) που θέλουν να αποκαταστήσουν την κόρη τους με κάποιον που είναι ευκατάστατος και όχι με κάποιον μπατίρη. Φροντίστε λοιπόν όταν θα γίνετε γονείς να κάνετε ανεξάρτητες κόρες και αφήστε τα φαλοκρατικά σχόλια περί πουτανιάς.
Λοιπόν ,να μια βαρύγδουπη δήλωση made by filalithis ,την λέω και με κοιτανε σαν να βλέπουν την Γιάννα Αγγελοπούλου να δουλεύει με γκασμά!
"Αν θέλεις να καταραστείς την κόρη σου να της πείς να μείνει ανέραστη μέχρι τα 20"
ΥΓ. Έχω και μια κόρη!
Αγαπητή stellagmar, και η δική μου εικόνα για την σύγχρονη κοπέλα των mid20s-early 30s είναι αυτή της σεξουαλικά απελευθερωμένης και οικονομικά - εργασιακά ανεξάρτητης γυναίκας, που ζεί και παλεύει καθημερινά για την χειραφέτηση της. Δυστηχώς όμως, έρχεται η πραγματικότητα να διαψεύσει αυτή την εικόνα. Ξέρεις, καμιά φορά η προσωπική εμπειρία τείνει να γίνει ο πλέον αναξιόπιστος μάρτυρας. Ανεξάρτητα λοιπόν απο την εικόνα που μπορεί να έχω εγώ και εσύ για την σύγχρονη γυναίκα, δεν παύουν να υπάρχουν στοιχεία, νούμερα και δεδομένα που καταδυκνύουν με τον καλύτερο τρόπο πως στην τρέχουσα φάση της ιστορικής μας διαδρομής, ζούμε μια ουσιαστική οπισθοδρόμηση, η οποία εκφράζεται με πολλούς τρόπους και σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Όταν λοιπόν το κυρίαρχο κοινωνικό πρότυπο εξακολουθεί να είναι ο επαγγελματικά εξασφαλισμένος άνδρας, όταν η σεξουαλικά επελευθερωμένη γυναίκα εξακολουθεί απο το σύνολο της κοινωνίας να θεωρείται "ελευθέρων ηθών", όταν το ποσοστό των γυναικών που εγκαταλείπει την τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι τριπλάσιο σε απόλυτους αριθμούς απο αυτό των ανδρών, και μάλιστα με κύρια αιτιολογία τον γάμο ή την εγκυμωσύνη, όταν η ανεργία πλήττει κατά κύριο λόγο τις γυναίκες 18-28 ετών, όταν η κοινωνία εξακολουθεί να προωθεί ως μοναδικό "ηθικά αποδεκτό" τύπο οικογένειας την οικογένεια 2 γονέων ΜΕ παιδιά (μονογονεϊκές και άτεκνες θεωρούνται ακόμα "εκτός" ηθικής τάξης), όταν οι πατεράδες και οι μανάδες εξακολουθούν να θεωρούν ώς βέλτιστη λύση για το μέλλον της κόρης τους έναν καλό γάμο, όταν δηλαδή ολόκληρο το κοινωνικό πλέγμα κάνει στροφή τα τελευταία 10-15 χρόνια και επανέρχεται σε "παραδοσιακές αξίες", είναι φυσικό η τυπική, σύγχρονη Ελληνίδα να είναι αυτή που αναζητεί τον άνδρα που θα της παράσχει την μέγιστη δυνατή ασφάλεια, η οποία εκφράζεται σαφώς με οικονομικούς όρους. Δυστηχώς για σένα και για μένα που θέλουμε να ζούμε με μια ιδανική εικόνα για την σύγχρονη γυναίκα, η πραγματικότητα μας διαψεύδει. Η Ελληνίδα που έχουμε στον μυαλό μας, δυστηχώς είναι η εξαίρεση, η μοιοψηφία, το "μεμονωμένο περιστατικό" της κοινωνίας μας...
Stellagmar
Καθόλου φαλλοκρατικό δεν είναι το σχόλιο. Απεναντίας. Οι γυναίκες που παλεύουν για να είναι ανεξάρτητες έχουν τον απεριόριστο σεβασμό όλων.
Αν πάλι πιστεύεις πως δεν υπάρχουν σήμερα γυναίκες που το φίλο τον επιλέγουν με βάση το Ε9, μάλλον δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου.
Φυσικά το ίδιο γελοίοι είναι και οι τύποι του στυλ: "'Εχω και κότερο , πάμε μια βόλτα;"
και όμως.. δεν έχουν(με) τον σεβασμό όλων. αντιθέτως.
καλέ μου till τα στοιχεία τα γνωρίζω και μπορώ να σου πω ότι είναι πιο τραγικά απ’όσο τα παρουσιάζεις. Εκτός απ’αυτά που λες υπάρχουν και πολλές γυναίκες που κακοποιούνται από τους άντρες και δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός από να το υπομένουν. Στοιχεία του 2001 αναφέρουν ότι στην Αγγλία!!! μια γυναίκα είναι πιο πιθανό να πεθάνει από κακοποίηση του συζύγου της παρά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Γι’αυτό ακριβώς είπα ότι οι γυναίκες σημέρα «προσπαθούν» να είναι ανεξάρτητες. Δεν είναι εύκολο. Η γενιά όμως που μεγαλώνει τις αυριανές γυναίκες και άντρες είμαστε εμείς οπότε από εμάς εξαρτώνται πολλά πράγματα. Και η Ελένη έχει δίκιο δεν έχουν το σεβασμό όλων όσες τα καταφέρνουν να σταθούν μόνες τους αντιθέτως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα γι’αυτές γιατί πρέπει κάθε μέρα να αγωνίζονται για να κρατήσουν αυτά που έχουν κατακτήσει.
Δημοσίευση σχολίου