Το παραθέτω αυτούσιο, απλά επειδή με συγκλόνισε.
Νίκος Δήμου, το Βιβλίο των Γατών
Τα ζώα είναι αυτά που είναι:
καθαρή φύση. Τίμια κοιτάνε,
κατάματα. Ο άνθρωπος, έξω απ' τη φύση,
αναζητά.
Το ζώο είναι. Ο άνθρωπος γίνεται. Αν μπορεί.
Πρόσεξε αυτόν που δεν αγαπά τα ζώα.
Η ανθρωπιά του αδύναμη. Το ζώο μέσα του
αντιδρά. Πρόσεξε αυτόν
που δεν αγαπά τις γάτες. Κάπου
φοβάται. Κάπου τρέμει. Κάπου, κρύβεται.
Ο Χίτλερ μισούσε τις γάτες. Κι ο Καίσαρας. Κι ο Ναπολέων.
Όλοι οι τύραννοι. Οι δικτάτορες. Οι κήνσορες.
Βλέπουν στις γάτες τα όρια της δύναμής τους.
Γάτα στο τσίρκο; Ποτέ! Αδιαμαρτύρητα πεθαίνουν
αλλά δε δαμάζονται. Η πιο ανθρώπινη αρετή
φωλιάζει στις γάτες.
14 σχόλια:
Με τον Δήμου διαφωνώ σε πάρα πολλά θέματα ,όπως σε πολύ περισσότερα συμφωνώ.
Η αγάπη του στις γάτες είναι ένα από αυτά!
Χμμμ... Ρε Μανώλη, δηλαδή εγώ που δεν γουστάρω τις γάτες και τις μισώ (εκτός απο τα μικρά γατάκια) είμαι στην ίδια κατηγορία με τον Χίτλερ και τους άλλους??? Μα τι μας λέει τώρα ο κυρ Ντιμ????
Ο κυρ Ντίμ λέει πολύ απλά (και πολύ ορθά κατά την γνώμη μου) πως οι άνθρωποι που απεχθάνονται τις γάτες, ουσιαστικά αυτό που απεχθάνονται είναι η αδυναμία τους να τους επιβληθούν, με τον τρόπο που μπορούν να επιβληθούν πχ σε ένα σκύλο. Κοινώς, όλοι όσοι έχουν την τάση να επιβάλλουν την άποψη τους εκμεταλευόμενοι την θέση τους ή την όποια περιστασιακή υπεροχή τους, αισθάνονται εγγενώς άβολα και ενίοτε εχθρικά απέναντι στις γάτες, ακριβώς επειδή οι γάτες δεν αναγνωρίζουν κανενός είδους εξουσία...
Ο λόγος για τον οποίο δεν έχεις πρόβλημα με τα μικρά γατάκια, είναι ακριβώς επειδή δεν έχουν αναπτύξει ακόμα τον αντι-εξουσιαστικό τους χαρακτήρα. Όταν μεγαλώνουν τις μισείς. Προφανώς προτιμάς τους σκύλους, που και όλη μέρα να τους δέρνεις, πάλι σε σένα επιστρέφουν. Μια γάτα δεν θα καταδεχόταν ποτέ να πέσει τόσο χαμηλά...
Κοίτα, παίζει και αυτό που λες, ότι οι γάτες είναι ανεξάρτητες, εγώ απλά θα το ερμηνεύσω διαφορετικά. "Με τις γάτες δεν μπορείς να αναπτύξεις την στενή φιλία που θα ανέπτυσες με έναν σκύλο". Και αυτό όχι επειδή ΕΣΥ δεν θα την δεις έτσι, αλλα επειδή ΕΚΕΙΝΗ δεν θα σε δει ποτε φίλο. Παρα μόνο σαν ένα συγκάτοικο που προμηθεύει φαγητό, γιατρούς, κρεβατάκι και άμμο. και φυσικά χαδια όταν και όποτε η γάτα γουστάρει.
Συγκεκριμένα αυτό που με τσατίζει είναι ότι οι μεγάλες γάτεες ΚΑΤΟΥΡΑΝΕ όπου βρουν: γλαστρες (πάει το φυτο) πόρτες, παραθυρα (μποχα απερίγραπτη) κλπ.
πρόμπυ... πέφτεις τόσο, μα τόσο πολύ έξω καλέ μου... παρουσιάζεις την γάτα σαν κακομαθημένο παιδάκι... επίσης οι γάτες δνε κατουράνε καθόλου όπου βρουν (μα έχεις ζήσει ποτέ με γάτα και τα λες αυτά;;)
σαφώς και μπορείς να αναπτύξεις με τη γάτα στενή φιλία... πρέπει να μάθεις όμως κι εσύ να κατανοείς τη γλώσσα της, όπως αυτή αντιλαμβάνεται τη δική σου (τόνος φωνής, στάση σώματος, τα μάτια σου).
Τιλλ, παρεπιμπτόντως να σου πω πως υπάρχει σόου με γάτες στην ελβετία. Οι γάτες μπορούν να εκπαιδευτούν, με χάδια και επιβράβευση.
