Τα εφτά σπαθιά...

Το "Τίγρης και Δράκος" ήταν πολύ καλή ταινία. Ο δε "'Ηρωας" ήταν ένα μικρό αριστούργημα. Τα "Ιπτάμενα Στιλέτα" ήταν άνευ ουσίας, αλλά τουλάχιστον είχαν δράση και καλή σκηνοθεσία (τουτέστοιν, ήταν απλά μια ταινία που βασίστηκε στην αναπάντεχη επιτυχία των δυο προηγούμενων ταινιών, και βγήμε με σκοπό να κάνει μια γρήγορη μπάζα, αλλά τουλάχιστον είχε κάτι να προσφέρει, όσο λίγο και να ήταν). Και τώρα βγήκαν τα "Εφτά Σπαθιά", τα οποία φέρουν βαρέως και τον τίτλο της ακριβώτερης Κινέζικης παραγωγής. Ε λοιπον ρε παιδιά τι να πω, μιλάμε για μεγάλη μούφα. Η ταινία είναι εντελώς για τα μπάζα. Όλες οι καλές ιδεές στην ταινία, εξαντλούνται στα πρώτα τριάντα λεπτά. Σκηνοθετικά πιάνει την βάση. Σεναριακά, άστα να πάνε (να μην μιλήσουμε για κενά...). Ερμηνίες; Μην το συζητάς καλύτερα. Και η μουσική; χωρίς να γίνομαι υπερβολικός, πρόκειται απλά για το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ soundtrack που έχω ακούσει ποτέ. Ανούσιο, βαρετό, πομπώδες, και εντελώς άσχετο με το κλίμα της ταινίας. Βάζω στοίχημα πως αν η ταινία είχε σωστή μουσική, ίσως να ήταν απλά μια μέτρα ταινία, και να μην με χαλούσε τόσο πολύ. Βαθμολογία; 1. Θα του έβαζα 0, άλλα παίζει στην ταινία ένας χαρακτήρας (αυτή η "κακιά" γκόμενα με το μισό κεφάλι κουρεμένο και με τα tatoo) πολύ cult, και για χάρη της βάζω στο έργο παραπάνω απο όσο αξίζει. Εννοείται πως ο συγκεκριμένος χαρακτήρας μέχρι τα μισά του έργου έχει πεθάνει, οπότε και η βαθμολογία μου χαρακτηρίζει μόνο την πρώτη ώρα του έργου!