2011: Ολική Επαναφορά. Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εναντίον Περιούσιου Λαού, σημειώσατε Ένα. Εμπρός για μια καινούργια Σούπερ Λίγκα με τους παλιούς παράγοντες. Πάνω απ΄ όλα η Παράδοση...
Το ψαχτήρι του κακομοίρη...
Τρίτη 25 Ιουλίου 2006
Headphones...
Μου αρέσει να ακούω μουσική. Συνήθως έχω μαζί μου το PDA μου (κουβαλάω ένα πάντα μαζί μου εδώ και 6+ χρόνια) φορτωμένο με διάφορα albums σε MP3 ή WMA μορφή. Η Αχίλλειος Πτέρνα αυτών των συσκευών (όπως άλλωστε και των MP3 players, των walkmans και των φορητών CD players) είναι φυσικά τα ακουστικά: όσο καλή και να είναι η συσκευή αναπαραγωγής, άμα τα ακουστικά δεν μπορούν να αποδώσουν τον ήχο, δεν ακούς μουσική, ακούς υποψία μουσικής. Επιπλέον, έχω μια αδυναμία στα ακουστικά - "ψείρες" (τα λεγόμενα headphones): δεν μου αρέσουν αυτά που καλύπτουν όλο ή τμήμα του αυτιού. Άλλωστε, τα μεγάλα ακουστικά είναι μάλλον άβολα και ακατάλληλα όταν βρίσκεσαι στον δρόμο ή σε ένα λεωφορείο. Οι ψείρες αντιθέτως είναι μικρές, βολικές, και κομψές. Έλα όμως που έχουν και την χειρότερη ακουστική. Οπότε τι κάνεις; ψάχνεις να βρείς κάτι καλό, ή τουλάχιστον ικανοποιητικό. Αυθής εξαρχής, οτιδήποτε κοστίζει κάτω απο 20 ευρώ απορίπτεται: η ακουστική τους είναι απλά αισχρή. Πάμε λοιπόν παραπάνω. Τα καλύτερα ακουστικά που μπορείς να βρείς παίζουν στην κατηγορία των 35-50 ευρώ, και είναι αρκετά καλά, αν δεν έχει κανείς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Τυπικά παραδείγματα οι σειρές Sport, Street και Style της Sennheiser, ή τα αντίστοιχα μοντέλα της Sony. Το κλασσικό μειονέκτημα αυτών των ακουστικών, είναι η μηδαμινή απομόνωση απο τους εξωτερικούς ήχους, και τα χαμηλά (εώς πολύ χαμηλά) μπάσα. Αυτά βέβαια είναι τα εγγενή μοινεκτήματα αυτών των ακουστικών. Anyway, κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου και ένα ζευγάρι canalphones (είναι αυτά τα ακουστικά που το ηχείο τους μπαίνει μέσα στο κανάλι του αυτιού και έρχεται κοντά στο τύμπανο) της Sony. ΕΥΡΗΚΑ. Εδώ είμαστε. Πολύ καλή ηχομόνωση, πολύ καλή ποιότητα ήχου, και επιτέλους, ΜΠΑΣΑ. Μια μικρή έρευνα αγοράς έδειξε πως το πλέον κατάλληλο μοντέλο με λογικό όριο τιμής (όχι πάνω απο 50-55 Eurο) είναι το MDR-EX71SL της Sony. Με επιπλέον έρευνα, κατέληξα στο CX300 της Sennheiser, που παίζει στα ίδια λεφτά, αλλά που θεωρείται αρκετά καλύτερο τόσο απο άποψη κατασκευής, όσο και απο άποψη ποιότητας ήχου. Οπότε έπεσε η ανάλογη παραγγελία απο το PIXmania. Όλα βέβαια στα πλαίσια των 50 - 55 eyro: Αν κανείς είναι πρόθυμος να ξοδέψει περισσότερα χρήματα, υπάρχουν και πολύ καλύτερες επιλογές. Αν τώρα είναι κανείς πρόθυμος να τα σκάσει χοντρά, θα πω μόνο 2 λέξεις: Shure και Etymotic. Ρίξτε μια ματιά στα sites τους, να δείτε πως είναι τα καλύτερα canalphones στον κόσμο*. Και υπόψιν, οι τιμές ξεκινάνε απο 100 euro εδω και ανεβαίνουν αρκετά. Αλλα, μιλάμε για τα καλύτερα, έτσι;
* Δείτε αυτό για παράδειγμα, για να καταλάβετε...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Παρόμοια έρευνα κάναμε και για το ερασιτεχνικό θεατρικό τμήμα μας και καταλήξαμε ,φίλε ,στα shure ...ασυζήτητί!
Κι εγώ τα Shure E2c έχω!!! Και για player έχω το iRiver IMP-900!!! Το είχα αγοράσει από το www.digimania.gr ενώ τα ακουστικά από το ebay.
Σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά στο
digimania αν δεν το ξέρεις!
Where did you find it? Interesting read » »
Δημοσίευση σχολίου