Φίλτατε Proby, επέτρεψε μου να διαφωνήσω, μιας και ζω με γάτες εδώ και χρόνια. Φυσικά και μπορεί να σε δεί σαν φίλο μια γάτα, υπο την προύπόθεση πως θα την δείς και εσύ σαν φίλο, και επι ίσοις όροις, και όχι σαν υποκείμενο, έτοιμο να ικανοποιήσει τις ορέξεις σου όποτε κάνεις κέφι (όπως στην περίπτωση του σκύλου). Τον φίλο σου αγαπητέ Proby, τον ρωτάς αν θέλει να παίξει μαζί σου, δεν τον αναγκάζεις. Αμα δεν γουστάρει, τον αφήνεις στην ησυχία του. Αμα δεν τον αφήνεις, σε γράφει ή σε στέλνει στο διάολο, εντελώς φιλικά. Έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ φέρεται η γάτα. Ο σκύλος φέρεται δουλικά, ακριβώς επειδή δεν αναγνωρίζει ποτέ φίλο, αλλά μόνο ΑΦΕΝΤΗ. Και φυσικά είχα και γάτες, περαστικές απο το μπαλκόνι μου, που αποφάσισαν να μείνουν χωρίς να τις ταίσω. Και ΠΟΤΕ δεν κατούρησαν μέσα στο σπίτι μου ή στο μπαλκόνι μου. όσο για αυτές που είχα και έχω εντός της οικίας, ΠΟΤΕ δεν κατουρούν ΕΚΤΟΣ της άμμου. Μου έχει τύχει να ξεχάσω την πόρτα του δωματίου που κρατάω την άμμο τους κλειστή σχεδόν ολόκληρη την μέρα, και αυτές να κάθονται υπομονετικά έξω απο την πόρτα περιμένοντας να την ανοίξω. Ειδικά στο θέμα της ανάγκης τους, οι γάτες δείχνουν πραγματική αρχοντιά, οπότε μάλλον δεν θα πρέπει να θίγεις το συγκεκριμένο ζήτημα... Anyway, τελικά είναι θέμα χαρακτήρα. Αμα θες ένα ζώο που να εξαρτάται απο εσένα, κάνε παρέα με σκύλους. Εγώ γουστάρω τις γάτες, και νομίζω πως με γουστάρουν και αυτές. Και μιας και τα πάμε μια χάρα και περνάμε όλοι καλά, ουδέν πρόβλημα...
Παιδιά η εχθρα μου με τις γάτες ξεκίνησε πριν 3 χρονια περίπου όταν ενας γάτος της αυλής καθημερινά "ψεκαζε" την μπαλκονόπορτα μου. Η μπόχα απερίγραπτη. Τι χλωρίνες τι-τι-τι τιποτα αυτός εκεί καθε μέρα όριζε την κυριαρχία του. Ανέβηκε και σε μια γλάστρα που είχαμε (γαρδένια) και εκτός του ότι την ρίμαξε, την ψέκασε κι αυτή με αποτέλεσμα να αρρωστήσει το φυτό. Ε του εδωσα μια μέρα μια κλοτσιά στα πισινά που απογειώθηκε και απο τότε δεν τον ξαναείδαμε... Παλιά είχα γάτο και όντως δεν δημιουργούσε πρόβλημα. Ηταν σαν άνθρωπος μόνο που δεν μιλούσε. Ενα γκρίζος (ποντικί χρώμα, μάλλον ράτσας).Θεωρούσα όμως πως ήταν γάτος εξαίρεση...
Οι γάτοι είναι σαν τους ανθρώπους: ποτέ δεν θα βρείς δύο ίδιους...
Kai afou den mporoume na agaphsoume enan anthropo as agaphsoume enan gato!!!!!!
....kai afoson den mporei na mas agaphsei kapoios anthropos as mas agaphsei enas skulos
Καλα και πρεπει να ερχομαστε στην συγκριση γατα η σκυλος; Εγω αγαπαω και σεβομαι ολα τα ζωα .καθε ενα ειναι μοναδικο και διαφορετικο, και δεν εννοειτε ζωοφιλος πραγματικος οταν κανει διαχωρισμους.Ακραιος νομιζω ο κυριος Δημου με τις συγκρισεις του τον οποιο ομως εκτιμω πολυ.Στις γατες λατρευω την ανεξαρτησια τους και την ευκολια που εχουν να ελλισονται
Kai afou den mporoume na agaphsoume enan anthropo as agaphsoume enan gato!!!!!!
12:48 μμ
Anonym hat gesagt…
....kai afoson den mporei na mas agaphsei kapoios anthropos as mas agaphsei enas skulos
12:50 μμ
Και κανε τα εσωψυχα σου σαν τον σκυλο με την γατα!!!!!!
Και οσο για συναισθηματικο δεσιμο; Στην δουλεια ειχαμε μια γατα που αν δεν την χαιδευες μεσα στη μερα, δεν αγκιζε το φαι που της βαζαμε.
Και εσεις ρε μαγκες την βαζατε χωρις να την χαιδεψετε???????ειναι πραγματα αυτα????
Δημοσίευση σχολίου